بین باروری و رشد اقتصادی اثر مثبت وجود دارد.

روش حداقل مربعات سه مرحلهای

ارتباط باروری و رشد اقتصادی در ۹۰ کشور جهان

کریاکوس و پاپادپولو
(۲۰۱۳)

۲-۶-۲- مطالعات داخلی
نوروزی (۱۳۷۸) ضمن بحث نظری در مورد نظریههای باروری، به بررسی عوامل مؤثر بر میزان باروری زنان در ایران، بر اساس معادلههای رگرسیون چند متغیره پرداخت و به این نتیجه رسید که افزایش سطح تحصیلات والدین، به ویژه مادران، و کاهش مرگ و میر فرزندان، از مؤثرترین عوامل در کاهش میزان باروری زنان در ایران است.
نظری (۱۳۸۲) با استفاده از پژوهش کتابخانهای و طی دوره زمانی ۱۳۷۵-۱۳۳۵ به بررسی علل و اثر افزایش سریع جمعیت و نقش نامطلوب آن در توسعه اقتصادی- اجتماعی ایران پرداخته است و استنتاج میکند که چون جمعیت جوان هزینهبر بوده و از نظر اقتصادی غیر مولد به شمار میرود ، در نتیجه مبالغ قابل توجهی از درآمد ملی را بلعیده و آن را از قرار گرفتن در مسیر توسعه و پیشرفت باز میدارد.
عرب مازار و کشوری شاد (۱۳۸۴) با استفاده از روش خود توضیح با وقفههای گسترده[۴۱] طی دوره۱۳۸۱-۱۳۳۸ به بررسی تأثیر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی پرداخته و به این نتیجه رسیدند که رابطه مثبتی بین ساختار سنی جمعیت و رشد اقتصادی وجود دارد. در این مطالعه چنین نتیجهگیری شده است که در بلندمدت، یک درصد رشد در نسبت جمعیت ۶۴-۱۵ سال به کل جمعیت، باعث ۲۷/۱ درصد رشد تولید ناخالص داخلی سرانه میشود و یک درصد رشد در نسبت نیروی کارشاغل به جمعیت۶۴-۱۵ سال، باعث ۸۹/۱ درصد رشد تولید ناخالص داخلی سرانه خواهد شد.
ضیایی بیگدلی و همکاران (۱۳۸۵) رشد جمعیت و سطح باروری و ارتباط آن با توسعهیافتگی اقتصادی و اجتماعی کشورهای مختلف جهان به ویژه درکشورهای در حال توسعه و از جمله ایران را طی دوره ۲۰۰۰-۱۹۷۷ با استفاده از مدل اثرات ثابت مورد بررسی قرار دادند. همچنین همبستگی بین متغیر وابسته و مستقل یا ضریب همبستگی پیرسون محاسبه گردید و به این نتیجه رسیدند که یک رابطه معکوس میان توسعه یافتگی و نرخ زاد و ولد وجود دارد و استانهای برخوردار از رفاه و توسعه، شاهد میزان رشد جمعیت کمتری هستند.
بخشی و خاکی (۱۳۸۹) در مطالعهای اثر جمعیت بر توسعه اقتصادی برای اقتصاد ایران را طی سالهای ۱۳۸۵-۱۳۵۰ به صورت نظری مورد بررسی قرار دادند و سپس با استفاده از مدل رشد بهینه، به این نتیجه رسیدند که به لحاظ تجربی طی یک دوره ۳۶ ساله ازدیاد جمعیت بر معیارهای رشد اقتصادی (درآمد سرانه، مصرف و پسانداز سرانه و سرمایه سرانه) تأثیر مثبت داشته است.
محرابیان و صدقی سیگارچی (۱۳۸۹) به بررسی تأثیر رشد جمعیت بر رشد اقتصادی در کشورهای چهار گروه درآمدی طی سالهای ۲۰۰۷-۱۹۸۵ با استفاده از مدل اثرات ثابت پرداختند و به این نتیجه رسیدند که نرخ زاد و ولد در کشورهای با گروه درآمدی بالا و پایین اثر منفی و در کشورهای با گروه درآمدی متوسط اثر مثبت بر رشد اقتصادی میگذارد.
ادیبی سده و همکاران (۱۳۹۰) به بررسی میزان افزایش باروری و عوامل مؤثر برآن در میان طایفه کرد ساکن اندیمشک در سال ۱۳۹۰ با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون، ضرایب همبستگی اسپیرمن، آنالیز واریانس یکطرفه و تحلیل رگرسیون چند متغیره پرداختند و به این نتیجه رسیدند که متغیرهای میزان تحصیلات زنان و مردان رابطه منفی و معکوس با میزان باروری دارند.
عسگری ندوشن و همکاران (۱۳۹۰) آهنگ توسعه و سرعت کاهش باروری در کشورهای رو به توسعه را طی دوره زمانی ۲۰۱۰-۱۹۶۰ بر اساس گزارشهای بانک جهانی، اطلاعات سری زمانی شاخصهای اقتصادی، اجتماعی و جمعیتی ۹۰ کشور در حال توسعه را با دادههای پانل مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند و به این نتیجه رسیدند که رابطه معکوس و ضعیفی بین زمان آغاز انتقال و سرعت کاهش باروری وجود دارد، ولی سطوح توسعه در بدو ورود به مرحله گذار باروری با سرعت سالانه کاهش باروری به شدت همبستهاند.
جعفری صمیمی و همکاران (۱۳۹۲) با استفاده از تحلیل رگرسیون انتقال ملایم[۴۲] به بررسی تأثیر امید به زندگی بر رشد تولید ناخالص سرانه ایران طی سالهای ۲۰۰۹-۱۹۶۵ پرداختند . نتایج حاصل از برآورد مدل رگرسیون انتقال ملایم ضمن تأیید فرضیه اثر گذاری غیر خطی امید به زندگی بر رشد تولید سرانه نشان داد که امید به زندگی در قالب یک ساختار دو رژیمی با مقدار آستانهای۳۴/۵۵ سال بر رشد اقتصادی اثر گذاشته است و ساختار جمعیتی ایران به مرحله گذار باروری یعنی نقطهای که افزایش امید به زندگی شروع به کاهش جمعیت میکند، نزدیک میشود.
خلاصه مطالعات تجربی صورت گرفته در داخل کشور در جدول (۲-۲) نمایش داده شده است:
جدول (۲-۲) : خلاصه مطالعات تجربی صورت گرفته در داخل کشور