بررسی تاثیر یک دوره تمرینات هوازی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی و توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال.

1. بررسی تاثیر یک دوره تمرینات مقاومتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی و توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال.

1. بررسی اثر یک دوره تمرینات ترکیبی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی و توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال.

۱-۵ فرضیه های تحقیق

1. برنامه تمرین مقاومتی، اثر مثبتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال دارد.

1. برنامه تمرین مقاومتی، اثر مثبتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر‌ بدنی پسران نوجوان غیر فعال دارد.

1. برنامه تمرین هوازی، اثر مثبتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر‌ بدنی پسران نوجوان غیر فعال دارد.

1. برنامه تمرین هوازی، اثر مثبتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال دارد.

1. برنامه تمرین ترکیبی، اثر مثبتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال دارد.

1. برنامه تمرین ترکیبی، اثر مثبتی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی پسران نوجوان غیر فعال دارد.

۱-۵-۱ فرضیه های فرعی تحقیق
بین اثر روش های تمرینی مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر خودپنداره بدنی مرتبط با توانایی بدنی پسران نوجوان غیر فعال تفاوت وجود دارد.
بین اثر روش های تمرینی مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر خودپنداره بدنی مرتبط با ظاهر بدنی پسران نوجوان غیر فعال تفاوت وجود دارد.
بین اثر روشهای تمرینی مقاومتی، هوازی و ترکیبی بر درصد چربی بدن پسران نوجوان غیر فعال تفاوت وجود دارد.
۱-۶ پیش فرض های تحقیق
۱) شرایط محیطی پاسخ به پرسشنامه برای تمامی آزمودنی ها یکسان تلقی شده است.
۲) آزمودنی ها درک یکسانی از پرسشنامه دارند و به خوبی هدف آن را می فهمند.
۳) آزمودنی ها با دقت و صحت به پرسشنامه پاسخ می دهند.
۴) آزمودنی ها با میل و انگیزه کافی در برنامه های تمرینی شرکت کرده و تمام توانایی و تلاش خود را در انجام تمرینات به کار می گیرند.
۵) آزمودنی ها با پرسشنامه آشنایی قبلی ندارند.
۱-۷ محدودیت های تحقیق
۱) عوامل ژنتیکی مؤثر بر ساختار بدنی آزمودنی ها.
۲) عدم کنترل تفاوت های بدنی، حرکتی و مهارتی، سطح فرهنگی و وضعیت اجتماعی-اقتصادی و رشته تحصیلی آزمودنی ها.
۱-۸ تعریف عملیاتی واژه ها
خودپنداره بدنی:[۷] نوعی خودپنداره غیر تحصیلی که نگرش فرد را نسبت به ابعاد بدنی، توانایی ها و مهارتهای بدنی نشان می دهد(۱). که در این تحقیق با استفاده از پرسشنامه خود توصیفی بدنی[۸] (PSDQ-s) مارش (۲۰۱۰) اندازه گیری می‌شود(۸).
فعالیت بدنی: به هر نوع حرکت جسمی که به وسیله عضلات اسکلتی انجام می شود و باعث مصرف انرژی می گردد، فعالیت بدنی می گویند (۱۹). در این تحقیق از طریق تمرینات مقاومتی و تمرینات استقامتی سعی بر افزایش فعالیت بدنی داریم. همچنین از پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی ، برای بدست آوردن درجه فعال بودن نوجوانان استفاده گردیده است.
غیر فعال: بر اساس نمره دهی پرسشنامه بین المللی فعالیت جسمانی، عدم کسب امتیاز فعالیت متوسط و شدید.
تمرین مقاومتی: روش تمرینی است که با غلبه بر مقاومت توسط عضله یا گروهی ازعضلات افزایش قدرت را با سازگاری عصبی و حجیم سازی عضلات به دنبال دارد(۲)، در این تحقیق از وزن خود فرد و وزنه‌های آزاد جهت اجرای تمرینات مقاومتی استفاده گردیده است.
تمرین هوازی: تمرینی که با اجرای آن، کارآیی دستگاههای تولید انرژی به روش هوازی، افزایش یابد و باعث افزایش استقامت قلبی-تنفسی شود، تمرین هوازی گفته می شود (۲). در این تحقیق از تمرینات ایروبیک آمادگی جسمانی استفاده شد.
تمرین ترکیبی: تمرین همزمان چند دستگاه تولید انرژی و اجرای همزمان انواع مختلف تمرینات (۲۰)، در این تحقیق، منظور ترکیبی از تمرین هوازی و مقاومتی در هر جلسه تمرینی است.
پسران نوجوان: دوره سنی که از ۱۰ یا ۱۲ سالگی شروع و تا ۱۸ سالگی ادامه دارد و تغییر‌های ویژه ای در رشد و تکامل رخ می دهد(۳). در این تحقیق پسران نوجوان در محدوده سنی ۱۴ – ۱۷ سال بودند.