اندونزی

 

 

LPPOM MU

 

 

اصول سیستم اطمینان و بیمه‌ی غذای حلال

 

 

 

 

کشورهای حاشیه خلیج فارس

 

 

7کشور حاشیه خلیج فارس

 

 

GCC

 

 

GSO993:1998,GSO1931/2009

 

 

 

 

امارات متحده

 

 

UAE993:1998

 

 

 

 

اروپا

 

 

کشورهای اروپایی

 

 

CEN

 

 

اصول کلی برای تعریف غذای حلال (در دست تهیه)

 

دانلود متن کامل پایان نامه در سایت jemo.ir موجود است

 

 

 

 

استرالیا

 

 

ASI

 

 

ONR1 4200:2009

 

 

 

 

منبع: اشپیگل و همکاران، 2012: 112
WHC در حال تهیه و تنظیم استانداردهای جامع و جهانی غذای حلال است. سازمان کنفرانس اسلامی(OIC) نیز برای 57 کشور عضو خود، اصول کلی غذای حلال را در 4 قاره ارائه کرده است. همکاری‌های بین‌المللی نیز بین مالزی، اندونزی، و تایلند موسوم به IMT-GT در رابطه با ایجاد قوانین حلال صورت گرفته است (همان،112).
به تازگی، سیستم مدیریت جهانی حلال (GHMS) ایجاد شده است که به محصولات، فرآیند تولید، و تقاضای بازار موجود می‌پردازد. به طور خاص، GHMS به پنج اصل کلی می‌پردازد: ملزومات اساس حلال، سیستم‌های مدیریت کیفیت، طرح‌های مربوط به بیمه و اطمینان خاطر از سالم بودن محصول غذایی، مسئولیت اجتماعی، و مدیریت محیط زیست و پایداری. این سیستم بر مبنای استانداردهای حلال تایلند THS24000:2552 است که توسط کمیته‌ی مرکزی اسلامی این کشور (CICOT) وضع شده است. CICOT استانداردهای خود را به صورت استانداردهایی جهانی اعلام کرده است تا از این طریق به بازار اکثر کشورهای حلال راه پیدا کند. در تایلند علاوه بر این، نوعی سیستم قابل پیگیری وجود دارد. این سیستم ترکیبی از استانداردهای حلال و سیستم بهداشتی است که اطلاعات لازم را به مصرف‌کننده ارائه می‌کند و به آن‌ها اطمینان خاطر می‌دهد که غذای آن‌ها از نظر شرعی مجاز است (همان،112).
علاوه بر تایلند، چندین کشور مثل مالزی، اندونزی، امارات متحده‌ی عربی، کشورهای حاشیه‌ی خلیج فارس، و استرالیا استانداردهای حلال را برای خود تعریف و تبیین کرده‌اند (جدول 2-3).
مالزی در زمینه‌ی استانداردهای حلال به شهرت قابل توجهی دست پیداکرده است. این استانداردها توسط اداره‌ی توسعه‌ی امور اسلامی(JAKIM) تنظیم شده‌اند. JAKIM سیستمی برای پیگیری‌ ایجاد کرده است که جزئیات غذای حلال را به مصرف‌کنندگان ارائه می‌کند. در حال حاضر دولت مالزی با هدف گرفتن بازار حلال، موقعیتی مناسب برای کشورش در منطقه برای تبدیل شدن به قطب محصولات و خدمات حلال ایجاد کرده است. برای دستیابی به این هدف، دولت مالزی برخی استانداردهای جهانی کیفیت و استاندارد ویژه‌ی مالزیMS1500:2004 را نسبت به محصولات غذایی مالزی اتخاذ نموده است. استاندارد مالزی اصول ویژه‌ای را برای صنایع غذایی مالزی در زمینه‌ی تهیه و تولید غذای حلال مورد تأکید قرار می‌دهد (همان،112).
در اندونزی مجوز حلال بر اساس اصول کلی سیستم بیمه و اطمینان حلال بوده و توسط LPPOM MUI(سازمان نظارت بر مواد غذایی، دارویی و لوازم بهداشتی آرایشی) نظارت می‌شود تا این اطمینان کسب شود که محصول منطبق بر قوانین اسلامی است. با این حال اعطای برچسب حلال توسط NADFC (سازمان ملی کنترل دارو و غذا) صورت می‌گیرد (همان،112).
علاوه بر استانداردهای آسیایی که در سطح کشوری مورد استفاده قرار می‌گیرند، سازمان همکاری استانداردهای خلیج قانون GSO993/1998و gso1931/2009 را وضع کرد تا به نحوه‌ی ذبح حیوانات بر اساس قوانین اسلامی رسیدگی کند. uae993:2000 استانداردی است که به ملزومات ذبح اسلامی در امارات متحده عربی می‌پردازد (همان،112).
در اروپا، مؤسسه‌ی استانداردهای استرالیا (ASI) استاندارد مربوط به حلال بودن محصولات را با عنوانONR14200:2009 منتشر کرده است. با این حال برخی سازمان‌ها به انتقاد از این استاندارد پرداخته‌اند. چرا که این استاندارد طبق قوانین شیعه است (همان،112).
2-9-2-2 مجوز حلال[53]