98

 

 

شرکت هایی که پایان سال مالی غیر از 29 اسفند ماه می باشد

 

 

 

 

70

 

 

شرکت هایی که بیشتر از 4 ماه وقفه معاملاتی دارند

 

 

 

 

109

 

 

شرکت هایی که داده‌های ناقصی دارند

 

 

 

 

92

 

 

نمونه نهایی

 

 

 

 

3-9- نوع روش تحقیق
براساس دسته بندي تحقیقات بر حسب هدف، تحقیق حاضر از نوع کاربردي است. به علاوه از نوع تحقيقات شبه تجربي و در حوزه تحقيقات توصيفي (غير آزمايشي – پيمايشي) است. هم چنين با توجه به اينكه در اين تحقيق براي محاسبه متغيرها از اطلاعات گذشته استفاده شده است، از نوع تحقيقات پس رويدادي است. بر اساس روش تحقیق، تحقیق حاضر، همبستگی است که در این نوع تحقیق، رابطه میان متغیرها بر اساس هدف تحقیق، تحلیل می گردد.
3-10- آزمون‌های مورداستفاده در تحقیق
از آنجا که مدلهاي خطي مورد استفاده در اين تحقیق شامل مدلهاي رگرسيوني است، لذا در اين بخش به شرح مختصري پيرامون اين نوع از مدلها و مفروضات کلاسيک آن پرداخته شده است. جهت هر تحليل اقتصادسنجي بايد به قابليت دسترسي به دادههاي صحيح توجه نمود.
براي تحليل تجربي عموماً سه نوع داده قابل دسترسي است:
1- سريهاي زماني: دادههاي سري زماني دادههايي هستند که در طي يک دوره زماني جمع‌آوری می‌شوند. چنين داده‌هایی می‌توانند در فواصل زماني روزانه، هفتگي، ماهانه، فصلي و سالانه گردآوري شوند.
2- داده‌های مقطعي: داده‌های مقطعي بر اساس يک يا چند متغير براي يک دوره مشخص جمع‌آوری می‌شوند.
3- داده‌های ترکيبي: در بسياري از مطالعات اخير، از مجموعه داده‌های ترکيبي جهت تحليل استفاده گرديده است. بدين ترتيب که چند بنگاه، خانوار، کشور و … را در طول زمان مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار داده‌اند.
3-10-1- بررسی ساختار دادههای ترکیبی و انواع مدلهای آن
در تجزيه و تحليل داده‌های ترکيبي، يک محيط بسيار غني از اطلاعات براي گسترش تکنيک هاي تخمين و نتايج قابل تحليل فراهم می‌گردد. در بسياري موارد، پژوهشگران می‌توانند از داده‌های ترکيبي براي مواردي که نمی‌توان به صورت فقط سري زماني يا فقط به صورت مقطعي بررسي کرد، بهره گيرند (خاکي، 1388). به طور کلي از داده‌های ترکيبي، می‌توان براي برآورد معادلاتي به شکل رابطه (3-6) استفاده نمود:
رابطه (3-6)Yit = αit + βitXit + εit
i = 1,2,…,N
t = 1,2,…,T
N = تعداد مقطع‌های موجود در داده‌های ترکيبي و T = دوره‌های زماني
بدين منظور دو روش وجود دارد:
الف) در روش اول فرض شده است که بين مقطع‌ها هيچ تفاوتي وجود ندارد و لذا همه مقطع‌ها را با هم تخمين می‌زنند که اين روش به روش تلفيقي[44] هم معروف است.
ب) در روش دوم فرض شده است که بين مقطع‌ها اختلاف معنی‌داری وجود دارد که اين اختلاف‌های معنی‌دار می‌تواند بر شيب و يا عرض از مبدأ تأثير بگذارند که به اين روش، داده‌های تابلويي[45] گويند.
به منظور اين که مشخص شود که کدام روش جهت برآورد مناسب است، فرضیه‌ای آزمون شده است که در آن فرض شده است که کليه عبارات ثابت برآورد شده با يکديگر برابر هستند. بدين ترتيب می‌توان مشخص کرد که آيا روش داده‌های تابلويي يا تلفيقي، کدام يک جهت برآورد مورد نظر کارآمدتر است.
3-10-1-1- آزمون معنی‌دار بودن اثرات فردي (F ليمر)
براي انتخاب بين روش‌های داده‌های تابلويي و داده‌های تلفيقي، از آماره F ليمر استفاده می‌شود. در اين آزمون فرضيهH0 بيانگر يکسان بودن عرض از مبدأها (داده‌های تلفيقي) و فرضيه مخالف H1 نشان‌دهنده ناهمساني عرض از مبدأها (روش داده‌های تابلويي) می‌باشد. لذا می‌توان نوشت: