تعریف تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی

اغلب تعاریف در زمینه کارآفرینی دانشگاهی، تأکیدی ویژه بر تجاری­سازی دانش تولید شده در دانشگاه­ها داشته و برخی پژوهشگران(تول و چزارنیتزکی[۱]،۲۰۰۷) آنها را مترادف با یکدیگر می­دانند.

محققین تعاریف گوناگونی از کارآفرینی دانشگاهی ارائه داده­اند که هر یک از آنها به جنبه هایی از این پدیده اشاره دارند. برخی از پژوهشگران در تعریف کارآفرینی دانشگاهی، به کلیه فعالیت­های تجاری­سازی، خارج از وظایف عادی آموزشی و پژوهشی اشاره دارند(کلفستن و جونز ایوانز[۲]،۲۰۰۰). در حالی که برخی دیگر از محققین بر فعالیت­های نوظهور دانشگاه­ها، بویژه ایجاد شرکت­های انشعابی تأکید بیشتری می­کنند که می‎توان به تعریف اتزکویتز (۲۰۰۳, ۱۱۲) اشاره کرد که دانشگاه کارآفرین را مرکز رشدی طبیعی با ساختارهای حمایتی تجاری، فکری و ترکیبی از آنها، برای استادان و دانشجویان در راه­اندازی مخاطرات جدید می­داند. رایت و همکارانش[۳](۲۰۰۷, vii) ، نیز کارآفرینی دانشگاهی را توسعه تجاری سازی، فراتر از تمرکز سنتی بر اعطای امتیاز دارایی­های فکری و مشتمل بر اقدام به ایجاد شرکت­های انشعابی[۴] حاصل از فناوری و دانش تولید شده در دانشگاه­ها، می­دانند.

در برخی پژوهش­ها نیز کارآفرینی دانشگاهی، حوزه ای از کارآفرینی تعریف شده که به دنبال درک و شرح کسب­وکارهای مخاطره­ای و محصولات جدیدی است که از دارایی­های فکری دانشگاه حاصل شده­اند (لانو[۵]،۲۰۰۶).

گاهی اوقات کارآفرینی دانشگاهی به منزله تلاشی برای افزایش منافع، نفوذ و پرستیژ فردی یا نهادی، از طریق توسعه و بازاریابی ایده­های پژوهشی یا محصولات مبتنی بر پژوهش (لوییس و همکاران[۶]،۱۹۸۹) و یا به صورت یکپارچه­سازی نقش­ها و منابع جدید در بستر سازمانی موجود و ایجاد مدل­های جدید برای آنچه پژوهشگران باید انجام دهند(کولی واس و پوول[۷]،۲۰۰۳) تعریف می­شوند.

برخی دیگر از پژوهشگران نیز کارآفرینی دانشگاهی را شامل کلیه فعالیت­های کارآفرینانه دانشگاه می­دانند که محدود به واگذاری امتیاز، ایجاد شرکت­های جدید در دانشگاه، انتقال فناوری، مراکز رشد، پارک­های علم و فناوری، واگذاری حق امتیاز و توسعه منطقه­ای نمی­شود(روترمل و همکاران،۲۰۰۶).

دانشگاه کارآفرین، توسعه اقتصادی را به عنوان یک عملکرد جدید دانشگاهی به آموزش و پژوهش پیوند می­زند. این امر “سرمایه­ای کردن دانش” است که قلب مأموریت جدید دانشگاه را تشکیل داده، پیوند دانشگاه را با کاربران دانش محکم­تر کرده و دانشگاه را به عملگری اقتصادی تبدیل می­کند (اتزکوویتز، ۱۹۹۸).

در بسیاری از متون تحقیقاتی، تجاری سازی تحقیقات دانشگاهی و انتقال تکنولوژی مترادف هم هستند (چانگ و همکاران،۲۰۰۹)

بطور کلی انتقال تکنولوژی عبارت است از انتقال ایده، انتقال روش یا نتایج تحقیقات در محیطی که منجر به محصول، خدمات یا فرآیند ها به هر روشی شود (۲۶ , ۲۰۰۳,RAND). انتقال تکنولوژی، انتقال رسمی کشفیات جدید و نوآوری های ناشی از تحقیقات علمی است که موسسات تحقیقاتی غیرانتفاعی و دانشگاه‎ها با بخش های تجاری برای مزایای عمومی به اجرا می رسانند ( ۲۰۰۳,AUTM).

بسیاری از محققین نیز به تعریف تجاری سازی می پردازند:

اراب[۸] (۱۹۸۸) تجاری سازی را بدین صورت تعریف کرده است: ” تجاری سازی شامل تولید ایده ای جدید و پیاده سازی آن روی یک محصول، فرآیند یا خدمت جدید است که منجر به رشد پویای اقتصاد ملی و افزایش اشتغال و افزایش سود خالص برای بنگاه کسب وکار نوآور می شود.  تجاری سازی نوآوری پدیده ای یک باره نیست؛ بلکه فرآیندی طولانی و تجمعی از تعداد زیادی از فرآیند های تصمیم گیری است که از مرحله تولید ایده تا مرحله پیاده سازی آن را شامل می شود. ایده جدید به ادراک از نیازهای جدید مشتریان یا راه های جدید تولید اشاره دارد. این پدیده در فرآیند تجمعی گردآوری اطلاعات، ایجاد شده و با یک چشم انداز کارآفرینانه­ی همیشه در چالش، ترکیب می شود. در فرآیند پیاده سازی، ایده جدید بصورت محصول قابل عرضه به بازار، یا فرآیند جدیدی با هزینه کمتر و بهره­وری بالاتر، توسعه یافته و تجاری می‎شود” (اوراب،۱۹۹۸).

[۱] Toole and Czarnitzki

[۲] Klofsten and Jones-Evans

[۳] Wright et al

[۴] Spin off

[۵] Llano

[۶] Louis et al

[۷] Colyvas and Powell

[۸] Urabe

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید