9

 

 

ایالت Sabah Saravak

 

 

قبیله های متنوع فرهنگی Ibans، Kadazans، Kadazandusun و کنیایی، هنرهای نمایشی و روستای فرهنگی ساراواک و بسیاری دیگر

 

 

 

 

منبع: (tourism Malaysia, 2009)
آنچه در بالا ذکر شد تنها بخش کوچکی از مناطق فرهنگی و گردشگری این کشور است.
روستای فرهنگی ساراواک که به “موزه زندگی” معروف است، برای حفاظت و نمایش میراث فرهنگی ساراواک تاسیس شده است. این روستا در پانتای دامای واقع در سانتوبونگ، در 32 کیلومتری مرکز ایالتی کوچینگ، واقع شده است و محل بی نظیری برای آشنایی با فرهنگ و شیوه زندگی محلی است. حدود 150 نفر در آن زندگی می کنند و فعالیت های سنتی روزانه اقوام مختلف ساراواک را به تصویر می کشند از قبیل روند ساخت ساگو و صنایع دستی. این افراد لباس های سنتی برتن کرده و برای بازدیدکنندگان رقص هایی را اجرا می کنند. ساکنین روستا درباره فرهنگ ها و شیوه های زندگی سنتی خود اطلاعاتی را در اختیار گردشگران قرار می دهند و گردشگران می توانند نمونه هایی از ساختمان هایی که نماینده هر یک از اقوام اصلی ساراواک هستند را مشاهده کنند؛ از قبیل خانه های طویل ایبان، بیدایو و اورانگ اولو، یک خانه بلند ملانائو و یک مزرعه چینی. این روستا یک سالن تئاتر نیز دارد که در آنجا رقص های محلی چندفرهنگی اجرا می شود. حتی می توان در روستای فرهنگی ساراواک، به سبک سنتی ایبان، مالای، بیدایو یا اورانگ اولو ازدواج کرد. معمولا از مهمانان دعوت می شود تا در مراسم شبانه شرکت کنند و یک نوع شراب برنج به نام تواک که ساخته خود ایبان است را بنوشند (Visitmalaysia, 2013). روستای ساراواک تنها یکی از 67 مقصد گردشگری فرهنگی کشور مالزی است که علاوه بر مقاصد فرهنگی، مالزی برگزارکننده ی جشنواره های بسیاری در طول سال است که بر پایه ی فرهنگ های گوناگون خود این مراسم انجام می شود.
جشنواره های کوالالامپور،
رقص بن،
جشن جهانی یونسکو،
جشنواره صباح ،
پونگال،
رنگ های مالزی وان،
جشن رودخانه ملاکا،
تایپوسام،
جشن فانوس ها
و ده ها فستیوال رسمی و صدها جشن محلی دیگر از آن جمله هستند. امسال در ماه ژوئیه اولین جشنواره گردشگری هنرهای معاصر مالزی نیز برگزار می شود.
گردشگری فرهنگی مالزی این مطلب را خاطر نشان می کند که میراث فرهنگی و تنوع قومی آن یکی از جاذبه های اصلی این کشور در بخش گردشگری است. موزه های این کشور نیز بر تنوع فرهنگی این کشور صحه می گذارد. چنانچه وقتی وارد وب سایت اصلی گردشگری مالزی می شویم، شعار آن ها چندفرهنگ گرایی است و در صفحه نخست آن اینگونه می خوانیم «مالزی دیگ درهم جوشی از نژادها و مذاهب، جایی که مالایی‌ها، هندی‌ها، چینی‌ها و گروه‌های قومی بسیار زیاد دیگر با صلح و صفا در کنار هم زندگی می‌کنند. چند فرهنگی بودن نه تنها مالزی را به بهشت هنر آشپزی تبدیل کرده، بلکه همچنین مالزی را به محل برگزاری صدها جشنواره هزار رنگ بدل ساخته است. جای تعجب ندارد که ما عاشق جشن گرفتن و معاشرت هستیم. مردمان مالزی، آدم‌هایی راحت، خونگرم و صمیمی هستند». به نوعی می توان اینگونه استنباط کرد که گردشگری فرهنگی در این کشور سهم بسیار بالایی را به خود اختصاص داده است.
4-3 گردشگری مذهبی مالزی
مالزی به دلیل تاریخ پر پیج و تابش و قرارگیری قومیت ها و نژادهای مختلف در این سرزمین همواره از فرهنگ سایر مردمان تاثیر گرفته است. یکی از این تاثیرات، تاثیرات مذهبی است. در سرتاسر این کشور شاهد مساجد، معابد و کلیساهایی هستیم که روزگاری محل عبادت مردم عصر خود بوده است و اکنون یک جاذبه ی گردشگری نیز به حساب می آید. در جهان امروز وجود اماکن مقدس، علاوه بر زیارت و انجام آداب و سنن دینی دارای ارزش تاریخی، معماری و سمبلیک نیز هستند. از این رو شاید گردشگری مذهبی آن طور که شاید و باید مانند گذشته وجود نداشته باشد ولی با این حال گروه زیادی از گردشگران، علاوه بر انگیزه های خود، به دلیل قرابت مذهبی و فرهنگی، نسبت به دیدن این اماکن اقدام می کنند. مالزی از همه ادیان بزرگ جهان دارای نمایندگی قابل توجهی است، طرفداران اصلی هر یک از ادیان تا حد زیادی منعکس کننده شخصیت چند قومی از جمعیت این کشور است. تنوع مذاهب موجود در مالزی بازتاب مستقیم تنوع نژادهایی است که در آن زندگی می کنند. تجلي مذاهب در مالزي نسبت به ديگر كشورهاي مشابه خيلي راحت تر است، چراکه مي توانيد آن را در طرح های معماری حیرت آوري در مساجد اسلامی، معبدهای بودایی و معابد هندوها و در کلیسا های مسیحی ها در سراسر كشور مالزی مشاهده كنيد. کک لوک سی که به معبد “سوپریم بلیس” نیز معروف است، بزرگترین معبد بودا در جنوب شرق آسیا و بدون شک یکی از معروفترین معبدها در پنانگ است و ایین بودایی در آن انجام می شود. معبد کوان ین (معبد الهه رحمت)، غارهای باتو ( زیارتگاه های هندوها)، معبد سام پو تونگ، مسجد کاپیتان کلینگ، کامپونگ هولو، مسجد آبی ، مسجد ملی و ابوبکر نیز از جاذبه های مذهبی هستند که هم توسط مردم مالزی و هم گردشگران کشورهای دیگر مورد بازدید قرار می گیرند.
اگرچه اسلام دین رسمی کشور مالزی است اما آزادی مذهب تضمین شده است. از این رو با بسیاری از فرهنگ های موجود همکاری می شود تا جشن ها و مراسم آیینی خود را انجام دهند. مالزی به طور طبیعی دارای بی شمار جشنواره در طول سال است. جشنواره های عمده عبارتند از:
عید فطر هاری رایا (مراسم بعد از حج و قربانی کردن گاو)،
عید قربان (فلاح زاده، 1383: 24)
سال نو چینی
دیپاوالی (جشن عبادت هندوها)،
کریسمس،
Vasakhi،
Hari Gawai،
دایاک
Tadau Ka’amatan،
جشنواره رقص بن (هر تابستان برای سپاسگزاری و بزرگداشت اجداد و نیاکان برگزار می شود

 

منبع فایل کامل این پایان نامه این سایت pipaf.ir است

)
و تایپوسام ( مراسم توبه هندوها) (Visit Malaysia, 2013).
برگزاری جشن ها و مراسم مذهبی مختلف در این کشور علاوه بر مسافران داخلی و درون مرزی، گردشگران خارجی را هم به این مراسم دعوت می کند. از آنجایی که مذهب خود یکی از شاخصه های فرهنگ است، نمی توان به درستی میان گردشگری فرهنگی و گردشگری مذهبی تمیز قائل شد. از این رو بسیاری از اماکن، جشنواره ها و مراسم کشور مالزی علاوه بر فرهنگی بودنشان، رنگ و بویی مذهبی نیز دارد. به دلیل قرارگیری مذاهب بزرگ جهان کنار یکدیگر، فرصتی به وجود آمده است که بسیاری از گردشگران می توانند جدای از انگیزه ی سفر خود، مراسم مذهبی خویش را نیز انجام دهند.