113/0

 

 

341/0

 

 

048/0

 

 

245/0

 

 

058/0

 

 

403/0

 

 

765/0

 

 

 

 

 

 

وفاداري مشتريان (L)

 

 

603/0

 

 

024/0

 

 

248/0

 

 

321/0

 

 

312/0

 

 

301/0

 

 

315/0

 

 

118/0

 

 

038/0

 

 

803/0

 

 

 

 

باداشتن داده هاي مدل هاي اندازه گيري و نتايج بررسي روايي تشخيصي، مي توان به آزمون مدل تحقيق پرداخت زيرا محقق مطمئن شده ساختار هاي خود را به خوبي اندازه گيري نموده است.
مدل ساختاری(مدل تحلیل مسیر)
پس از طی مراحل تصدیق مدل اندازه گیری در این مرحله می توان به آزمون روابط بین سازه های تحقیق پرداخت. به این منظور مدل مورد نظر در نرم افزار لیزرل پیاده شد. با توجه به اینکه مقدار ريشه دوم برآورد واريانس خطاي تقريبRMSEA برای مدل ساختاری تحقیق بالاتر از 1/0 گزارش شده است لذا جهت برآورد دقیق ضرایب مسیر برای آزمون فرضیات تحقیق نیاز به اصلاحات وجود دارد. در جدول 12-4 مراحل اصلاح مدل آمده است. همانطور که در روش شناسی مدل معادلات ساختاری مطرح است محقق باید با استفاده از معنی داری مقدار تفاوت آماره کای اسکویر نسبت به اصلاح مدل و پیشبرد مراحل اقدام نماید. در این راستا از آزمون D2 که از روی مقدار کاهش کای اسکویر و تفاوت معنی داری آن قضاوت می کند استفاده شده است. شناسايي محدوديت‌ها و اضافه كردن پارامترهاي اضافي دو راه حل برای اصلاح واقعی مدل های لیزرلی است. در رویکرد شناسایی محدودیت ها، اگر مدلي معين نشده باشد، برخي از محدوديت‌هاي مشخصي مورد نياز است كه بر مدل تحميل شود. مهم‌ترين استراتژي مورد استفاده در اين ارتباط در علوم انسانی، محدوديت – صفر[114] است. يعني مي‌بايستي برخي از عوامل ساختاري مشخصي از مدل را به صفر محدود كنيم و يا برخي از عوامل ساختاري معيني را با يكديگر مساوي ‌كنيم و يا يك پارامتر ممكن را به يك مقدار منطقي مانند يك ثابت مي‌كنيم. لیکن در قسمت اصلاح مدل لیزرلی تحقیق حاضر از رویکرد اضافه کردن پارامتر های اضافی استفاده شده است. به این ترتیب که بین نشانگرهای موجود در مدل و با توجه به خروجی لیزرل در بین برخی از آنها مقدار خطای کوواریانس آزاد و از طریق کنترل آن مقادیر بهبود یافتند.
جهت بررسی اینکه آیا اصلاح انجام شده در مدل تغییر معنی دار ی ایجاد کرده است یا خیر از آزمون خی دو استفاده می شود. با توجه به کاهش شدید مقدار خی دو و به شدت معنی دار بودن این کاهش مدل اصلاح شده که از اضافه نمودن مسیر هایی جهت ازاد کردن پارامتر های خطای کوواریانس مدل در هفت مرحله استفاده نموده مورد قبول می باشد. طبق جدول زیر تا شش مرحله آزاد کردن کوواریانس های خطای اندازه گیری باعث بهبود مدل و تفاوت معنی دار خی دو با مرحله قبل شده است. از آنجا که در مدل هشتم بهبودی را نسبت را مدل قبلی شاهد نیستیم و کاهش کای اسکویر به دلیل کوچکتر بودن مقدار اختلاف کای اسکویر(خی دو) بین دو مدل از 75/2، بی معنی است، لذا مدل هفتم به عنوان مدل نهایی و برازش یافته مورد قبول واقع می شود. از اینرو در اینجا می توان پارامتر های برآورد شده در مدل اصلاح شده نهایی را قابل اتکاء دانست و از آنها برای آزمون فرضیات تحقیق استفاده نمود. زیرا که این ضرایب در مدلی محاسبه شدهاند که اولا هیچ خطای کوواریانسی باقی نمانده و ثانیا تمام مسیر ها پیش بینی شده اند که اصطلاحا مدل اشباع ترین حالت خود را دارد. بر اساس جدول 12-4 مشاهده می شود که مدل اولیه پس از شش مرحله و در قالب مدل هفتم به مقادیر مناسب رسیده است. پس از این مرحله در قالب مدل هشتم تفاوت معنی داری به لحاظ آماری در کاهش مقدار کای اسکویر مشاهده نمی شود و کاهش آن زیر مقدار بحرانی 75/2 است، لذا انجام عملیات از سر گیری جهت دستیابی به بهترین ماتریس کوواریانس انجام شده است در مدل هفتم به مقدار قابل قبولی به لحاظ تطابق با زیر بنای عاملی رسیده است و با دقت بسیار بالایی می توان از روی برآورد هایی که در مورد ضرایب مسیر در مدل هفتم به دست آمده به آزمون فرضیات تحقیق پرداخت.
جدول ‏4‑13 تفاوت مقادیر کای اسکویر در تخمین اثر بخشی اصلاح مدل ساختاری تحقیق

 

برای دانلود متن کامل این فایل به سایت torsa.ir مراجعه نمایید.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;">