205406

 

 

207,139.58

 

 

 

 

1388

 

 

13695

 

 

13,694.10

 

 

212335

 

 

208,813.26

 

 

 

 

1389

 

 

13951

 

 

13,951.22

 

 

232392

 

 

231,513.55

 

 

 

 

RMSE

 

 

0.006158

 

 

0.038493599

 

 

 

 

Theil-U

 

 

5.28924E-05

 

 

0.020746468

 

 

 

 

مشاهده جداول فوق نشان می‌دهد، شاخص‌های مورد نظر بیان‌گر این ‌باشد که متوسط خطای شبیه سازی شده نسبت به مقادیر واقعی مقدار کوچکی است. هر چه معیارهای فوق به صفر نزدیک‌تر باشد، نشانه عملکرد بهتر مدل در شبیهسازی روند حرکت متغیر مورد نظر در طول دوره شبیه سازی است .
ب) آزمون باز تولید رفتار[127]
از پر کاربردترین آزمون‌ها در تعیین اعتبار مدل آزمون بازسازی رفتار مدل می‌باشد. در این آزمون‌ها به مقایسه رفتار متغرهای شبیه سازی شده در مدل و مقدار آن‌ها در دنیای واقعی پرداخته می‌شود. بر اساس این آزمون‌ها اگر شرایط اولیه مدل با شرایط دنیای واقعی یکسان باشد مدل باید به خوبی قادر به تولید مقادیر مشابه با رفتار متغیرهای دنیای واقعی باشد. در این آزمون جهت حرکت و روند متغیرها حائز اهمیت است و انطباق کامل متغیرها مد نظر نیست. به عبارتی همسویی روند متغیرها با آن چه که در مدل به تولید آن پرداخته است، اهمیت زیادی دارد.
برای انجام آزمون فوق ابتدا به مقایسه رفتار متغیرها در دنیای واقعی با مقادیر شبیه سازی شده در قالب یک گراف پرداخته می‌شود و میزان انحراف آن با مقادیر واقعی مشاهده می‌شود. علاوه بر این برای مقایسه دو سری از روش‌های آماری نیز استفاده می‌شود.
آزمون‌های مورد اشاره برای هدایت مدل‌ساز به ساخت مدلی که بتواند همانند دنیای واقعی رفتار کند، انجام می‌گیرد. از آن جا که در یک مدل ممکن است تعداد زیادی روابط ریاضی وجود داشته باشد، برای کسب اعتبار لازم بهتر است هر یک از روابط موجود در مدل به طوری مورد آزمون قرار گیرند و در هر مرحله از ساخت مدل این آزمون تکرار شود. اهمیت این مسئله از آن جهت است که معمولا در مدل‌هایی که متشکل از روابط زیادی است این آزمون می‌تواند تا حد زیادی دشوار باشد و یافتن روابطی که دارای خطا هستند به سادگی ممکن نباشد. هم‌چنین یافتن روابطی که منشا خطا در مدل هستند در شرایطی که رفتار یک مدل با گذشت زمان از رفتار واقعی آن دورتر می‌شود، به سختی امکان پذیر است، چرا که در این حالت معمولا جواب‌های نادرست مدل به نتایج نادرست‌تری منتهی می‌شوند و با گذشت زمان خطاهای مدل انباشته می‌شود. اگر چه این نوع خطا با گذشت زمان ممکن است افزایش یا کاهش بیابد، اما منشا نوعی کاهش اعتبار در مدل است که در سیستم‌های پویا به دلیل درون‌زا بودن اکثر متغیرهای مدل و فراوانی ارتباطات متقابل بین متغیرها، احتمال وقوع آن بیش‌تر است.
در این مطالعه مدل طراحی شده طی مراحل ساخت مکررا از طریق انجام آزمون‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گرفته است و در هر بار شبیه سازی امکان سنجش اعتبار مدل از طریق مقایسه شبیه سازی‌های صورت گرفته با مقادیر دنیای واقعی فراهم گردیده است.

 

دانلود کامل پایان نامه در سایت pifo.ir موجود است.