به کارگیری و جذب نیروهای خلاق و نوآور به سازمان.

(منشی، ۱۳۸۶: ۸۶)
۳-۲-۲-نقد و بررسی داستان «دیو و دزد گاو»
پناهی‌آذر، امید. (۱۳۸۷). دیو و دزد گاو. تهران: خانه هنر.
گروه سنی ذکر شده در کتاب: ب، ج.
مأخذ کتاب:‌کلیله و دمنه
نویسنده در صفحه‌ی عنوان، کتاب مأخذ را ذکر کرده است.
مشخصات ظاهری:‌۱۲ ص، مصور (رنگی)
۳-۲-۲-۱- خلاصه‌ی داستان
تنها دارایی مهراب، گاوی دوشا است که با آن خرج زندگی‌اش را در می‌آورد. یک روز که مهراب به همراه گاوش از چراگاه به سمت خانه باز می‌گردد، دیو و دزدی او را تعقیب می‌کنند، تا یکی به گاوش برسد و دیگری جان و هستی خود او را بگیرد. با فرا رسیدن شب، مهراب به استراحت می‌پردازد و این فرصت مناسبی برای این دو است تا هر یک به هدف خود برسد، اما بر سر این که چه‌کسی اول به کار اقدام کند، دچار اختلاف میشوند و جر و بحث آن‌ها، چنان بالا می‌گیرد که مهراب و همسرش از خواب بیدار می‌شوند. در ادامه با آمدن همسایه‌ها، دیو و دزد، پا به فرار می‌گذارند.
۳-۲-۲-۲- تطبیق متن بازنویسی شده با متن اصلی
الف. بخشی از متن بازنویسی شده
«دیو گفت: «من دزد نیستم، این دزده! این مرد می‌خواهد گاو تو را بدزد بلند شو در طویله را چهار قفله کن!» مهراب گفت: «آره زن، مثل اینکه خبرهایی است.» پس فریاد زد: «آهای هوار! هوار! … همسایه‌ها به دادم برسید!» دزد فریاد زد: «آهای مهراب مواظب باش این دیو می‌خواهد تو را بکشد!» با فریاد مهراب و داد و بی‌داد دزد و دیو، همسایه‌ها با چوب و چماق ریختند توی خانه‌ی مهراب، همه فانوس به دست به طرف پشت بام دویدند. دزد و دیو که دیدند هوا پس است، زدند به چاک جاده و پشت سرشان را هم نگاه نکردند.» (پناهی‌آذر، ۱۳۸۷ب: ۱۱)
ب. بخشی از متن اصلی
«دزد زاهد را آواز داد که: این جا دیوی است و تو را بخواهد کشت. و دیو هم بانگ کرد که: دزد گاو می‌ببرد. زاهد بیدار شد و مردمان درآمدند و ایشان هر دو بگریختند و نفس و مال زاهد به سبب خلاف دشمنان مسلّم ماند.» (منشی، ۱۳۸۶: ۲۱۵)
۳-۲-۲-۳- روش خلق اثر
داستان «دیو و دزد گاو» با عنوان «زاهدی که از مریدی گاوی دوشا ستد» یکی از حکایات فرعی باب بوف و زاغ کلیله و دمنه است. بازنویس با تغییری جزئی که در داستان انجام داده است، خود را ملزم به این تغییر عنوان می‌بیند؛ در آن‌جا نویسنده بیان می‌کند که زاهد، این گاو را از مریدی خریده است، اما در اثر حاضر، مهراب گاو را نخریده و از قبل داشته است.
پناهی‌آذر مواردی را به داستان افزوده است که بیشتر در زمینه‌ی شخصیت‌پردازی است. او با نگه‌داشتن اصل و محتوای داستان، زبان را متناسب با فهم و درک کودک ساده و امروزی کرده و در این راه نیز موفق بوده است.
آفرینش شخصیت و رویدادهای جدید، همه گواه خلاقیت پناهی‌آذر است و نشان می‌دهد که کار او یک بازنویسی خلاق از متن مأخذ است.
۳-۲-۲-۴-عناصر داستان
– پیرنگ
روابط علی و معلولی، حوادث داستان را به هم پیوند زده است:
دزد به قصد ربودن گاو مهراب او را دنبال میکند. در ادامه دیو نیز به منظور گرفتن جان مهراب به آنها می‌پیوندد، تنها به این دلیل که دیوها از انسان‌های خوب بیزارند. دیو سد راه دزد می‌شود و اجازه نمی‌دهد که او گاو را بدزد؛ زیرا با این کار دزد، گاو بانگ بر می‌آورد و با بیدار شدن مهراب، دیو نمی‌تواند جانش را بگیرد. به دلیل جر و بحثهای دیو و دزد، مهراب و سپس همسایهها از خواب بیدار میشوند و به این ترتیب جان و مال مهراب از خطر حفظ می‌شود.

کلاغه به حیله‌اش نرسید.»

(پناهی‌آذر، ۱۳۸۷ج: ۲)
– صحنه‌پردازی
هر دو نویسنده اشاره‌ای مستقیم، به مکان داستان دارند.
«روزی از روزها شتری از کاروانش جا ماند و در جنگلی سرسبز سرگردان شد.» (همان:‌ ۱)
«آورده‌اند که زاغی و گرگی و شگالی در خدمت شیری بودند و مسکن ایشان نزدیک شارعی عامر، اشتر بازارگانی در آن حوالی بماند به طلب چراخور در بیشه آمد.» (منشی، ۱۳۸۶: ۱۰۶)
علاوه بر اشاره مبهمی که بازنویس به زمان دارد، وجود گل و سبزه و درختان سرسبز تصاویر نیز فصل بهار را نمایش می‌دهد:
«روزی از روزها شتری از کاروانش جا ماند.» (پناهی‌آذر، ۱۳۸۷ب: ۲)
حکایت مأخذ به زمان اشاره ندارد.
۳-۲-۴- نقد و بررسی داستان «شیطان دریا و مرغ دریایی»
پناهی‌آذر، امید (۱۳۸۷). شیطان دریا و مرغ دریایی. تهران: خانه هنر.
گروه سنی ذکر شده در کتاب: ‌ب، ج.
مأخذ کتاب: کلیله و دمنه
نویسنده در صفحه‌ی عنوان، کتاب مأخذ را ذکر کرده است.
مشخصات ظاهری: ۱۲ ص، مصور (رنگی)
۳-۲-۴-۱- خلاصه‌ی داستان
دو مرغ دریایی به نام نازپری و شاه‌پری، میان صخره‌های ساحل در کنار تخم‌هایشان زندگی می‌کنند. نازپری پیوسته به شاه‌پری گوش‌زد می‌کند که اینجا، مکان مناسبی برای زندگی کردن نیست، زیرا هر لحظه امکان دارد دریا طوفانی شود و یا سر و کله‌ی شیطان دریا پیدا شود. اما شاه‌پری می‌گوید که از شیطان دریا نمی‌ترسد. شیطان دریا سخن شاه‌پری را می‌شنود و در غیاب او، حمله کرده و جوجه‌هایش را با خود می‌برد. شاه‌پری با جمع دوستانش به سوی سیمرغ می‌رود و از او کمک می‌خواهد. سیمرغ می‌گوید که تنها راه، مبارزه است. سپس جمع مرغان به همراهی سیمرغ به سوی شیطان دریا می‌روند و سیمرغ او را غرق کرده، بچه‌های شاه‌پری را نزد او بر می‌گرداند. شاه‌پری نیز محل زندگی‌اش را روی درختی دور از ساحل انتقال می‌دهد.
۳-۲-۴-۲- تطبیق متن بازنویسی شده با متن اصلی
الف.بخشی از متن بازنویسی شده
«چند روز بعد جوجه‌های آن‌ها به دنیا آمدند. آن‌ها روزها را به خوبی و خوشی کنار هم می‌گذراندند، اما نازپری همیشه توی دلش ترس داشت. ترس از موج‌های بزرگ و ترس از شیطان دریا. یک روز که شاه‌پری رفته بود ماهی بگیرد، ناگهان امواج دریا سیاه شد و آسمان رعد و برق زد. نازپری جوجه‌هایش را زیر پر و بالش گرفت و محکم توی لانه‌اش نشست. اما ناگهان هیولایی وحشتناک سر را از آب بیرون آورد و به طرف ناز‌پری و جوجه‌هایش حمله کرد، هیولا بلند بلند خندید و گفت: « حالا می‌خواهم ببینم هنوز هم شوهرت از من نمی‌ترسد؟!… باد حرف‌های او را به گوش من رساند!». » (پناهی‌آذر، ۱۳۸۷د: ۵٫ ۴)
ب. بخشی از متن اصلی
«ماده بیضه بنهاد. وکیل دریا این مفاوضت بشنود، از بزرگ منشی و رعنائی طیطوی در خشم شد و دریا در موج آمد و بچگان ایشان را ببرد.» (منشی، ۱۳۸۶: ۱۱۳)
۳-۲-۴-۳- روش خلق اثر
این داستان یکی از حکایات فرعی باب شیر و گاو کلیله و دمنه است. بازنویس با افزودن‌ها و تغییراتی که بر داستان اعمال می‌کند، بر آن است تا زمینه‌ی حضور فعال‌تر کودک در داستان ‌را مهیا و جذابیت و تأثیرگذاری اثر را بیشتر کند.
نخستین تغییر در عنوان اثر قابل ملاحظه است که از «وکیل دریا و طیطوی» به «شیطان دریا و مرغ دریایی» تغییر یافته است.
بازنویس هر جا که مطلبی اضافه یا مخالف طبع کودک دیده، آن را حذف کرده و گاه نیز به منظور جذابیت داستان، مطالبی را به آن افزوده است که بیشتر در زمینهی شخصیتپردازی نمایان میشود.
افزودن قسمت پایانی داستان که در آن‌جا شاه‌پری آشیانه‌ی خود را به مکانی دور از ساحل انتقال می‌دهد نیز در استواری پیرنگ و جلب رضایت مخاطب تأثیرگذار بوده است.
اما آن‌چه بیشتر از همه توجه‌ کودک را به خود جلب می‌کند، تصاویر زیبای کتاب است که به خصوص در معرفی شخصیت شیطان دریا که در حکایت مأخذ مبهم و ناشناخته است، مفید واقع شده است.
خلق رویدادهای جدید در کنار سایر تغییراتی که به ان اشاره شد، اثر حاضر را به یک بازنویسی خلاق تبدیل کرده است.
۳-۲-۴-۴- عناصر داستان
– پیرنگ
روابط علی و معلولی حوادث داستان را به هم پیوند زده است:
نازپری از زندگی در کنار دریا به دلیل طوفانی شدن آن و حملات ناگهانی شیطان، نگران است، اما چارهای جز ماندن هم ندارد؛ زیرا شاه‌پری می‌گوید از شیطان دریا نمی‌ترسد. باد سخنان شاه‌پری را به گوش شیطان میرساند و به همین دلیل او در یک حمله جوجههای شاهپری را با خود میبرد. از آنجا که شیطان هیولا است، شاه‌پری و مرغان برای غلبه بر او از سیمرغ یاری میجویند. در گفتوگوی نخست، شیطان حاضر نیست جوجهها را برگرداند و به همین دلیل سیمرغ با او می‌جنگد. بعد از پیروزی، شاه‌پری به جایی دور از دریا نقل مکان می‌کند زیرا این حادثه درس عبرتی برای او می‌شود.
بازنویس مرگ سیمرغ را این‌گونه به تصویر می‌کشد:
«شیطان که دید هوا پس است، خواست به عمق دریا فرار کند، اما سیمرغ غرقش کرد.» (پناهی‌آذر، ۱۳۸۷د: ۱۱)
کودک از خود خواهد پرسید، شیطانی که در دریا زندگی می‌کند و حتی می‌خواهد به عمق دریا فرار کند، چگونه ممکن است در آب غرق شود.
اکنون عناصر طرح به کار رفته در داستان بررسی می‌شود: