برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.

طول زمان، مقاومت زیاد در برابر تغییر و توان بالا برای پیش بینی رفتار.
پردازش استشهادی، همتای شیوه پیرامونی است. بر این مبنا، این شیوه پردازش؛ متکی بر استفاده از قوانین ساده تصمیم گیری از قبیل «همه مردم که دروغ نمی گویند» و «به گفته های متخصص می توان اعتماد کرد» و قوانین دیگری از این دست می باشد (حکیم آرا، ۱۳۷۴، ۱۵۲-۱۵۱).
ویژگی های متقاعدگرایانه مولفه های مربوط به منبع، پیام و مخاطب ارتباط:
افزایش میزان نفوذ و اقناع به ویژگی های مولفه های چهارگانه ارتباطی مربوط می شود که در زیر به ویژگی های سه فاکتور از این چهار فاکتور می پردازیم.
ویژگی های متقاعدگرایانه مولفه های مربوط به منبع ارتباط: اصطلاح منبع شامل تمام دست اندرکارانی می شود که در طرح و انتقال پیام نقش دارند. برخی از ویژگی های مربوط به منبع عبارتند از:
– اعتبار منبع: بیش از دو هزار سال پیش ارسطو، شاگرد افلاطون، از اعتبار منبع با نام اتوس (اعتبار گوینده یا نویسنده) سخن رانده است. برای اعتبار منبع دو فاکتور مطرح می شود که عبارتند از تخصص و قابلیت اعتماد. در ابتدا پژوهشگران میان این دو جنبه از اعتبار یعنی تخصص و قابلیت اعتماد تمایزی قائل نبودند. مفهوم تخصص یا خبرگی به مراتب بالایی از آگاهی و تجربه در حوزه معینی دلالت دارد و قابلیت اعتماد به میزان صداقت و قابل اعتماد بودن منبع اشاره دارد (حکیم آرا، ۱۳۷۴، ۲۵۵).
– دوست داشتنی بودن: استفاده از منبع دوست داشتنی در کنار متغیر اعتبار از ویژگی های تسهیل کننده متقاعدسازی است. منبع دوست داشتنی، ارتباط را دوست داشتنی می کند و ارتباط دوست داشتنی متقاعدکننده است.
دوست داشتنی بودن منبع در قالب دو مولفه جذابیت و شباهت قابل مطالعه است. جذابیت عبارت از دارا بودن هر صفت مثبتی است که سبب برجسته شدن شخصیت افراد شود. شباهت نیز می تواند به همسان سازی هویتی یا همانندسازی با مخاطب کمک کند. مبنای شباهت ممکن است دین، ملیت، طبقه اجتماعی، جنسیت، شباهت ظاهری و هر برچسب دیگری باشد که بتواند سرنوشت گروهی را به هم گره بزند (حکیم آرا، ۱۳۷۴، ۲۶۶-۲۵۹).
– اقتدار: از آنجا که به گفته افلاطون، متقاعدسازی کلید قدرت است، استعداد برای تاثیرگذاری بر دیگران همواره موضوع مورد توجه مردم و البته محققان بوده است (حکیم آرا، ۱۳۷۴، ۲۶۷).
ویژگی های متقاعدگرایانه مولفه های مربوط به پیام: افلاطون پیام را کلید متقاعدسازی و متقاعدسازی را کلید قدرت دانسته است. وی در کتاب خود موسوم به مناظره چنین می نویسد:
«چه چیز برتر از کلامی است که قاضی را در دادگاه، سناتور را در مجلس سنا، یا شهروندان را در انجمن شهر یا در هر همایشی متقاعد می کند؟» (حکیم آرا، ۱۳۷۴، ۲۷۴). برخی از ویژگی های متقاعدگرایانه مربوط به پیام عبارتند از:
– قابلیت فهم پیام: هر پیام متقاعدگرایانه پبش از هر چیز باید قابل فهم باشد. واضح است که به پیامی که آن را نفهمیم، نمی توانیم فکر کنیم.
– شمار استدلال: افزایش شمار استدلال های پیام می تواند بر فعالیت های پردازشی افزوده و مردم را به تفکر بیشتر سوق دهد.
– آهنگ هیجانی و قالب‌بندی پیام: برانگیختن هیجان از روش‌های متداول برای جلب‌توجه مردم است.
– یک‌جانبه / دوجانبه: مفهوم یک‌جانبه / دوجانبه با دو اصطلاح یک‌سویه/ دوسویه که در قلمرو مفهوم تعامل ارتباطی مطرح می‌شود تفاوت دارد. پیامی یک‌جانبه است که استدلال‌های آن یکسره در موافقت یا در مخالفت از موضع نهایی پیام باشد. پیام‌های دوجانبه شامل آن دسته از پیام‌هایی است که دربردارنده هر دو نوع استدلال‌های موافق و مخالف باشد. کسانی که از ابتدا با موضع جانب‌داری پیام موافق باشند، بیشتر از طریق پیام یک‌جانبه متقاعد می‌شوند و آنانی که ابتدا مخالف باشند با پیام‌های دوجانبه تغییر نگرش می‌دهند.
– تکرار پیام و تنوع تکرار: تکرار پیام یکی از متغیرهایی است که به توانایی پردازش اطلاعات مربوط به موضوع کمک می‌کند. تکرار تا آنجا که خستگی به بار نیاورد می‌تواند زمینه‌های دقت موشکافانه نسبت به استدلال‌های پیام را فراهم کند.