۷۳۴/۰

 

 

 

 

E

 

 

۱۲

 

 

۷۳۵/۰

 

 

 

 

O

 

 

۱۲

 

 

۷۳۵/۰

 

 

 

 

A

 

 

۱۲

 

 

۷۷۰/۰

 

 

 

 

C

 

 

۱۲

 

 

۷۳۰/۰

 

 

 

 

کل آزمون

 

 

۶۰

 

 

۷۲۸/۰

 

 

 

 

روایی و پایایی پرسشنامه در پژوهش براتی بختیاری به میزان ۷۹% و همچنین در پژوهش ملکشاهی و همکاران ۷۳% اثبات شده است. لذا این مقیاس از نظر آماری قابل توجیح میباشد.
در این پژوهش، برای تعیین روایی محتوایی پرسشنامهها از قضاوت خبرگان استفاده شد و همچنین برای تعیین روایی صوری دو پرسشنامه به طور آزمایشی بین ۲۵ نفر اجرا شد و اصلاحات اعمال شد.
۳-۲ آزمون شخصیت NEO PI-R
آزمون شخصیتی نئو ( فرم تجدیدنظرشده)  یکی از آزمونهای جامعی است که پنج جنبه یا محدوده اصلی شخصیت ویژگیهای مرتبط با این جنبهها را میسنجد. این پنج جنبه یا محدوده اصلی که در شاخصهای آزمون مورد بررسی قرار میگیرند امکان بررسی جامعی از شخصیت افراد بالغ را فراهم میسازد.
دو فرم آزمون NEO PI-R توسط مولفین اولیه آن تهیه شده و در زبان انگلیسی در دسترس میباشد. فرم S آزمون که برای ارزیابی شخصیت توسط گزارش خود فرد تهیه شده و فرم R آزمون که در آن ارزیابی شخصیت فرد توسط فرد دیگر صورت میگیرد. هر دو فرم دارای ۶۰ عبارت میباشند که پاسخ به آنها برروی یک مقیاس ۵ نقطهای صورت میگیرد هر دو این فرم به طور جداگانه برای زن و مرد و برای تمامی سنین بعد از بلوغ کارایی دارد. فرم R آزمون بخصوص در مواردی که نیاز به مقایسه نتایج آزمون فرم S فرد و کامل تر کردن نتایج آن ضروری است کاربردهای موثری دارد.
در واقع آزمون NEO PI-R فرم تکمیل شده آزمون شخصیتی NEO میباشد. آزمون NEO در سال ۱۹۸۵ توسط کاستا و مککری ارائه شد. در این آزمون اولیه، سه مقیاس اصلی که به نحو وسیعی در مورد آنها تحقیق شده بود یعنی عصبیت یا (نروتیزم با علامت مخفف N) ، برونگرایی (با علامت مخفف E) و باز بودن (با علامت مخفف O) مورد نظر قرار گرفته بودند. در این آزمون فقط به طور مختصر و در مقیاسهای کلی شاخصهای توافق (با علامت مخفف A) و وجدانیبودن (با علامت مخفف C) مورد ارزیابی قرار میگرفتند. در سال ۱۹۸۰ چندین پیشنهاد موثر توسط استفاده کنندگان از آزمون برای بسط و توسعه آزمون ارائه گردید.
آزمون NEO PI-R بعدها به همین دلایل تکمیل شد و شاخصهای توافق (A) و وجدانی بودن © نیز با مقیاسهای مرتبط با آنها در آزمون اولیه گنجانده شد. در آزمونNEO PI-R 10 عبارت مرتبط با شاخصهای N ، E و O نیز تغییر کلی نمودند تا نشان دهنده دقیقتر مقیاسهای مرتبط با این شاخصها باشند .
مولفین اولیه آزمون بر این اعتقادند که ابزارهای اندازهگیری این گونه بایستی بر اساس تحقیقات جاری تحول یابند ، اما تاکید میکنند که در هر حال بایستی ابزار یک ابزار ثابت استاندارد برای ضبط و توسعه یک آرشیو طولانی مدت هم وجود داشته باشد. در مورد آزمون NEO PI-R که اکنون دارای شاخصهای A ، C میباشد تاکنون به اندازه کافی مورد پژوهش و ارزیابی بالینی قرار گرفته و میتواند در طی سالهای آینده به عنوان یک ابزار مفید با اطمینان به کار گرفته شود.
ترجمه انطباق فارسی این آزمون در سال ۱۳۷۶ آغاز شد و پس از بررسی مقدماتی و اجرای آن بر روی گروه محدودی از بیماران مراجعه کننده به کلینیک روانشناسی و افراد بدون ناراحتی و مشکل (در حیطه اعصاب و روان) فرم نهایی تهیه شد و بروی یک نمونه یا انتخاب تصادفی در شهر شیراز هنجار یابی گردید و نتایج این هنجاریابی در سال ۱۳۷۸ منتشر شد (حق شناس ۱۳۷۸).
آزمون NEO PI-R در برگیرنده یک الگوی فرضی است که از نتیجه تقطیر دهههای متمادی تحقیقات با روش تحلیل عوامل (Factor analysis) بروی ساختار شخصیت بدست آمده است. شاخصهای این آزمون خود از گسترش و پالایش ترکیبی از منطق و روشهای تحلیل عامل بدست آمده و این شاخصها به مدت تقریبی ۱۵ سال مورد پژوهش وسیع هم بروی نمونههای بالینی (مراجعین به کلینیکهای اعصاب و روان) و هم نمونههایی از افراد بالغ بهنجار قرار گرفتهاند .

 

منبع فایل کامل این پایان نامه این سایت pipaf.ir است