موانع کارایی بورس اوراق بهادار تهران:

بورس اوراق بهادار تهران دارای مشکلاتی خاص است که اگر در رفع آن کوشش شود به کارا شدن آن کمک زیادی خواهد کرد. در این بخش سعی می‌شود با شناخت عوامل عمده کارا نبودن بورس و راهکارهای رفع مشکلات موجود در بورس اوراق بهادار تهران، روند کاراتر شدن آن تسریع شود(اله یاری، ۱۳۸۷):

۱-سیستم اطلاع رسانی در بورس اوراق بهادار تهران بسیار ناقص و نارسا میباشد و نیاز به روشهای پیشرفته تر در این مورد است تا اطلاعات به طور گسترده تر در اختیار عموم قرار گیرد از این‌رو برقراری جریان اطلاع رسانی شفاف و به موقع در سازمان بورس اوراق بهادار از طریق این موارد امکان پذیر می‌باشد:

-ارائه لحظه به لحظه آخرین اطلاعات در کلیه زمینه های موثر برتصمیمات سرمایه گذاران در قالبهای قابل فهم و تجزیه و تحلیل آن برای عموم.

-استفاده از تکنولوژی روز در جهت جمع آوری ، تجزیه و تحلیل و انتشار سریع اطلاعات.

-توسعه شبکه های کامپیوتری درشهرستان ها و ایجاد شبکه های کارگزینی در این مراکز ، جهت توسعه فعالیت بورس.

-الزام شرکتها به افشاء وضعیت مالی، تصمیمات مهم مقامات شرکت، ابداعات و اختراعات، ضرر و زیان احتمالی شرکت و هر گونه اطلاعات موثر بر تصمیمات سرمایه‌گذاران در اسرع وقت.

-ایجاد ترتیباتی جهت آشنایی عموم با وضعیت شرکتهای متقاضی ورود به بورس قبل از ورود سهام آنها دربورس.

-استقرار بخش مشاوره و همچنین مشاوره سرمایه‌گذاری در بورس یا بصورت تشکیلات جداگانه، به منظور تهیه گزارشات و اظهارنامه های رسمی شرکتها و تهیه و تنظیم اوراق و اطلاعات استاندارد.

۲-مشکل دیگر کمبود معاملاتی است که ناشی از عدم اقدامات لازم توسط دست اندر‌کاران بورس در جهت افزایش تقاضا در سطح جامعه است. این افزایش تقاضا میتواند بوسیله برنامه های آموزشی برای عموم مردم از طریق جراید در رسانه های گروهی انجام گیرد. که میتواند شامل موارد ذیل باشد:

-بالا بودن نرخ سود سپرده‌های بانکی، عدم شمول مالیات اینگونه سپرده ها و عدم ریسک سپرده های بانکی، مانع از سرمایه گذاری عموم مردم در بورس اوراق بهادار میشود. کاهش سود بانکی راهی برای هدایت بهینه سپرده ها و سرمایه های مردم و توسعه فعالیت بورس میباشد.

-سیستم پایه بانکی و عملکرد آن ، بایستی مکمل بازار بورس باشد و هر دو به سمت بازار سرمایه حرکت نمایند. بانکها با اعطای تسهیلات لازم به خریداران سهام بعنوان وثیقه از طرف صاحبان سهام ، می توانند در کنار بازار بورس نقش موثری را ایفا نمایند.

-به منظور ایجاد انگیزه های کافی برای سرمایه گذاران با وضع قوانین و مقررات خاص میتوان اطمینان لازم را در سرمایه گذاران نسبت به حقوق آنان، ایجاد نمود.

-بدلیل عدم آشنایی اکثر مردم نسبت به بورس اوراق بهادار و عملکرد در آن لازم است که از طریق رسانه‌های گروهی و تبلیغات، علاوه بر شناسایی بورس اوراق بهادار، فرهنگ مشارکت و فرهنگ سرمایه گذاری در بورس ترویج داده میشود.

۳-ایجاد مقررات لازم برای جلوگیری از فریب کاری و ایجاد قیمتهای کاذب از طریق انتشار اطلاعات نادرست.

۴-کمبود شدید متخصصین و تجزیه و تحلیلگران بازارهای مالی در بورس اوراق بهادار تهران.

یعنی افرادی که بتوانند انواع اطلاعات مختلف اطلاعات را تجزیه و تحلیل کنند، در چنین حالتی می‌توان انتظار داشت که اطلاعات موجود از طریق اقدامات افراد مطلع و آگاه به روی قیمتها منعکس شود. پیشنهاد می‌شود که مسیر حضور افراد متخصص در زمینه های مالی- اقتصادی حتی المقدور هموارتر شود و تعداد بیشتری از چنین افرادی جذب بازار شوند.

۵-یکی دیگر از مشکلات بازار سرمایه عدم وجود یا توسعه نیافتگی سازمانهای خود انتظام که از نهادهای نظارتی بازار سرمایه بشمار می‌روند (اعم از انجمنهای حرفهای در قالب موسساتی همچون جامعه حسابداران رسمی، انجمن های وکلا، شرکتهای سرمایه‌گذاری و صندوق بازنشستگی و کانون های معامله گران اوراق بهادار) که بایستی برای ایجاد و توسعه آنها برنامه ریزی کرد.

۶-عدم وجود بازارهای خارج از بورس که نقش بسزایی در تسهیل مبادلات اوراق بهادار و جذب سرمایه را بر عهده دارند. در کشور ما به دلایل مختلف از جمله مقررات سخت و دست و پاگیر، برقراری الزامات پذیرشی دشوار و عدم توانایی در برآورده کردن تمامی سلایق سرمایه گذاران از سوی بورس، بسیار از شرکتها (از ۳۰۰ هزار شرکت ثبت شده، تنها از ۵۰۰ شرکت از بورس اوراق بهادار پذیرفته شده اند) دربورس اوراق بهادار پذیرفته نشده اند که به این ترتیب اهمیت بازارهای خارج از بورس آشکار می‌شود.

۷-از دیگر مشکلات بورس سهم بالای اشخاص حقوقی و نهادهای دولتی از بازار سرمایه است که این شرکتها و موسسات در حال حاضر بعنوان بازارساز وارد بازار شدهاند و به جای تثبیت بازار با اقدامات، آگاهانه و یا غیر آگاهانه به آشفتگی بازار سرمایه دامن زده اند که بایستی به آن توجه شود.

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید