امارات عربی

 

 

۲۰۰۷

 

 

۲۵۳۰

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نمودار (۲-۱) انتشار اوراق صکوک دولتی و شرکتی بین سال های ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۶ ( میلیارد دلار) (صندوق بینالمللی پول، ۲۰۰۷)
۲-۳- انتشار وراق صکوک در ایران
۲-۳-۱- صکوک ابزاری نوین برای تامین مالی
یکی از ابزارهای مناسبی که می تواند جایگزین خوبی برای اوراق قرضه باشد، صکوک است صکوک اوراق بهادار اسلامی است که با درگیر کردن یک دارایی مشخص فیزیکی و به میان آوردن قراردادهایی ماننده اجاره و مضاربه منطق با قانون بانکداری بدون ربا است. صکوک جمع کلمه عربی صک می باشد که آن هم معرف واژه چک در زبان فارسی است. سازمان حسابداری و حسابرسی نهادهای مالی اسلامی، صکوک را این گونه تعریف کرده است: “گواهیهایی با ارزش اسمی یکسان که پس از اتمام عملیات پذیره نویسی، بیانگر پرداخت مبلغ اسمی مندرج در آن توسط خریدار به ناشر است و دارنده آن مالک یک یا مجموعه ای از دارایی ها، منافع حاصل از دارایی و یا ذینفع یک پروژه یا یک فعالیت سرمایه گذاری خاص می شود”. صکوک انواع مختلفی دارد که سازمان حسابداری و حسابرسی نهادهای مالی اسلامی، ۱۴ نوع آن را معرفی کرده اند. از بین انواع صکوک تعدادی از آن ها مانند صکوک اجاره، مضاربه و استصناع از اهمیت بیشتری برخوردارند ولی در ایران فقط صکوک اجاره مورد استفاده قرار می گیرد.
صکوک اجاره، نوعی صکوک سرمایه گذاری است که بیانگر مالکیت واحدهای سرمایه گذاری با ارزش برابر از داراییهای با دوام فیزیکی هستند که به یک قرارداد اجاره، آن طور که در شریعت تعریف شده است، پیوند خورده اند. در میان محصولات مالی اسلامی، صکوک اجاره یک محصول متمایز به شمار می رود که محبوبیت زیادی بین سرمایهگذاران مسلمان به دست آورده است. از طرف دیگر ناشران (دولتها و شرکت ها) نیز صکوک اجاره را روش مناسبی برای تجهیز منابع می دانند. ایده انتشار صکوک اجاره برای نخستین بار توسط منذر قحف در مقاله معروف وی با عنوان “استفاده از اوراق اجاره دارایی برای پوشش شکاف بودجه” در سال ۱۹۹۷ مطرح شد. با وجود این، انتشار عملی صکوک اجاره برخاسته از دو عامل اساسی است، اولین عامل از تولد ایدهای که در درون مولفه های شریعت می باشد ناشی می شود و عامل دوم، افزایش تبدیل دارایی ها به اوراق بهادار در بازارهای مالی بوده است. ایده تبدیل کردن دارایی ها به اوراق بهادار در دهه ۱۹۸۰ در تامین مالی متعارف رایج شد و در دهه ۱۹۹۰ در ساختارهای مختلف معاملات مالی توسط بانک های سرمایه گذاری اسلامی مورد استفاده قرار گرفت. به دلیل چنین تجربه ای، متخصصان مالی در بانک های اسلامی و نیز علمای دینی تقریباً با ایده تبدیل به اوراق بهادار کردن و نیازهای اجرایی آن آشنا بودند. بنابراین ایده اوراق اجاره دارایی و آشنایی با جزئیات عملیاتی دارایی های تبدیل شده به اوراق بهادار منجر به توسعه صکوک شده است.
شیوه تامین مالی با استفاده از اوراق صکوک اجاره، به صورت خلاصه این گونه است: ابتدا شرکتی که احتیاج به نقدینگی دارد (بانی)، یکسری از دارایی های خود که برای اجاره مناسب هستند را انتخاب می کند. سپس یک شرکت با مقصد خاص (شرکت ناشر) تاسیس می کند. این شرکت با مقصد خاص از لحاظ قانونی دارای یک شخصیت کاملاً مستقل است. بانی دارایی های منتخب را به صورت یک سبد دارایی به شرکت با مقاصد خاص میفروشد، با این توافق که شرکت با مقصد خاص پس از خرید دارایی ها مجدداً آن ها را در قالب قرارداد اجاره در اختیار بانی قرار دهد. مدت اجاره و همچنین مبلغ اجاره بها با توافق طرفین تعیین می شود.
در مرحله بعد شرکت ناشر از طریق انتشار اوراق صکوک، دارایی های خود را به اوراق بهادار (صکوک) تبدیل میکند. اوراق صکوک دارای ارزش مساوی هستند و هر یک بیانگر مالکیت مشاع قسمتی از دارایی های مورد اجاره میباشند. به عبارت دیگر سرمایه گذارانی که اقدام به خرید اوراق صکوک می نمایند به نسبت میزان ارزش اوراق خود در مالکیت آن دارایی ها به صورت مشاع شریک می شوند.
بانی به موجب قرارداد اجاره باید مبلغ اجاره بها را طبق شرایطی که در قرارداد ذکر شده در اختیار شرکت ناشر قرار دهد. شرکت ناشر نیز باید اجاره بها را بین دارندگان صکوک تقسیم کند. هنگامی که مدت زمان اجاره به پایان میرسد، جریان نقدی حاصل از اجاره بها نیز متوقف می شود و مالکیت دارایی های مورد اجاره نیز در اختیار دارندگان صکوک است. حال اگر ارزش بازار دارایی های مذکور بیش از مبلغ اسمی مندرج در اوراق صکوک باشد آن گاه دارندگان صکوک پس از اتمام مدت زمان اجاره با فروش دارایی ها، سود سرمایه ای به دست می آورند و در غیر این صورت با زیان سرمایه ای مواجه می شوند. بنابراین در حالی که درامد حاصل از اوراق صکوک نسبتاً پایدار و دارای ریسک اندکی است اما خود اوراق می توانند با ریسک کاهش قیمت مواجه شوند. طبیعتاً این موضوع می تواند انگیزه سرمایه گذاران برای خرید صکوک را کاهش دهد. به همین دلیل معمولاً همراه با اوراق صکوک یک سند اختیار فروش نیز در اختیار سرمایه گذاران قرار می گیرد تا در صورت تمایل بتوانند دارایی های مربوط را در زمان انقضای قرار داد اجاره به قیمت اسمی به خود بانی بفروشند.
۲-۴- اختیار فروش
قراردادی است که صاحب اختیار (خریدار اختیار فروش) پس از پرداخت مبلغ مشخص به فروشنده اختیار، این حق را پیدا می کند که تا زمان مشخص دارایی مشخص را با کیفیتی مشخص و با قیمتی مشخص، اگر بخواهد به فروشنده اختیار بفروشد.
فروشنده اختیار فروش تا زمانی که خریدار اختیار فروش حق خود را اجرا نکرده هیچ تعهدی در این قرارداد ندارد. زمانی که خریدار اختیار فروش حق خود را اجرا نماید فروشنده اختیار فروش اجبار دارد که تعهد را طبق قررداد انجام دهد. به عبارتی دیگر خریدار اختیار فروش دارای یک حق است و فروشنده اختیار فروش در زمان اجرای این حق دارای تعهد می شود، یعنی این قرارداد یک نوع تعهد احتمالی برای فروشنده اختیار فروش تلقی می شود. ولی همان طور که گفته شد در انتشار اوراق صکوک بهتر است برگه اختیار فروش به صورت رایگان در اختیار خریدار قرار گیرد، تا انگیزه ای برای خرید اوراق باشد.
همچنین برای تبدیل دارایی به اوراق بهادار از طریق انتشار صکوک، گام اول این است که دارایی های واجد شرایط از شرکت اصلی جدا شده و به شرکت ناشر منتقل شود. زیرا شرکت ناشر معمولاً یک شرکت با مسئولیت محدود است و با انتقال دارایی به شرکت ناشر کلیه ریسک های مربوط به دارایی از شرکت اصلی دور شده و به شرکت ناشر منتقل می شود و همچنین دارندگان صکوک نیز مطمئن می شوند که کلیه حقوق مربوط به دارایی متعلق به آن ها میباشد و هیچ شخص دیگری نسبت به آن ادعایی ندارد. اما اگر این دارایی در ترازنامه شرکت اصلی وجود داشته باشد و به شرکت ناشر منتقل نشود، آنگاه طلبکاران نیز ممکن است نسبت به آن ادعا داشته باشند.
۲-۵- فرایند انتشار اوراق صکوک
شرکتی که در نظر دارد اوراق بهادار صکوک منتشر کند. ابتدا یک شخصیت حقوقی ایجاد می‌کند و بخشی از دارایی‌های خود را در آن شخصیت حقوقی قرار می‌دهد. به این ترتیب یک “بانک سرمایه‌گذاری[۸]” با انعقاد قراردادی اقدام به انتشار اوراق صکوک در بازار می‌کند و پول فروش آن را در اختیار شخصیت حقوقی قرار می‌دهد. این شخصیت حقوقی با افتتاح حسابی در یک بانک نقش حسابدار و خزانه‌دار را به آن بانک محول می‌کند که وظیفه دارد سود سرمایه‌گذاری خرید اوراق صکوک را به حساب خریداران اوراق واریز کند. چنانچه انتشار اوراق صکوک بین‌المللی باشد دارا بودن رتبه اعتبار الزامی است که این رتبه‌بندی توسط شرکت‌هایی مانند “مودیز” و موسسه “اس اند پی” و “فیش[۹]” انجام می‌شود. شخصیت حقوقی ایجاد شده که دارای عمری حداکثر ۷ ساله است حتماً باید در منطقه آزاد مالیاتش ثبت شود تا در تبادل اوراق هزینه گزافی برای مالیات پرداخت نکند و سود بیشتری نصیب خریداران اوراق شود. شرکت حقوقی پس از سررسید اوراق صکوک منحل می‌شود و شرکت مادر یا همان هلدرها اعلام می‌کنند افراد به جای این که اصل پول خود را بگیرند می‌توانند دارای سهام شوند. برای آن که هلدرها در شخصیت حقوقی تاسیس شده به منظور انتشار اوراق صکوک حرفی برای گفتن داشته باشند، یک سهامدار طلایی محسوب می‌شوند. نکته قابل توجه این است که عامل پرداخت سود خریداران اوراق را می پردازد. به ساده ترین بیان روش کار بدین صورت است که ابتدا بانی توسط واسط ایجاد یا انتخاب می شود. در ادامه واسط امین را مشخص نموده و دارایی ارزش گذاری می شود. در مرحله بعد موسسه رتبه بندی اعتباری اوراق صکوک که قرار است رتبه بندی شود را رتبه بندی اعتباری می کند. واسط شرکت تامین سرمایه را مشخص می کند. سپس واسط امیدنامه اوراق را تهیه نموده و از طریق شرکت تامین سرمایه اقدام به پذیره نویسی صکوک می نماید. شرکت تامین کننده سرمایه با توجه به نوع دارایی اقدام به انتشار صکوک می کند. در شکل زیر فرایند انتشار صکوک نشان داده شده است (همان منبع).
تسویه وجوه + تسویه اوراق
مراجعه به بانک عامل
تاسیس ناشر(SPV)
بانی
انتشار صکوک
عرضه به سرمایهگذاران
آخرین پرداخت اجاره بها+مبلغ کل دارایی یا فروش دارایی
پرداخت اجاره بها به سرمایهگذاران
دریافت اجاره از بانی
اجاره دارایی به بانی
خرید دارایی
جمعآوری منابع

 

دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir

 

 

1. واسط: واسط معمولاً یک شرکت سهامی خاص یا با مسئولیت محدود است که به منظور خاص (انتشار اوراق) تاسیس می شود. واسط ممکن است از نظر زمانی به صورت محدود یا نامحدود باشد. این شرکت معمولاً توسط بانی و به منظور کاهش هزینه های تامین مالی تاسیس می شود. البته در کشورهای پیشرفته که میزان اوراق منتشره زیاد است معمولاً چنین شرکت هایی صرفاً به عنوان واسط تاسیس میشوند. وظیفه اصلی واسط انتشار اوراق صکوک می باشد. از نظر حقوقی واسط به عنوان حق العمل کار یا وکیل می تواند اقدام به فعالیت نماید.

 

 

1. سرمایه گذاران: منظور صاحبان اوراق میباشد.

 

 

1. امین: منظور نهادی است که حافظ منافع سرمایهگذاران است و وظیفه بررسی وثائق و ضمانت‌های لازم جهت انتشار اوراق را بر عهده داشته و بر کل فرایند صکوک اجاره نظارت کامل دارد.

 

 

1. موسسه اعتبار دهنده: موسسه ای است که اقدام به رتبه‌بندی اعتباری صکوک اجاره می نماید.

 

 

۲-۶- انواع اوراق صکوک
به طور کلی اوراق صکوک را می توان به دو دسته اوراق صکوک دولتی و اوراق صکوک شرکتی تقسیم کرد، ولی در استاندارد شریعت شماره ۱۷ سازمان حسابرسی و بازرسی نهادهای مالی اسلامی ‌انواع مختلف صکوک سرمایه گذاری به این شرح ارایه شده است:
۲-۶-۱- اوراق اجاره
اوراق اجاره اوراق بهاداری است که دارنده آن مالک بخشی از دارایی است که بر اساس قرارداد اجاره واگذار شده است. در بین انواع صکوک، اوراق اجاره یک محصول متمایز به شمار می‌رود که جایگاه خوبی در بین سرمایهگذاران مسلمان نسبت به سایر اوراق پیدا نموده است و ناشران نیز صکوک اجاره را روش مناسبی برای تجهیز منابع می‌دانند. روش کار در اوراق اجاره به این صورت است که یک موسسه مالی با انتشار اوراق اجاره منابع مورد نیاز را جمع آوری می‌کند، سپس با استفاده از آن منابع، کالاهای سرمایه‌ای و مصرفی با دوام مورد نیاز دولت، بنگاه‌ها، موسسه ها و اشخاص حقیقی و حقوقی را خریداری کرده و به آنان اجاره می‌دهد. از آنجا که کالاهای ذکر شده با استفاده از منابع صاحبان اوراق خریداری می‌شود آنان مالک کالاها بوده و به تبع آن مالک اجاره بها نیز خواهند بود. اوراق بهادار اجاره به طور عمده به دو نوع تقسیم می‌شوند:
۲-۶-۱-۱- اوراق اجاره عادی
در این اوراق، موسسه مالی کالاهای سرمایه‌ای و مصرفی با دوام را متناسب با عمر مفید آن ها برای مدت زمان مشخص به متقاضیان اجاره می‌دهد و در پایان قرارداد کالای ذکر شده را تحویل گرفته، در بازار کالاهای مستهلک به فروش می‌رساند و قیمت حاصل از فروش را به خرید کالاهای جدید اختصاص می‌دهد و یا به حساب صاحبان اوراق منظور می‌دارد.
ویژگی های زیر را می توان برای اوراق اجاره عادی برشمرد:

 

برای دانلود متن کامل این فایل به سایت torsa.ir مراجعه نمایید.

 

 

• اوراق اجاره عادی می‌تواند برای یک کالای سرمایه‌ای خاص، برای ترکیبی از انواع کالاهای سرمایه‌ای برای یک دوره زمانی مشخص و یا به صورت همیشگی (دائمی) طراحی شود.

 

 

• به مقتضای عقد اجاره، هزینه‌های حفظ و نگهداری و ترمیم و بازسازی اموال اجاره داده شده به عهده موجر (موسسه مالی) است.

 

 

• اجاره بهای کالاهای اجاره داده شده به گونه‌ای تعیین می‌شود که افزون بر پوشش هزینه‌های حفظ و نگهداری، بیمه و ما به التفاوت قیمت خرید و قیمت مستهلک اموال و حق الوکاله موسسه مالی، سود خالصی را برای صاحبان اوراق به همراه داشته باشد (نجفی، ۱۳۸۵).

 

 

۲-۶-۱-۲- اوراق اجاره به شرط تملیک
در این روش موسسه مالی با استفاده از منابع حاصل از واگذاری اوراق اجاره، کالا یا کالاهای سرمایه‌ای و مصرفی با دوام را خریداری و به صورت اجاره به شرط تملیک به متقاضیان واگذار می‌کند. به این بیان که مستاجر با پرداخت آخرین اجاره بها، مالک عین مستاجره می‌شود.
ویژگی های خاص این نوع از اوراق را نیز می توان به شرح زیر بیان کرد:

 

 

 

• اوراق اجاره به شرط تملیک نیز می‌تواند به سه صورت طراحی شود، اجاره یک کالای خاص، اجاره ترکیبی از کالاها برای یک دوره زمانی مشخص و اجاره ترکیبی از کالاها به صورت مستمر و دائمی‌.

 

 

• همانند اوراق اجاره عادی در اوراق اجاره به شرط تملیک نیز موسسه مالی می‌تواند بخشی از هزینه‌های حفظ و نگهداری عین مستاجره در طول مدت اجاره را به صورت شرط ضمن عقد به مستاجر منتقل نماید و بخشی دیگر را از طریق بیمه پوشش دهد.

 

 

• اجاره بهای کالاهای اجاره داده شده به روش اجاره به شرط تملیک به صورتی تعیین می‌شود که افزون بر پوشش قیمت خرید کالا، هزینه‌های حفظ و نگهداری و حق الوکاله موسسه شامل سود خالصی برای صاحبان اوراق باشد، نرخ این سود در بلندمدت نمی‌تواند کمتر از نرخ سود ابزارهای مالی مشابه باشد (همان منبع).

 

 

۲-۶-۲- اوراق مرابحه
از آنجا که اوراق مرابحه انواع مختلف دارد، نمی‌توان تعریف جامعی از این اوراق ارائه کرد؛ اما در نگاه عام می‌توان گفت: اوراق مرابحه، اوراق بهاداری هستند که دارندگان آن ها به صورت مشاع مالک دارایی مالی (دینی) هستند که بر اساس قرارداد مرابحه حاصل شده است. این اوراق بازدهی ثابت داشته و قابل خرید و فروش در بازار ثانوی می‌باشند (همان منبع).
۲-۶-۳- اوراق رهنی
اکثر تسهیلات اعطایی از طرف بانک‌های بدون ربا قابل تبدیل به اوراق بهادار هستند لیکن از این میان تسهیلات فروش اقساطی و اجاره به شرط تملیک به دلایل زیر از اولویت برخوردارند: این تسهیلات دارای بازدهی ثابت و معین هستند و برای افراد ریسک‌گریز و برای تبدیل کردن دارایی‌های بانکی به اوراق بهادار شروع مناسبی به حساب می‌آیند. در این تسهیلات، دارایی تا پرداخت آخرین اجاره بها در مالکیت بانک می‌ماند یا بانک می‌تواند معادل آن را به عنوان رهن دریافت نماید، بنابراین، این تسهیلات از کمترین ریسک برخوردار است. این تسهیلات دارای زمان‌بندی کاملاً معلوم بوده بانک‌ها می‌توانند متناسب با شرایط بازار، بسته‌های مناسب تسهیلات را از جهت سررسید انتخاب و به بازار عرضه کنند.
۲-۶-۴- اوراق استصناع
قرارداد استصناع به معنای سفارش ساخت است و در اصطلاح فقهی و حقوقی، قراردادی “صنع” است که به موجب آن یکی از طرفین قرارداد، در مقابل مبلغی معین، ساخت و تحویل کالا یا طرح مشخصی را در زمان معین نسبت به طرف دیگر به عهده می‌گیرد.
وزارتخانه‌ها، شهرداری‌ها، شرکت‌های دولتی و خصوصی که درصدد احداث یا توسعه پروژه خاصی چون احداث مسکن به صورت انبوه هستند و اعتبار مالی لازم برای انجام آن را به صورت نقد ندارند، می‌توانند با استفاده از اوراق بهادار استصناع، به احداث پروژه اقدام کنند و قیمت آن را طبق زمان‌بندی معینی از محل بودجه سالانه یا از طریق واگذاری واحدهای ساخته شده به تدریج بپردازند.
۲-۶-۵- صکوک مشارکت
یکی از مهمترین انواع صکوک معرفی شده صکوک مشارکت است. صکوک مشارکت در حقیقت اوراق بهاداری است که دارنده آن به صورت مشاع، مالک بخشی از منافعی است که ناشی از اجرای یک طرح یا پروژه سرمایهگذاری است. مدت قرارداد مشارکت مشخص است و می توان سود اوراق را در ابتدای دوره، انتهای دوره، با سررسیدهای ماهانه، فصلی یا سالانه پرداخت کرد. از آنجا که صکوک مشارکت اوراق بهاداری است که بیانگر مالکیت مشاع فرد است، می‌توان آن را در بازار ثانویه و به قیمتی که توسط عوامل بازار تعیین می‌شود، معامله کرد. این نوع صکوک نیز همانند برخی از ابزارهای مالی در برخی از کشورهای اسلامی به مرحله اجرا رسیده و چند سالی است مورد استفاده قرار می‌گیرد. ایران و سودان از پیشگامان انتشار این گونه اوراق بوده اند. در ایران، قانون حاکم بر این اوراق قانون اوراق مشارکت مصوب ۱۳۷۶ می باشد. ماده ۲ قانون اوراق مشارکت این اوراق را به صورت زیر تعریف نموده است: اوراق مشارکت (صکوک مشارکت) اوراق بهادار با نام یا بی نامی است که به قیمت اسمی مشخص برای مدت معین منتشر می‏شود و به سرمایه‏ گذارانی که قصد مشارکت در طرح‏های سوداور تولیدی، ساختمانی و خدماتی را دارند واگذار می گردد. دارندگان این اوراق به نسبت قیمت اسمی و مدت زمان مشارکت، در سود حاصل از اجرای طرح مربوط شریک خواهند بود. همچنین “سازمان حسابداری و حسابرسی موسسات مالی اسلامی[۱۰]” (استاندارد شماره ۱۸) صکوک مشارکت را بدین صورت تعریف نموده است: “صکوک مشارکت، اسناد و گواهی‌های دارای ارزش یکسان هستند که بر اساس عقد مشارکت ایجاد شده اند و در آن یکی از طرفین یا شخص ثالثی مدیریت عملیات را بر عهده می‌گیرد”. در اوراق مشارکت، ناشر بخشی از سرمایه مورد نیاز را خود تهیه نموده و بخش دیگر را از طریق انتشار اوراق مشارکت تامین می‌کند. در واقع دارندگان اوراق مشارکت به صورت مشاع و به تناسب سرمایه آورده شده با ناشر در یک فعالیت اقتصادی وارد شده و در سود حاصل نیز شریک می شوند. دارندگان صکوک به میزان سهم خود از مشارکت، مالک طرح یا دارایی‌های آن می‌شوند. از آنجا که امکان عملی جهت مدیریت پروژه یا طرح توسط دارندگان اوراق وجود ندارد، لذا ناشر یا هر شخص دیگری که وی معرفی نماید به عنوان وکیل صاحبان اوراق مشارکت مدیریت طرح را بر عهده خواهد داشت. بنابراین، اوراق مشارکت سندی است گویای مالکیت دارنده آن، نسبت به بخشی از یک دارایی حقیقی که متعلق به دولت، شرکت‏های تعاونی یا خصوصی است و تا سررسید اوراق، هر نوع تغییر قیمت دارایی متوجه صاحب اوراق مشارکت خواهد بود.
۲-۶-۶- اوراق مضاربه
اوراق مضاربه اوراق بهاداری است که براساس عقد مضاربه طراحی می‌شود. ناشر اوراق مضاربه با واگذاری اوراق، وجوه متقاضیان اوراق را جمع‌آوری کرده به عنوان مضاربه در اختیار بانی قرار می‌دهد، بانی در فعالیت اقتصادی سوداور (بازرگانی) به کار می‌گیرد و در پایان هر معامله یا پایان هر دوره مالی سود حاصله را بر اساس نسبت‌هایی که روی اوراق نوشته شده، میان خود و صاحبان اوراق تقسیم می‌کند. دارندگان اوراق نقش مالک و بانی نقش عامل قرارداد مضاربه را دارند. اوراق مضاربه را می‌توان با کاربری‌های مختلف طراحی کرد.
۲-۶-۷- اوراق جعاله

برای دانلود متن کامل این فایل به سایت torsa.ir مراجعه نمایید.

 

 

1. “قرارداد سلف[۱۱]“

 

 

1. “قرارداد های آینده[۱۲]“

 

 

1. “قرارداد های معاوضه[۱۳]“

 

 

1. “قرارداد های اختیار[۱۴]“

 

 

1. و غیره

 

 

۲-۷- ریسک اوراق صکوک
۲-۷-۱- تعریف ریسک
فرهنگ و بستر ریسک در معرض خطر قرار گرفتن تعریف شده است. ریسک در اصطلاح عبارت است از امکان تفاوت بازده از مقدار مورد انتظار. ریسک یعنی احتمال اینکه بازده واقعی (بر حسب ریال یا درصد) از بازده مورد انتظار متفاوت شود. تغییر، مهمترین عامل ایجاد ریسک است و از آنجا که تغییر همیشه وجود دارد و نیز دامنه آن روز به روز گسترش می یابد، پس ریسک نیز همواره وجود دارد و بلکه روز به روز بر اهمیت آن نیز افزوده می شود. البته در برخی مواقع ریسک را به صورت تغییر نامطلوب در بازدهی، تحقق یافته تعریف میکنند. به عبارت دیگر تنها تغییرات رو به پایین بازدهی ریسک تلقی می شود.
ریسک در نظام مالی اسلامی نیز مانند نظام مالی متعارف وجود دارد. در حالت کلی می توان گفت صکوک به عنوان نماینده ابزارهای مالی اسلامی، به صورت ذاتی نسبت به سایر ابزارهای مالی از ریسک بیشتری برخوردار است. دلیل این موضوع آن است که تقریباً تمامی ابزارهای مالی اسلامی مبتنی بر مالکیت یک دارایی بوده و بنابراین ریسک این دارایی به سرمایه گذاران منتقل می شود.
علیرغم ابداع و نوآوری های موجود در بخش خدمات مالی، ریسک اعتباری هنوز به عنوان دلیل عمده عدم موفقیت موسسات مالی محسوب می گردد. علت آن هم این است که معمولاً ۸۰ درصد از ترازنامه یک بانک به نوعی با این ریسک در ارتباط است. ریسک اعتباری به خطری تعبیر شده که بر اساس آن وام گیرنده قادر به پرداخت اصل و فرع بدهی خود طبق شرایط مندرج در قرارداد نیست. به عبارت دیگر مطابق این ریسک، بازپرداخت ها یا با تاخیر انجام شده و یا اصلاً وصول نمی شوند. این امر موجب ایجاد مشکلاتی در گردش وجوه نقد بانک می شود. امروزه چندین نوع ابزار جهت مدیریت ریسک اعتباری در بانکداری اسلامی مورد استفاده قرار می گیرد که وثیقه، ضمانت، ذخیرههای زیان اعتباری و برخی رویکردهای پیشگیرانه از جمله رتبه بندی اعتباری دریافت کنندگان تسهیلات، از جمله روشهایی است که به صورت مشترک در بانکداری اسلامی و متداول به کار گرفته می شوند. همچنین برخی بانکهای اسلامی با قراردادن جریمه تاخیر تادیه سعی در کاهش تاخیر در پرداخت ها و نکول دارند. هرچند روش های مذکور در کاهش ریسک اعتباری در بانکداری اسلامی تاثیرگذار بوده ولی در حذف یا کاهش ریسک اعتباری تا سطح رضایت بخش، کارایی نداشته اند و ریسک اعتباری همچنان از تهدیدات جدی پیش روی بانکداری اسلامی محسوب می گردد. با توجه به موارد مذکور در رابطه با ریسک اعتباری و همچنین افزایش روز افزون مطالبات معوق بانک های کشور، لازم است ابزارها و روش های جدیدی جهت مدیریت ریسک اعتباری مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.
۲-۸- عوامل بروز ریسک اعتباری در صکوک
ریسک مربوط به اوراق صکوک را به طرق مختلفی می‌توان دسته‌بندی کرد. مهم‌ترین ریسک‌هایی که دارندگان اوراق صکوک با آن مواجه هستند را می‌توان به صورت زیر بیان کرد:

 

 

 

• ریسک از بین رفتن دارایی‌ها: چنانچه به دارایی مورد اجاره در فرایند انتشار اوراق صکوک به هر دلیل خسارتی وارد آید، آن گاه از ارزش آن دارایی کاسته شده و در نتیجه دارندگان صکوک متضرر می‌شوند. البته این ریسک را می‌توان از طریق بیمه کردن دارایی‌ها به طور کامل حذف کرد.

 

 

• ریسک نرخ سود: مبلغ اجاره بها معمولاً ثابت تعیین می‌شود و دارندگان اوراق صکوک در هر دوره اجاره بهای ثابتی را دریافت می‌کنند؛ بنابراین چنانچه نرخ سود متداول در بازار افزایش یابد آن گاه آن ها در مقایسه با نرخ سود بازار، سود کمتری را دریافت می‌کنند.

 

 

۲-۹- مزایا و محدودیت‌‌های اوراق صکوک

 

 

 

1. صکوک، نقدینگی شرکت مالک دارایی (بانی) را افزایش می‌دهد.

 

 

1. دارایی‌هایی که نقدینگی پایینی دارند یا غیر نقد هستند از ترازنامه خارج شده و وجوه نقد جایگزین آن می‌شود.

 

 

1. با این که قسمتی از دارایی‌ها از شرکت بانی (مالک دارایی) جدا می‌شود، اما با این حال باز هم بانی می‌تواند از دارایی‌ها استفاده کند.

 

 

1. از آنجا که صکوک با پشتوانه دارایی منتشر می‌شود لذا دارای ریسک کمتری است و هزینه تامین مالی را نیز کاهش می‌دهد. یک راه دیگر کاهش هزینه تامین مالی استفاده از افزایش اعتبار است.

 

 

1. صکوک با فراهم کردن امکان تبدیل دارایی‌ها به اوراق بهادار به توسعه بازار سرمایه کمک می‌کند.

 

 

1. چنانچه برای داد و ستد اوراق صکوک یک بازار ثانویه فراهم شود، آن گاه قابلیت نقدشوندگی این اوراق هم افزایش می‌یابد.

 

 

۲-۱۰- برخی از محدودیت‌های موجود در انتشار اوراق صکوک

 

 

 

1. فقدان بازارگردان و در نتیجه، کاهش نقدشوندگی بازار ثانویه

 

 

1. فقدان معیارهای مناسب ارزیابی پرتفوی سرمایه‌‌گذاری متشکل از ابزارهای مالی اسلامی

 

 

1. عدم کفایت حجم بازار اولیه و در نتیجه کمتر بودن رونق بازار ثانویه در مقایسه با سایر بازارها

 

 

1. عدم اطلاع کافی بازارها و سرمایه‌‌گذاران غربی از تنوع و ویژگی‌‌های ابزارهای مالی اسلامی

 

 

1. زیرساخت‌های لازم برای توسعه بازار صکوک هنوز به شکل مناسب ایجاد نگردیده است.

 

 

1. استاندارد کردن دارایی‌هایی که می‌تواند در این فرایند مورد استفاده قرار گیرد.

 

 

1. استاندارد کردن فرایند ارزیابی قیمت‌گذاری این دارایی‌ها یکی دیگر از مشکلات است.

 

 

1. تسهیل امور مربوط به رتبه‌بندی اوراق باید صورت گیرد تا روند سرمایه گذاری ساده شود.

 

 

1. باید تسهیل فرایند ارزیابی و تایید شرعی ساختار اوراق صکوک صورت گیرد.

منبع فایل کامل این پایان نامه این سایت pipaf.ir است

 

 

1. اوراق‌ مشارکت‌ طبق‌ اصول‌ اسلامی‌ منتشر می‌گردند و بر مبنای‌ سرمایه‌گذاری‌ در پروژه‌های‌ اقتصادی‌ با نرخ‌ بازدهی‌ مثبت‌ می‌باشند و سود آن‌ها بین‌ سرمایه‌گذاران‌ و منتشر کننده‌ اوراق‌ (کسی‌ که‌ مسئول‌ تکمیل‌ پروژه‌ است) تقسیم‌ می‌شود.

 

 

1. برای‌ هر مورد، منتشر کننده‌ باید حداقلی‌ از سود قابل‌ حصول‌ از پروژه‌ مورد نظر را ضمانت‌ کند.

 

 

1. اوراق‌ باید به‌ منظور تامین‌ مالی‌ پروژه ای‌ خاص‌ باشند و در جای‌ دیگر نمی‌توانند استفاده‌ شوند.

 

 

بقیه ویژگی های اوراق مشارکت همانند اوراق قرضه متعارف می باشد. با توجه به تعاریف بالا تفاوت ذاتی اوراق مشارکت با اوراق قرضه به روشنی مشخص می شود. اوراق مشارکت سندی ما بین دو شریک است که در طرحی مشخص سرمایه گذاری می کنند و طبق توافق، سود به دست آمده را بین خود تقسیم می کنند، هر چند حداقلی از سود به وسیله یک شریک تضمین شده است. ولی اوراق قرضه سندی مابین قرض دهنده و قرض گیرنده می باشد که برای آن بهره معینی تضمین شده است و قرض گیرنده می تواند آن را برای هر امری به مصرف برساند. نکته ای که در اینجا مطرح می شود این است که آیا اوراق مشارکت می تواند جانشین خوبی برای اوراق قرضه باشد و همه وظایف آن را به خوبی انجام دهد؟ با توجه به وضعیت انتشار اوراق مشارکت در ایران و با توجه به تعریف این اوراق به نظر می رسد جواب این سوال منفی است. هر چند اوراق مشارکت توانسته است قسمتی از وظایف اوراق قرضه را انجام دهد و تا حدی جای خالی آن را پر کند، ولی ایرادات و نقایص قابل تاملی دارد.
در تعریف اوراق مشارکت آمده است که این اوراق می تواند به وسیله بخش خصوصی و دولتی منتشر شود، ولی در این مدت که از تعریف اوراق مشارکت گذشته است، استقبال بخش خصوصی از این اوراق تقریباً برابر صفر بوده است. عدم استقبال بخش خصوصی از این اوراق می تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند هزینه بر بودن این اوراق، الزام شرکت ها نسبت به تضمین پرداخت اصل و سود پول در ازاى انتشار اوراق مشارکت پیش از تاریخ سررسید و عدم معامله بر اساس نرخ بهره واقعی بازدهی سرمایه گذاری باشد. یکی از تفاوت های اساسی بین اوراق قرضه و اوراق مشارکت در همین قسمت مشخص می شود. اوراق قرضه فقط در زمان سررسید قابل بازخرید است، و پیش از زمان سررسید فقط قابلیت معامله در بازار ثانویه را دارد، ولی اوراق مشارکت در هر زمان قابل بازخرید است. این نکته یکی از موارد مهم برای استقبال نکردن شرکت ها از اوراق مشارکت میباشد، زیرا شرکت های غیر دولتی همانند دولت این توانایی را ندارند که در هر زمان اوراق مشارکت را بازخرید کنند و در بهترین شرایط تنها با به ثمر نشستن سرمایه گذاری و در زمان سررسید اوراق می توانند آن ها را بازخرید کنند.
یکی دیگر از ناکارامدی های اوراق مشارکت در مورد شرکت هایی است که احتیاج به تامین مالی در غیر امور توسعهای دارند. فرضاً اگر شرکتی احتیاج به نقدینگی برای رفع مشکلات جاری خود داشته باشد نمی تواند از اوراق مشارکت استفاده کند، زیرا در تعریف این اوراق آمده است که این اوراق باید برای تامین مالی پروژه ای خاص باشند و نمی توانند در امور دیگر مورد استفاده قرار گیرند. در حالی که بسیاری از مشکلات بنگاه های اقتصادی مربوط به سرمایه در گردش و نقدینگی جاری است.
ایراد دیگر در مورد این اوراق این است که آیا به راستی می توان گفت که سود این اوراق قطعی نیست و علیالحساب است؟ هنگامی که سود پرداخت شده این اوراق دقیقاً برابر آن چیزی است که اعلام می شود و هیچگاه کمتر یا بیشتر از آن مقدار نمی شود، می تواند شبهه ربوی بودن این اوراق را دامن زند، که این امر خود باعث عدم استقبال بسیاری از افراد جامعه می شود. شاید یکی از عوامل عدم استقبال از این اوراق در سال های اخیر و به فروش نرفتن قسمتی از این اوراق علاوه بر پایین بودن بازده آن نسبت به سایر دارایی ها، همین موضوع باشد. به طوری که عملکرد شش ماهه نخست سال ۱۳۸۶، دولت، بانک مرکزی و شرکت‌ها در عرضه اوراق مشارکت حاکی از آن است که حدود ۳۰ درصد از اوارق مشارکت منتشر شده در این مدت به فروش نرسیده است.
همه موارد گفته شده در بالا نقایص اوراق مشارکت به عنوان یک ابزار تامین مالی بود، در حالی که چند سالی است بانک مرکزی از اوراق مشارکت به عنوان وسیله ای برای جمع آوری نقدینگی نیز استفاده می کند، که این موضوع خود از جهات دیگری قابل بررسی است. هر چند اوراق مشارکت در ایران از سال ۱۳۷۰ و با فروش اوراق مشارکت طرح نواب به وسیله شهرداری تهران متولد شد، اما اوراق مشارکت بانک مرکزی، پدیده برنامه سوم توسعه بود. در این برنامه، روشن شد که وضعیت بانک‌های دولتی از نظر کفایت سرمایه نامناسب است و بانک مرکزی ایران از مجلس وقت مجوز قانونی گرفت تا با انتشار اوراق مشارکت و گرداوری نقدینگی، منابع مالی لازم برای افزایش سرمایه بانک‌ها را فراهم آورد تا بانک‌ها بتوانند نرخ‌های کفایت سرمایه را رعایت کنند. بدین‌ ترتیب، بانک مرکزی به صادرکننده اوراق مشارکت بدل شد. این اقدام، مبتنی بر تجارب متعارف دنیا نبود. در جهان امروز، کمتر مشاهده می‌شود که بانک‌های مرکزی خود راساً اوراق قرضه منتشر کنند و چنین اقدامی در موارد معدودی رخ می‌دهد. خرید و فروش اوراق قرضه توسط بانک‌های مرکزی مربوط به عملیات بازار باز است. در این عملیات، بانک‌های مرکزی شروع به خرید اوراق قرضه منتشر شده توسط خزانه دولت می‌کنند تا نقدینگی را وارد اقتصاد کنند و برعکس شروع به فروش اوراق قرضه دولتی می‌کنند، تا نقدینگی را از اقتصاد جمع کنند. به نظر می رسد این روند انتشار اوراق مشارکت بوسیله بانک مرکزی یکی دیگر از ایرادهای این اوراق باشد که احتیاج به بازنگری اساسی دارد. بازنگری نخست ‌باید این باشد که بانک مرکزی به جای انتشار اوراق مشارکت، وارد عملیات بازار باز شده و با خرید و فروش اوراق منتشره توسط دولت نقدینگی را کنترل کند. بانک مرکزی نباید بانی صدور اوراق باشد، بلکه کار بانک مرکزی ‌باید محدود به کنترل نقدینگی و از جمله خرید و فروش اوراق مشارکتی باشد که خزانه صادر کرده است، زیرا یکی از راه های صحیح و متداول اعمال سیاست پولی، عملیات بازار باز است که بوسیله خرید و فروش اوراق قرضه دولتی حاصل می شود و بانی نشر اوراق قرضه شدن فقط در شرایط خاص رخ می دهد. همچنین اوراق مشارکت فعلی چیزی چندان متفاوت با اسکناس نیست. نقدینه‌‌ای است که بهره نیز به آن تعلق می‌گیرد که این خود پدیده‌ای منحصر به ‌فرد است. بازنگری دوم نیز باید این باشد که اوراق مشارکت فقط در زمان سررسید بازپرداخت شود و غیر از پرداخت برگههای سود و بازپرداخت اصل در سررسید، دولت هیچ مسئولیت دیگری نداشته باشد و این اوراق پیش از زمان سررسید فقط در بازار ثانویه قابل معامله باشد.
با توجه به همه مباحث بالا، به نظر می رسد اوراق مشارکت به تنهایی نمی تواند جایگزینی کامل برای اوراق قرضه باشد و باید علاوه بر بررسی و رفع نقایص آن، به دنبال معرفی و استفاده از ابزار جدید مالی بود که هم بتواند جایگزینی مناسب برای اوراق قرضه باشد و هم علاوه بر شرعی بودن مشکلات اوراق مشارکت را نداشته باشد.
۳-۴- ویژگی های صکوک، تفاوت ها و شباهت های آن با اوراق قرضه
همانطور که مشخص است اوراق صکوک اجاره بر اساس قرارداد اجاره تعریف شده است، به همین دلیل با شناخت بیشتر از قرارداد اجاره، می توان شناخت بهتری از اوراق صکوک اجاره و ویژگی های آن به دست آورد. برخی از ویژگی های قرارداد اجاره به این شرح است:

 

 

 

1. قرارداد اجاره در مورد فروش دارایی مورد اجاره، برای موجر (اجاره دهنده) محدودیتی به وجود نمی‌آورد. یعنی موجر می‌تواند دارایی را بفروشد بدون این که به قرارداد اجاره خللی وارد شود، زیرا اجاره از عقود لازم است و

 

دانلود متن کامل این پایان نامه در سایت abisho.ir

 

 

• در طی تمرینات قدرتی، سرعتی، استقامتی، هوازی و کشش باید حرکات به صورت آهسته و کنترل شده باشد تا سبب آمادگی کامل بدنی شود.

 

 

• در حین انجام تمرینات حتما تنفس را کنترل نموده یعنی هنگامی که در حال انجام یک حرکت هستید در هنگام بیشترین فشار، عمل دم را انجام دهید سپس مقداری نفس حبس شود و در هنگام کاهش فشار عمل بازدم انجام شود.  کنترل تنفس یعنی انجام تنفس درست دم و بازدم در جای خود و رعایت کامل زمان دم و بازدم یعنی هرچه مقدار عمل دم باشد باید مقدار حبس ۳ برابر آن و عمل بازدم ۲ برابر آن باشد. (صالحی و همکاران، ۱۳۹۲)

 

 

ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ، در ﭘﻴﺸﮕﻴﺮی از آﺳﻴﺐ و ﺗﻮاﻧﺒﺨﺸﻲ ﻧﻘﺶ دارد. ﺗﻤﺮﻳﻨﺎت ﻣﻘﺎوﻣﺘﻲ از ﻃﺮﻳﻖ اﻓﺰاﻳﺶ ﻗﺪرت ﻋﻀﻠﻪ، ﺗﻮان، ﺳﺮﻋﺖ، ﻫﺎﻳﭙﺮﺗﺮوﻓﻲ، اﺳﺘﻘﺎﻣﺖ ﻋﻀﻼﻧﻲ، ﻋﻤﻠﻜﺮد ﺣﺮﻛﺘﻲ، ﺗﻌﺎدل و ﻫﻤﺎﻫﻨﮕﻲ، ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤﻲ در ﺑﻬﺒﻮد ﻋﻤﻠﻜﺮد ورزﺷﻲ ﺑﺮ ﻋﻬﺪه دارد. ﺑﺮای ﻧﻴﻞ ﺑﻪ اﻳﻦ اﻫﺪاف در ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﺗﻤﺮﻳﻨﻲ ﻗﺪرﺗﻲ ﻃﺮاﺣﻲ ﺻﺤﻴﺢ ﺑﺮﻧﺎﻣﺔ ﺗﻤﺮﻳﻨﻲ ﺿﺮوری اﺳﺖ. (Kraemer WJ and Ratamess NA. 2004)
ﻗﺎﺑﻠﯿﺖ و ﺗﻮاﻧﺎﯾﯽ در اﺟﺮای تمرینات ورزﺷﯽ ﺑﻪ ﮐﺎرآﯾﯽ و ﻋﻤﻠﮑﺮد دﺳﺘﮕﺎهﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺪن ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. ﻗﺪرت ﯾﮏ ﻋﻀﻠﻪ ﺑﺎ ﺳﻄﺢ ﻣﻘﻄﻊ ﻋﺮﺿﯽ ﯾﺎ ﻗﻄﺮ آن در ارﺗﺒﺎط اﺳﺖ و ﻋﻀﻠﻪ ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻪ ﻣﻌﻨﺎی ﻗﻮﯾﺘﺮ ﺑﻮدن آن ﻋﻀﻠﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ. ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻗﺪرﺗﯽ ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﭘﺮوﺗﺌﯿﻦ ﻫﺎی اﻧﻘﺒﺎﺿﯽ ﻣﯽ ﺷﻮد و آن ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﻧﻮﺑﻪ ﺧﻮد ﺗﻮان ﻋﻀﻠﻪ را ﺑﺎﻻ ﻣﯽ ﺑﺮد.( رابرز و همکاران،۱۳۸۴)
ﻗﺪرت ﻋﻀﻼﺗﯽ را ﻣﯽ ﺗﻮان از ﻃﺮﯾﻖ ﻫﻤﻪ ﻧﻮع اﻧﻘﺒﺎﺿﺎت ﻋﻀﻼﻧﯽ به طور ﻣﻌﻨﯽ داری اﻓﺰاﯾﺶ داد و
ﺑﻪ ﻫﺮ ﺣﺎل ﻗﺪرت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﺑﻪ ﻧﻮع ﺗﻤﺮﯾﻦ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. انواع اﻧﻘﺒﺎﺿﺎت ﻋﻀﻼﻧﯽ عبارتند از:

 

 

 

• اﯾﺰوﻣﺘﺮﯾﮏ

 

 

در اﯾﺰوﻣﺘﺮﯾﮏ یا ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻫﻢ ﻃﻮل ﻧﯿﺮوی ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺣﺮﮐﺖ ﻗﺎﺑﻞ روﯾﺘﯽ در ﻣﻔﺼﻞ اﻓﺰاﯾﺶ
ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﻃﻮل، زﻣﺎﻧﯽ اﺗﻔﺎق ﻣﯽ اﻓﺘﺪ ﮐﻪ ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮ از ﻧﯿﺮوی ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻀﻼت ﺑﺎﺷﺪ و در ﭼﻨﯿﻦ ﺷﺮاﯾﻄﯽ ﺗﻨﺶ ﻋﻀﻠﻪ ﺑﺪون ﻫﯿﭻ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺷﮑﻠﯽ در ﻣﻔﺼﻞ و ﯾﺎ ﻃﻮل ﻋﻀﻠﻪ ﺑﺘﺪرﯾﺞ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ. به عنوان مثال زﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻓﺮد ﺳﻌﯽ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ درب ﻗﻔﻞ ﺷﺪه را ﺑﺎ اﻋﻤﺎل ﻓﺸﺎر ﺑﺎز ﻧﻤﺎﯾﺪ و ﯾﺎ ﯾﮏ وزﻧﻪ ۵۰ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻣﯽ را ﺑﻄﻮر ﺛﺎﺑﺖ ﻧﮕﻪ دارد. ﻗﺪرت ﺑﺪﺳﺖ آﻣﺪه از ﺗﻤﺮﯾﻦ ﻫﻢ ﻃﻮل ﺑﻪ زاوﯾﻪ ﻣﻔﺼﻞ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد به عنوان ﻣﺜﺎل اﮔﺮ در زاوﯾﻪ ۹۰ درﺟﻪ آرﻧﺞ ﺗﻤﺮﯾﻦ ﮐﻨﯿﺪ ﻗﺪرت ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه درﻫﻤﺎن زاوﯾﻪ و ۲۰ درﺟﻪ ﮐﻤﺘﺮ و ﯾﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ آن ﻗﺎﺑﻞ ﻣﺸﺎﻫﺪه اﺳﺖ. اﯾﻦ ﻧﻮع اﻧﻘﺒﺎﺿﺎت ﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺣﺪاﮐﺜﺮ ﺷﺪت اﻧﺠﺎم ﺷﻮﻧﺪ ﺑﺎﯾﺪ ﻫﺮ روز و ﯾﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﺮﺗﺒﻪ در روز اﻧﺠﺎم ﺷﻮﻧﺪ. ﯾﮏ ﻧﻤﻮﻧﻪ از ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻫﻢ ﻃﻮل ﮐﻪ ﻗﺪرت را ﺑﻄﻮر ﻣﻄﻠﻮﺑﯽ اﻓﺰاﯾﺶﻣﯽ دﻫﺪ.

 

 

 

• ﺗﻌﺪاد ﺗﮑﺮار ﮐﻢ : ( ۵ – ۳ ) ﺗﮑﺮار اﻧﻘﺒﺎض ﻃﻮﻻﻧﯽ ( ۳۰ – ۱۰ ) ﺛﺎﻧﯿﻪ

 

 

• ﺗﻌﺪاد ﺗﮑﺮار زﯾﺎد : ( ۳۰ – ۱۰ ) ﺗﮑﺮار اﻧﻘﺒﺎض ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ( ۵ – ۳ ) ﺛﺎﻧﯿﻪ ( ﻋﺒﺎدی ﻗﻬﺮﻣﺎنی، ۱۳۸۹)

 

 

تمامی فرم های تمرینی مثل تمرینات ایزومتریک هوازی قدرتی و انعطافی ممکن است اثر آن چنان مثبتی روی قلب نداشته باشد ولی قطعا روی سایر اعضای بدن اثر بارزی دارد و همین باعث می شود تمامی بخش های بدن در شرایط خوبی به سر برند و آن به این معنی است که قلب دیگر نیاز به انجام کار سخت و پرحجم جهت پمپ کردن خون و مواد مغذی ندارد و بسیار به راحتی و سهولت و بدون هیچگونه فشاری اعمالش را انجام می دهد. (صالحی و همکاران، ۱۳۹۲)در نتیجه قلب دچار آسیب و فرسودگی کمتری
می شود. افزایش بیش از حد وزن سبب انجام فشار و قدرت غیرضروری بر روی قلب می شود که نتیجه آن کاهش عملکرد قلب به مرور زمان است. در این تمرینات نیرو به بدن اعمال می شود بدون آنکه مفاصل و اعضای بدن حرکت نماید، مثل آنکه با دست به دیوار فشار وارد نماییم. بنابراین کار عضلات موجب اختلال در مفاصل و احیاناً فشار استخوان بر استخوان نمی شود. برای مثال در دردهای کمر، فرد به پشت می خوابد و عضلات خود را منقبض کرده و همزمان کمر خود را به زمین فشار می دهد. حال بدون آنکه مهره های بیمار حرکت کند، عضلات کمر و شکم تقویت می شود. عیب این روش آن است که اولاً اراده قوی
می خواهد و ثانیاً فشارهای انقباضی با تشخیص فرد انجام می شود و نمی توان آن را اندازه گیری و تنظیم نمود و نهایتاً انجام آن نیاز به حوصله فراوان دارد. (ویلمور و دیوید ال، ۱۳۸۵)

 

 

 

• اﯾﺰوﺗﻮﻧﯿﮏ

 

 

اﯾﺰوﺗﻮﻧﯿﮏ یا ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻫﻢ ﺗﻨﺶ، ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ واﺳﻄﻪ آن ﻧﯿﺮوی ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﺣﺮﮐﺖ در ﻣﻔﺼﻞ اﻓﺰاﯾﺶ ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ اﻟﺒﺘﻪ در ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺣﺮﮐﺖ، ﻣﺘﻐﯿﺮ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﺛﺎﺑﺖ ﺑﺎﺷﺪ. اﯾﻦ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت
ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺷﺎﻣﻞ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﺑﺎ وزﻧﻪ ( ﻫﺎﻟﺘﺮ و دﻣﺒﻞ ) اﺳﺘﻔﺎده از دﺳﺘﮕﺎه ﻫﺎی ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ و ﯾﺎ ﺗﻤﺮﯾﻨﺎﺗﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ از وزن ﺑﺪن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮏ ﻣﻘﺎوﻣﺖ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻣﺜﻞ : دراز و ﻧﺸﺴﺖ و ﺷﻨﺎی ﺳﻮﺋﺪی.
(۱۹۹۶٫Abbost D ,Abocher CH)
ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺸﺨﺼﺎت ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺗﻤﺮﯾﻨﯽ ﻗﺪرﺗﯽ ﺑﻪ ﻟﺤﺎظ ﺷﺪت و ﻓﺸﺎری ﮐﻪ ﺑﺮ ﻗﻠﺐ و ﻋﺮوق و ﻋﻀﻼت وارد ﻣﯽ آورد ﺗﺎﮐﯿﺪ ﺑﺴﯿﺎر زﯾﺎدی ﺑﺮ ﮔﺮم ﮐﺮدن و ﺳﺮد ﮐﺮدن ﻣﯽ ﺷﻮد. در این تمرینات نیروی ثابتی به بدن وارد می شود و اعضای بدن این نیروی ثابت را در بدن جابجا می کند. (صالحی و همکاران، ۱۳۹۲) مثل تمرین با وزنه یا قرار دادن وزنه روی شانه و نشستن و برخاستن با آن. تمرین های ایزوتونیک مثل کار با دستگاه های معمولی بدن سازی، هالتر، وزنه، شنا روی دست و بالا رفتن از طناب،گو اینکه به تقویت عضلات کمک می نماید، اما به دلیل آنکه در برخی زوایای حرکت مفصل، نیروی بیش از حد وارد می کند و در برخی زوایا نیروی کمتر از حد، اولاً ممکن است سبب آسیب دیدگی عضلات و رباط ها در برخی زوایای حرکت و ثانیاً سبب عدم تقویت در برخی زوایای دیگر شود. ( ﻋﺒﺎدی ﻗﻬﺮﻣﺎنی، ۱۳۸۹

 

 

 

• اﯾﺰوﮐﯿﻨﺘﯿﮏ

 

 

اﯾﺰوﮐﯿﻨﺘﯿﮏ روش ﺗﻤﺮﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آن ﻧﯿﺮوی ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺑﺎ اﯾﺠﺎد ﺣﺮﮐﺖ در ﻣﻔﺼﻞ اﻓﺰاﯾﺶ
ﻣﯽ ﯾﺎﺑﺪ اﻟﺒﺘﻪ در ﺣﺎﻟﺘﯿﮑﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺛﺎﺑﺖ و ﻣﻘﺎوﻣﺖ ﺧﺎرﺟﯽ ﻣﺘﻐﯿﺮی ﻫﻤﺮاه ﺑﺎﺷﺪ. از دﯾﺪﮔﺎه ﻋﻠﻤﯽ اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﻤﺮﯾﻨﺎت ﻣﻮﺛﺮﺗﺮﯾﻦ راه اﻓﺰاﯾﺶ ﻗﺪرت ﻋﻀﻼﻧﯽ اﺳﺖ زﯾﺮا اﯾﻦ ﻧﻮع ﺗﻤﺮﯾﻦ در ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﻃﻮل ﺣﺮﮐﺖ ﻋﻀﻠﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻧﯿﺮوی ﺑﯿﺸﯿﻨﻪ ای را ﺗﻮﻟﯿﺪ ﮐﻨﺪ. (ویلمور و دیوید ال، ۱۳۸۵) اﻧﻔﺒﺎﺿﺎت درون ﮔﺮا زﻣﺎﻧﯽ رخ
ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺗﺎرﻫﺎی ﻋﻀﻼﻧﯽ ﺿﻤﻦ اﻧﻘﺒﺎض ﮐﻮﺗﺎه ﺷﻮﻧﺪ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺑﺎﻻ ﺑﺮدن ﯾﮏ وزﻧﻪ ﺑﻮﺳﯿﻠﻪ ﻋﻀﻠﻪ
دوﺳﺮ ﺑﺎزوﯾﯽ. اﻧﻘﺒﺎﺿﺎت ﺑﺮون ﮔﺮا زﻣﺎﻧﯽ رخ ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﻃﻮل ﺗﺎرﻫﺎی ﻋﻀﻼﻧﯽ در ﺣﯿﻦ اﻧﻘﺒﺎض اﻓﺰاﯾﺶ ﯾﺎﺑﻨﺪ، ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﺣﻠﻪ ﭘﺎﯾﯿﻦ آوردن وزﻧﻪ ﺗﻮﺳﻂ ﻋﻀﻠﻪ دوﺳﺮ ﺑﺎزوﯾﯽ.