دانلود متن کامل پایان نامه در سایت jemo.ir موجود است

عم قال یضرب حدا واحدا فان فرّق بینهم فی القذف ضرب لکل واحد منهم حدّا[140]
به امام صادق (ع) عرض کردم مردی ، گروهی را با یک سخن قذف کرد به او یک حد ( هشتاد ضربه شلاق ) جاری می شود اما اگر بین آن ها فرق بگذارد و تک تک آن ها را قذف کند به ازای هر قذفی یک حد بر او جاری می شود .
8ـ قال الصادق (ع) : اذا قذف الرجل امرأته ثم اکذب نفسه جلد الحد و کانت امرأته و ان لم یکذب علی نفسه تلاعنا و یفرّق بینها.[141]
اگر مردی همسرش را قذف کند سپس خودش تکذیب کند ، حد شلاق می خورد و آن زن ، همسرش باقی می ماند و اگر تکذیب نکند لعان کنند و باید از هم جدا شوند .
9ـ سألت ابا جعفر عن رجل قذف ابنه بالزنی قال لو قتله ما قتل به و ان قذف لم یجلد له قلت فان قذف أبوه امّه فقال ان قذفها و انتفی من ولدها تلاعنا و لم یلزم ذلک الولد الذی انتفی منه و فرّق بینهما و لم تحل له ابدا قال و ان کان قال لابنه و امّه حیه یا ابن الزّانیه و امّه میته و لم یکن لها من یأخذ بحقّها منه الا ولدها منه فانّه لا یقام علیه الحد لان حقّ الحق قد صار لولده منها و ان کان لها ولد من غیره فهو ولیّها یجلدله و ان لم یکن لها ولد من غیره و کان لها قرابه لقومون بأخذ الحدّ جلد لهم[142]
از امام محمد باقر (ع) درباره مردی که فرزندش را قذف به زنا نمود سوٌال کردم فرمود : اگر او را بکشد هم ، کشته نمی شود و در قذف به او هم شلاق زده نمی شود . گفتم اگر پدرش مادرش را قذف کند چه حکمی دارد؟ فرمود اگر مادرش را قذف کند و بگوید فرزندش نیست ملاعنه (لعان ) کرد و آن بچه فرزند او محسوب نمی شود و باید از هم جدا شوند و دیگر هرگز آن زن به او حلال نخواهد شد .
اگر به پسرش بگوید ای فرزند زن زناکار و مادرش زنده باشد فرزند بودنش را نفی نکند (نگوید پسر من نیستی)، حد شلاق به او زده می شود و از هم جدا نمی شوند و اگر به پسرش بگوید ای پسر زن زناکار و مادرش مرده باشد و آن زن به غیر از آن فرزند کس دیگری را نداشته باشد که حقش را بگیرد بر آن مرد حد جاری نمی شود چون حق حد شلاق به خاطر فرزندش می باشد و اگر فرزند دیگری غیر از او باشد پس او ولی آن بوده و حد شلاق جاری می شود و اگر فرزند دیگری غیر از او نباشد و و نزدیکان و خویشاوند داشته باشد آن ها می توانند اقامه حد شلاق کنند.
10ـ قال علی بن موسی الرضا (ع) : حرّم الله عزوجل قذف المحصنات لما فیه من فساد الانساب و نفی الولد و ابطال المواریث و ترک التربیة و ذهاب المعارف و ما فیه من الکبائر و العلل التی تودی الی فساد الخلق[143].
امام رضا (ع) فرمودند : خداوند عزوجل قذف زنان شوهر دار را برای جلوگیری از خراب شدن نسبت ها و از بین رفتن میراث ها و از بین رفتن فرزندی و رها کردن تربیت آن ها و از بین رفتن شناخت ها و آن چه از گناهان کبیره که در آن است و دلایلی که منجر به فساد آفرینش و خلقت انسان می شود، حرام نمود .
11ـ انّ امیرالمؤمنین قال فی قول الله عزوجل «والّذینَ یرمون ازواجهم و لم یکن لهم شهداء الّا انفسهم» قال من قذف امرأته فلا لعان بینه و بینها حتّی یدّعی الرویته فیقول رأیت اجلا بین رجلیها یزنی بها[144].
امیر الموًمنین درباره آیه «والذین یرمون ازواجهم و لم یکن لهم الشهداء الا انفسهم» فرمود اگر مردی زنش را قذف کند (نسبت زنا دهد ) پس بین او و بینش لعان نیست تا اینکه آن مرد ادعا کند که خودش دید ( اما شاهد ندارد )
12ـ عن علی (ع) فی ولد الملاعنه اذا قذف جلد قاذفه الحدّ[145]
حضرت علی (ع) فرمود : فرزند کسی که ملاعنه کرد (لعان ) اگر مورد قذف واقع شود قاذف (قذف کننده ) حد شلاق خواهد خورد .
13ـ عن امیرالمؤمنین (ع) قال یحدّ الولد اذا قذف والده و لا یحدّ الوالد اذا قذف الولد[146].
حضرت علی (ع) فرمود : اگر فرزندی پدرش را قذف کند حد می خورد و اگر پدری فرزندش را قذف کند حد نمی خورد .
14ـ عن أبی عبدالله (ع) انّه قال یحدالقاذف اذا قذف بای لسانی قذف به من عربی او عجمی.[147] قذف کننده به هر زبانی اگر قذف کند، حد خواهد خورد .
15ـ قال الرّضا (ع) اذا فذف رجل رجلا فی دارالکفر و هو لا یعرفه فلاشی علیه لانّه لا یحل ان یحسن الظن فیها بأحد الا من عرفت ایمانه و اذا قذف رجلاً فی دارالایمان و هو لا یعرفه فعلیه الحد لانّه لا ینبغی ان یظن بأحد فیها الّاخیرا[148]
امام رضا (ع) فرمود : اگر مردی مرد دیگری را در سرزمین کفر قذف کند ، حد جاری نمی شود چون در آن جا نسبت به افراد حسن ظن نیست مگر در مورد کسی که ایمانش را بشناسد و اگر مردی در سرزمین ایمان ( کشور اسلامی ) قذف کند و در حالی که او را نشناسد حد جاری می شود چون در کشور اسلامی ، ظن خیر به افراد وجود دارد.