میانگین

 

 

۵۸/۲۱

 

 

۶۷/۱۶۲

 

 

۸۷/۵۹

 

 

۶۳/۲۲

 

 

 

 

انحراف استاندارد

 

 

۹۰/۰

 

 

۹۱/۴

 

 

۰۲/۱

 

 

۸۸/۳

 

 

 

 

متغیر های تحقیق
متغیر های تحقیق شامل دو دسته متغیرهای مستقل و وابسته می باشند.
متغیر های مستقل
متغیر های مستقل در این تحقیق شامل کشش ایستا ،کشش پویا ،کشش ترکیبی(ایستا وپویا)، وقفه ۲ دقیقه
ای قبل از اجرا و وقفه ۵ دقیقه ای قبل از اجرا می باشند.
متغیرهای وابسته
متغیرهای وابسته در این تحقیق شامل نسبتRMS/MVC عضله پهن داخلی پای برتربه هنگام اجرای پرش عمودی وزمان پرواز پرش می باشند.
شیوه اجرای تحقیق وجمع آوری اطلاعات
در ابتدا آزمودنی ها در یک جلسه توجیهی،به منظور آشنا سازی با نوع، هدف تحقیق،ونیز نحوه همکاری،آشنایی با ابزار تحقیق و ….شرکت کردند.آنگاه از آنها رضایت نامه کتبی جهت شرکت در تحقیق گرفته شد وهمچنین در این جلسه، قد،وزن، شاخص توده بدن آزمودنی ها نیز اندازه گیری شدند. بعد از ۴۸ ساعت ، روند تحقیق که در ۸ روز جداگانه با حداقل فاصله ۴۸ ساعت در آزمایشگاه بود آغاز شد.طرح تحقیق به صورت متقاطع (cross design)بود،یعنی هر آزمودنی در هر روزبه طور تصادفی وبر طبق قرعه مربوط به آن روز خود، دریکی از گروههای هشت گانه ودر معرض یکی از انواع کشش با وقفه های ۲ یا ۵ دقیقه ای قبل از اجرای آزمون قرار می گرفت، به طوریکه در پایان ۸ روز در تمامی گروههای هشت گانه چرخیده بود. روش اجرای پروتکل هم بدین صورت بود که آزمودنی ها به مدت ۵دقیقه فعالیت سبک (با مقاومت نیم کیلوگرم)برروی چرخ کارسنج را انجام می دادند(Hough, et al., 2009) و پس از گرم کردن ونصب سریع الکترودهای دستگاه EMG توسط آزمونگر، به طور تصادفی و بر طبق قرعه آن روز خود در یکی از گروههای ۸گانه، در معرض متعیرهای مستقل قرار می گرفتند . در گروههای بدون کشش ، افراد بعد از گرم کردن بر روی دوچرخه کارسنج با رعایت وقفه های ۲ یا ۵ دقیقه ای قبل از آزمون،۲بار حداکثر پرش عمودی را، انجام می دادند وآزمونگر به وسیله دستگاه های زمانسنج پرواز وEMGبه جمع آوری داده ها می پرداخت.در گروههای کشش ایستا بعد از گرم کردن روی چرخ کارسنج،هر آزمودنی به صورت تاق باز بر روی زمین قرار می گرفت وآزمون کننده حرکات کششی را بر طبق دستورالعمل هوق وهمکاران (Hough, et al., 2009) ویاماگوچی وهمکاران(Yamaguchi, et al., 2006) بر روی آنها اجرامی کرد.۵گروه عضلانی (پلنتار فلکسور،بازکننده ران،خم کننده ران ،چهار سر وهمسترینگ )تحت کشش قرارمی گرفتند.زمان های کار واستراحت به وسیله زمان سنج دستی کنترل می شد.آزمونگر عضلات مورد نظر را تا آستانه درد آزمودنی می کشید و سپس در همان نقطه نگه می داشت.هر کشش در هر اندام (به ترتیب راست وچپ) یکبار انجام می شد و۳۰ ثانیه به طول می انجامید و بین کششها از یک اندام به اندام دیگر ۱۰ تا ۱۵ ثانیه فاصله جهت تغییر وضعیت بدن وجود داشت. کل زمان حرکات کششی ایستا ۱±۷ دقیقه بود. افراد بعد از اجرای حرکات کششی با رعایت وقفه های ۲ یا ۵ دقیقه ای ۲بار حداکثر پرش عمودی را، اجرا می کردند وآزمونگر به وسیله دستگاه های زمانسنج پرواز وEMGبه جمع آوری داده ها می پرداخت. در گروه کشش پویا ، بعد از گرم کردن روی چرخ کارسنج، افراد به صورت ایستاده قرار می گرفتند و حرکات کششی پویا را بر طبق دستورالعمل هوق و همکاران (Hough, et al., 2009) و یاماگوچی وهمکاران (Yamaguchi, et al., 2006) تحت فرمان آزمون کننده اجرا می کردند. ۵گروه عضلانی (پلنتارفلکسور، باز کننده ران، خم کننده ران ، چهار سر و همسترینگ) تحت کشش قرار می گرفتند. افراد با منقبض کردن عضله مخالف خود حرکات کششی را طبق دستور آزمونگر در طی ۱۵ تکرار انجام می دادند. هر تکرار ۲ ثانیه به طول می انجامید هر تمرین کششی ابتدا در پای راست و سپس به فاصله ۱۰ تا ۱۵ ثانیه در پای چپ اجرا می شد.کل زمان حرکات کششی پویا ۱±۷ دقیقه به طول می انجامیدو زمان های کار واستراحت به وسیله زمان سنج دستی کنترل می شد. در نهایت افراد بعد ازاجرای حرکات کششی با رعایت وقفه های ۲ یا ۵ دقیقه ای۲بار حداکثر پرش عمودی را اجرا می کردند وآزمونگر به وسیله دستگاه های زمانسنج پرواز وEMGبه جمع آوری داده ها می پرداخت. در گروههای ترکیبی بعد از گرم کردن روی چرخ کارسنج، هر آزمودنی ابتدا به صورت تاق باز بر روی زمین قرار می گرفت تا آزمونگر حرکات کششی ایستا را در زمانی معادل با نصف زمان در گروه کشش ایستا بر روی او اجرا کند (حرکات بر روی هریک ازهمان ۵ گروه عضلانی یکبار به مدت ۱۵ ثانیه ابتدا در پای راست وسپس با فاصله ۵ تا ۱۰ ثانیه در پای چپ اجرا میشد).سپس آزمودنی می ایستاد وحرکات کششی پویا را در زمانی معادل با نصف مدت زمان گروه کشش پویا تحت فرمان آزمونگر انجام می داد. (حرکات بر روی هریک ازهمان ۵ گروه عضلانی در یک ست ۸ تکراری که هر تکرار ۲ثانیه به طول می انجامید ابتدا در پای راست و سپس با فاصله ۵ تا ۱۰ ثانیه در پای چپ اجرا می شد. کل زمان تمرینات کششی ترکیبی ۱±۷ دقیقه به طول می انجامیدو زمان های کار واستراحت به وسیله زمان سنج دستی کنترل می شد. در نهایت افراد بعد از اجرای حرکات کششی با رعایت وقفه های ۲ یا ۵ دقیقه ای، ۲بار حداکثر پرش عمودی را اجرا می کردند وآزمونگر به وسیله دستگاه های زمانسنج پرواز وEMGبه جمع آوری داده ها می پرداخت. قابل ذکر است که در پایان هرروز پس از اجرای پروتکل های هشت گانه برروی همه آزمودنی ها(هر آزمودنی بر طبق قرعه آن روز خود)، الکترود دستگاه الکترومیوگرافی مجددا به جایگاه مشخص شده عضله در آن روز، متصل می شد و سیگنال الکترومیوگرافی در حالت MVC به وسیله دستگاه EMG، جهت نورمالایز داده های آن روز به ثبت می رسید. بدین صورت که آزمودنی، در حالیکه الکترودهای دستگاه EMG به پای برتر او نصب بود بر روی یک صندلی می نشست به طوریکه زانوی او در زاویه ۹۰ درجه قرار می گرفت، برای جلوگیری از اعمال نیرو توسط سایر اعضا، لگن وبالاتنه فرد توسط نوارهای پارچه ای محکم به صندلی ثابت می شد وسپس فردبا فرمان شروع آزمونگربه مدت ۵ ثانیه سعی در باز کردن زانوی خود با حداکثر قدرت، در برابر مقاومتی که در جلوی پای او قرار داشت می نمود (تکه نوارپارچه ای محکم که از روی مچ پای آزمودنی و پایه صندلی رد شده بود در برابر باز شدن زانوی آزمودنی مقاومت ایجاد می کرد). قابل ذکر است که همزمان با فرمان شروع تا انتهای ۵ثانیه، فعالیت الکتریکی عضله به وسیله دستگاه EMG ثبت می شد. درنهایت میانگین زمان پرواز ونسبتRMS/MVCعضله پهن داخلی در دو پرش، به عنوان نمره آزمودنی در نظر گرفته شدند. در پیوست های ۱و۲، به ترتیب به حرکات کششی ایستا وپویا اشاره شده است.
ابزار تحقیق
دوچرخه کارسنج – ازدوچرخه مدل ERGOMEDIC 894E MONARK برای گرم کردن عمومی قبل از اجرای پروتکل های کششی، استفاده شد.
زمان سنج دستی– از زمان سنج دستی دیجیتالی با مارکQ&Q ساخت کشور چین که زمان را با دقت یک صدم ثانیه اندازه گیری می کرد، برای محاسبه مدت زمان هر پروتکل تحقیق استفاده شد.
زمان سنج پرواز-از Time counter – YAGami – DS-100C- Co LTD برای ثبت زمان پرواز به هنگام اجرای پرش عمودی استفاده شد.
دستگاه الکترومایوگرافی– از دستگاه الکترومایوگرافی هشت کاناله تله متری با الکترودهای سطحی کیا ساخت ایران جهت ثبت تغییرات الکتریکی عضله به هنگام اجرای پرش عمودی وحالت MVC،استفاده شد.
دستگاه دیجی تایزر[۳۵] _ از این دستگاه ، جهت تبدیل سیگنال آنالوگ الکترومیوگرافی به سیگنال دیجیتال و نمونه برداری از آن، استفاده شد.
نرم افزار مطلب– از این نرم افزار، جهت محاسبه سطح زیر منحنی سیگنال خام الکترومایوگرافی استفاده شد.
تشک ورزشی– از تشک ورزشی برای خواباندن آزمودنی بر روی آن واجرای کشش ایستا به صورت غیر فعال استفاده شد.
صندلی ونوار پارچه ای محکم– از صندلی وچند تکه نوار پارچه ای محکم (برای نشستن فرد، اعمال مقاومت،وثابت سازی بقیه اعضا)، جهت اجرای آزمون MVC استفاده شد.
ترازوی دیجیتالی – از ترازوی دیجیتالی مدل ساکا، ساخت کشورآلمان با دقت ۰۵/۰کیلوگرم برای اندازه گیری وزن آزمودنی ها استفاده شد.
قد سنج – از قد سنج مدل ساکا، ساخت کشور آلمان، با دقت ۰۱/۰ سانتیمتر برای سنجش قد آزمودنی ها استفاده شد.
نرم افزارSPSS16 – از نرم افزار SPSS16 برای تجزیه و تحلیل داده های آماری تحقیق استفاده شد.
روش های آماری تحقیق
جهت تجزیه وتحلیل داده ها، آمار توصیفی واستنباطی به کار گرفته شدند. بدین ترتیب که از شاخص های میانگین وانحراف استاندارد برای آمار توصیفی استفاده شد.سپس داده های بدست آمده از آزمودنی هااز طریق آزمون کولوموگروف اسمیرنوف جهت تعیین طبیعی بودن توزیع آن ها بررسی شدند ودر نهایت روش آماری تحلیل واریانس با اندازه های تکراری وآزمون تعقیبی بونفرونی برای مقایسه متغیرهای مستقل به کار گرفته شد.

 

برای دانلود فایل متن کامل پایان نامه به سایت 40y.ir مراجعه نمایید.