• تبلیغات و آگهی یا ترفیع:

ترفیع یا پیشبرد یا تبلیغات، شامل کلیه ابزارها و روش‌های ارتباطی عرضه فرآورده به بازار هدف می‌باشد. تبلیغات یکی از موثرترین وسایلی است که می­توان به وسیله آن گردشگران را جذب کرد. تبلیغات، تلاش سازمان­یافته­ای برای نظارت بر اعتقادات، نظریات و یا اعمال دیگران با کمک نشانه­ها (کلمات، اشارات، پوسترها، یادبودها، موسیقی، البسه و برچسب) است (کاتلر و آرمسترانگ، ۱۳۷۶، ص ۷۸). تبلیغات به همه سطوح ارتباطی با مشتری به منظور افزایش نتیجه فروش خدمات / محصولات اشاره دارد. تبلیغ در معنای گسترده ترکیب ارتباط را نمایش می­دهد. در پژوهش ساعی و همکاران (۱۳۸۹)، بیان گردیده است که گردشگری پدیده­ای است که با زندگی روزمره مردم سروکار دارد و به همین دلیل روز به روز توسعه بیشتری می­یابد. بنابراین، برای استفاده از این شرایط و جلب گردشگران بایست از وسایل مختلف و از جمله تبلیغات سود جست. بنا به توصیه سازمان جهانی گردشگری، سازمان­های ملی گردشگری باید ۳ تا ۵ درصد از بودجه خود را به تبلیغات گردشگری اختصاص دهند. توماس و هیو[۱] (۲۰۰۶)، نیز بیان کرده است که توجه به نگرش بازاریابی و تبلیغات می­تواند راه­حلی برای افزایش جذب گردشگران باشد.

پیشبرد یا ترویج خدمات گردشگری، سبب فراهم نمودن اطلاعات صحیح و به هنگام برای بازار هدف می‌گردد و به مصرف کنندگان کمک می‌کند که در مورد بازدید از جامعه یا فعالیت ارائه شده تصمیم گیری کنند. این اطلاعات بایستی برای بازدیدکنندگان موجود و بالقوه حائز اهمیت و عملی بوده و از واقعیت قابل پذیرشی برخوردار باشد. ارائه نادرست کالاها یا خدمات غالباً منجر به مشتریان ناراضی و شهرت نامطلوب می‌گردد. به عبارتی مؤکداً توصیه می­گردد که از ابزار ادعاهایی که قادر به انجام آن نیستیم خودداری نمائیم.

انتخاب یک حرکت پیشبردی با جایگاه کاملاً مشخص و مقررات فوری امکان­پذیر نمی­باشد. به عبارتی تصمیم­های بازاریابی نسبت به اینکه کدام نوع یا ترکیبی از کدام حرکت پیشبردی (فروش حضوری، تبلیغات، پیشبرد فروش، یا شهرت آفرینی) مورد استفاده قرار گیرد، همواره به سادگی میسر نمی باشد. اما آنچه مسلم است، چنانچه یک فرآیند اصولی دنبال شود و تحقیق لازم صورت گیرد، شانس موفقیت بیشتری را به دنبال خواهد داشت. برای رسیدن به این فرآیند اصولی، شناسایی و درج موارد زیر توصیه می‌گردد:

1. گروه هدف، یعنی گروه مورد نظر برای فروش فرآورده مشخص گردد.
2. موقعیت، یعنی ذهنیتی که از جامعه یا فعالیت خود در اذهان مصرف کنندگان انتظار داریم.
3. اهداف، یعنی هدفهای تعیین شده برای حرکت‌های پیشبردی و ترویجی.
4. بودجه، یعنی میزان بودجه ای که برای اهداف پیشبردی در نظر داریم.
5. زمان­بندی، یعنی چه وقت و با چه تناوبی حرکت‌های پیشبردی انجام شود؟
6. ارزشیابی، یعنی نحوه تعیین میزان اثر بخشی حرکت­های پیشبردی.

• مردم:

مردم برای هر خدمتی مکانیسم محموله هستند. بدون مردم خوب، خدمات، پست و نامرغوب خواهد بود. بدون مردم، خدمت هم نمی تواند ارائه شود. بنابراین، کارفرمایان در صنعت خدمات مهمترین امتیاز را دارند. افراد و کارکنان حرفه­ای، یکی از مهم ترین سرمایه‌های خدمات گردشگری می‌باشند. توجه به نیروی انسانی کیفی برخوردار از مهارت ها، معلومات، انگیزه و مراقبت از مشتری در ایجاد فضای کاری مناسب موثر می‌باشد. ضمن اینکه خصوصیات فردی آنان مانند صمیمیت، نحوه ارائه شخصیت فردی، توانمندی نفوذ در مشتری، ادب، اطلاعات و سازگاری با شرایط کاری می‌تواند بهره غیر قابل تصوری را برای گردانندگان خدمات مسافرتی به همراه داشته باشد.

برای جلوگیری از هر گونه کاستی می­توان با آموزش کارکنان در زمینه­های مختلف فروش و بازاریابی امکان دستیابی به افزایش فروش را فراهم نمود. در حالیکه توجه به این نکته ضروری است که از طریق تدوین برنامه تشویقی، خواه به صورت مالی یا غیر مالی، روحیه کارکنان ارتقاء خواهد یافت.

• شواهد و امکانات فیزیکی (موقعیت یا مجموعه مسافرتی):

هر تور و شرکت مسافرتی در وقت اضافی موقعیت مطلوب را بر پا می کند. مجموعه مسافرتی (پکیج)، شامل چندین عامل سفر است که با بهره­گیری از مشارکت بخش­های مختلف به صورت یکجا و تحت یک پوشش قیمتی به مصرف کننده ارائه می‌گردد. یک مجموعه مسافرتی نیازمند توجه به محیط، فضای مطلوب، و ظاهر فرآورده گردشگری در جائیکه به فروش یا مصرف می‌رسد، می‌باشد. این توجه به ویژه متمرکز بر ظواهر، بزرگی، تشکیلات، شهرت سازمانی، شادابی محیط، راحتی، تسهیلات و نظافت در ارائه خدمات گردشگری یا عرضه آن می­باشد. بدین ترتیب که به منظور تهیه یک مجموعه مسافرتی، بایستی برنامه­ای جهت بهبود بخشیدن به کیفیت حرفه­ای (یعنی استاندارد سازی آنچه که مشتری دریافت می‌کند) و کیفیت عملی

[۱] Thomas & Huw

فروش فایل متن کامل این پایان نامه با فرمت ورد در این لینک