جدول 4-4- نتایج آزمون فرضیه دوم ………………………………………………………………………

 

 

73

 

 

 

 

جدول 4-5- نتایج فرضیه سوم………………………………………………………………………………..

 

 

74

 

 

 

 

فهرست شکل ها

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

عنوان	شماره صفحه
شکل2-1- میزان بهینه نگهداری موجودی های نقدی……………………………………………….	22

 

چکیده
در این تحقیق رابطه ی سطح نگهداشت وجه نقد با ارزش شرکت، بازده سهام و عملکرد عملیاتی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار گرفت. انجام این تحقیق از این لحاظ دارای اهیمت می باشد که هدف اصلی مدیریت مالی حداکثر
کردن ثروت سهامداران است و این حداکثر کردن از طریق افزایش ارزش شرکت، افزایش بازده سهام و افزایش عملکرد شرکت انجام می شود. با توجه به اینکه لازمه ی حد اکثر کردن ارزش شرکت، بازده سهام و عملکرد شرکت، شناخت عوامل موثر بر آن ها است. این تحقیق نیز با آشکار ساختن یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر متغیر های مذکور به مدیران مالی کمک می کند تا در راستای اهداف خود تصمیمات بهتری اتخاذ نمایند.در این تحقیق برای محاسبه سطح نگهداشت وجه نقد از نسبت وجه نقد به کل دارایی ها استفاده شد. همچنین از Q توبین به عنوان شاخص ارزش شرکت استفاده گردید. و از ROA به عنوان شاخص عملکرد شرکت استفاده شد. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از رگرسیون مقطعی ترکیبی استفاده شد. و تعداد 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره ی زمانی 1381-1390 مورد بررسی قرار گرفته اند.نتایج تحقیق نشان داد بین سطح نگهداشت وجه نقد با ارزش شرکت، بازده سهام و عملکرد شرکت در نمونه ی مورد بررسی رابطه ی معنی داری وجود دارد.
واژه های کلیدی: سطح نگهداشت وجه نقد، ارزش شرکت، بازده سهام، عملکرد شرکت.
فصل اول
(کلیات پژوهش)
1-1- مقدمه
هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین سطح نگهداری موجودی های نقدی با ارزش شرکت، عملکرد عملیاتی و بازده سهام می باشد.
هدف اصلی مدیران مالی حداکثر کردن ثروت سهامداران است و این حداکثر کردن از طریق افزایش ارزش شرکت انجام می شود. مدیران مالی برای افزایش ارزش شرکت در ابتدا می بایست شناختی کافی از عوامل موثر بر آن داشته باشند، به عبارت دیگر آنها در ابتدا می بایست از عواملی که موجب تقویت یا تضعیف آن می شود، آگاهی کافی داشته باشند.
یکی از معیار های اساسی برای تصمیم گیری در بورس، بازده سهام می باشد، سهام خود به تنهایی دارای محتوای اطلاعاتی است و بیشتر سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه در تجزیه و تحلیل مالی و پیش بینی ها از بازده سهام استفاده می کنند. تحلیل گران و تصمیم گیرندگان بازار های مالی در صورتی می توانند دقت خود در پیش بینی بازده سهام را بالا برند که از عوامل موثر بر آن آگاهی کافی داشته باشند. چرا که آنان با آگاهی از عواملی که می توانند اثر منفی یا مثبت معناداری بر بازده سهام داشته باشند، قادر می شوند تا پیش بینی های دقیق تری در رابطه با بازده سهام داشته باشند.
تا کنون در تحقیقات انجام شده درباره ارزش شرکت، عملکرد عملیاتی و بازده سهام، اثر سطح نگهداشت وجه نقد بر این سه متغیر مورد بررسی قرار نگرفته است. بنابراین در این تحقیق تعداد 117 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، در طی دوره ی زمانی 1381 الی 1390، به منظور بررسی این موضوع مورد آزمون قرار گرفته اند.
1-2- بيان مسأله
ارزش شرکت، عملکرد عملیاتی و بازده سهام، هر سه از متغیر های مهم و اثرگذار بر تصمیم گیری مدیران، سرمایه گذاران و سایر استفاده کنندگان از اطلاعات مالی شرکت ها می باشد. بنابراین بررسی عوامل موثر بر این سه متغیر اثرگذار بر تصمیم گیری می تواند از این جهت موثر واقع شود که با یافتن عوامل موثر بر آنها و اینکه این عوامل رابطه مثبت(منفی) با این متغیر ها دارند، می توان با تقویت(تضعیف) آن عوامل اثرگذار، به بهبود ارزش شرکت، عملکرد عملیاتی و بازده سهام پرداخت(کین وای[1] ، 2010 ؛ کوین[2]، 2007).
موجودي‌هاي نقدي همواره درصد قابل توجهي از دارايي‌هاي شرکت‌ها را به خود اختصاص داده‌اند، اين رقم در شرکت‌هاي آمريکايي برابر با 1/8 درصد از مجموع دارايي‌ها (کیم[3] و همکاران، 1998) و در شرکت‌هاي انگليسي برابر با 9/9 درصد از دارايي‌ها بوده است (ازکان[4]، 2004). بنابراین بررسی اینکه آیا سطح نگهداری موجودی های نقدی بر متغیر های اثرگذار بر تصمیم گیری تصمیم گیرندگان، اثر گذار است یا خیر می تواند به مدیران کمک کند تا در مورد اینکه سطح نگهداری موجودی های نقدی خود را افزایش یا کاهش دهند، تصمیم گیری کنند.
باتوجه به مطالبی که در مورد سطح نگهداری موجودی های نقدی، ارزش شرکت، عملکرد عملیاتی و بازده سهام بیان شد، مسئله اساسی این تحقیق این است که آیا سطح نگهداری وجه نقد با ارزش شرکت، عملکرد عملیاتی و بازده سهام، رابطه ی معناداری دارد یا خیر؟

 

دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.