درصد
۵۳/۷۵
۳۴/۲۳
۱۲/۱
۱۰۰
همان گونه که در جدول ۵-۴ مشاهده می شود مجموع میزان توجه به ابعاد جامعه پذیری سیاسی در کتب علوم اجتماعی متوسطه برابر با ۴۰۹۹ مورد می باشد بیشترین فراوانی در این کتاب ها مربوط به آموزش و آگاهی سیاسی با فراوانی ۳۰۹۶ مورد می باشد که ۵۳/۷۵ درصد کل فراوانی ها را به خود اختصاص داده است.
بالاترین فراوانی مربوط به آموزش آگاهی سیاسی ، مربوط به کتاب علوم اجتماعی پیش دانشگاهی با ۱۷۱۶ مورد و کمترین مربوط به جامعه شناسی ۱ با فراوانی ۵۹ مورد است .
دومین بعد مورد توجه نگرش سیاسی با فراوانی ۹۵۷ و درصد فراوانی ۳۴/۲۳ می باشد که بیشترین این این فراوانی ها مربوط به کتاب مطالعات اجتماعی با ۳۷۴ مورد و آخرین و کمترین فراوانی مربوط به جامعه شناسی ۱ با ۲۱ مورد می باشد. مشارکت سیاسی با فراوانی ۴۶ سومین و آخرین بعد از ابعاد جامعه پذیری سیاسی است، که در این کتب مورد توجه بوده است که این میزان برابر با ۱۲/۱ درصد کل فراوانی ها می باشد. بالا ترین فراوانی این بعد مربوط به کتاب مطالعات اجتماعی سال اول با ۴۴ مورد و جامعه شناسی ۱ و ۲ با فراوانی ۱ مورد و کمترین مربوط به علوم اجتماعی پیش دانشگاهی با فراوانی ۰ است.
همچنین بر اساس داده های جدول ۵-۴ کتاب علوم اجتماعی پیش دانشگاهی با مجموع ۱۹۴۶ مورد بیشترین توجه به ابعاد جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان داشته است. و در مراتب بعد جامعه شناسی ۲ با مجموع ۱۱۷۰ مورد و سپس مطالعات اجتماعی سال اول با مجموع ۹۰۲ مورد قرار دارند . و نهایتاً کمترین میزان توجه به ابعاد و جامعه پذیری سیاسی در کتاب جامعه شناسی ۱ با مجموع ۸۱ مورد مشاهده گردید .
فصل پنجم
بحث و نتیجه گیری
۵-۱- مقدمه :
هر نظام سیاسی به منظور حفظ حیات سیاسی و تداوم خویش نیازمند به پشتیبانی نیروی انسانی جامعه است. نظام سیاسی جهت تضمین ثبات واستواری خود باید ارزش ها و هنجارهای مورد پسند خود را به آحاد جامعه آموزش داده و از طریق وابستگی های روانی وجلب اعتماد سیاسی، وفاداری های ملی را در اعضای خود ایجاد نماید. این مهم بواسطه جامعه پذیری سیاسی امکان پذیر است. از این طریق فرهنگ سیاسی جامعه به اعضای آن انتقال می یابد و آنها با ارزش ها و ضد ارزش ها آشنا می شوند و نگرش سیاسی مطلوب در آنها شکل می گیرد. با جامعه پذیر شدن افراد به لحاظ سیاسی، با مسائل سیاسی آشنا شده و سرانجام رفتاری که بر اساس این آگاهی ها و نگرش ها در آینده ای نه چندان دور از آنان سر می زند، زمینه ثبات یا دگرگونی نظام سیاسی را فراهم می آورد.
«این کاملاً پذیرفته شده است که آموزش وپرورش رسمی عامل اصلی جامعه پذیری سیاسی می باشد و این نوع آموزش، مستقیماً در کنترل دولت می باشد، لذا می توان گفت آموزش وپرورش رسمی، عامل مستقیم جامعه پذیری سیاسی بوده و پیام های سیاسی را به شیوه ای صریح منتقل می سازد، بنابرین آموزش و پرورش تأمین کننده مهارت ها و فرصت هایی می باشد که وجود آنها برای مشارکت سیاسی لازم است.» (شارع پور،۱۳۸:۱۳۷۸)
کتاب های درسی مهمترین ابزار آموزشی در انجام این رسالت می باشد. دراین راستا، محتوای آنها باید به گونه ای برخوردار از ابعاد و مولفه های جامعه پذیری سیاسی باشند؛ تا این مهم تحقق یابد.
۵-۲- مروری بر یافته های پژوهش :
در این پژوهش برآن بودیم تا کتاب های درسی علوم اجتماعی متوسطه را به عنوان یکی از عوامل رسمی و تحت کنترل جامعه پذیری سیاسی دانش آموزان تحلیل و بررسی کرده و میزان توجه این کتب را به ابعاد و مؤلفه های جامعه پذیری سیاسی مورد سنجش قرار دهیم.
به منظور تحلیل محتوای این کتب، ابعاد جامعه پذیری را براساس تعاریفی که جامعه شناسان از جامعه پذیری سیاسی ارائه می دهند و نظر اساتید و متخصصین در این امر به سه بعد آگاهی سیاسی، نگرش سیاسی و مشارکت سیاسی تقسیم و هر یک از این ابعاد نیز با توجه به نظریات، پژوهش های پیشین و نظر متخصصین به مؤلفه هایی تقسیم شده اند. ( دوازده مؤلفه ) و برای هر مؤلفه نیز شاخص ها و معرف هایی با توجه به پژوهش های پیشین و نظر اساتید و متخصصین در نظر گرفته شد،که در ادامه به ارائه نتایج حاصله از پژوهش در قالب پاسخ به سؤالات پژوهش خواهیم پرداخت.
سؤال اصلی پژوهش: کتاب های علوم اجتماعی متوسطه به چه میزان به ابعاد و مؤلفه های جامعه پذیری سیاسی پرداخته اند؟
براساس نتایح حاصله از تحلیل کتب علوم اجتماعی متوسطه (۴جلد )، مجموع میزان فراوانی توجه به ابعاد جامعه پذیری سیاسی در کتاب های درسی علوم اجتماعی متوسطه ۴۰۹۹ مورد بوده است. که از این میان توجه به آگاهی سیاسی به عنوان یکی از ابعاد جامعه پذیری سیاسی برابر با ۳۰۹۶ مورد و ۷۵٫۵۳ درصد کل فراوانی ها بود. این بعد در قالب ۵ مؤلفه مفاهیم سیاسی، نهادهای سیاسی، چهره های سیاسی، رویدادهای سیاسی و تصمیمات سیاسی آورده شد، که در این بین به مفاهیم سیاسی با ۱۵۵۵ مورد بیشترین توجه شده بود. (۵۰٫۲۲ درصد کل فراوانی مؤلفه های آگاهی سیاسی یعنی تقریباً نیمی از فراوانی ها ) و بعد از آن نهادهای سیاسی با مجموع فراوانی ۱۲۷۶ مورد و ۴۱٫۲۱ درصد از فراوانی ها و سپس رویدادهای سیاسی با ۱۶۴ مورد ۵٫۲۹ درصد و بعداز آن تصمیمات سیاسی با ۶۳ مورد و ۲٫۰۳ درصد و کمترین توجه به چهره های سیاسی با مجموع فراوانی ۳۸ مورد برابر با ۱٫۲۲ درصد از فراوانی های مربوط به آگاهی سیاسی بوده است.
در اینجا می توان این نتیجه گیری را
yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;" width="531">
[شنبه 1399-09-22] [ 12:34:00 ق.ظ ]
|