۱-۳-۴آزمون کفایت نمونه

 

 

از پیش نیازهای استفاده از معادلات ساختاری لیزرل بررسی کفایت نمونه مورد بررسی می باشد، که برای بررسی این مهم، از آزمون کفایت نمونه برداری KMO استفاده شده است:

 

دانلود متن کامل پایان نامه در سایت jemo.ir موجود است

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

۸۵۸ / ۰	آزمون کفایت نمونه برداری
۵۴۶ / ۱۲۱۲۶	شاخص کرویت بارتلت	آزمون کرویت بارتلت
۵۲۸	درجه آزادی
۰۰۰ / ۰	سطح معنی داری

 

نمایشگر ۹-۴: آزمون کفایت نمونه برداری
مقدار کفایت نمونه گیری معادل با ۸۵۶ /۰ است. بنابراین میزان نمونه برای استفاده از معادلات ساختاری مناسب می باشد. به طور کلی مقادیر بالا (نزدیک به یک ) بدین معناست که تحلیل عاملی برای داده ها قابل کاربرد است. اگر این مقدار کمتر از ۵/۰ باشد، احتمالاً نتایج تحلیل عاملی برای داده ها مفید نخواهد بود.

 

 

۲-۳-۴ تست نرمال بودن متغیرهای تحقیق

 

 

از آنجایی که یکی از پیش فرض های مدل سازی معادلات ساختاری مبتنی بر رویکرد ماتریس کواریانس داده ها، نرمال بودن توزیع دادههای جمعآوری شده هر یک از متغیرهای تحقیق میباشد؛ به همین دلیل از آزمون کولوموروف اسمیرنف برای اطمینان از نرمال بودن یا نبودن توزیع دادههایمان استفاده نمودیم.
نتایج نمایشگر ۴-۶ حاکی از آن است که کلیه سازه های پژوهش در سطح اطمینان ۹۵ درصد از توزیع نرمال پیروی میکنند. به عبارتی چون مقادیر Kolmogorov-Smirnov Z بدست آمده در سطح کوچکتر از ۰٫۰۵ درصد معنادار نیست؛ یعنی مقادیر آن برای کلیه سازه های پژوهش کوچکتر از قدرمطلق ۱٫۹۶ میباشد؛ پس می توان گفت با ۹۵ درصد اطمینان داده های توزیع شده در جامعه مورد بررسی نرمال هستند.

 

 

۳-۳-۴ تحلیل عاملی تأئیدی سازههای پرسشنامه

 

 

پیش از آزمون مدل ساختاری و اندازهگیری برای تحلیل مسیر مدل مفهومی به وسیله نرم افزار لیزرل باید سوالات به کار رفته در پرسشنامه به تفکیک متغیرهای پژوهش از نظر قابلیت برازش مدل مورد سنجش و ارزیابی قرار گیرند.
در این بخش با استفاده از مدل های اندازه گیری مدل معادلات ساختاری، صحت سنجش سازه ها توسط شاخصهای مربوطه مورد بررسی قرار می گیرد. در این قسمت با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مرحله اول مشخص می‌شود که آیا سؤالات طراحی شده در هر سازه واقعاً می‌تواند سازه مورد نظر را بسنجد. به عبارت دیگر آیا سؤالات و شاخصهای در نظر گرفته شده از روایی لازم برخوردار است یا نه. در حوزه‌هایی که یک مفهوم و ابعاد زیربنایی با آن و نیز شاخص‌های آن مشخص باشند نیازی به تحلیل عاملی اکتشافی نیست. معمولاً از تحلیل عاملی اکتشافی برای شناسایی ابعاد زیربنایی یک حوزه ناشناخته استفاده می‌شود. در صورتیکه حوزه و ابعاد آن برای محقق براساس مرور ادبیات مشخص باشد می‌توانیم مستقیماً از تحلیل عاملی تائیدی استفاده کنیم.
در نمایشگر زیر مفاهیم و عاملهای پژوهش به همراه معادل آنها نشان داده شده است که در هنگام مشاهده مسیرهای تحلیل عاملی که از معادل آنها استفاده شده است، ما را یاری مینماید

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;">