منبع فایل کامل این پایان نامه این سایت pipaf.ir است

رها، آسیبهای محیط طبیعی و انسان ساخت را به حداقل می رساند، میراث اجتماعی و فرهنگی را حفظ میکند، منافع اقتصادی حاصل از توسعه گردشگری را حداکثر ساخته و کیفیت زندگی ساکنین و تجربه گردشگران را بهبود می بخشد.
4-4-2) اهمیت مناطق شهری برای اهداف گردشگری
همانطور که بازار گردشگری، در سراسر جهان در حال توسعه است و گردشگری فعالیت قابل توجه شهرهای مدرن است؛ گردشگری شهری به استراتژی اصلی در طرحهای بازسازی شهرها تبدیل شده است. به همین دلیل گردشگری شهری به یک بخش پایهای مدیریت شهری نوین تبدیل شده است (بورگ[95]، ۱۹۹۱). گردشگری یک بازار مهم است، که با تخصیص مقدار زیادی از درآمدها به شهر توسعه مییابد. در نتیجهی توسعه گردشگری، ایجاد درآمدها و بکارگیری برای اقتصاد محلی، سبب تنوع محصولات ارائه شده میشود (سیراسی[96] و کریموگلو[97]، ۲۰۰۷).
هر مقصد شهری یک ماهیت متمایز دارد؛ یعنی، محققان و برنامهریزان استراتژیهای برنامهریزی متفاوتی را برای هر یک از آنها توسعه خواهند داد. اطلاعات نهایی و درست در مورد تقاضا برای گردشگری شهری، برای نمایندگان صنعت گردشگری و برنامهریزان اهمیت حیاتی دارد. یکی از مشکلات اصلی که بخش گردشگری با آن مواجه است، تعادل برقرار کردن بین عرضه خدمات، محصولات و زیرساختها با تقاضا برای این محصولات است. بدون داشتن اطلاعات کافی در این زمینه، تلاش برای جذب و توسعه بازار گردشگری شهری، مشکلاتی را برای برنامهریزان به وجود می آورد (سیراسی و کریموگلو، 2007).
مسئله مهم از دیدگاه برنامهریزان این است، که آنها برای مکانیابی فعالیتهای گردشگری و مدیریت توسعه گردشگری در مناطق شهری، چگونه استراتژیهای برنامهریزی را توسعه دهند. ایجاد گردشگری در شهرها؛ به خود شهر، انتظارات شهر، قرار دادن تنوع در گردشگری و استراتژیهای مؤثر انتخاب شده بستگی دارد (لاو[98]، ۱۹۹۳). تحقیق بازار در گردشگری شهری، به منظور دریافت الزامات و رضایت بازدیدکنندگان اهمیت زیادی دارد. در بسیاری از شهرها، از نظرسنجی بازدیدکنندگان، برای تحلیل دادهها و انطباق دادن آنها با استراتژیهای بازاریابی استفاده شده است (برگ[99] و همکاران، ۱۹۹۵).
بخش سوم: چرخه عمر مقصد[100] و استراتژیهای مراحل مختلف چرخۀ عمر مقصد
5-2) چرخه عمر مقصد
در بحث گردشگری اصطلاح مقصد همه جا ظاهر شده است؛ علی رغم این، مشخص نیست که منظور از مقصد چه چیزی است. مقصد، یک هتل است یا یک شهر یا یک ناحیه یا یک کشور؟ بیرمان[101] مقصد را به عنوان “یک کشور، ایالت، ناحیه، شهر یا شهرستان که به بازار عرضه میشود یا مکانی برای بازدید گردشگران ” تعریف کرده است. بدون توجه به آنچه حوزه جغرافیایی برای یک مقصد تعیین میکند؛ یک مقصد، یک محصول است که باید به گردشگران عرضه شود. مقصدهای گردشگری بر اساس جایگاهی که در چرخۀ حیات خود دارند واجد ویژگیهایی هستند که باید در فرایند تدوین استراتژی مورد توجه قرار گیرند.
در این زمینه مطالعات مختلفی توسط گیلبرت[102]،1939؛ استنفیلد[103]، 1978؛ یانگ[104]، 1983؛ در دورههای مختلف به منظور بررسی و نمایش مراحل مختلف رشد مقصدها در قالب مفهوم چرخۀ حیات مقصد گردشگری صورت گرفته است. اما اولین بار مفهوم چرخۀ حیات گردشگری توسط گیلبرت (1939) و کریستالر(1964) مطرح گردید. آنها معتقد بودند مقصدهای گردشگری در طی فرایند توسعۀ بقای خود، مراحل سهگانۀ اکتشاف، رشد و افول را با ویژگیها و سطوح مختلف تجربه میکنند. کرامپتون[105] و هنسارلینگ[106] (1978) مراحل چرخۀ حیات را به گونهای متفاوت از محققان قبلی ارائه نمودند. آنها معتقد بودند مقصدها در ابتدا وارد مرحله معرفی شده؛ سپس، مراحل شتاب و بلوغ را طی مینمایند و در نهایت دچار افول میشوند (ضیایی، 1392). در دهه 80 میلادی باتلر، چرخه حیات محصول را به گونهای تغییر داد که مناسب صنعت گردشگری باشد. ایدۀ اصلی باتلر (۱۹۸۰) از مدل چرخۀ عمر پهنه گردشگری (TALC)[107]، گرفته شده است. این مدل شش مرحله توسعه و تکامل مقصد گردشگری را در برمی گیرد، مرحلۀ اول؛ کاوش و اکتشاف مناطق توسط گردشگران است و از نشانههای آن عدم وجود امکانات و خدمات گردشگری میباشد؛ مرحله دوم گسترش-تحول است که مقصد گردشگری را از یک ارائه دهندۀ کوچک محصولات به یک صنعت بزرگ و یکپارچه تبدیل میکند. تثبیت؛ مرحلهای است که ورود گردشگران افزایش مییابد و اثرات منفی آن توسط جامعه میزبان تا حد زیادی تشخیص داده میشود. مرحلۀ بعدی رکود است که ورود گردشگران کند و متوقف میشود، بعد از آن مرحلۀ احیا است که دوره دیگری از روند گسترش و توسعه آغاز میگردد. آخرین مرحله، مرحلۀ زوال و سقوط میباشد که گردشگران علاقۀ خود را نسبت به آن منطقه از دست میدهند.
1-5-2) چرخۀ عمر مقصد گردشگری باتلر
چرخه حیات مقصد گردشگری باتلر در شکل 2-7- به نمایش در آمده است: