دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.

گران بین شهرها در سطح ملی و بین المللی میشود.
تنوع امکانات و تسهیلاتی که شهرها به گردشگران ارائه میدهند، انواع مختلفی از گردشگری را به وجود میآورد که همین تنوع، یکی از جاذبههای گردشگری شهری محسوب میشود. البته این امکانات متنوّع علاوه بر گردشگران مورد استفاده کاربران دیگر از جمله ساکنین مقصد نیز قرار می گیرد.
طبقهبندیهای مختلفی از مراکز شهری ارائه شده است که در اینجا به برخی از آنها اشاره میشود:
جود[71] و فینشتاین[72] (1999)، مراکز شهری را در سه گروه طبقهبندی میکنند{به نقل از(لاو، 5:2002)}:
شهرهای تفریحگاهی[73]: شهرهایی هستند که کارکرد اصلی آنها گردشگری است و تفریحگاههای ویژهای به طور برنامهریزی شده یا برنامهریزی نشده در آنها ایجاد شدهاند.
شهرهای تاریخی و باستانی گردشگری: این شهرها به دلیل هویت تاریخی، معماری و فرهنگیشان گردشگران را جذب میکنند.
شهرهای تغییر کارکرد یافته[74]: مکانهایی هستند که با ایجاد و توسعهی زیرساختها به دنبال جذب گردشگر هستند.
برخی از پژوهشگران کارکردهای گردشگری مناطق مختلف یک شهر را بررسی کرده و به طبقهبندی این مناطق پرداختهاند. ویور[75] (1993) با بررسی مناطق مختلف گردشگری شهری در جزایر کارائیب، آنها را در پنج منطقه دستهبندی کرده است: منطقهی ویژه گردشگران[76]؛ منطقهی کسب و کار مرکزی[77]؛ سکونتگاههای محلی[78]؛ نوارهای تفرجگاهی[79]؛ حومهی روستایی[80].
پیرس (2001) نیز یک طبقهبندی، از مناطق گردشگری در شهرها ارائه میدهد:
مناطق تاریخی: مجموعهای از بناهای تاریخی، موزهها، مجسمهها و بناهای یادبود که در فاصلهی کمی از یکدیگر واقع شدهاند.
مناطق قومی: مناطقی که اکثر ساکنین آن از یک گروه قومی هستند ( مانند محلّهی چینیها در شهرهای امریکایی).
اماکن مقدس: این مناطق در شهرهای زیارتی وجود دارند.
مناطق بازسازی شده[81]: این مناطق از طریق توسعهی گردشگری شهری احیا و بازسازی شدهاند (مانند باراندازهای لندن).
مناطق تفریحی: این گونه مناطق دارای مجموعههای سینمایی، مراکز تفریحی و رستورانهای متعددی هستند ( مانند مرکز شهر منهتن).
مناطق کارکردی گردشگری[82]: کسب و کارها در این مناطق با خدمات و جاذبههای گردشگری تلفیق شده اند.
1-4-2) عناصر گردشگری شهری
گردشگری شهری ترکیب پیچیدهای از فعالیتهای مختلف است که از به هم پیوستن ویژگیهای محیطی و میزان توانمندی و کشش شهر در جذب بازدیدکنندگان و ارائه خدمات به دست میآید. شناخت عناصر بنیادی گردشگری میتواند ما را در شناخت گردشگری شهری کمک کند. جانسن و وربک[83] (1986) طبقهبندی سادهای از نوعشناسی منابع برای مصارف گردشگران پیشنهاد میکند:
عناصر اولیه: زمینهها و پایههای مادی و انسانی و همچنین فعالیتها و تجهیزات ویژه مستعد جذب گردشگران را با هم ادغام میکنند.
عناصر ثانوی: دربرگیرندۀ تسهیلات خرید، اقامت، رستوران و بنگاههای حمل و نقل گردشگری هستند.
عناصر کیفی: که به عناصر اضافی معروفاند و شامل تسهیلات دسترسی به نقاط مختلف از جمله توقفگاهها، اطلاع رسانی به مسافران و بازدیدکنندگان هستند.
ژرژ کازس و پوتییه (1382) نیز پنج گروه از عناصر را در یک طرح ترکیبی به شرح زیر ارائه کردند: