2

 

 

کیفیت

 

 

0.881

 

 

 

 

3

 

 

خدمات

 

 

0.826

 

 

 

 

4

 

 

هزینه

 

 

0.833

 

 

 

 

همانطور که در جدول 3-2 مشاهده میشود مقدار آلفای کرونباخ برای تمام متغیرها، از 0.7 بیشتر میباشد، بنابراین پایایی پرسشنامه تائید میگردد.
3-9- تصمیمگیری در شرایط فازی
تصميمگيري فرآيند يافتن بهترين موقعيت در بين گزينههاي موجود است. تقريباً در اکثر مسائل تصميمگيري به علت کثرت معيارها، تصميمگيرنده دچار مشکل ميشود. از اين رو براي اکثر مسائل، تصميمگيرنده ميخواهد به بيش از يک هدف، در راستاي انتخاب نحوه اجراي فعاليتها، دست يابد (Zeleny, 1982).
در تصميمگيري چندمعياره کلاسيک وزن معيارها کاملاً شناخته شده است؛ اما بهدليل وجود ابهام و عدم قطعيت در اظهارات تصميمگيرنده، بيان دادهها بهصورت قطعي نامناسب است. از آنجاييکه قضاوتهاي انساني نميتوانند بهوسيله مقادير عددي دقيق برآورد شوند و معمولاً مبهم هستند؛ ازاينرو نميتوان از تکنيکهاي تصميمگيري کلاسيک براي اينگونه مسائل تصميمگيري استفاده کرد (آسیان، 1387). در سالهاي اخير تلاشهاي بسياري براي رفع اينگونه ابهامات و عدم قطعيتها صورت پذيرفته که نهايتاً منجربه بکارگيري تئوري مجموعههاي فازي در روشهاي ارزيابي چندمعياره گرديده است (Chen & Hwang, 1992).
تئوري فازي در سال 1965 توسط پروفسور لطفيزاده نشر پيدا كرده است. اين تئوري براي شرايط متغير و شرايط غير قابل مقايسه بودن مناسب است. قضاوتهاي مردم عموماً بهصورت مبهم مانند عبارات زباني: مساوي، نسبتاً قوي، خيلي قوي، بينهايت قوي و … با يك درجه اهميت ميباشد. تئوري فازي ميتواند به ابهام موجود در عبارتهاي زباني نظردهندگان كمك كند .(Semih, 2009) مطلوبيت گزينهها در مقايسه با همه معيارها معمولاً به صورت اعداد فازي بيان ميگردند که آن را مطلوبيت فازي مينامند و توسط روشهاي ارزيابي تصميمگيري فازي سنجيده ميشوند. رتبهبندي گزينهها بر اساس مقايسه مطلوبيتهاي فازي مربوطه است (Yeh & Deng, 2004).
3-9-1- تکنیک تاپسیس فازی
تاپسيس (روش اولويتبندي با توجه به شباهت با راهحل ايدهآل مثبت)، بهعنوان يکي از روشهاي کلاسيک MCDM شناخته شده است که در سال 1981 توسط هوانگ و يون براي حل مسائل MCDM توسعه داده شد که بر اساس تعيين ايدهآل بود. گزینه[43] انتخاب شده بايد داراي كوتاهترين فاصله از ايدهآل مثبت و از طرف ديگر بيشترين فاصله از ايدهآل منفي باشد (Hwang & Yoon,1981). سابقه استفاده از مدل تاپسيس در ایران از آغاز دهه 1370 به شکل محدود آغاز شده است و موارد استفاده از وضعیت فازی به چند سال اخیر محدود میشود.
مراحل تصميمگيري به كمك تكنيك تاپسيس فازي بهشرح زير است:
مرحله 1- بدست آوردن بردار اوزان w~j
مرحله 2- نرمالايز كردن ماتريس بدست آمده از نظرسنجي خبرگان در رابطه با گزینهها كه ماتريس جديدي به شرح زير ميباشد:
 
(1)
مربوط به شاخصهايي كه در رابطه باسود است (فرمول 2).
مربوط به شاخصهايي كه در رابطه با هزينه است (فرمول 3).
 
(2)
 
(3)
مرحله 3- بنابراين ماتريس وزندهي شده به شكل فرمول 4 ميشود:

 

برای دانلود متن کامل پایان نامه به سایت zusa.ir مراجعه نمایید.