منبع فایل کامل این پایان نامه این سایت pipaf.ir است

یستی توسط مسولان ذیربط به صورت جدی حل و فصل شود.
گردشگري مذهبی از نظر اهداف و انگیزه هاي سفر به سه دسته کلی تقسیم می شوند:
سفرهاي عبادي و زیارتی شامل سفر براي زیارت خانه خدا (سفر حج )، زیارت اماکن و بقاع متبرکه، زیارت آرامگاه ها و قبور و … می شود
سفر به منظور شرکت در کنفرانس ها، جلسات و جشن هاي مذهبی
سفر به منظور بازدید از آثار تاریخی و معماري اماکن مذهبی و زیارتی ( فیض آبادی و محبوب، همان: 3)
با توجه به انگیزه های گردشگری مذهبی ایران ذکر این مطلب الزامی است که علاوه بر سفرهای زیارتی به اماکن مقدسه ی ایران و همایش های متفاوتی که در این راستا برگزار می گردد، ایران دارای اماکنی مقدسه ای برای ادیان دیگر نیز می باشد. به گفته ی دکتر محیط طباطبایی «ایران سرزمین ویژه ای برای همه ی ادیان توحیدی و فرقه های مذهبی است، چراکه علاوه بر جاذبه های مذهبی برای شیعیان، آرامگاه 10 پیامبر یهود و همچنین تعداد زیادی از لیساهای تاریخی را در خود جای داده که متاسفانه در این زمینه اطلاع رسانی نشده است» ( امینی فرد، همان: 4) و یا کمتر کسی می داند که آرامگاه برادر امام حسین (ع) یعنی «محمد حنیفه» در جزیره ی خارک قرار دارد. از این دست مکان ها در ایران بسیار است که در زیر به چند نقطه که شهرت بیشتری دارند اشاره می نمایم:
زیارتگاه پیرنارکی متعلق به زرتشتیان یزد بوده است و در شهر مهریز یزد و در مسیر چند روستای کوچک اما زیبای این شهرکویری واقع شده است. این مکان مهمترین عبادتگاه زرتشتیان جهان به شمار می آید و البته در کنار آن پیر سبز چکچکو در شهرستان اردکان هم از دیگر عبادتگاه های مخصوص پیروان این دین به حساب می آید.
آرامگاه یا بُقعه اِستِر و مردخای جزء مهم‌ترین زیارتگاه های یهودیان ایران و جهان است. این مقبره جزء آثار میراث فرهنگی ایران ثبت شده‌است. وجود این زیارتگاه، عامل مهمی در شکل گیری و تداوم حضور جامعه یهودی در همدان بوده‌است. مقبره استر و مردخای در مرکز شهر همدان، ابتدای خیابان دکتر شریعتی قرار دارد.
روستای تاریخی و قدیمی عقدا در یزد كه نیمی از ایرانیان نیز تاكنون نام این روستا را نشنیده‌اند همه ساله تعدادی از زرتشتیان هند به این روستا آمده و در غار شكفت یزدان در كنار این روستا، شبی را سپری می‌كنند و آیین های مذهبی خود را انجام می دهند.
کلیسای طادئوس، معروف به قره کلیسا، واقع در آذربایجان غربی، محل زیارت مسیحیان ایرانی و خارجی است. در این کلیسا هر سال مراسمی شبیه به مراسم حج مسلمانان در تابستان انجام می شود. علاوه بر این مراسم، جشن های مربوط به مسیحیان نیز در آن انجام می گیرد.
علاوه بر اماکن تاریخی و مذهبی ایران نباید رویدادها، جشن و عزاداری های مذهبی را هم نادیده گرفت. یکی از مهم ترین مراسمی که در ایران علاوه بر گردشگران داخلی گردشگران خارجی را هم به سمت خود کشانده است، مراسم عزاداری روزهای محرم در شهر یزد می باشد. مراسم تخل گردانی که از دیرباز در این منظقه انجام می شده است در سال های اخیر بسیار مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی قرار گرفته است. با اینکه آمار گردشگران خارجی در این مراسم باز هم اندک است ولی گواه وجود جذابیت های مذهبی در این راستاست. همانگونه ه قبلا بیان شد اماکن زیارتی غیر از مسلمان نیز دارای مراسم مختلفی است که با شرکت افرادی هم کیش آن آیین از داخل و خارج کشور انجام می شود. به هرحال وجود غریب به اتفاق مذهب شیعه در ایران نمی تواند تنوع مذهبی موجود را که از دیرباز در این سرزمین وجود داشته است منکر شود. اینکه ایران با وجود این تنوع چرا هنوز نتوانسته سهم مناسبی در گردشگری مذهبی منطقه بیابد، مساله ای است که نیازمند تفکر و بررسی علمی است.
آنچه بیان شد شمایی کلی از گردشگری مذهبی حال حاضر ایران است که با وجود جاذبه های مذهبی متفاوت در ادیان مختلف، گردشگران داخلی و خارجی زیادی را به سمت خود کشانده است. البته این بدان معنا نیست که ظرفیت گردشگری مذهبی ایران در همین حد است، بلکه بیانگر توان بالقوه و بالای گردشگری مذهبی در کنار مدیریت و سازماندهی ضعیف آن در ایران است.
2-4 گردشگری غذایی ایران
غذا نخستین نیاز انسانی است که هر شخص دست کم در روز یک با به آن نیاز دارد. گردشگری غذایی نوعی از گردشگری است که یکی از معیارهای مهم سفر، استفاده از غذاهای متنوعی است که در هر منطقه و توسط افراد مختلف طبخ می شود. این نوع از گردشگری به مرور زمان و با افزایش میزان اوقات فراغت بشر و همنشینی ها و نشت های طولانی بوجود آمده است. گردشگري غذا در برنامه ريزي متوليان گردشگري مي تواند هم بعنوان هدف اصلي سفر، براي آنهايي که با روحيه کنجکاوي خود سعي در شناخت غذايي يک منطقه دارند و هم بعنوان يک برنامه مکملي در تمامي تورهاي گردشگري با هر هدفي گنجانده شود. مکتب آشپزي ايراني يکي از سه مکتب اصلي خوراک در کنار مکاتب آشپزي رومي و چيني است و بسيار جالب که در ايران اين فرصت گردشگري بيشتر در مناطقي وجود دارد که در زمينه گردشگري روستايي و کشاورزي فعال هستند. ما از درياي کاسپين تا درياي پارس و از شرق تا غرب کشور سرشار از پتانسيل‏هاي گردشگري در اين بخش هستيم ( حلاجی ثانی، 1391: 88).
کشور ایران اقوام و فرهنگ های مختلفی دارد که هر کدام غذاهای منحصر به خود را دارند و همین امر می تواند باعث پتانسیل خیلی بالایی برای جذب گردشگر باشد.گردشگری در این زمینه می تواند، غذاهای محلی را به نوعی از یک برند گردشگری در کشور و یا حتی تا
آن سوی مرزها تبدیل کند. در این زمینه فاکتورهایی مانند فرهنگ غذایی گردشگر، آشنایی و آگاهی گردشگران از فرهنگ غذایی ایران و مناطق مختلف آن ، ارتباط با خدمات دهندگان در این زمینه و اطلاع رسانی راهنمایان تور به گردشگران می تواند موثر باشد. شرایط طبیعی، جغرافیایی و آب و هوایی ، شرایط زندگی و رضایت مردم منطقه، فرهنگ ها و اقوام همسایه از عوامل موثر در شکل گیری غذاهای محلی هستند. نبود غذاهای محلی در فهرست غذایی رستورانها عاملی برای محدود شدن تعامل های فرهنگی بین جامعه میزبان و مهمان می شود ( رهنمایی، 1392). مازندران و گيلان يک قطب گردشگري غذايي در ايران بشمار مي‏آيند و چه خوب است که غذاهاي اين خطه از کشور هنوز زنده بوده و در رستوران ها و محافل غذايي ارائه مي‏شود. ما در ايران موقعيت هاي جغرافيايي متفاوت داريم و اين طول و عرض متفاوت سبب شده است که در ايران خوراک هاي متفاوت داشته باشيم. با اين وجود متاسفانه هنوز اين ظرفيت در ايران مورد توجه قرار نگرفته و کمتر به عنوان يک عامل جذب گردشگر به آن پرداخته مي‏شود ( حاجی ثانی، 1391: 16).
در سال های اخیر در کشور گردشگری غذایی همچون گردشگری مذهبی، فرهنگی و طبیعی به عنوان یکی از راه های جذب گردشگر شناخته شده است و بر این اساس جشنواره های متنوع غذایی با حضور گردشگران داخلی و خارجی در کشور برگزار شده است ( خبرگزاری جمهوری اسلانی استان تهران، 1391) با توجه به تنوع قومی کشور به همان نسبت انواع و اقسام غذاها وجود دارد ولی باعث تاسف است که حتی رستوران های محلی هم مجالی برای خودنمایی این غذاها فراهم نمی کنند. مسئولین در این حوزه در مصاحبه با خبرگزاری های مختلف ایران از برگزاری جشنواره های غذایی متعددی خبر می دهند که گاها هیچ کدام به اطلاع عموم مردم ایران نمی رسد، چه برسد به اینکه آگاهی برای گردشگران خارجی صورت پذیرد. از این دست از جشنواره ها می توان به هشتمین نمایشگاه گردشگری شیراز اشاره کرد که در بخشی از آن پنجمین جشنواره ی غذا ( خبرگزاری میراث فرهنگی شیراز، 1391) نیز برگزار شده بود. متاسفانه با وجود تنوع غذایی بیشماری که در اقصا نقاط ایران به دلیل تنوع قومی وجود دارد تا کنون نتوانسته است مجالی برای ظهور بیابد و در مقایسه با کشورهای همجوار خود، در جذب گردشگران خارجی بسیار ناموفق عمل کرده است.
قطب های گردشگری غذایی حال حاضر ایران عبارتند از:
مازندران و گیلان
خراسان
اردبیل