|
|
- زيتامل و پاراسورامان(1387).كيفيت خدمات(بررسي و نقد مدل سروكوال و ارايه مدل هاي نوين)،(حيدرزاده.ک و حاجيها.ع مترجمين)، كساكاوش، تهران.
- ديواندري، ع.، دلخواه، ج.،(1384) تدوين و طراحي مدلي براي سنجش رضايتمندي مشتريان در صنعت بانكداري و اندازه گيري رضايتمندي مشتريان بانك ملت بر اساس آن. فصلنامه پژوهشهاي بازرگاني. 37، 185-223.
- سرمد، زهره؛ بازرگان، عباس و حجازی، الهه (1387)، روشهای تحقیق در علوم رفتاری، نشر آگه، تهران، چاپ شانزدهم.
- سكاران، اوما (1386)، روشهاي تحقيق در مديريت. برگردان: صائبي. محمد و شيرازي. محمود، مؤسسه عالي آموزش و پژوهش مديريت و برنامه ريزي، ، تهران، چاپ پنجم.
- سعادت، محمد رضا (1391)، لزوم ارائه يك تعريف واحد و جامع براي بنگاههاي كوچك و متوسط، موسسه مطالعات و پژوهش بازرگاني
- سيد جوادين، ر.، كيماسي، م.( 1384) مديريت كيفيت خدمات، انتشارات نگاه دانش، تهران.
- شاهين، آ.، تيموري، ه.،( 1387). وفاداري مشتري مفاهيم و الگوها، انتشارات جهاد دانشگاهي واحد اصفهان، اصفهان.
- عبدلي، ک.، فريدون فر، ص.، (1386).الگوهاي رضايتمندي مشتري. تدبير. 182،ص،. 34-36.
- قاسمی، روح اله (1389)، بررسی تأثیر «کیفیت روابط زنجیره تأمین» بر«عملکرد زنجیره تأمین» در صنعت خودروی ایران ( مطالعه موردی : شرکت سایپا)، پایان نامه ارشد رشته مدیریت صنعتی-گرایش تولید، دانشکده مدیرت دانشگاه تهران.
- كريمي، م.،( 1381). اهميت اقتصادي بخش خدمات. تعاون ، 129، ص، 14-16.
- مؤمنی، منصور و علی قیومی (1386)، تحلیل داده های آماری با استفاده از SPSS، انتشارات کتاب نو، تهران.
- يزداني، حميدرضا (1384). جزوه مدل معادلات ساختاري، تابستان
منابع انگليسي
- Aydin, S., Ozer, G. (2005) “The analysis of antecedents of customer loyalty in the Turkish mobile telecommunication market”, European Journal of Marketing, Vol.39 No.7/8 pp910-25
- Brady,M.K. and Cronin, J.J. Jr.,2001, Some new thoughts on conceptualizing perceived service quality: a hierarchical approach. Journal of Marketing, 65, 34-49.
- Claudia Bobâlcăa,Cosmina Gătej(Bradu)b,Oana Ciobanua,(2012), “Developing a Scale to Measure Customer Loyalty”, Procedia Economics and Finance, Volume 3, Pages 623–628
- Daniels, Shirley, (2000), ” Customer Value Management”, Work Study, 2000, Vol. 49, No. 2, 67-70
- Eskildsena J; Kristensena K, (2008), “Customer satisfaction and customer loyalty as predictors of future business potential”, Total Quality Management & Business Excellence, Vol. 19, PP. 843 – 853.
- Finkelman, Daniel P. and Goland, Anthony R. (1990), “Customer’s Once Can be Customers for Life”, Information Strategy: The Executive’s Journal, Summer, 1990, Vol. 6, Iss. 4, 5-9.
- Huber, F., Herrmann, A., Morgan, R.E. (2001) “Gaining competitive advantage through customer value oriented management”, The Journal of Consumer Marketing, Vol.18 No.1 pp41-53
- Hume M; Mort G. S., (2010), “The consequence of appraisal emotion, service quality, perceived value and customer satisfaction on repurchase intent in the performing arts”, Journal of Services Marketing, Vol. 24, PP. 170–182.
- Jones, M.A, Suh, J (2000) “Transaction-specific satisfaction and overall satisfaction: an empirical analysis”, Journal of Services Marketing, Vol.14 No.2 pp147-59
- Kandamplully ; Jay;Hu,Hsin-Hui ,(2007),”Do hoteliers need to manage image to retain loyal customers?”, International Journal of Contemporary Hospitality Management Vol. 19 No. 6, pp. 435-443
- Khalifa, A.S. (2004) “Customer value: a review of recent literature and an integrative configuration”, Management Decision, Vol.42 No.5 pp645-666
- Lai F; Griffin M ; Babin B J, (2009) ,”How quality, value, image, and satisfaction create loyalty at a Chinese telecom”, Journal of Business Research 62,PP. 980 –986
- Lam, S.Y., Shankar, V., Erramilli, M.K., Murthy, B. (2004) “Customer value, satisfaction, loyalty, and switching costs: an illustration from a business-to-business service context”, Journal of the Academy of Marketing Science, Vol.32 No.3 pp293-311
- LeBlanc, G., Nguyen, N. (1996) “Cues used by customers evaluating corporate image in service firms: an empirical investigation in financial institutions”, International Journal of Service Industry Management,, Vol.7 No.2 pp44-56
- Lovelock, Chrristofer (1991) Services Marketing, 2th ed, London, Prentice Hall
- Mittal, Vikas, Kumar, Pankaj and Tsiros, Michael. (1999), “Attribute-level performance, satisfaction, and behavioral intentions over time: A consumption-system approach”, Journal of Marketing, Apr, 1999, Vol. 63, Iss. 2, 88-101.
- Naumann, Earl. (1994), “Creating Customer Value: The Path to Sustainable Competitive Advantage”, Thomson Executive Press, Cincinnati, Ohio, USA.
- Olorunniwo, F. And Maxwell, K.H. And Godwin, J.U., 2006. Service quality, customer satisfaction, and behavioral intentions in the service factory. Journal of Services Marketing, 20 (1), 59-72.
- Rampersad, H. “75 Painful Question About Your Customers Satisfaction”, The Tqm Magazine, Vol.13, No.5, 2001.
- Rust, Roland T. And Oliver, Richard L. (2000), “Should We Delight The Customer?”, Journal Of The Academy Of Marketing Science, Winter, 2000, Vol. 28, No. 1, 86-94
- Parasuraman, A., Zeithaml, Valarie A. and Berry, Leonard L. (1994), “Reassessment of Expectations as a Comparison Standard in Measuring Service Quality: Implications for Future Research”, Journal of Marketing, Jan, 1994, Vol. 58, Iss. 1, 111-124.
- Parasuraman, A. (1997), “Reflections on Gaining Competitive Advantage Through Customer Value”, Journal of the Academy of Marketing Science, Spring, 1997, Vol. 25, No. 2, 154-161.
- Pollack B.L,( 2008),” The nature of the service quality and satisfaction relationship Empirical evidence for the existence of satisfiers and dissatisfiers”, Journal of Managing Service Quality, 18 (6), 537-558.
- Pollack B. L., (2009), “Linking the hierarchical service quality model to customer satisfaction and loyalty”, Journal of Services Marketing, Vol. 23, PP. 42–50.
- Ruyter K., 1998, On the relationship between store image, store satisfaction and store loyalty, European Journal of Marketing, Vol. 14., p.499-513
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
[شنبه 1399-09-22] [ 06:57:00 ق.ظ ]
|
|
مقدار آب خاک براي اندازهگيري مقدار آب خاک، 28 لولهی آلومينيومي به ارتفاع 100 سانتيمتر و به فاصله تقريباً 40 سانتيمتر از هر تاک، براي 28 تاک مختلف که به طور تصادفي انتخاب شده بودند، نصب گرديد تا بتوان با استفاده از دستگاه نوترونمتر مدل CPN 503 DR، مقدار آب خاک را در اعماق 30-0،60-30 و90-60 سانتيمتري بعد از هر آبياري در سال اول و فقط دو بار در طول دورهي رشد در سال دوم انجام پژوهش قرائت نمود. اين دوبار اندازهگيري در ابتدا و انتهاي فصل رشد انجام شد. قرائت انجام شده به وسيله نوترونمتر توسط معادله (3-1) واسنجي شده و به مقدار آب خاک در هر لايه تبديل گرديد. θ V = 17.805 CR + 2.58 (3‑1) که در آن θV :درصد رطوبت حجمي خاک، و:CR نسبت شمارش که عبارت است از نسبت قرائت انجام شده به قرائت استاندارد. با استفاده از اعداد قرائت شده توسط نوترونمتر، ميزان رطوبت در هر لايه محاسبه گرديد.
تبخير-تعرق واقعي گياه (ETA) براي تعيين تبخير-تعرق واقعي گياه، از معادله بيلان رطوبتي در يک حجم کنترل شده از خاک استفاده مينماييم، به اين صورت که تغييرات ذخيره رطوبتي خاک، تفاوت جريان ورودي و خروجي در حجم کنترلشده است. در اين پژوهش، پارامترهاي معادله بيلان رطوبتي خاک به شرح زير ميباشند: ETa= I + P – Dp ±∆S (3‑2 ) که در آن ETa: تبخير-تعرق واقعي گياه در فاصله اندازهگيري آب خاک در مزرعه (mm)، I: مقدار آب آبياري (mm)، P: ارتفاع بارندگي (mm)، Dp: تلفات آب ناشي از نفوذ عمقي (mm) و S∆: تغييرات رطوبت خاک که عبارت است از اختلاف عمق معادل آب خاک در زمانهاي قبل و بعد از آبياري و يا بارندگي. کاهش رطوبت خاک با علامت مثبت و افزايش آن با عددي منفي در معادله بيلان وارد ميگردد. ميزان آب آبياري براي تيمارهاي مختلف مشخص است. مقادير بارندگي نيز از آمار بارندگي روزانه ايستگاه هواشناسي دانشکده کشاورزي شيراز استخراج گرديد. با توجه به بافت خاک منطقه تحقيقاتي که از نوع لوم سنگريزهاي (Gravelly loam) ميباشد، ميتوان اطمينان داشت که عمق ريشهها زياد بوده و بنابراين از نفوذ عمقي صرفنظر ميگردد )گلستاني، 1390). از تقسيم مقادير تبخير-تعرق واقعي محاسبه شده بر دوره زماني اندازهگيري رطوبت، شدت تبخير-تعرق واقعي بر حسب ميليمتر بر روز به دست ميآيد. مقادير تعرق گياه (T) از تفاضل اعداد تبخير-تعرق واقعي و تبخير از سطح خاک (که توسط ميکرولايسيمترها اندازهگيري شد، (E) ) و با بهکارگيري معادله زير تعيين ميشود. T=ETa–E ( 3‑3)
تبخير از سطح خاک تعیین تبخیر از سطح خاک توسط ميکرولايسيمترهاي پلياتيلني به ضخامت 76 ميليمتر، قطر داخلي 7 سانتيمتر و طول 30 سانتيمتر و فقط در سال دوم پژوهش انجام گرديد. از آنجا که خاک اين منطقه سنگريزهاي ميباشد، براي جلوگيري از ريزش ديوارهی گودالها در هنگام حمل ميکرولايسيمترها جهت وزنکردن، از لولههايي با قطر 9 سانتيمتر استفاده و فضاي بين دو لوله با اسفنج پوشاندهشده تا در تبخير از سطح خاک خطايي ايجاد نشود. به فاصلهی 3 روز و 10 روز از زمان آبياري يا بارندگي، ميکرولايسيمترها توزين شده و به محل اوليه خود بازگردانده شدند. اختلاف وزن ميکرولايسيمترها در دو اندازهگيري متوالي، ميزان تبخير از سطح خاک در آن بازه زماني را نشان ميدهد. مقادیر تبخیر از سطح خاک فقط در سال دوم انجام پژوهش اندازهگیری شد.
دماي پوشش سبز(CANOPY TEMPERATURE) براي اندازهگيري دماي پوشش سبز از وسيلهاي به نام دماسنج مادون قرمز نوع KYORISU مدل 5500 با محدودهی کاري 40- تا 500 درجه سانتيگراد استفاده شد. براي استفاده از اين دستگاه ابتدا بايستي آن را کاليبره کرده و ضريب حساسيت دستگاه براي برگ انگور تعيين گردد. براي اينکار ابتدا تشت پلاستيکي به رنگي شبيه به رنگ پوشش گياهي تهيه نموده و آن را از آب پر نموده و در کف تشت به اندازهاي که تمام سطح پوشاندهشود، برگ مو ریخته میشود به طوري که يک طرف برگ با آب در تماس باشد. سپس دماسنج جيوهاي را در آب قرار داده و پس از گذشت مدت زماني جهت به تعادل رسيدن دماي آب و برگ، همزمان دماي هر دو دماسنج (جيوهاي و مادون قرمز) قرائت شده و با تغيير ضريب حساسيت دماسنج مادون قرمز و قرائت مجدد، سعي در نزديک کردن دو دماي قرائت نموده، شد. اندازهگيري دماي برگ گياه با دماسنج مادون قرمز در طول دورهی رشد انگور و هر ماه يکبار در ساعت 15-13 بعدازظهر که ميزان تبخير-تعرق حداکثر است در کليه تيمارها انجام شد. براي هر اندازهگيري از هر تيمار، 8 قرائت از چهار جهت جغرافيايي و 2 ارتفاع گياه انجام گرفته و ميانگين آنها به عنوان دماي پوشش سبز در نظر گرفتهشد. اين پارامتر، معياري از وضعيت آب در گياه ميباشد.
عملکرد گياه ميزان محصول هر تاک انگور عسکري به صورت غوره در تير 91 و 92 جمعآوري شده و توزين گرديد. همچنين در هر تاک، تعداد خوشهها نيز شمارش شد تا متوسط وزن هر خوشه قابل تعيين باشد. بنابراين متوسط وزن خوشه عبارتاست از: = (3-4) پارامترهاي اين معادله عبارتند از: متوسط وزن هر خوشه در تاک (g)، وزن کل غوره در هر تاک (g) و تعداد خوشه در تاک.
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
0 – 135
25/12/1391 – 5/5/1392
136.5
195
-67.94
399.44
Dp : نفوذ عمقي؛ S∆ : تغييرات ذخيره رطوبت خاک در عمق 90 – 0 سانتيمتر تعيين تبخير-تعرق واقعي گياه در فصل رشد همانگونه که ذکر شد براي تعيين تبخير-تعرق واقعي گياه از رابطه بيلان آب در خاک استفاده ميگردد. انگور گياهي خزاندار است و در فصل زمستان تعرقي انجام نميدهد. بنابراين بايستي معادله بيلان رطوبتي خاک را از شروع فصل فعاليت گياه يعني اسفندماه تا حدوداً اواسط آبانماه که گياه به خواب زمستانه ميرود محاسبه نماييم. اما در اين پژوهش به دليل محدوديت استفاده از نوترونمتر اندازهگيري تا اسفند سال آينده انجام نشده و معادله بيلان رطوبتي براي دوره اندازهگيري رطوبت يعني تا شهريور ماه بسته شده و مقدار تبخير-تعرق تا اين زمان محاسبه گردید. جداول 39-4 تا 45-4 تبخير-تعرق صورت گرفته توسط گياه در عمق 90-0 سانتيمتري براي تيمارهاي 1 تا 5 و براي 4 مقدار آبياري تکميلي شاهد، 65، 130 و 195 ميليمتر را در سالهاي زراعي 91-90 و 92-91 محاسبه نموده است. محاسبات انجام شده در سال 91-90 از تاريخ 9/1/1391 تا 25/12/1391 در زمانهاي مختلف و در سال 92-91 از تاريخ 25/12/1391 تا 5/5/1392 و فقط دو بار انجام گرفته است. همانگونه که مشاهده ميشود مقادير تبخير-تعرق در سال دوم در بازه زماني مشابه افزايش يافته است که علت را ميتوان در افزايش بارندگيها در سال دوم بيان نمود. مقايسه اين نتايج با نتايج گلستاني (1390) نيز افزايش ميزان تبخير-تعرق را تأييد مينمايد. در پژوهش گلستاني (1391) تاکهاي انگور بهدليل کف بري شدن، کوچکتر بوده و تبخير-تعرق کمتري را انجام دادهاند. ميزان تبخير-تعرق واقعي گياه در سالهاي زراعي 91-90 و 92-91 در تيمارهاي مختلف تحت تأثير مقادير متفاوت آبياري و زمان انجام آبياري است. همانگونه که مشاهده شد بيشترين مقدار تبخير-تعرق به تيمار دو بار آبياري در ماههاي فروردين و ارديبهشت و با مقدار 195 ميليمتر اختصاص يافت و کمترين تبخير-تعرق مربوط به تيمار شاهد که تنها از آب باران استفاده ميکرده است ميباشد. همانگونه که گاردنر و ايلگ (1962) بيان نمودند که گياه در مکش آب خاک کمتر، سريعتر ميتواند آب را جذب نمايد. بنابراين با انجام آبياري و نيز با افزايش مقدار آب داده شده به گياه و در پي آن کاهش مکش آب خاک، گياه آب خاک را سريعتر جذب نموده و در آن بازه زماني ميزان تبخير-تعرق افزايش مييابد. جداول 46-4 و 47-4 مقايسه ميانگينها را بر اساس آزمون دانکن در سطح 5% نشان ميدهد. در سالهاي زراعي 91-90 و 92-91 انجام آبياري تکميلي، تفاوت معنيداري را در تبخير-تعرق تيمارهاي آبياري شده در مقايسه با تيمار شاهد نشان داد. در سال اول و دوم انجام پژوهش، حداکثر تبخير-تعرق گياه بعد از انجام آبياري مشاهده شده است، به اين معنا که ميزان تبخير-تعرق در يک بازه زماني خاص که آب در اختيار گياه قرار گرفته، افزايش يافته است و اين ميزان تبخير-تعرق با افزايش ميزان آبياري بيشتر ميشود. نمودارهاي مربوط به تبخير-تعرق تجمعي گياه در تيمارهاي مختلف زمان و مقدار آبياري در هر دو سال انجام پژوهش در شکلهاي 38-4 تا 53-4 آمده است. از آنجا که استفاده از نوترونمتر در سال دوم با محدوديت همراه بود، اندازهگيري رطوبت توسط نوترونمتر در اين سال فقط دو بار در ابتدا و انتهاي فصل رشد صورت گرفت. جدول 39-4- تبخير-تعرق واقعي گياه در فواصل مختلف بعد از اولين اندازهگيري ( در بازه زماني 9/1/1391 تا 8/6/1391) مقدار آب خاک در تيمارهاي آبياري تکميلي با مقدار 65 ميليمتر در سال زراعي 91-90
yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;">
سال زراعي 91- 90 |
Treatment |
|
آبياري تکميلي در فروردين |
آبياري تکميلي در ارديبهشت |
آبياري تکميلي در فروردين و ارديبهشت |
آبياري تکميلي در خرداد |
آبياري تکميلي در تير |
|
|
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
130
4.64
3.29
2.75
1.81
6.75
195
4.86
3.32
3.39
1.94
7.44
شکل 54-4-شدت تبخير از سطح خاک در تيمار آبياري تکميلي در فروردين با مقادير مختلف آبياري تکميلي در سال زراعي 92 شکل 55-4-شدت تبخير از سطح خاک در تيمار آبياري تکميلي در ارديبهشت با مقادير مختلف آبياري تکميلي در سال زراعي 92-1391 شکل 56-4-شدت تبخير از سطح خاک در تيمار دو بار آبياري تکميلي در فروردين و ارديبهشت با مقادير مختلف آبياري تکميلي در سال زراعي 92-1391 شکل 57-4-شدت تبخير از سطح خاک در تيمار آبياري تکميلي در خرداد با مقادير مختلف آبياري تکميلي در سال زراعي 92-1391 شکل 58-4-شدت تبخير از سطح خاک در تيمار آبياري تکميلي در تير با مقادير مختلف آبياري تکميلي در سال زراعي 92-1391 دماي پوشش سبز (Canopy Temperature) دماي پوشش سبز معياري براي تعيين وضعيت آب در گياه ميباشد و پژوهشگران در سالهاي اخير از آن جهت برنامهريزي آبياري گياهان استفاده ميکنند. دماي پوشش سبز انگور توسط دماسنج مادون قرمز بعد از انجام آبياري تکميلي انجام گرفت. از آنجا که عمل تعرق باعث کاهش دماي گياه ميشود و نيز انجام آبياري و در دسترس بودن آب خاک، ميزان تعرق گياه را افزايش ميدهد، انتظار ميرود با انجام آبياري و هم چنين افزايش آب مورد استفاده براي گياه، دماي آن به مقدار بيشتري کاهش يابد. کمبود آب و وارد شدن تنش آبي به گياه، مکش را در آوندهاي گياهي بالا برده و باعث بسته شدن روزنهها و در نتيجه کاهش مقدار تعرق ميگردد. با کم شدن تعرق، دماي گياه افزايش مييابد. شکلهاي 59-4 تا 68-4 نحوه تغييرات دماي پوشش سبز تحت مقادير مختلف آبياري در زمانهاي مختلف در سالهاي 91 و 92 را نشان ميدهد. همانگونه که مشاهده ميشود، انجام آبياري دماي پوشش گياهي را به خصوص در اندازهگيري بعد از آبياري تيمار آبياري خرداد کاهش داده است. ميتوان گفت چون اندازهگيري دما در روز بعد از انجام آبياري انجام شده است، اين آب در اين فاصله کوتاه در اختيار گياه قرار گرفته و دماي پوشش سبز را کاهش داده است، البته دماي هوا نيز در روز اندازهگيري خرداد کمتر از دماي هوا در اندازهگیری قبلی (در ارديبهشت ماه)، گزارش شده بود. اين در حالي است که آبياري تيمار ارديبهشتماه، ميزان دماي پوشش گياهي را کمتر از ساير تيمارها در زمان آبياري کاهش داده است؛ به اين دليل که اندازهگيري دماي اين تيمار با فاصله 4 روز بعد از انجام آبياري تکميلي صورت گرفته و آب در اين بازه زماني از سطح خاک تبخير شده و باعث بالا رفتن دماي پوشش گياهي شده است. ساير تيمارهايي که تا زمان اندازهگيري دما، آبياري نشدهاند داراي دماي مشابهي بودند و در تيمارهايي که تا زمان اندازهگيري دما، آبي دريافت نکرده بودند، اين دما به دماي تيمار شاهد بدون آبياري نسبتاً نزديک بود. مقايسه دماي پوشش گياهي در دو زمان سيزدهم و بيست و هفتم خرداد سال 92، که دماي هوا در هر دو روز 35 درجه سانتيگراد بود، به روشني نشان ميدهد که انجام آبياري تکميلي، دماي تيمار آبياري شده در خردادماه را کاهش داده و طبق انتظار انجام آبياري باعث کاهش دماي پوشش سبز گشته است. در بعضي از تيمارها، دماي پوشش گياهي از دماي هوا بيشتر شده است و بنابر پژوهشهای ايدسو و همکاران (1977)، افزايش دماي پوشش گياهي نسبت به دماي هوا، به اين معني است که به گياه تنش آبي وارد شده است. آنچه که از اندازهگيري تمامي تيمارها بعد از انجام آبياري حاصل شد، نشان ميدهد که در تمامي تيمارها و تکرارهاي آبياري شده، دماي پوشش سبز کمتر از دماي هوا بوده و اين تفاوت نشان ميدهد که در تيمارهاي آبياري شده گياه با تنش آبي کمتري مواجه شده است. اما در تيمارهاي شاهد بهخصوص در اندازهگيري بعد از آبياري ساير تيمارها در تير ماه مشاهده شد که دماي پوشش گياهي برابر و حتي بيشتر از دماي هواست و اين نشان ميدهد که گياه در اين زمان با تنش آبي مواجه بوده و به دليل بسته شدن روزنه در نتيجه کمبود آب، تعرق کمتری انجام شده و دماي پوشش سبز افزايش يافته است. اين نتايج مشابه با نتايج گلستاني (1390) گزارش شد. اندازهگيري دماي پوشش گياهي در تيمارهايي که در ماههاي قبل آبياري شده بودند نشان داد که در هر دو سال بررسي، گرچه دماي آنها با بالا رفتن دماي هوا افزايش يافته بود، اما انجام آبياري باعث شده بود که دماي آنها کمتر از دماي تيمار شاهد بوده و تنش کمتري به گياه وارد شود، به عبارتي گياه روزنه ها را باز نگه داشته و عمل تعرق را آسانتر انجام ميدهد. همچنين نتايج نشان ميدهند که تيمار دو بار آبياري شده در فروردين و ارديبهشت، کمترين مقدار دما در اندازهگيريهاي ارديبهشت و خرداد ماه را به خود اختصاص داده و اين مشاهده، اهميت آبياري تکميلي و ميزان آن را در کاهش دماي پوشش گياهي و سهولت تعرق گياه نشان ميدهد. نتايج تحليل آماري مربوط به تأثير زمان و مقدار آب آبياري در دماي پوشش سبز در سالهاي 91 و 92 در جداول 50-4 و 51-4 آمده است. مقايسه ميانگينها در آزمون دانکن در سطح 5% در هر دوسال انجام پژوهش نشان داد که انجام آبياري تکميلي تأثير معنيداري بر روي دماي پوشش سبز داشته اما در سال اول انجام آبیاری تکمیلی در تيمار آبياري تکميلي تيرماه تفاوت معنيداري را در دماي پوشش گياهي نشان نداد. شکل 59-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در فروردين سال 91 شکل 60-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در ارديبهشت سال 91 شکل 61-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در فروردين و ارديبهشت سال 91 شکل 62-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در خرداد سال 91 شکل 63-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در تير سال 91 شکل 64-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در فروردين سال 92 شکل 65-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در ارديبهشت سال 92 شکل 66-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در فروردين و ارديبهشت سال 92 شکل67-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در خرداد سال 92 شکل 68-4- روند تغييرات دماي پوشش سبز براي سطوح مختلف آبياري تکميلي در تيمار آبياري تکميلي در تير سال 92 جدول 50-5-مقايسه ميانگينهاي دماي پوشش سبز گياه ( C°)در تيمارهاي زمان و مقدار آبياري تکميلي در بازه زماني 9/1/1391 تا 8/6/1391
>
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
31.13 j
130 mm
21.40 bc
29.65 ab
31.53 bc
32.83defg
33.20 de
30.95 cd
195 mm
21.15 cd
29.55 ab
31.00 bcd
32.73 efg
32.55 efgh
30.80 j
* اعدادي که در هر ستون داراي حروف مشابه ميباشند، بر اساس آزمون آماري دانکن در سطح 5% اختلاف معنيداري ندارند. عملکرد گياه نتايج عملکرد گياه به صورت محصول در واحد تاک در سالهاي 91 و 92 در جداول 52-4 و 53-4 آمده است. بر اين اساس بيشترين عملکرد سال 91 مربوط به تيمارهاي دو بار آبياري شده در فروردين و ارديبهشت بود که از ميان اين مقادير عملکرد، بيشترين مقدار مربوط به آبياري تکميلي با مقدار 195 ميليمتر بود. پس از اين تيمار آبياري در فروردين ماه ، داراي حداکثر مقدار بوده و تيمار آبياري تکميلي در تير همانند تيمار شاهد، کمترين عملکرد را داشتند. اين به آن معناست که آبياري باعث افزايش محصول انگور به صورت غوره شده و همچنين مي توان گفت که آّبياري در ماههاي فروردين و ارديبهشت مفيدتر بوده و عملکرد را افزايش داده است. در تيمارهاي آبياري خرداد و تير، به دليل رسيدن محصول، آبياري تاًثير چنداني در عملکرد نداشته و عملکرد تيمارهاي آبياري در تيرماه، بسيار نزديک به تيمار شاهد ميباشد. هم چنين افزايش مقدار آب آبياري در کليه تيمارها باعث افزايش عملکرد شده ولي اين افزايش در تيمار آبياري در تيرماه محسوس نبوده است. علاوه بر اين، انجام دو بار آبياري باعث افزايش وزن هر خوشه انگور شده است. بنابراين به طور کلي ميتوان گفت انجام آبياري در ماه فروردين و ارديبهشت، مقدار محصول را افزايش داده است. مقدار محصول در سال 91 در مقايسه با سالهاي گذشته افزايش يافته است. در سالهاي پيش از این پژوهش به دليل خشکسالي و همچنين کفبر نمودن تاکها، ميزان محصول کمتر میباشد (گلستانی، 1390). وقوع سرمازدگي در اوایل فروردين ماه سال 1392، باعث کاهش عملکرد محصول در اين سال نسبت به عملکرد سال قبل شد، اما روند تغييرات آن، همان روند سال 91 را دنبال نمود (شکل 69-4). آبياري ارديبهشت يعني آبياري پس از سرمازدگي باعث توليد دوباره محصول شده و به همين علت ميزان محصول توليدي در ماه ارديبهشت افزايش يافته است. در سال 92 نيز افزايش مقدار آب آبياري در تيمارها، مقدار محصول را افزايش داده اما اين افزايش در مقادير آبياري 130 و 195 ميليمتر تفاوت چنداني نداشته است. به عبارت ديگر ميتوان گفت افزايش مقدار آب آبياري از 130 به 195 ميليمتر عملکرد را چندان افزايش نداده است. برای تصمیمگیری در مورد افزایش آب آبیاری برای تولید محصول بیشتر، لازم است تحلیل اقتصادی انجام گیرد. پس از جمعآوري و شمارش خوشههاي سرمازده در سال 92 و شمارش آنها به نظر ميرسيد که ميزان محصول بيشتري در سال 92 وجود داشته باشد که اين ميزان محصول در اثر سرمازدگي از بين رفته است. هم چنين مقايسه وزن خوشهها در سالهاي 91 و 92 نشان ميدهد که سرمازدگي سال دوم باعث کاهش وزن خوشههاي انگور شده است. جدول 52-4- مقايسه ميانگين وزن غوره، تعداد خوشه غوره و متوسط وزن هر خوشه (گرم در هر بوته) در تيمارهاي مختلف زمان آبياري و مقدار آب آبياري تکميلي سال 91
دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است. |
yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;">
زمان آبياري |
مقدار آبياري |
وزن غوره(g) |
تعداد خوشه |
متوسط وزن هر خوشه (g) |
Farvardin |
0 mm |
موضوعات: بدون موضوع
لینک ثابت
|
|
|
|