پایور، جعفر(۱۳۷۹). «سیری در بازنویسیهای معاصر از ادب کهن- ۱(شاهنامه)».کتاب ماه کودک و نوجوان. سال چهارم. آذر ماه.

در وی شکاری بسیار و اختلاف صیادان آن‌جا متواتر، زاغی در آن حوالی بر درختی بزرگ گشن، خانه داشت.» (همان: ۱۵۸)
۳-۲-۶- نقد و بررسی داستان «کلاغ و مار»
پناهی‌آذر، امید (۱۳۸۷). کلاغ و مار. تهران: خانه هنر.
گروه سنی ذکر شده در کتاب: ‌ب، ج.
مأخذ کتاب: کلیله و دمنه
نویسنده در صفحه‌ی عنوان، کتاب مأخذ را ذکر کرده است.
مشخصات ظاهری: ۱۲ ص، مصور (رنگی)
۳-۲-۶-۱- خلاصه‌ی داستان
کلاغی روی درختی در جنگل زندگی می‌کند، اما حضور ماری که جوجه‌هایش را می‌خورد، آرامش و خوشی را از او گرفته است. او تنها جوجه‌اش را به جای امنی می‌برد، تا با دشمن خود بجنگد. اما شغال او را از این کار بازمی‌دارد و چاره‌ای برای او می‌اندیشد. کلاغ به پیشنهاد شغال، با رفتن به سمت آبادی، انگشتر زنی را بر می‌دارد و در حالی که مردم او را تعقیب می‌کنند، به سوی لانه‌ی مار می‌رود و انگشتر را روی او می‌افکند. مردم با چوب به جان مار می‌افتند و او بعد از فرار، در رودخانه ناپدید می‌شود.
۳-۲-۶-۲- تطبیق متن بازنویسی شده با متن اصلی
الف. بخشی از متن بازنویسی شده
«روز بعد کلاغ پرواز کرد و همان نزدیکی‌ها یک آبادی دید. روی پشت بامی نشست و حیاط را خوب نگاه کرد. زنی داشت رخت و لباس می‌شست. زن انگشترش را روی لبه‌ی حوض گذاشته بود. کلاغ آرام پرواز کرد، انگشتر زن را به نوکش گرفت و قارقار صدا کرد.» (پناهی‌آذر، ۱۳۸۷و: ۸)
ب. بخشی از متن اصلی
«زاغ روی به آبادانی نهاد، زنی را دید پیرایه بر گوشه‌ی بام نهاده و خود به طهارت مشغول گشته؛ در ربود.» (منشی، ۱۳۸۶: ۸۵)
۳-۲-۶-۳- روش خلق اثر
این داستان یکی از حکایات فرعی باب شیر و گاو کلیله و دمنه است که عنوان آن از «زاغی که بر بالای درختی خانه داشت» به «کلاغ و مار» تغییر یافته است. این عنوان از همان آغاز، شخصیت‌های درگیر؛ یعنی مار و کلاغ را به مخاطب معرفی می‌کند.
بازنویس برای خوشایند کردن داستان برای کودک، شخصیتهای مأخذ را برجسته کرده حوادث بیشتری را رقم میزند.
در متن اصلی عنوان شده است که «مردمان که در پی زاغ بودند در حال سر مار بکوفتند…» (همان: ۸۵) اما بازنویس از ترسیم صحنه‌ای خشن برای کودکان خودداری می‌کند؛ حتی اگر طرف خشونت، ماری ستم‌کار و بی‌رحم باشد. در اثر حاضر مردمان مار را نمی‌کشند بلکه خود او با فرار، به گفته‌ی بازنویس، در رودخانه گم و گور می‌شود:
«‌آن‌ها آن‌قدر مار را دنبال کردند تا این‌که بالاخره خودش را توی رودخانه انداخت و گم و گور شد.» (پناهی‌آذر، ۱۳۸۷و: ۱۲)
بازنویس با نگه‌داشتن اصل و محتوای داستان، زبان را متناسب با فهم و درک کودک ساده کرده است.

و باخه دوست من آنجا وطن دارد و طعمه‌ی من در آن حوالی بسیار یافته شود.» ( همان: ۱۶۸-۱۶۹)
اثر حاضر با اشاره به زمانی مبهم، مکان را اینگونه معرفی می‌کند:
«روزی روزگاری در جنگلی سر سبز و خرم، حیوان‌های زیادی در کنار هم زندگی می‌کردند. » (قلانی، ۱۳۸۸د: ۲)
حکایت مأخذ زمانی را معرفی نمی‌کند، اما در اثر حاضر وجود گل و لاله و درختان سرسبز و علف‌زارها در تصاویر، حکایت از فصل بهار دارد.
توصیفات نویسندهی مأخذ نیز فصل بهار را نشان می‌دهد.
۳-۷-۶- نقد و بررسی داستان «گربه ناقلا»
قلانی، بهزاد (۱۳۸۸).گربه ناقلا. تهران: راقم.
گروه سنی ذکر شده در کتاب: ب
مأخذ کتاب: کلیله و دمنه
نویسنده در صفحه‌ی عنوان، کتاب مأخذ را ذکر کرده است.
مشخصات ظاهری: ۱۲ص. مصور (رنگی)
۳-۷-۶-۱- خلاصه‌ی داستان
کلاغ که از بازگشت دوستش، کبک ناامید شده است، به خرگوش تازه وارد پیشنهاد می‌دهد تا در خانه‌ی او اقامت کند و به این ترتیب کلاغ نیز از تنهایی بیرون می‌آید. مدتی بعد از این اتفاق کبک بازمی‌گردد و اختلاف و دعوا بر سر خانه، آن‌ها را برای داوری به سوی گربه‌ای زیرک می‌کشاند. گربه که قصد داد با حیله در آن خانه اقامت کند، به کبک و خرگوش می‌گوید که هیچ یک از شما نمی‌تواند در آن ساکن شود. اما کلاغ که شاهد ماجرا است به آن دو خبر می‌دهد و گربه نیز چاره‌ای جز فرار ندارد. آن‌ها به یاری هم برای خرگوش خانه‌ای ساخته با یکدیگر دوست میشوند.
۳-۷-۶-۲- تطبیق متن بازنویسی شده با متن اصلی
الف. بخشی از متن بازنویسی شده
«روزی کبک مهربان تصمیم گرفت برای دیدن یک از دوستانش به جنگل دیگری برود. برای همین پیش کلاغ رفت و از او خداحافظی کرد. کلاغ پیر با این‌که از رفتن دوست خود خیلی ناراحت بود، اما برای او آرزوی سلامتی و سفری خوش کرد. سپس کبک پر زد و از آن جنگل خارج شد. از آن روز به بعد کلاغ پیر که از دوست قدیمی و مهربانش جدا شده بود، احساس تنهایی می‌کرد و دلش می‌خواست یک همسایه دیگر داشته باشد تا بتواند با او حرف بزند و از تنهایی درآید. تا این‌که خرگوشی که تازه وارد جنگل شده بود برای خودش دنبال جا و مکانی مناسب می‌گشت از کنار خانه کلاغ رد شد. کلاغ پیر تا چشمش به خرگوش تازه وارد افتاد، با خوشحالی به او سلام کرد و گفت: مثل این‌که شما تازه به این جنگ آمده‌اید؟ خرگوش گفت: بله. من فقط دو روز است که به این‌جا آمده‌ام و حالا دنبال خانه‌ای مناسب برای خودم می‌گردم تا در آن زندگی کنم. کلاغ وقتی این حرف را شنید با خودش فکر کرد، خرگوش می‌تواند دوست خوبی برای او باشد برای همین بدون معطلی به او گفت: اگر بخواهی می‌توانی در خانه‌ای که در پایین این درخت است زندگی کنی و همسایه من باشی. خرگوش از شنیدن این حرف بسیار خوشحال شد و گفت: با کمال میل قبول می‌کنم و از این‌که این اجازه را به من دادین از شما ممنونم.» (قلانی، ۱۳۸۸ز: ۴-۳)
ب. بخشی از متن اصلی
«در این میان او را غیبتی افتاد و دراز کشید. گمان بردم که هلاک شد و پس از مدت دراز خرگوش بیامد و در مسکن او قرار گرفت و من در آن مخاصمتی نپیوستم.» (منشی، ۱۳۸۶: ۲۰۶)
۳-۷-۶-۳- روش خلق اثر
اثر بازنویسی شده در کلیله و دمنه یک حکایت فرعی از باب بوف و زاغ است که عنوان آن از «کبک انجیر و خرگوش و گربه‌ی روزه‌دار» به «گربه ناقلا» تغییر یافته است.