آذر

۴٫۷۲

۱۶٫۰۶

شکل ۳-۴منحنی آمبروترمیک حوزه شهداد
منحنی آمبروترمیک منطقه در نمودار ۳-۴آمده است. با توجه به منحنی فوق‌الذکر، همچنین درجه حرارت بالا و بارندگی بسیار اندک، منطقه مطالعاتی فاقد دوره مرطوب می باشد]۹[.
۳-۱-۳ زمین شناسی و ژئو مورفولوژی:
منطقه شهداد در زون لوت و در مجاورت زون ایران مرکزی واقع شده است. بخش عمده ای از ساختار زمین شناسی در این محدوده را نهشته های رسوبی مربوط به جدیدترین دوره زمین‌شناسی یعنی کواترنر تشکیل می‌دهند که بصورت پادگانه ها و آبر فت های جوان مربوط به دوره های ریس و ورم می باشد. شکل گیری آ ن تحت تاثیر عوامل محیطی آب وباد توامان صورت گرفته است.
منطقه شهداد به لحاظ ژئومورفولوژیکی در واحد دشت سر و تیپ دشت‌سر پوشیده در حاشیه پلایای لوت قرار گرفته و شیب منطقه در اکثر نقاط کمتر از ۳% می باشد. بیشتر سطح منطقه را رسوبات رسی و گچی پوشانده که بافت دانه‌ریز و خاک بدون ساختمان این منطقه زمینه فرسایش پذیری را افزایش داده است. دراین تیپ رخساره هایی مثل اراضی شور و پف کرده، نبکا، کلوتک، ارگ، ربدو، اراضی رسی هموار و اراضی کشاورزی قابل مشاهده می‌باشد.
۳-۱-۴ هیدرو لوژی و هیدرو ژئولوژی:
مهمترین مسیلها و رودخانه‌های ورودی به دشت شهداد از ارتفاعات غربی منطقه سرچشمه گرفته و دامنه ارتفاعات شرقی شهداد فاقد مسیلهای مهم و جریان سطحی قابل توجه می‌باشد. بدین ترتیب ارتفاعات غربی شهداد نقش مهمی را در تامین منابع آب شهداد ایفا می نمایند.
مسیلها و رودخانه‌های مهم ورودی به دشت شهداد را می‌توان رو دخانه‌های شور، دهنه غار، سیرچ، سکنج و اندوهجرد نام برد. رودخانه های مذکور در تمامی ماههای سال دارای جریان سطحی پایه می‌باشند و بیشترین آبدهی ماهیانه مربوط به ماه اسفند می‌باشد.
با توجه به فیزیوگرافی دشت شهداد سطح آبهای زیر‌زمینی در این منطقه بالا بوده بطوریکه در برخی نقاط آب ازعمق ۱۲ متری قابل استحصال می‌باشد. اما باتوجه به نوع سازندهای حاشیه لوت آبهای زیرزمینی منطقه از کیفیت مناسبی برخوردار نبوده و میزان ECآب بر اساس آزمایشات انجام شده در اکثر نقاط بیش از ۴۰۰۰میکرو موس بر سانتیمتربوده که جزو آبهای شور طبقه‌بندی می‌گردد. آب مورد نیاز جهت شرب و کشاورزی در اکثر روستاهای منطقه از طریق قنوات تامین می‌شود.
۳-۱-۵ خاکشناسی:
خاک‌های این منطقه دارای تنوع کمی بوده و از نظر تکامل پروفیلی پیشرفت چندانی نداشته و افق‌های مختلف در خاک مشاهده نمی‌شود. البته در برخی قسمتها افقهای تجمعی از آهک و گچ ثانویه مشاهده می‌شود که در حد تشخیص افق های کلسیک و ژیپسیک نیست. رژیم رطوبتی خاک‌های منطقه اریدیک و رژیم حرارتی این خاک‌ها هایپر‌ترمیک ارزیابی گردیده است.
به لحاظ تقسیم‌بندی اراضی دو تیپ عمده شامل الف- تیپ دشتهای سیلابی شامل اراضی کشاورزی و محدوده جنگلهای دست‌کاشت ب- تیپ اراضی متفرقه شامل اوئدها، اراض رسی پف کرده، شنزار، نبکاها و کلوتک‌ها در این محدوده مشاهده می‌گردد.
محدودیت شوری و سدیمی بودن خاک بعنوان اصلی‌ترین مانع در اجرای فعالیت‌های بیولوژیک در واحدهای مختلف با شدت و ضعف متفاوت دیده می‌شود. یکی دیگر از محدودیت‌های خاک‌های منطقه کمبود شدید مواد آلی در خاک است که این مسئله موجب کاهش ظرفیت نگهداری آب در خاک، ضعف ساختمان خاک و حساسیت آن به عوامل فرسایش و آبشویی می‌گردد.
۳-۱-۶ پوشش گیاهی:
پوشش‌گیاهی در این منطقه بصورت پراکنده در اطراف تپه‌های ماسه‌ای، روی نبکاها و ربدوها و حاشیه رودخانه‌ها و مسیلها مشاهده می‌شود. این پوشش غالبا از نوع درختی و درختچه‌ای بوده و گونه‌های مرتعی از فراوانی کمتری برخوردار می‌باشند. لیست فلورستیک منطقه در جدول شماره ۳-۳ ارائه گردیده است.

جدول ۳-۳ لیست فلورستیک منطقه