۵/۴۳

 

 

۸۰

 

۵/۸۲

 

 

۱۰۰

 

۵/۱۰۱

 

شکل ۴-۱- منحنی تغییرات پرتوزایی بر حسب غلظت.
۴-۲- تاثیر نوع سورفکتانت بر راندمان استخراج
نتایج حاصل برای راندمان استخراج نقطه ابری اورانیم برای از انواع مختلف سورفکتانتهای مورد بررسی (تریتون ۱۱۴-X، تریتون۱۰۰-X، CTAB و SDS) و مخلوط آنها، در شکلهای ۴-۲ و ۴-۳ نشان داده شده است. همانطور که مشاهده میشود تریتون ۱۱۴-X از میان سورفکتانتهای بررسی شده از بالاترین کارآیی برای استخراج نقطهی ابری اورانیم برخوردار است. از اینرو در ادامهی عملیات استخراج نقطهی ابری اورانیم و پیشتغلیظ آن از این سورفکتانت استفاده شده است.
شکل۴-۲- تاثیر نوع سورفکتانت بر راندمان استخراج اورانیم؛
۵=pH ، ۱- mgL20 =[U] ، ۲۰=[U]/ [PAN] [، (w/v) %5/0=]114- ، ۲۰=[U]/ [PAN][، (w/v) %5/0=]114- ، ۲۰=[U]/] لیگاند [، (w/v) %5/0=]114-. U(VI) با HQ8 کمپلکسهای متعددی نظیر +[(HQ8-2UO]، [۲(HQ8-2UO] و –[۳(HQ8-2UO] تشکیل میدهد. تشکیل کمپلکس U(VI) با HQ8 یا مشتقات HQ8 تحتالشعاع رقابت پروتون قرار دارد که پیوند یون فلزی را محدود میسازد.
شکل ۴-۵ حاکــی از آن است که U(VI) بین ۴= pHو ۶= pHبه طور کامل با -HQ8 کمپلکس خنثای [۲(HQ8-2UO] تشکیل میدهد و همانگونه که شکل ۴-۶ نیز نشان میدهد با افزایش pHمحیط از ۲ تا ۶ میزان استخراج اورانیم افزایش مییابد و در۶=pH به بیشـینه مقدار خود میرسد. درpH هـای بالاتر به علت غالب شدن کمپلـکسهای غیرخنثـای
HQ-U(VI)8 راندمان استخراج اورانیم کاهش مییابد. از اینرو، در ادامهی استخراج نقطهی ابری U(VI) با نسبتهای مولی افزایشی [U(VI)]/HQ]8[ در ۶= pH به انجام رسیده است.
۱۰۰۹۰
۸۰
۷۰
۶۰
۵۰
۴۰
۳۰
۲۰
۱۰

 

yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;" width="531">