سازمان های سه جانبه. وجود قابلبت های میانجی گری در سازمان های مختلف، احتمال همکاری در زمینه تشکیل موجودیت های بین سازمانی و بین نهادی را ارتقا می بخشد.

اتزکویتز (Etzkowitz, 2004) در کوشش بعدی خود، مدل دانشگاه کارآفرین را ارائه می دهد، مدلی که حاصل مطالعات وی در ارتباط با توسعه دانشگاه کارآفرین در ایالات متحده، اروپا و آمریکای لاتین است. وی پنج قضیه پژوهشی[۹۲] مرتبط به هم را مطرح می نماید.
عوامل موجود در این مدل نیز از نقطه نظر گوررو و سایرین (Guerrero et al, 2006) به دو دسته رسمی و غیر رسمی تقسیم می شوند. از نظر ایشان، وابستگی درونی با صنعت و دولت و استقلال از سایر حوزه های نهادی، اشکال سازمانی هیبرید، و تبدیل دانش به سرمایه[۹۳] از عوامل رسمی و نوسازی مجدد[۹۴] عامل غیر رسمی مدل آنها بشمار می آید.
۲-۴-۴ مدل کربی
کربی (Kirby, 2005) در مقاله خود، خلق دانشگاه های کارآفرین در انگلیس: کاربرد تئوری کارآفرینی در عمل، هفت عمل استراتژیک را برای ارتقاء یک موسسه شناسایی می نماید که گوررو و همکاران (Guerrero et al, ۲۰۰۶) آنها را در دسته بندی خود لحاظ کرده اند. عوامل رسمی به عنوان عواملی هستند که اعمال استراتژیک مرتبط با سازمان، ارتباطات، اجرا و مشارکت[۹۵] بشمار می آیند، و عوامل غیر رسمی شامل آن دسته اعمالی می گردند که با ترفیع فروش[۹۶]، شناخت[۹۷] و پاداش و تصدیق[۹۸]در ارتباط هستند.
۲-۴-۵ مدل گوررو و همکاران
مدل ارائه شده توسط گوررو و همکاران (Guerrero et al, ۲۰۰۶) حاصل بازنگری در ادبیات موجود در زمینه عوامل محیطی مؤثر بر توسعه دانشگاه کارآفرین است. آنها در مدل خود از تئوری اقتصاد نهادی[۹۹] و رویکرد نورث (North, 1990; 2005) بمنظور تمرکز بر عوامل نهادی رسمی و غیر رسمی مؤثر بر دانشگاه کارآفرین بهره می برند. آنها در این مرور ادبیات از سه منبع اطلاعاتی مختلف استفاده کرده اند که عبارتند از: کتاب ها (۱۳)، ژورنال های آکادمیک (۱۲۲)، و مقالات کاری[۱۰۰]. این تحقیق بازه زمانی سال های ۱۹۶۵ تا ۲۰۰۵ را مورد بررسی قرار می دهد. مشارکت های اصلی آنها عبارتند از: الف. بکارگیری اقتصاد نهادی بمنظور تجزیه و تحلیل دانشگاه های کارآفرین و سازماندهی ادبیات این زمینه، و ب. طراحی سیاست ها.
همانگونه که گفته شد، آنها عوامل را به دو دسته تقسیم نموده و آنها را در قالب شکل زیر مطرح می نمایند. ساختار سازمانی دانشگاه و اداره دانشگاه، معیارهای حمایتی از شرکت های نوپای دانشگاهی، و برنامه های آموزش کارآفرینی دانشگاهی، عوامل رسمی؛ و گرایش دانشگاهیان به کارآفرینی، موضوع کارآفرینی در دانشگاه و مدل های نقش، موارد نمونه[۱۰۱] و سیستم های پاداش دانشگاهی، عوامل غیر رسمی مدل آنها بشمار می آیند.
جدول ۲-۳ اجزاء مدل گوررو و همکاران (Guerrero et al, ۲۰۰۶)

آنها مدل دانشگاه کارآفرین خود را در قالب شکل زیر ارائه می دهند. مدلی که شامل عوامل رسمی و و غیر رسمی بوده و همچنین عوامل کلان و خرد اقتصادی را که می توانند در این فرایند اثرگذار بوده و نهایتاً به سه مأموریت مورد نظر اتزکویتز منتج می گردند، در بر می گیرد. در ادامه، در نتیجه این مدل، آنان قضایای پژوهشی متعددی را مطرح می نمایند. این قضایای پژوهشی، به تفکیک عوامل رسمی و غیر رسمی، عبارتند از:
شکل ۲-۱ مدل گوررو و همکاران (Guerrero et al, ۲۰۰۶)