۳

انتروکوکوس فاسیوم

۷+۱۰*۵/۲ CFU/g

۹-۴

۴

بیفیدوباکتریوم ترموفیلوم

۷+۱۰*۵/۲ CFU/g

۹-۴

۱-۵- ویژگی های پریمالاک:
۱) دارای جمعیت قابل شمارش باکتریایی CFU/g ۸+۱۰×۱و سازگار با میکروارگانیسم های مفید دستگاه گوارش.
۲) مقاوم به حرارت در هنگام پلت شدن خوراک (میزان افت کمتر از ۱۰ درصد)
۳) مقاوم به PH سیستم گوارش
۴) حفظ اثر بخشی در صورت مخلوط شدن با مکمل های معدنی و انواع کنسانتره
۵) مقاوم نسبت به اغلب آنتی بیوتیک های موجود در بازار.
۶) قابلیت مصرف در مزارع پرورش مرغ مادر هنگام مصرف همزمان با مواد ضد عفونی کننده دان را دارد.
۷) قابلیت هضم و جذب خوراک را افزایش و رطوبت بستر و دفع آمونیاک در محیط سالن پرورش را کاهش میدهد.
۸) فرم محلول در آب پریمالاک قابلیت اسپری شدن بر روی جوجه های تازه هچ شده را دارد. این عمل باعث رشد بهتر و بهبود عملکرد سیستم ایمنی می شود. همچنین قابلیت اسپری شدن این محلول در سالن های پرورش نیز وجود دارد.
۱-۶-مکانیسم عمل پروبیوتیکها
ازآنجا که استفاده از میکروارگانیسمهای کشته شده اثرات مثبت پروبیوتیکها را نشان نمیدهد، لذا تأثیر میکروارگانیسمهای زنده حاکی از آن است که این اثرات مربوط به فعالیت میکروارگانیسمها در دستگاه گوارش و تحت تأثیر فرآوردههای نهایی آنها است. از آنجایی که در چینهدان طیورکربوهیدراتهای قابلدسترس، دمای مناسب و رطوبت کافی برای فعالیت میکروبها وجود دارد، لذا پروبیوتیکها اثرات مثبت خود را در این محل نشان میدهند[Gillilang et al., ۱۹۵۸]. میکروارگانسیمهایی که به عنوان پروبیوتیک در خوراک طیور استفاده میشوند، در چینهدان تکثیر یافته و سایر قسمتهای دستگاه گوارش را تحت تأثیر قرار میدهند. این میکروارگانیسمها برای اعمال اثرات بلند مدت خود باید در دستگاه گوارش استقرار یابند، درغیر این صورت همراه با حرکت غذا در دستگاه گوارش انتقال یافته و از طریق مدفوع دفع میشوند[Gillilang et al., ۱۹۵۸]. ازآنجایی که این میکروارگانیسمها با سالمونلا، کلیباسیلها و سایر باکتریهای خانواده انترباکتریاسه[۳] برای استقرار در دستگاه گوارش رقابت میکنند، بنابراین تجمع آنها مانع استقرار باکتریهای مضر شده و از تکثیرشان جلوگیری میشودکه به این عمل اصطلاحاً حذف رقابتی[۴] میگویند[Spring., 1995]. اولین گزارش در رابطه با حذف رقابتی با پاتوژنها تمایل به چسبیدن به مکانهایی مانند پرزهای روده، سلولهای گابلت و کریپهای کولون دارند، لذا پروبیوتیکها از این امر جلوگیری میکنند (شکل ۱-۱)[Chichlowski et al., ۲۰۰۷].
شکل ۱-۱- نمای شماتیک از پدیده حذف رقابتی
پروبیوتیک ها محیط روده را به دو صورت تغییر میدهند، تا پاتوژنها قادر به ادامه حیات در آن محیط نباشند، شامل:
الف- پروبیوتیکها با پاتوژنها بر سر مواد مغذی با هم رقابت میکنند، به این ترتیب مانع دستیابی پاتوژنها به انرژی برای رشد و تکثیر در دستگاه گوارش میشوند.
ب- پروبیوتیکها در دستگاه گوارش، اسیدهای چرب فرار و اسیدهای آلی تولید میکنند که منجر به کاهش HP روده میشود. کاهش HP از رشد و زنده مانی پاتوژنها مانند ایکولای و سالمونلا جلوگیری میکند[Marteu et al., ۱۹۹۷].
مکانیسم دیگری که برای پروبیوتیکها تعریف شده یکپارچگی مخاط دستگاه گوارش است. پروبیوتیکها ازطریق تحریک سلولهای روده جهت رشد و توسعه و بهبود فعالیت تکثیر سلولی، سبب یکپارچگی مخاط دستگاه گوارش میشوند [Mitsuoka., 1984].
مکانیسمهای پیشنهادی برای تأثیر عمل یک پروبیوتیک را میتوان به شرح زیر خلاصه نمود:
رقابت برای مواد غذایی: به نظر میرسد که این امر، عامل مهی در رقابت میکروبی در دستگاه گوارش باشد.
رقابت برای گیرندههای اتصالی موجود در مخاط دستگاه گوارش، که عاملی در پدیده استقرار محسوب شده و میتواند در انتخاب سویههای پروبیوتیکی به طور مطلوبی به کار گرفته شود. اما تأثیر مربوطه میتواند آنقدر اختصاصی باشد که قادر به توضیح چگونگی تضعیف یک ارگانیسم توسط دیگری نباشد.
تولید مواد ضد باکتریایی
تحریک سیستم ایمنی[افشار مازندران و رجب، ۱۳۸۰].
۱-۷- تأثیر پروبیوتیکها بر دستگاه گوارش طیور