جدول (۴-۱۵): اعتبار سنجی رابطه خطی بین متغیرها

 

 

پارامتر برآوردی

 

ضریب تعیین

 

ضریب تعیین تعدیل‌شده

 

 

مقدار

 

۸۶۳/۰

 

۷۵۹/۰

 

به‌طوری‌که محاسبات خلاصه شده در جدول شماره ۴-۱۵ نشان می‌دهد، ضریب تعیین برابر ۸۶۳/۰ بوده و مقدار تعدیل‌شده آن در حالت استاندارد یا حذف عرض از مبدأ برابر ۷۵۹/۰ می‌باشد که نشان می‌دهد بیش از ۷۵ تا ۸۶ درصد از تغییرات متقابل بین متغیرهای مستقل و تابعی توسط رابطه برآوردی به کمک رگرسیون خطی مرکب به روش داده‌های تلفیقی بیان‌شده است. به جهت میل کردن ضریب تعیین برآوردی به عدد یک، می‌توان نتیجه گرفت که ” رابطه خطی در حد قوی ” بین متغیر وابسته کیوتوبین (عملکرد مالی) با سنجه‌های پنج‌گانه نسبت‌های مالی به‌عنوان متغیرهای مستقل وجود داشته است.
ه) تعمیم رابطه خطی برآوردی:
با عنایت به استفاده از نمونه تصادفی از بین شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران، برای تعمیم نتایج به‌دست‌آمده در مورد ارتباط بین متغیرها، در این بخش از گزارش به تعمیم رابطه برآوردی بر مبنای دو آزمون تی استیودنت و فیشر پرداخته شده است.
همان‌طور که در ستون آخر جدول شماره ۴-۱۴ ملاحظه شد، سطوح معنی‌دار بر مبنای نتایج آزمون تی استیونت به ترتیب برابر با: ۰۰۰۱/۰ و ۰۰۰/۰ و ۰۰۰/۰ و ۰۰۰/۰ و ۲۷۲/۰ و ۰۱۱/۰ و ۳۱۸/۰ و ۵۲۶/۰ و ۵۲۵/۰ و ۰۰۴/۰ و ۰۹۹/۰ و ۸۷۷/۰ و ۰۰۶/۰ و ۰۰۰/۰ و ۰۰۰/۰ و ۴۹۷/۰ و ۲۳۲/۰ و ۰۰۰/۰ و ۱۹۴/۰ و ۰۰۰/۰ به ازای پارامترهای عرض از مبدأ و شیب سنجه‌های بیست‌گانه متغیرهای نسبت‌های مالی در جامعه آماری شرکت‌های منتخب بورس اوراق بهادار تهران به‌عنوان متغیرهای مستقل اصلی محاسبه شده است. با مقایسه هر یک از این سطوح معنی‌دار با سطح معنی‌دار آزمون که عموماً ۵ درصد و گاهی ۱ درصد فرض می‌کنند، همان‌طور که در جدول ۴-۱۴ نشان داده‌شده، در کلیه موارد به‌استثنای ﺗﻮان ﭘﺮداﺧﺖ ﺑﻬﺮه، ﻣﺘﻮﺳﻂ دوره‌ی وﺻﻮل ﻣﻄﺎﻟﺒﺎت، ﮔﺮدش ﻣﻮﺟﻮدی ﻛﺎﻻ، دوره‌ی ﮔﺮدش ﻛﺎﻻ، ﮔﺮدش دارایی‌های ﺛﺎﺑﺖ، ﮔﺮدش سرمایه‌ی در گردش، بازده‌ی ارزش وﻳﮋه و ﻧﺴﺒﺖ ﻗﻴﻤﺖ ﺳﻬﺎم ﺑـﻪ درآﻣـﺪ رابطه خطی بین متغیرها پذیرفته‌شده است. بنابراین با عنایت به ضریب تعیین به‌عنوان معیار اعتبار سنجی یا قدرت توضیح دهندگی رابطه خطی برآوردی که بین ۷۵ تا بیش از ۸۶ درصد در حالت استاندارد و معمول بوده و به یک نزدیک می‌باشد، که این رابطه قوی در سطح ۹۵ و ۹۹ درصد اطمینان به جامعه آماری یا شرکت‌های بورس اوراق بهادار تهران قابلیت تعمیم را دارد. در حد قوی بودن رابطه خطی بین متغیرها حاکی از ارتباط معنادار بین متغیرهای مستقل و تابعی می‌باشد.
علاوه بر آزمون معنی‌داری تک‌تک پارامترهای برآوردی با استفاده از معیار تی استیودنت به شرحی که در بند “ب ” مطرح شد، در این قسمت با استفاده از تحلیل واریانس رابطه خطی بین متغیرهای مستقل و وابسته مورد آزمون قرارگرفته است. استفاده از این آزمون به‌تبع تحقیقات مرتبط یا مشابه و با معیار فیشر بوده است. در این آزمون فرض صفر خطی نبودن رابطه برآوردی در مقابل فرض مخالف رابطه خطی بین کیو توبین (عملکرد مالی) به‌عنوان متغیر وابسته و سنجه‌های نسبت‌های مالی به‌عنوان متغیرهای مستقل تعریف شده است. نتایج آزمون تعمیم رابطه خطی بین متغیرهای وابسته و مستقل، با استفاده از آزمون تحلیل واریانس را می‌توان به‌صورت جدول ۴-۱۶ خلاصه نمود:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

جدول (۴-۱۶): تحلیل واریانس
سطح معناداری آماره F درجه آزادی خطاها
۰/۰۰۰ ۶۴/۴۳
 
 
 
yle="box-sizing: inherit; width: 1104px;" width="531">