دوره تخمگذاری

۵/۲

 
(G. Williamson and W. Payne REFERENCES)
آبخوری
در حال حاضر اکثر سیستم‌های آبخوری که ساخته می‌شوند برای طیور در حال رشد و هم برای طیوردر حال تولید قابل استفاده است . سیستم‌هایی که دارای بشقاب یا تراف عمیق باشند برای جوجه‌های جوان قابل استفاده نیست چون براحتی نمی‌توانند آب مصرف نمایند . نحوه پخش آبخوریها و سوپاپ شناور نیز در مصرف آب تاثیر دارد . ترافهای آبخوری کم عمق و طویل که آب بطور مرتب در آن جریان دارد نیز برای جوجه‌های جوان مناسب نیست ، در حالیکه برای طیور در حال رشد و طیور در حال تولید قابل استفاده است (نورث و بل ، ۱۳۷۵ ).
کنتورآب
در اکثر مرغداریها برای محاسبه میزان آب مصرفی روزانه طیور از کنتور آب استفاده می‌شود . انواع مختلفی کنتور آب وجود دارد که بعضی دارای دستگاه رکورد‌گیری نیز می‌باشد . (نورث وبل،۱۳۷۵).
قابل دسترس بودن و درجه‌ی حرارت آب
– تعداد آبخوری : در ۲ هفته‌ی اول زندگی برای هر ۱۰۰ قطعه جوجه پولت تعداد ۲ عدد آبخوری مخصوص جوجه‌ها لازم است. بنابراین برای هر مادر مصنوعی با ظرفیت ۵۰۰ جوجه ، تعداد ۱۰ آبخوری لازم می‌گردد. آبخوریها باید درست در لبه‌ی خارجی چتر مادر مصنوعی و روی بستر بنحوی قرار داده شوند که جوجه‌ها بتوانند به آسانی از آن‌ها آب بنوشند . بعد از دو روز باید آبخوریها را روی سکوهایی به ارتفاع ۵/۲ سانتیمتر قرار داد تا پوشال داخل آنها نرود . برای جوجه‌های یک روزه دسترسی به آب در سطح وسیع ضروری‌تر از میزان آب داخل آبخوری است ، از این رو تعداد زیاد آبخوری کوچک بهتر از تعداد کم آبخوری بزرگ می‌باشد (نورث و بل ، ۱۳۷۵ ).
– حرارت آب : حدود ۴ ساعت قبل از ورود جوجه‌ها باید آبخوری‌ها پر شوند . این عمل باعث می‌شود که گرمای مادر مصنوعی آب را گرم کند. درجه‌ی حرارت آب باید بیش از ۱۸ درجه باشد ، از آب کهنه و مانده نباید استفاده شود و آب مصرفی جوجه‌ها همواره باید تازه باشد(نورث و بل ، ۱۳۷۵ ).
منابع جایگزین
چاه های آرتزین ممکن است به عنوان یک منبع جایگزین سالم و خالص آب مورد استفاده قرار گیرند، اما بسیاری از آنها ممکن است املاح بسیار بالایی داشته و یا بسیار اسیدی باشند. همانطور که در جدول شماره (۱) ذکر گردید، pHمطلوب آب باید بین ۸- ۶ باشد. مقادیر بالاترpH دلیل بر اینست که آب با نمک‏هایی مانند بیکربنات سدیم آلوده شده است. خوردن آب آلوده به بیکربنات ، اغلب منجر به کاهش مصرف نمک‏های تغذیه ای مانند کلسیم ، فسفر ، منیزیم و پتاسیم توسط حیوانات خواهد شد. به عبارت دیگر، آبهای اسیدی احتمال ابتلا به آلودگی های انگلی را بیشتر می کند و نیز می تواند سلامتی حیوانات را به طور جدی دچار مشکل نماید.یک ارتباط محکم و قوی بین اسیدی و قلیایی بودن آب با عمق چاه ها از جایی که آب استخراج می شود وجود دارد. در عمق ۳۰ متری ، آب اسیدی است ، در حالیکه در اعماق ۱۰۰ متری و یا بیشتر آب معمولا قلیایی است pHمطلوب آب در چاه های با عمق ۶۰- ۵۰ متری یافت می شود. اگر چه این ارتباط ممکن است در یک نقطه از دنیا با نقطه ای دیگر بسته به عوامل جغرافیایی و عمق چاه‏های مورد استفاده در صنعت طیور به عنوان عاملی در تامین آب پاک و سالم باید مورد توجه قرار گیرد بسیار متغیر باشد. در مواردی که این روش امکان پذیر نباشد، استفاده از اسیدیفایرها یا عوامل بافرینگ جهت کنترل pH آب باید مورد توجه قرار گیرند. این عوامل و فاکتورها باید در مقادیر توصیه شده توسط تولیدکنندگان تامین شده و بر اساس یک قاعده منظم و استوار مورد استفاده قرار گیرد. تهیه و تامین نامنظم این عوامل یا تغییر جدی و موثر در تهیه و تدارک سازی این عوامل ممکن است الگوهای مصرف آب و خوراک را توسط طیور تحت تاثیر قرار داده و نیز ممکن است منجر به بروز مشکلات تحت بالینی روده‏ای گردد ( Esmail 2011, Scott, 2009)
نقش آب در طیور
در بدو امر نام بردن از آب به منزله‏ی یک ماده غذایی کمی ثقیل به نظر می رسد . ولی آب در تغذیه روزانه طیورجنبه‏ی حیاتی دارد ، محرومیت از آب طیوررا بمراتب سریع تر از محرومیت از هرماده غذایی دیگر از پا در می آورد. مرغان خانگی دربرابر تشنگی بسیار حساسند ، به طوری که چندساعت پس از محرومیت ازآّب سبب تلفات زیادی درگله مرغ می گردد. وجودآب برای هضم و جذب غذا ، انتقال غذا از یک نقطه‏ی بدن به یک نقطه و تنظیم حرارتی بدن ضروری است . مقدار آب لازم برای طیور بسته به عوامل مختلف فرق می‏کند ، این عوامل عبارتنداز :

1. مقدار غذایی که خورده میشود .

1. حرارت ورطوبت محیطی .

1. سن و وضع پرنده از نظرسلامت وبیماری .

1. ساختمان وکیفیت غذا ، مقدار رطوبت ، نمک و پروتئین غذا .

به طور کلی نسبت آب و غذای خورده شده در طیور در حدود۲ به ۱یا ۳ به ۱ است. وقتی که هوا گرم وخشک است طیور ۳-۲ بار بیشتر از حالت معمولی آب مینوشند همچنین درهنگام بیماری اغلب عطش مرغ زیاد می شود وآب بیشترمی نوشد. از این رو همیشه باید آب تمیز و پاکیزه و کافی در اختیار مرغ ها قرارگیرد. پراکندگی پرندگان بین ابتدا و انتهای سالن میتواند مصرف آب را نشان دهد. در قسمتی ازسالن که پرندگان بیشتری حضور دارند مصرف آب بیشتر است، و زمانی که پرندگان دارای توزیع یکنواختی بین ابتدا و انتهای سالن ندارند میتواند در کل باعث کاهش عملکردپرنده گردد (زهری، ۱۳۷۰).
مصرف آب
پرنده قسمت اعظم آب مورد نیاز را از طریق نوشیدن بدست می آورد ، هر چند که مقداری آب در مواد خوراکی وجود دارد و مقادیر متغیری نیز از سوخت ساز بدن حاصل می شوند . با افزایش سن پرنده میزان مصرف آب افزایش می یابد ، اگرچه میزان آب مصرفی به ازای واحد وزن با افزایش سن کاهش میابد. در نیمچه‏های در حال رشد ، میزان مصرف آب از ۴۵/۰ گرم به ازای هر گرم وزن بدن در سن یک هفتگی به ۱۳/۰ گرم در سن ۱۶هفتگی کاهش می یابد (مدوی وکایر،۱۹۵۹).
بریک وهمکاران (۱۹۹۲) بیان نمودند که میزان مصرف روزانه‏ی آب (برحسب میلی لیتر) جوجه‏های گوشتی را تا سن ۲۱روزگی می توان با استفاده از فرمول : [۷۳/۹+۱۴۲/ ۶ ₓ سن به روز] محاسبه نمود. با توجه به این که مصرف آب ارتباط نزدیکی با مصرف غذا دارد ، عوامل مؤثر بطور غیر مستقیم مصرف آب راتحت تأثیر قرار میدهند. اگر چه بافت جیره های طیور تأثیری بر مصرف آب ندارد ، اما مقدار بالای برخی از اجزای جیره نظیر ملاس و نمک ، مصرف آب را تحریک می کنند. اختلاف در درجه حرارت محیط اثر قابل توجهی بر مصرف آب در پرندگان دارد. پرندگان نگهداری شده در دمای۳۱ درجه سانتیگراد دو برابر پرندگان نگهداری شده در۱۵درجه سانتی گراد آب مصرف میکنند.
با توجه به این که با افزایش درجه حرارت مصرف خوراک کاهش یابد ، در درجه حرارت های بالانسبت آب به غذای مصرفی در طیور شدیداً افزایش می یابد. مای ولوت (۱۹۹۲) نشان دادند که با تغییر دوره‏ای درجه حرارت روزانه از ۲۴ تا ۳۵ درجه سانتی گراد ، الگوی مصرف آب از درجه حرارت محیط تبعیت می‏کند.پرندگان نگهداری شده در دمای ثابت ۲۴ درجه سانتیگراد بسته به سن حدود ۴ درصد وزن بدن خود آب مصرف می کنند، درحالی که در پرندگان مواجه با تنش حرارتی این مقدار به ۶ درصد وزن بدن افزایش یافت.
Budgel (1970) سه فرضیه را برای توجیه رابطه‏ی بین مصرف آب و درجه حرارت محیط ارائه نمود :
الف) تحریک مصرف آب در درجه حرارت بالا به دلیل خشکی موضعی گیرنده های دهانی حلقی
ب) دهیدراسیون عمومی
ج) تغییردرجه حرارت مغز
جدول (۳-۱) : مصرف روزانه آب طیور(لیتربه ازای هر ۱۰۰۰پرنده)