برای دانلود متن کامل این فایل به سایت torsa.ir مراجعه نمایید.

ریت زنجیرهتأمین پنج سطح عملکردی در نظر گرفته شده که هر کدام در راستای سازماندهی سازمان است. مهارت و اثربخشی مدیریت زنجیرهتأمین به صلاحیت و درستی این پنج سطح وابسته است.
سطح اول: ترکیب شرکای زنجیره تأمین: زنجیرهتأمین بر اساس کارآیی عوامل راهبردی و با توجه به نیازمندیهای مشتری زنجیره تأمین، برنامهریزی شده است، طوری که محدوده محصولات موجود، خدمات، محصولات جدید یا پخش مشتریان را پوشش دهد. بر پایه آگاهی از محصول نهایی در زنجیرهتأمین پایهریزی میشود. این امر نشان میدهد که در دوره طولانی، کیفیت محصولات برای ادامه رقابت، باید توسعه و بهبود بیابد و همچنین یکپارچگی زنجیرهتأمین، میزان رقابتپذیری سازمان را تعیین خواهد کرد.
سطح دوم: استقرار ارتباطهای مشارکتی: این قسمت به انواع مشارکتها و تعاملات ضروری شرکت اشاره میکند. این عملکرد، ارتباطهای زنجیرهتأمین را به مشارکت با عوامل خارج از سازمان گسترش میدهد. هر تغییری در زنجیرهتأمین باید به اطلاع شرکاء برسد و در تمام زنجیره پیاده شود. در این قسمت عملیات پشتیبانی فرآیندهای زنجیرهتأمین به صورت ذیل میشود:
سازماندهی تغییرات و نقش عملکردها در تغییرات زنجیرهتأمین؛
فرآیند مشارکتی برای طراحی مجدد زنجیرهتأمین؛
اجرای ارزیابیها و نقش آنها؛
جایگاه عملکرد مدیریت زنجیرهتأمین در شرکت.
سطح سوم: طراحی زنجیرهتأمین بر مبنای سوددهی: مدیریت زنجیرهتأمین، مشارکت مؤثر عوامل خارج از شرکت را ایجاب میکند، اما ارتباط هر شرکت با شرکتهای خارج از آن بسیار مشکل زاست. در مورد شرکا دقت به موارد ذیل ضروری است:
مرکز رقابت: هدف مدیریت زنجیرهتأمین و اینکه انتخاب شرکا چه تأثیری بر اهداف رقابتی دارد، انگیزه شرکا و ترکیب آنها نیز مهم است.
سطح چهارم: اطلاعات مدیریت زنجیره تأمین: نقش سیستمهای اطلاعات در اصلاح زنجیرهتأمین اهمیت خاصی دارد. این بخش نقش فنآوری را در اصلاح زنجیرهتأمین نشان میدهد. تغییرات در سیستم باید اصلاح فرآیندها و راهبرد شرکت و موارد زیر را تحت شعاع قرار دهد.
عناصر سیستم زنجیرهتأمین؛
نوآوری مربوط به فنآوری؛
استفاده از علائم نرم افزاری؛
مشکلات موجود در مراحل استقرار.
سطح پنجم: کاهش هزینه زنجیرهتأمین: اصلیترین هدف استقرار زنجیرهتأمین، کاهش هزینه است. این تلاشها برای راهبردها و سیاستهای افزایش کارآیی انجام میشود. پنج عامل اصلی مؤثر در کاهش هزینهها عبارتند از:
شفاف نبودن فرآیندهای زنجیرهتأمین؛
تغییرات مکرر رویههای داخلی و خارجی شرکت؛
ضعف موجود در طراحی تولید؛
وجود اطلاعات ناقص یا عدم اطلاعات برای تصمیمگیری؛
ضعف یا نبود حلقههای مؤثر بر زنجیرهتأمین در ارتباط بین شرکای زنجیرهتأمین(قضاتی، ۱۳۸۷، صص ۱۵و۱۴).
۲-۲-۸- فازهای تصمیمی در یک زنجیره تأمین




 
موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...