تا با تولید محصولات و ارائه‌ی خدمات حلال، این بازار را در دست بگیرد. مالزی برای گردشگران مسلمان و غیر مسلمان از جذابیتی زیادی برخوردار است، به عنوان مثال دسترسی به غذای حلال و تسهیلات مورد نیاز مسلمانان در این کشور آسان است. فرهنگ مالزی نسبت به تمامی گردشگران بسیار انعطاف‌پذیر است و علت این امر، وجود نژاد های مختلف در این کشور است (همان، 185).
مالزی پیش‌بینی می‌کند که در سال 2020 حدود 36 ملیون گردشگر از این کشور بازدید کنند (همان، 188).
2-11-2 ترکیه
آمار گردشگری رسمی ارائه شده توسط وزارت فرهنگ و گردشگری ترکیه حاکی از آن است که ترکیه بیش از 28 میلیون گردشگر را در سال 2010 جذب کرده است. عواید گردشگری این کشور متجاوز از 21 میلیارد دلار بوده که به طور متوسط هر گردشگر حدود 630 دلار هزینه کرده است. برای مدت زمان طولانی، ترکیه یکی از ده مقصد برتر گردشگری ورودی بود. ثبات سیاسی این کشور در دهه 2000 تا 2010، باعث بهبود در بسیاری از قسمت‌های کشور، مانند زیرساخت‌ها، روابط بین‌المللی، و مدیریت شده است که همه این‌ها باعث بهبود گردشگری نیز شده است. بر اساس اظهارات مقامات این کشور، آنها خواهان افزایش شمار گردشگران به 63 میلیون نفر با درآمد 86 میلیارد دلاری تا سال 2023 هستند (دومن، 2011: 8).
صنعت گردشگری حلال که بیشتر محصولات و خدمات حلال را به مسلمانان محافظه‌کار ارائه می‌دهد، از سال 2002 با آمدن «طیب اردوغان و حزب سیاسی او» به بازار گردشگری ارائه شد. بعد از انتخابات سال 2002 دولت و روی کار آمدن این حزب (AKP)، شمار هتل‌های کنار دریا که خدمات حلال ارائه می‌کنند از 5 به 39 افزایش یافت. افزایش گرایش به گردشگری حلال در ترکیه به علت پیشرفت اقتصادی و سیاسی مسلمانان ترکیه است. حزب اردوغان ادعا می‌کند که راهی جایگزین برای زندگی غربی با استفاده از اصول اسلامی ارائه کرده است (همان، 10).
گردشگری حلال در موقعیت‌های بین‌المللی مختلفی مطرح و مورد بحث قرار گرفته است. مباحث مربوط به گردشگری حلال حمایت کشورهای عضو سازمان کنفراس اسلامی را به خود جلب کرده است. یکی از محل‌هایی که این نوع گردشگری در آن مطرح شد، در کنفرانسی در سال 2007 پیرامون گردشگری حلال اسلامی بود. بزرگی بازار گردشگری اسلامی در بازار گردشگری در لندن در سال 2007 ذکر و مورد تأکید قرار گرفت (همان، 10).
2-11-2-1 تسهیلات اقامتی ترکیه
تسهیلات اقامتی صنعت گردشگری ترکیه را می‌توان به دو قسمت بخش‌بندی کرد. این تسهیلات از دهه‌ی گذشته مورد استقبال قرار گرفته‌اند و نمایانگر مفهومی جدید در صنعت گردشگری ترکیه هستند. همانطور که قبلاً ذکر شد، شمار این تسهیلات طی 5 سال از 5 به 39سال افزایش یافته است و این روند همچنان ادامه دارد. گروه دیگر شامل تسهیلات چشمه‌های آب معدنی است که هم جز گردشگری سلامت و هم گردشگری تفریحی است. این تسهیلات سالهاست که در ترکیه ارائه می‌شوند (دومان، 2011: 11).
همانگونه که در تصویر نشان داده شده است، شرکت‌های مهمان‌پذیر که از گردشگری حلال استفاده می‌کنند، حدود 6/5 درصد از ظرفیت تختخواب‌های ترکیه را به خود اختصاص داده‌اند. این تصویر محدود به گردشگران مسلمان در ترکیه است (همان، 11).

شکل (2-4): دسته‌بندی سرمایه‌گذاری‌های مهمان‌نوازی بر اساس مشخصات مشتری

9-هوش هستي گرايي: اين افراد انگيزه بيشتري براي درگير شدن با پرسش هايي عميق درباره هستي انسان مثل معناي زندگي، مفهوم مرگ و زندگي و پيدايش انسان در عرصه حيات و چرايي هستي دارند و در مشاغل فلسفي، آزاد انديشي، تفكر استدلالي و پرسش و پاسخ در مورد مسائل بنيادي اولويت دارند.
10-هوش اخلاقي: نوعي توانايي است كه در برگيرنده‌ی احساس تعهد نسبت به خود وديگران، به كار گرفتن انضباط در زندگي، داشتن استاندارد رفتاري در زندگي، توجه به آثار رفتار خود، توانايي تميز درست از غلط، وحدت در فكر و عمل و همدلي با مردم است.
11-هوش هيجاني: به معناي توانايي شناخت هيجانات و مديريت احساسات است. هوش هيجاني مجموعه اي گسترده از مهارت ها و خصوصيات فردي را در بر گرفته است و بيانگر آن است كه در روابط اجتماعي، رواني و عاطفي در شرايط خاص چه عملي مناسب و چه عملي نامناسب است
2-2-3- تعريف هوش هیجانی
هوش در لغت به معني عقل، خرد، فهم، زرنگي و شعور(پختگي) است، ولي به بكار افتادن مجموعه استعداد هاي عالي ذهن و توانايي حل مسئله نيز اطلاق مي شود كه اولين بار توسط چارلز اسپيرمن[6] روانشناس انگليسي مورد مطالعه علمي قرار گرفت. انجمن روانشناسان آمريكا در سال 1995 هوش را اين طور تعريف كرده است: توانايي فهم مسائل پيچيده، انطباق مؤثر با تغييرات محيطي، يادگيري به دنبال تجربيات، استفاده از اشكال مختلف استدلال و فايق آمدن بر مشكلات از طريق تفكر. هوش به طور كلي مجموعه استعداد هايي است كه موجب يادگيري، شناخت، يادآوري اطلاعات در فرد شده و توانايي حل مسئله و سازگاري فرد را با محيط زندگي فراهم مي نمايد. هوش همان تفاوت فردي است و مشخص مي كند چگونه برخي افراد نسبت به ديگري در تحصيل يا زمينه هاي ديگر موفق ترند. بعضي از روانشناسان ترجيح مي دهند به جاي هوش “توانايي ذهني” را به كار ببرند، يعني اگر فردي بتواند مسئوليت خود را به نحو مطلوب انجام دهد و توان كشف و حل مسئله را داشته باشد، او داراي بالاترين هوش است. تا اواخر قرن بيستم فقط هوش عقلي يا شناختي يا منطقي يا IQ يا بهره هوشي يا ضريب هوشي (مانند سرعت انجام كار؛ داشتن حافظه؛ حسابگر بودن؛ درس خواندن) مطرح بود ولي از سال 1995 دانيل گلمن هوش هيجاني را تشريح نمود كه عامل سازگاري كننده در موقعيت هاي مختلف زندگي بوده و 80% عامل موفقيت انسان است. هوش عقلي كف موفقيت و هوش هيجاني سقف موفقيت فرد را تضمين مي‌كنند. هوش عقلي در كشف و اختراعات و هوش هيجاني در مديريت زندگي بيشترين كاركرد را دارند.
صاحب نظران، هوش هیجانی را با توجه به ويژگيها و کارکردهاي آن به صورت زير تعريف کرده اند:
مايرو سالووي[7] هوش هیجانی را اين گونه تعريف كرده اند : هوش هیجانی عبارت از مهارت هاي هیجانی همچون درک و بيان صحيح احساسات، ادغام هيجانات با فرايندهاي شناختي،فهم احساسات و بکار گيري آنها در موقعيت هاي گوناگون واداره احساسات مي-باشد(ليونز و اشنايدر[8]،2005، صص 694-693).
دانيل گولمن: هوش هیجانی مهارتي است که دارنده آن مي‌تواند از طريق خودآگاهي، روحيات خود را کنترل کند، از طريق خود مديريتي آن را بهبود بخشد، از طريق همدلي، تاثير آنها را درک کند و از طريق مديريت روابط، به شيوه‌اي رفتار کند که روحيه خود و ديگران را بالا ببرد (بابايي و مومني،1384،ص43).
هوش هیجانی طبق تعريف ريون بار- آن[9] عبارتست از مجموعه اي از مهارت ها، قابليت ها و تواناييهاي غير شتاختي که قابليت کلي ما را در پاسخ به نيازها و فشارهاي محيطي به طور مؤثري تحت تاثير قرار ميدهد(مندل وفرواني[10] ،2003 ،ص 389).بنابراين، هوش هیجانی را مي توان به كارگيري قابليتهاي هیجانی خود و ديگران، در رفتار فردي و گروهي براي کسب حداکثر نتايج، تعريف كرد.
2-2-4- تاريخچه ظهور و پيدايش هوش هیجانی
مفهوم هوش هیجانی چيز جديدي نيست بلکه, استفاده از اين اصطلاح در نوع خود جديد مي باشد. شايد ارسطو اولين کسي باشد که به اهميت احساسات در تعاملات انساني توجه نمود. ارسطو مي گويد: عصباني شدن آسان است،همه مي توانند عصباني شوند، اما عصباني شدن در مقابل شخص صحيح، به ميزان صحيح، در زمان صحيح، به دليل صحيح و به طريق صحيح، آسان نيست(گولمن،1382،ص 15). در سال 1985 يک دانشجوي مقطع دکتري در رشتة هنر در يکي از دانشگاه‌هاي آمريکا پايان‌نامه‌اي را به اتمام رساند که در عنوان آن از واژه هوش هیجانی استفاده شده بود. اين چنين به نظر مي‌رسد که اين اولين استفاده علمي و آکادميک از واژه هوش هیجانی باشد(هين[11]، 2004 ،ص 1)(خائف الهي و دوستار، 1382 ،ص 52). در سال 1990 سالووي و ماير با آگاهي از کارهاي انجام شده در زمينه جنبه‌هاي غيرشناختي هوش، اصطلاح هوش هیجانی را به کار بردند. آن ها اصطلاح هوش هیجانی را به عنوان شکلي از هوش اجتماعي که شامل توانايي در کنترل احساسات و عواطف خود و ديگران و توانايي تمايز قائل‌شدن بين آن ها و استفاده از اين اطلاعات به عنوان راهنمايي براي فکر و عمل فرد به کار بردند(چرنيسظهور مفهوم هوش هیجانی

1969-1900
هوش و عواطف به عنوان حوزه‌هاي جداگانه و محدود

مطالعه‌ی هوش: طي اين دوره قلمرو روان‌آزمايي هوش توسعه يافت و فن‌آوري پيچيده و پيشرفته آزمون‌هاي هوش بوجود آمد.
مطالعه‌ی عواطف : در حوزه‌ی عواطف مباحث پيرامون مسئله تخم مرغ و مرغ بود كه كدام ابتدا بوجود آمده است، اول واكنش‌هاي فيزيولوژيكي بوجود مي‌آيند بعد هيجان يا بلعكس. در حيطه‌هاي ديگر داروين روي موضوع وراثت و تكامل و پاسخ‌هاي هيجاني بحث مي‌كرد، اما طي اين دوره اغلب عاطفه بعنوان موضوعي كه تحت تأثير عوامل فرهنگي قرار مي‌گيرد، مورد توجه بود.

1989-1970
مطالعات اوليه پيرامون هوش هیجانی

مطالعه‌هاي اوليه در مورد هوش هیجانی طي اين دو دهه صورت پذيرفت. در اين دوره حوزه‌هاي شناخت و عاطفه مورد بررسي قرار گرفتند تا مشخص شود كه عواطف و شناخت چگونه روي يكديگر تأثير متقابل دارند. اعتقاد بر اين بود كه افراد افسرده نسبت به سايرين ممكن است واقع بين‌تر و دقيق‌تر باشند و نوسان‌هاي خلقي ممكن است، خلاقيت را افزايش دهند. همچنين در اين دوره، حوزه ارتباطات غير كلامي توسعه يافت و مقياس‌هايي براي دريافت اطلاعات غير كلامي ( كه گاهي هیجانی هستند ) از چهره و قيافه افراد، اختصاص يافت. در حوزه هوش مصنوعي بررسي‌ها و آزمايش‌ها، در مورد اين موضوع بود كه رايانه‌ها چگونه‌مي‌توانند حالت‌هاي هیجانی را درك نمايند.
نظريه جديد گاردنر در مورد هوش چندگانه، از هوش درون فردي نام مي‌برد كه به توانايي دريافت و نماد‌پردازي عواطف اشاره داشت. كار آزمايش در مورد هوش اجتماعي به درك اين موضوع منجر شد كه، هوش اجتماعي شامل مهارتهاي اجتماعي، مهارت همدلي، نگرش‌هاي جامعه‌پسند، اضطراب اجتماعي و هیجانی بودن مي‌باشد.
مطالعه روي مغز براي تفكيك ارتباطات بين عاطفه و شناخت آغاز شد و گاه و بي‌گاه از اصطلاح هوش هیجانی استفاده مي شد.

1993-1990
ظهور هوش عاطفي

در اين دوره‌ی چهار ساله كه از ابتداي دهه 1990 شروع مي‌شد، ماير و سالووي چند مقاله در زمينه هوش هیجانی منتشر كردند.
مقاله‌ها زمينه مناسب را براي مطرح شدن مفهوم هوش هیجانی فراهم نمودند. در همين زمان نتيجه مطالعه‌اي كه شامل معرفي اولين مقياس ارزيابي توانايي هوش هیجانی بود با همين نام منتشر شد. همچنين در اين دوره زير بناها و مفاهيم بنيادي هوش عاطفي، بويژه در علوم عصبي توسعه پيدا كرد.

1997-1994
رواج و گسترش مفهوم هوش هیجانی

با انتشار كتاب هوش هیجانی توسط گلمن ( روزنامه نگار ) آثار و نوشته‌هاي علمي در اين حوزه گسترش پيدا كرد. اين كتاب پر فروش‌ترين در سطح دنيا، در تيراژ بالا انتشار يافت. مجله تايمز براي ناميدن مفهوم هوش هیجانی از EQ استفاده كرد. تعدادي از مقياس‌هاي شخصيت تحت عنوان هوش هیجانی منتشر شدند.

از سال 1998 تا كنون تحقيق بر روي هوش هیجانی و نهادينه شدن آن در محافل علمي

به موازات ابداع آزمونهاي جديد براي سنجش هوش هیجانی و چاپ مقاله‌هاي پژوهشي در اين زمينه، چندين تحقيق جهت شفاف ساختن مفهوم هوش هیجانی در حال انجام مي‌باشد.

منبع: (سياروچي و همکاران،1383، صص 25-24)
2-2-5- هوش هیجانی و بهره ی هوشي[18]
هوش هیجانی و بهره ی هوشي قابليت هاي متضادي نيستند. بلکه بيشتر ميتوان چنين گفت که متمايزند. همه ما ترکيبي از هوش و عاطفه داريم، افرادي که داراي بهره ی هوشي بالا و هوش هیجانی بسيار ضعيف(يا بهره ی هوشي پايين و هوش هیجانی بالا) باشند. علي رغم وجود نمونه نوعي، نسبتاً نادرند(دولويکس وهيگس[19]، 2000، ص347).
فردي که فقط از نظر بهره ی هوشي (IQ) درسطح بالا قرار دارد ،ولي فاقد هوش هیجانی است، تقريباً کاريکاتوري از يک آدم خردمند است ؛ در قلمرو ذهن چيره دست است، ولي در دنياي شخصي خويش ضعيف است. افرادي که هوش هیجانی قوي دارند، از نظر اجتماعي متعادل، شاد و سر زنده اند و هيچ گرايشي به ترس و نگراني ندارند و احساسات خود را به طور مستقيم بيان کرده و راجع به خود مثبت فکر ميکنند. آنان ظرفيت چشم گيري براي تعهد، پذيرش مسئوليت و قبول چارچوب اخلاقي دارند و دررابطه ی خود با ديگران بسيار دلسوز و با ملاحظه اند و از زندگي هیجانی غني و سرشار و مناسبي برخوردارند، آنان همچنين باخود بسيار راحت برخورد ميکنند(الله وردي،1383، ص 21).
ريون بار-آن(1999) در پي يافتن پاسخي براي اين سوال که چرا برخي از افراد نسبت به برخي افراد ديگر در ابعاد مختلف زندگي موفق ترند، به تحقيقات بسياري دست زده است. اين سوال لزوم مرورکلي عواملي که تصور مي شد موقعيت کلي را رقم ميزنند و سلامت هيجاني را موجب ميشوند، ايجاد مي کند. بار-آن دريافت که تنها کليد موفقيت و تنها عامل پيش بيني کننده ی آنها هوش عقلي نيست بلکه بايد در جستجوي عوامل ديگري بود. براساس مطالعات دانيل گولمن در بهترين شرايط همبستگي اندکي(7%)بين هوش عمومي و برخي از ابعاد هوش هیجانی وجود دارد. بطوريکه ميتوان ادعا کرد آنها عمدتاً ماهيت مستقل دارند. وقتي افراد داراي بهره هوشي بالا درزندگي تقلا ميکنندو افراد داراي هوش متوسط به طورشگفت انگيزي پيشرفت مي کنند، شايد بتوان آن را به هوش هیجانی بالاي آنان نسبت داد.
بنابراين، فردي که قابليت هاي هیجانی بالا دارد از بخش احساسي مغز خود به خوبي بهره مي گيرد. در مقايسه با فردي که هوش عقلي در سطح مشابه دارد اما فاقد هوشياري لازم هیجانی است درزندگي و ارتباطات خود موفق تر عمل مي کند،درمقابل استرس و مشکلات مقاوم است وذهني پويا در برابر چالش ها دارد. اين امر اهميت هوش هیجانی را در مقايسه با هوش عقلي نشان مي دهد.
2-2-6- مقايسه هوش هیجانی و عقلي
بهترين حوزه مناسب براي مقايسه هوش هیجانی و هوش عقلي محيط کار است زيرا فرد در محيط کارخود علاوه برتوانمنديهاي علمي(كه از هوش عقلي نتيجه مي شود) از قابليتهاي هیجانی خود نيز استفاده مي كند. از اين رو، در حوزه توسعه منابع انساني در سازمانها مفهوم هوش هیجانی به كار گرفته شده است تا به مهارتهاي عاطفي، علاوه بر قابليتهاي تخصصي، توجه شود.
بر اساس تحقيقات، هوش عقلي حداكثر 10 درصد بر عملكرد و موفقيت تأثيردارد (مخصوصا در حوزه مديريت)؛ البته تحقيقات رابرت امرلينگ[20] و دانيل گلمن (2003) بيان مي كنند كه هوش عقلي نسبت به هوش هیجانی پيشگوي بهتري براي كار و عملكرد علمي فرد است. اما زماني كه اين سوال مطرح مي شود آيا فرد مي تواند در كار خود بهترين باشد و يا مديري لايق باشد؟ در اينجا هوش هیجانی معيار بهتري است، هوش عقلي احتمالاً براي به دست آوردن اين جواب كارايي كمتري دارد. گلمن نيز در كتاب جديد خود به نام كار با هوش عاطفي (1998) بر نياز به هوش هیجانی در محيط كار، يعني محيطي كه اغلب به عقل توجه مي شود تا قلب و احساسات، تمركز مي كند. او معتقد است نه تنها مديران و رؤساي شركتها نيازمند هوش هیجانی هستند، بلكه هر كسي كه در سازمان كار مي كند نيازمند هوش هیجانی است(مْرِی[21]، 1998 ، ص 2).
اما هرچه درسازمان به سمت سطوح بالاتر مي رويم اهميت هوش هیجانی در مقايسه با هوش عقلي افزايش مي‌يابد. دراين زمينه گلمن و همکاران او معتقدند که هوش هیجانی در تمامي رده هاي سازماني کاربرد زيادي دارد، اما در رده هاي مديريتي اهميتي حياتي مي يابد. آنان مدعي هستند هوش هیجانی تا حدود 58 درصد بهترينها را در موقعيت رهبري ارشد از ضعيف ترينها جدا مي سازد و مشخص مي كند. زيرا شرايطي كه در رأس سلسله مراتب سازماني به وجود مي آيند، سريعتر گسترش مي يابند، چرا كه هر كسي به مدير و فرد بالا دست خود نگاه مي كند. افراد زير دست رفتارهاي هیجانی خود را از مديران مي آموزند. حتي هنگامي كه مدير را نمي توان زياد رؤيت كرد (مثل مديري كه در پشت درهاي بسته در طبقات بالاتر كار مي كند) نگرش او برحالات زير دستانش تأثير مي گذارد. به همين علت است كه هوش هیجانی از اهميت زيادي براي يك رهبر برخوردار است(گلمن و همکاران، 2001 ، ص 47).