ار بین نسبت های نقدینگی و نرخ بازده سهام بود.
ليولن (2003) طي تحقيق توان نسبت هاي مالي براي پيش بيني بازده سهام را مورد بررسي قرار داد.دوره ی زماني اين تحقيق سال 2000-1995 بود. نتايج نشان داد كه بازده سود تقسيمي به طور معني داري مي تواند نرخ بازده سهام را پيش بيني كند، اما نسبت درآمد به قيمت و ارزش دفتري به ارزش بازار توانايي كمي براي پيش بيني نرخ بازده سهام دارند.
لوونسیم (2004) با بررسی پایداری اقلام تعهدی نشان دادند که رابطه منفی میان اقلام تعهدی و بازده آتی سهام با فرض فقدان کارایی در بازار منجربه این می شود که افراد با یافتن این روابط اقدام به استفاده ازفرصت های آربیتراژ کرده و به منفعت برسند. آنها نشان دادند که این مغایرتها در طی دهه گذشته وجود داشته و کاهش نیافته است، اما بدلیل حجم معاملات و هزینه اطلاعات مربوط به بکارگیری اقلام تعهدی، سرعت واکنش افراد چندان زیاد نیست.
ژانگ (2006) در تحقیق خود به این نتیجه رسید که ارتباط منفی معنادار بین اجزای خالص داراییهای عملیاتی با بازده آتی سهام در کل صنایع می باشد. به عبارت دیگر محقق به این نتیجه رسید که می توان از اجزای خالص دارایی عملیاتی به عنوان معیار پیش بینی قوی منفی برای بازده آتی سهام استفاده نمود.
چان و ديگران (2006) رابطه ی ارقام تعهدي(تفاوت بين سود و جريان ها نقدي) را با بازده آتي سهام بررسي و نشان دادند كه شركت هاي با ارقام تعهدي زياد در روز بعد از گزارشگري اطلاعات مالي، بازده سهام آنها كاهش مي يابد. يك تفسير از اين نتايج اين است كه شركت ها با كيفيت سود پائين (شركت هايي كه ارقام تعهدي بالايي دارند) در دوره ی پس از گزارشگري سود، دچار افت بازدهي ميشوند. تفسير دیگر از اين نتايج اين است كه سرمايه گذاران به مسئله كيفيت سود پايين شركتها پي مي برند و قيمت سهام را متناسب با آن تعديل مي كنند، آنها اين موضوع را به وسيله تفكيك اجزاي ارقام تعهدي و نيز دسته بندي بر اساس ارقام اختياري و غير اختياري انجام داده و به نتايج مشابهي دست يافتند.
فصل سوم
روش شناسی پژوهش
3-1- مقدمه
هدف از هرنوع بررسي و تحقيق علمي كشف حقيقت است. حقيقت نيز بر پايه كاوش و تجسس و كشف عوامل منطقي مربوط به خصوصيات اجزاء، موضوع تحقيق قراردارد. منظور از روش تحقيق علمي، پيروي از رويه منظم وسيستماتيكي است كه درجريان استفاده از روش هاي آماري و مرتبط ساختن عوامل موضوع تحقيق بايد رعايت گردد. درواقع روش تحقيق علمي، شامل اندازه گيري و ارزيابي و مقايسه عوامل براساس اصول و موازين پذيرفته شده از طرف دانشمندان، براي حل مشكلات ومسائل بوده و مستلزم قدرت انديشه و ظرفيت تعمق، تشخيص، قضاوت و ابتكار است.

طع اندرکنش در انرژی E هستند. فرض می کنیم که سطح مقطع اندرکنش هادرونی بالای خیلی زیاد تغییر نمی کند و دسته آنها به برای اندرکنش پروتون –پروتون و برای اندرکنشهای پروتون- آهن است. تعداد نوکلئونها در هر اندرکنش می تواند از 1 تا A-1 باشد که گستردگی بزرگی در مقدارها دارد و برای بیشتر هدفها، مقدار میانگین 0/4 =ξ را هم برای اندرکنش پروتون –پروتون و هم آهن- پروتون درنظر می گیریم. شرایط فرار از پوشش ابرنواختر که می تواند بصورت نوشته شود ، بدست می آید:
فرض کردیم که نمودار چگالی ابرنواختر در ادامه معادله (2-7) است . پرتوهای کیهانی بغایت پر انرژی تنها اگر در زمانهای بعد از تولید شوند و چگالی پوشش کاهش یابد فرار خواهند کرد. زیرا هسته با بار Z در انرژی E بدست آمده و در زمان (معادله 2-4) تولید می شود ، که داریم . شرایط فرار از پوششهای باریونی در انرژی ( (E ثابت است و در نتیجه برای هسته های سنگین تر باید راحت تر باشد. در ادامه نمودار چگالی ابرنواختر معادله (2-7) و زمان چرخش پایین معادله (2-4) استفاده می کنیم. می توان انرژی قطع را اینگونه توصیف کرد که ذرات پرتاب شده اولیه نباید توانایی فرار از پوشش را داشته باشند:
اولین محاسبات عددی مطابق با پروتونها و دومی هسته های آهن است. توجه می کنیم که تحت تقریب ناتمام ، برای ، بستگی به ندارد. این روش در شکل 2-3 نشان داده شده که مقیاسهای زمان اصلی آشکار شده را نمایش می دهد.
بعنوان تابعی از ذرات با انرژی E، برای پارامترهای متفاوت پالسار Ω و هستند و پرتاب ها هم برای آهن و هم برای پروتون است. پس انتظار داریم ذرات آهن بتوانند در انرژیهای بالا از پوشش فرار کنند، بنابراین آنها می توانند به این انرژیها در زمانهای بعدی برسند.
میدانهای مغناطیسی کمتر () ما را به بزرگتر و به انرژی ثابت هدایت می کنند (معادله 2-4) درحالیکه پالسهای بالای() ما را به انرژیهای بالاتر هدایت می کنند (معادله 2-1) . در حالیکه هسته های آهن پرتاب می شوند، ذرات ثانویه ای را بوسیله اندرکنشهای هادرونی برای زمانهای تولید می کنند. جرم و تعداد بار ذرات ثانویه (A,Z) تنها در زمانهای می توانند از پوشش فرار کنند که بعنوان زمان تعریف می شود. پس ذرات ثانویه ایی از پوشش فرار خواهند کرد که ناچاراً باید در زمان تولید شوند [4].
شکل 2-5 نمودار زمان به انرژی [4]
مقیاسهای زمان در فرار پرتوهای کیهانی بغایت پر انرژی از پوشش ابرنواختر با نشان داده می شوند. زمان عبور با (خطهای نقطه چین) و زمان افت انرژی بوسیله اندرکنشهای هادرونی (خط پیوسته) بعنوان تابعی از انرژی E ذرات نشان داده شده است که برای پرتاب آهن (قرمز) و برای پروتون (آبی) است. مقیاسهای زمانی محاسبه شده برای پالسارهای مختلف سرعت چرخش اولیه و گشتاور دوقطبی مغناطیسی می باشد. پارامترهای دیگر پالسار است. از معادله های (13) و (14) می توان بدست آورد:
برای (40و90)=(A,Z) است . ما سطح مقطع را برای اندرکنشهای هسته پروتون و یک ضریب الاستیکی را در انرژیهای فرض می کنیم. این هسته ها با A56 در صورتیکه فرآیند -آر[56] موفقی در باد نوترینو اتفاق افتد در زمانهای می توانند پرتاب شوند، البته این هسته ها در عبور از پوشش ابرنواختر بیشتر از این زمان زنده نمی مانند [4].
 

1. ساختار سازی: ارائه تقسیم بندی متکامل تری از مباحث علم اصول؛

1. عنوان سازی: خلق عناوین جدید همراه با جعل برخی اصطلاحات از قبیل: الحکم الشرعی و تقسیماته، الحکم الواقعی و الحکم الظاهری، اجتماع الحکم الواقعی و الظاهری و …؛

1. ریشه یابی: تمرکز بر پاره ای مباحث زیربنایی همچون تفاوت حکم ظاهری و واقعی، تفاوت امارات با اصول، تعلق حکم به عناوین ذهنی یا موضوعات خارجی؛

1. نظریه پردازی: طرح نظریه جمع میان حکم ظاهری و واقعی، حق الطاعه؛

دلیلیت و دلالت سیره، حجیت قطع، تفسیر وضع و… ؛

5. غنی سازی: تکمیل، ترمیم، بازپروری و بازآفرینی مباحث مطرح شده در ابوابی همچون باب دلیل عقلی، تعارض ادله و نیز مباحث الفاظ؛

5. انسجام بخشی: تبیین نظام تفکر اصولی و ارتباط معنادار قواعد اصولی؛

5. تاریخ مندی: جست وجو از تحولات تاریخی و ادوار تطور علم اصول؛

5. درسی سازی:رعایت نکات آموزشی و به کارگیری شیوه های درسنامه نویسی؛

9.اصطلاح سازی:ابتکار اصطلاحاتی از قبیل حق‌الطاعه، تزاحم حفظی، تعارض مستقر و غیر مستقر و…؛
منظور از شاخصه ساختارسازی همان ارائه ساختاری جدید و تقسیم‌بندی دقیق و مستدل برای مباحث اصولی است. در واقع شهید صدردر تمام گامهای نوآورانه خود همواره تلاش می‌کند که دلیل کافی برای آنها داشته باشد و مسئله ارائه ساختار جدید که در قالب یک یا دو تقسیم‌بندی نو مطرح شده است از این امر مستثنی نیست. شهید صدر دو نوع تقسیم‌بندی را در تقریرات دوره دوم مطرح کرده یکی از آنها را در کتاب حلقات (دروس فی علم الاصول) بکارگرفته است.
اما عنوان‌سازی‌های مباحث اصولی توسط ایشان دیگر نوآوری است که در کتاب حلقات ونیز بعضاً در تقریرات درس خارج اصول خود به آن دست یازیده است. در واقع فرایند عنوان‌سازی مسائل کهنه اصول بیانگر یک نیاز فنی است که برای وی محسوس بوده که در کنار یک فرآیند بزرگتر و کلی شکل گرفته است؛ از قبیل: الحکم الشرعی و تقسیماته، الحکم الواقعی و الظاهری، شمول الحکم للعالم والجاهل، الامارت و الاصول و شبهة تنجز الواقع المشکوک وغیره.
یکی دیگر از رویکردهای جدید شهید صدر در بررسی مباحث اصولی ریشه‌یابی آنها و تاریخ‌یابی در معرفی و شناسایی آن مباحث است؛ زیرا به نظرایشان دانستن اینکه ریشه اصلی مسئله مورد بحث کجا قرار گرفته، در رسیدن به دیدگاه درست، نقش مهمی را ایفا می‌نماید همانگونه که در موضوع تفاوت حکم ظاهری و واقعی و فرق امارت و اصول می‌بینیم. همچنین از نظر ایشان فهم تاریخ مسئله، تاثیر بسیار زیادی در فهم خود مسئله اصولی دارد. بر همین اساس می بینیم در مباحث مهمی مانند اصالت البراءة توجه خاصی به تاریخ آن مبذول داشته است. البته ایشان به تاریخ تحول علم اصول اهمیت زیادی می‌دهد و نخستین عالمی است که به تاریخ علم اصول و تطور و تحول آن پرداخته است. مقدمه‌ی مفصل وی در کتاب المعالم الجدیده گواه گویای این مدعا است.
اما در بعد نظریه‌پردازی که موضوع اصلی این پایان‌نامه است، شهید صدر به شکلی ظاهر شده که باید گفت ایشان صاحب مکتب اصولی بوده است و سخنی به گزاف نیست که ادعا شود ایشان توانسته است تحولی مثبت و هویدا در علم اصول ایجاد نماید.
علاوه بر ابعاد یاد شده از جهت غنی‌سازی مباحث اصولی شهید صدر همین مقدار کافی است که به تقریرات درس خارج وی گذری داشته باشیم تا این حقیقت هویدا گردد. شهید صدر در بسیاری از مسائل اصول به تعمیق و تدقیق زائدالوصفی در بازپروری و بازآفرینی روی آورده بطوریکه هرگاه دیدگاهی را درست اما استدلال آنرا نادرست دیده، تلاش کرده است استدلال صحیح را خود مطرح نماید.[1]
اما در بعد انسجام بخشی باید تاکید کرد که شهید صدر از معدود اصولیانی است که با دقت کامل به ارتباط مسائل اصولی و تأثیر آنها بر همدیگر توجه نموده ومورد بحث قرار داده است. استدلال‌های گویا ودقیق وی در مقدمه کتاب دروس فی علم الاصول گواه بسیار خوبی در این زمینه می‌باشد. اما رویکرد نوآورانه ایشان در اصلاح کتابهای درسی علم اصول به بهترین شکل در کتاب «دروس فی علم الاصول» منعکس شده است.
در پایان باید گفت ابداعات اصول شهید صدر هرگز بدون ابتکار اصطلاحات جدید؛ از قبیل: حق الطاعه ، یقین ذاتی ویقین موضوعی، قرن اکید و… ممکن نبوده است.

1. مباحث الفاظ و مقدمات آنها. در اینجا از اصل ظهور دلیل لفظی بحث می شود و بسیاری از مباحث عقلی بدون هیچ گونه توجیه کافی در ضمن آنها مندرج گردیده است.

1. مباحث امارات معتبر شرعی که در اینجا نخست از حجیت قطع و سپس از حجیت یا عدم حجیت برخی امارات ظنی بحث می شود.

1. مباحث اصول عملی اعم از عقلی و نقلی.

1. مباحث تعارض ادله و امارات.[30]

کتاب فرائد الأصول اثر شیخ انصاری جامع مباحث سه قسم اخیر است و مباحث قسم اول را می توان در تقریرات درس شیخ، موسوم به مطارح الانظار جست وجو کرد.
پس از محقق خراسانی، شاگردان وی همین شیوه را دنبال کردند که نشان از کم اهمیتی در ارائه تقسیم بندی مناسب است. مثلاً در تقریرات درس میرزای نائینی موسوم به فوائد الأصول و نیز در کتاب مقالات الأصول اثر محقق عراقی می بینیم که به ابواب و فصول و مباحث علم اصول نگاهی خاص و دقیق نشده است و تنها در ضمن بیان تعریف و موضوع علم اصول، اشاراتی وجود دارد؛ چنان که در آثار پیشینیان نیز چنین بوده است. به نظر میرسد شیخ محمد حسین اصفهانی، نخستین شخصیت اصولی است که اصلاحی اساسی در این تقسیم بندیِ معمول، روا داشت و پیشنهاد کرد که مباحث عقلی از مباحث الفاظ جدا شود.
بنابر پیشنهاد او ابواب چهارگانه اصول عبارت بود از:

1. مباحث الفاظ که در آن از اصلِ ظهور ادله لفظی بحث می شود؛

1. مباحث عقلی مانند بحث مقدمه واجب و بحث امتناع اجتماع امر و نهی؛

1. مباحث حجت که از حجیت ظواهر کتاب و سنت و نیز حجیت اجماع و دلیل عقلی سخن گفته می شود؛

1. مباحث اصول عملی. آن گاه مباحث تعارض ادله، موسوم به باب تعادل و تراجیح، تحت عنوان خاتمه می آمد که در واقع باب پنجم از ابواب علم اصول است.

در اینجا ملاحظه می شود که اصول عملی اعم از شرعی و عقلی، و نیز امارات شرعی اعم از ظنی و قطعی یکجا جمع شده، ولی در عوض مباحث عقلی از مباحث لفظی تفکیک شده که این تفکیک حائز اهمیت است.
مرحوم آیه الله مظفر در کتاب اصول الفقه که آن را از آغاز به عنوان متن درسی نگاشت، این تقسیم بندی را از استادش پسندیده است؛ ولی بعدها مرحوم اصفهانی خود مباحث تعادل و تراجیح را به مباحث حجت الحاق و مباحث علم اصول را در سه باب جمع کرد. توجیه او در این کار آن بود که هنگام تعارض ادله، سرانجام از حجیت یکی از دو دلیل سخن می گوییم. پس همواره بحث از حجیت اعم از حجیت شأنی و حجیت فعلی بعد از وقوع تعارض خواهد بود.
حاصل این بررسی ها در تقسیم بندی مباحث علم اصول از زمان شیخ انصاری تا محقق خویی آن است که هشت نوع بحث برای علم اصول وجود دارد:

1. امارات لفظی قطعی و مباحث مقدماتی مربوط به باب الفاظ؛ 2. امارات لفظی ظنی؛ 3. ادله عقلی یا امارات عقلی که همواره نوع قطعی آن نزد ما مطرح است؛ 4.حجیت دلیل عقلی قطعی؛ 5. حجیت برخی امارات ظنی؛ 6. اصول عملی شرعی؛ 7.اصول عملی عقلی؛ 8. تعارض ادله.

البته اصولیون در ادغام برخی اقسام در برخی دیگر و معرفی اقسام کلی و کلان مباحث، اختلاف شیوه دارند و هیچ یک ملاک روشنی در تفکیک یا ادغام این اقسام ارائه نداده اند
شهید صدر نخست تقسیم بندی معروف و مألوف از مباحث علم اصول را که استاد گرانقدرش آیت اللّه خویی[31] عنوان کرده اند، یاد کرده، می‌گوید: به طور معمول در تقسیم مباحث علم اصول گویند که قواعد اصولی بر چهار قسم است:

1. قواعدی که حکم شرعی را به طور وجدانی بر ما معلوم می سازد، که همان مباحث استلزام عقلی است؛ از قبیل قاعده عقلی «مقدمة الواجب واجبة».

1. قواعدی که حکم شرعی را به طور تعبدی بر ما معلوم می سازد و این دو گونه است:

الف) قواعدی که صغرای قیاس استنباط واقع می شوند و بحث درباره آنها از قبیل بحث صغروی است. همه مباحث الفاظ این گونه هستند و از جمله آنها بحث از ظهور صیغه امر در معنای وجوب و ظهور عام مخصّص در تمام الباقی است.
ب) قواعدی که کبرای قیاس استنباط واقع شده، بحث درباره آنها از قبیل بحث کبروی است. همه مباحث مربوط به حجیت این گونه هستند و از جمله آنها بحث از حجیت ظهور قرآن، حجیت خبر واحد و حجیت شهرت است.

3. قواعدی که به هنگام معلوم نشدن حکم شرعی به طور وجدانی یا تعبدی، وظیفه شرعی عملی را معین می سازد؛ از قبیل اصل برائت شرعی و اصل احتیاط شرعی.

3. قواعدی که فقیه در آخرین مرحله بدان ها رجوع می کند، که اصول عملی عقلی است؛ از قبیل قاعده عقلی قبح عقاب بلابیان و قاعده عقلی وجوب احتیاط.[32]در این تقسیم بندی تمام مباحث اصولی در دو بخش امارات و اصول عملی جای گرفته است. امارات آن دسته از ادله استنباط را گویند که حیثیت کشف از واقع را دارد و اصول آن دسته از ادله را گویند که تنها وظیفه عملی را مقرر می کند. آن گاه مباحث هر شاخه به دو شاخه جزئی تر تقسیم شده است. درباره امارات اعم از قطعی و ظنی یک بار از اصل ظهور و بار دیگر از حجیت آن سخن می گویند و درباره اصول عملی نیز یک بار از اصول شرعی که توسط شارع تأسیس شده سخن می گویند و بار دیگر از اصول عقلی که توسط عقل پایه گذاری شده است.

شهید صدر با نگاهی به آخرین شکل از تقسیم مباحث که استادش محقق خویی اظهار داشته اند، پیشنهاد خود و معایب تقسیم مذکور را چنین بازگو می کند:

• کاربرد روش واحد در هر سه حلقه با لحاظ تدریجی بودن مطالب در خود کتاب و در مجموع حلقات نسبت به هم.

• رعایت نکات فنی در بیان ادله هر مسئله.

• شکستن چارچوب ها و مرزبندی های معمول و معهود و به کارگیری تقسیم بندی و عناوین جدید.

• رعایت رابطه طولی میان مباحث مختلف علم اصول در داخل هر یک از سه حلقه.

• برقراری رابطه طولی میان سه حلقه نسبت به هم؛ طوری که حلقه اول تصورات کلی ارائه می دهد و حلقه دوم داخل استدلال می شود و حلقه سوم شکلی عالی تر از استدلال را نشان می دهد.

• انحصار برخی مطالب در سطح یک حلقه و عدم نیاز به تکرار آن در حلقه بالاتر.

• به کارگیری ادبیاتی که هم ارتباط طلبه را با کتب متقدمین حفظ کند و هم از سلامت و رسانندگی کافی برخوردار باشد. البته در حلقه اول تعابیر جدید بیشتر دیده می شود؛ ولی در هر حال متن هر سه حلقه از پیچیدگی های لفظی که هیچ نکته علمی ندارد، خالی است.

• نیازمندی به استاد تنها در برطرف ساختن تعقیدات معنوی است و نه در حل پیچیدگی های لفظی.

• انعکاس کمی و کیفی آرای اصولی در حدی که مبتدیان نیاز دارند، و عدم التزام به انعکاس آرای نهایی موءلف.[102]

از آنچه گذشت معلوم میشود که شهید صدر:

1. درصدد ایجاد یک نظام آموزشی پویادر حوزه علمیه میباشد.

1. از نظر ایشان مهمترین شاخصه یک نظام آموزشی پویا -علاوه بر بهرمند شدن ازعوامل پویایی- داشتن متون درسی استاندارد است.

1. ومتون درسی استاندارد متونی است که از عناصر رسایی،روانی،متناسب باتوانمدیهای مرکز آموزشی مورد نظر(حوزه)واز نظر کمی وکیفی متعادل ومتوازن باشند.

1. خروجی وبازدهی تحصیل در حوزه مطالعه کتابهای حوزه باید ملموس دقیق وتاثیر گذار باشد واین امر مرهون داشتن متون استاندارد است.

1. متون درسی باید در یک بازه زمانی تعریف شده ومتناسب باهدف حوزه ومیزان بهره گیری زمانی طلاب باشد.

2-9- نوآوری شهید صدر در عنوان بندی مباحث اصولی
اصولا از نتایج طبیعی یک مکتب جدید وابتکاری ابداع عناوین تازه وبی سابقه است ،بررسی تاریخ تحول مکتبها در همه رشته ها این حقیقت را به خوبی هویدا میسازد. نگاهی به تاریخ تحول علم اصول نیزادعای یاد شده را به اثبات میرساند .
از جمله ابتکارات اصولی شهید صدر مطرح ساختن عناوین جدید است البته این امر تنها یک مسئله سلیقه ای نبوده بلکه براساس تحلیل عمیق مباحث علم اصول استوار است ونیز ناشی از درک دقیق ایشان ازضرورت تناسب بحثها با عنوان مسئله اصولی است اما نباید این حقیقت را نیز فراموش کرد که از لوازم یک تقسیم بندی مناسب، آوردن عناوین گویا برای هر مبحث است و در این زمینه ابتکارات شهید صدر به خوبی نمایان است. اگر عناوین مباحث با مطالب معنون نامتناسب باشد، موجب سردرگمی می شود؛ افزون بر آنکه نقاط خالی برای بحث و گفت وگو به راحتی پیدا نمی شود. در واقع تکامل علم اصول در این محور، از تبعات تکامل علم اصول در محور گذشته است. البته نباید از عناوین معهود و سنتی نیز خیلی دور شد؛ چراکه خوانندگان ارتباط شکل جدید را با آنچه در سابق گفته می شد، به آسانی پیدا نخواهند کرد و پرواضح است که عناوین هر علم به منزله آدرس هایی برای جست وجوی مطالب است. پس در تغییر عناوین باید به تدریج قدم برداشت تا مطالب گم نشود؛ چنان که نباید در جعل اصطلاحات نیز افراط و زبان گفت وگو را به یک باره عوض کرد تا خلط و اشتباه و مناقشات لفظی زیاد نشود و تنها به هنگام نیاز و برای تفهیم فارق معنوی میان دو امر می توان اصطلاح جدید آورد. بدین لحاظ مدرسه اصولی شهید، هم به ابتکار در جعل عناوین جدید شناخته می شود و هم به جعل اصطلاحاتی چند و در مجموع می توان گفت ایشان زبان و ادبیات جدیدی برای ادای مباحث علمی ساخته است که همراه با تحول در محتوا و قالب است.
اما ابتکار شهید صدر را در به کارگیری عناوین جدید، بیشتر در متن حلقات الأصول می توان دید. مثلاً در حلقه دوم می بینیم که با گشوده شدن ابواب جدیدی از مباحث، عناوین جدیدی نیز انتخاب شده است. با طرح مبحث حکم شناسی به عنوان یک بحث مقدماتی عناوین زیر آمده است:
الحکم الشرعی و تقسیمه، مبادی الحکم التکلیفی، التضاد بین الاحکام التکلیفیة، شمول الحکم لجمیع وقائع الحیاة، الحکم الواقعی والحکم الظاهری، الامارات والأصول، اجتماع الحکم الواقعی و الظاهری و القضیة الحقیقیة والقضیة الخارجیة.
علاوه برآنهادر حلقه سوم عناوین چنین مطرح شده است:
1-الاحکام التکلیفیة والوضعیة
2- شمول الحکم للعالم والجاهل
3-الحکم الواقعی و الظاهری
4-شبهة التضاد ونقض الغرض
5-، شبهة تنجز الواقع المشکوک
6-الامارات و الأصول
7-التنافی بین الاحکام الظاهریة
8-وظیفة الاحکام الظاهریة
9- التصویب بالنسبة الی بعض الاحکام الظاهریة
10-القضیة الحقیقیة والخارجیة للاحکام.
باید گفت همه این عناوین نتیجه تمرکز بر مباحثی است که پیش تر نزد اصولیون به طور پراکنده و ضمنی مطرح می شده است و هیچ گاه خواننده نمی توانست از مطالعه فهرست کتاب ها و جست وجو در عناوین چیزی راجع به آنها بیابد.
با ورود به مبحث ادله محرزه اعم از دلیل شرعی و دلیل عقلی، عناوین جدید دیگری خودنمایی می کند و درواقع این بخش از علم اصول نسبت به بخش اصول عملی، بیشتر محل نوآوری در شیوه طرح بحث نزد شهید صدر بوده است. مثلاً در فهرست حلقه دوم عناوین جدید این مبحث را چنین می بینیم: