1. اختصاص دوره ی زمانی طولانی مدت به کار و تلاش در طول عمر.

کنترل امیال نفسانی
تعریف مفهومی
منظور از میل، کشش، نیرو و جاذبه ای است که فرد را از بیرون تحت تأثیر قرار می دهد و این کشش و جاذبه ی بیرونی در یکی از اعضا و جوارح فرد – مثل چشم، گوش،زبان، شکم، دست و پا -تجلی می یابد. لذا منظور از کنترل امیال نفسانی در تحقیق حاضر تسلط اراده ی انسانی – با خاستگاه درونی – بر کشش ها و جاذبه های بیرونی می باشد.(زارعی متین ، 1381، ص 4)
تعریف عملیاتی
کنترل امیال نفسانی در این پژوهش شامل رفتارهای زیر می باشد:

1. پرهیز از بیان سخنان خشم آلود، خلاف واقع و تلافی جویانه؛

1. پرهیز از گوش دادن به سخنان تخریبی افراد بر علیه یکدیگر،شنیدن شکایت افراد شاکی در تمام شرایط، کسب اخبار و اطلاعات از تمام افراد و کانال ها، شنید دیدگاه های دو طرف دعوا؛

1. پرهیز از نگاه های خشو آلود و تقسیم عادلانه ی نگاه خدبین افراد؛

1. پرهیز از هرگونه اقدام عملی که منجر به تضییع حقوق مالی،جانی، آبرویی و اخلاقیدیگران شود.

حق از لحاظ لغوی به معنای ثابت، واجب، اعتدال و باز کردن می باشد و از لحاظ اصطلاحی به معنای قدرت و مزیتی است برای یک شخص که به وسیده ی آن می تواند پاره ای از امور را از شخص دیگر بخواهد و یا اعمال افعالی در چیزی کند.
در پژوهش حاضر حق به معنای امتیاز و مزیتی است که کارکنان ( و مردم ) نسبت به مدیر یا ( رهبر ) داشته و مدیران ملزم به مکلف به رسمیت شناختن و رعایت این مزیت ها می باشند و کارکنان نیز می تونند و باید این مزیت های کارکنان در چهار بعد مالی ( اقتصادی )، جانی ( حیات )، آبرویی و اخلاقی ( معنوی ) مورد نظر است و بدین معناست که مدیران ملزم و مکلف به رعایت و پرهیز از ضایع سازی امتیازات و مزیت های مالی ( اقتصادی )، جانی ( حق حیات )، آبرویی و اخلاقی ( معنوی ) کارکنان می باشند.
در بعد اخلاقی مدیران وظیفه دارند از نظر اخلاقی کارکان خود را توصیه و هدایت نمایند.
نظم
تعریف مفهومی
منظور از نظم در تحقیق حاضر، آن دسته از رفتار های فرد نسبت به رعایت زمان خاص انجام فعالیت ها و همچنین رعایت مکان خاص قرار دادن اشیاء است.(رضایی زاده ، 1385، ص 42)
تعریف مفهومی
در این پژوهش، نظم شامل رفتارهای زیر می باشد:

1. انجام هر فعالیت در زمان خاص خود ( نظم زمانی )؛

1. قرار دادن اشیاء و لوازم شخصی و کاری در مکان خود ( نظم مکانی ).

نیت ( تصمیم ) و عمل خالص
تعریف مفهومی
نیت از ریشه ی (( نَوَیَ )) به معنای قصد کردن است. منظور از نیت، یک تصمیم آگاهانه در زمینه ی انجام یک عمل ( رفتار ) خاص، با یک جهت گیری مشخص و منظور از عمل مجموعه ی رفتارهای فرد می باشد.
منظور از نیت خالص در پژوهش حاضر، تصمیم آگاهانه بر انجام رفتار ( عمل ) به منظور کسب رضایت و خشنودی خداوند است؛ به گونه ای که خواست و رضایت او بر خواست و رضایت دیگران ( مردم ) مقدم شمرده می شود و منظور از عمل خالص این است که نظر مثبت یا منفی دیگران تأثیری در تقویت یا خاموش سازی رفتار نداشته و فرد انتظار نداشته باشد که به علت رفتار خود مورد ستایش و ثنای دیگران واقع شود.
لذا منظور از نیت و عمل خالص این است که بر انجام رفتار ( عمل ) – در بعد درونی و عملی بیرونی – فقط و فقط برای خدا و خشنودی او تصمیم بگیرد.(تقی زاده اکبری ، 1387، ص 195)
تعریف عملیاتی
در تحقیق حاضر نیت و عمل خالص شامل موارد زیر است:

1. مقدم شمردن خواست و رضایت خداوند بر خواست و رضایت مردم در تصمیمات خود؛

1. مقدم شمردن خواست و رضایت خداوند بر خواست و رضایت مردم دررفتار های خود؛

1. اختصاص زمانی مشخص و در حد کافی به استراحت ( و خواب ) در شب از طریق تنظیم چرخه ی خواب و بیداری خود؛

1. استراحت و تجدید قوای فیزیکی در حد کافی در طول روز.

4-2-2 مفهوم مدیریت برخود از دیدگاه اندیشمندان مدیریت
صاحب نظران مختلف در زمینه ی تعریف مدیریت بر خود چها رویکرد را مورد توجه قرار داده اند.
1-4-2-2رویکرد برون گرایی ( رفتار گرایی )
برخی اندیشمندان همچون لوتانز، استیرز، رابینز، داگلاس، جوکیوس، اسکلندر وایروین، بین و کاسکیو، تحت عناوینی همچون خود مدیریتی رفتاری و کنترل رفتار خود، بر رفتار تمرکز کرده و با ارائه استراتژی ها و راه کارهای مختلفی، در صدد کنترل و اعمال تغییرات در رفتار خود در راستای اهداف مورد نظر می باشند. از دیدگاه این دسته از صاحب نظران، مدیریت بر خود به معنای کنترل رفتار خود و ایجاد تغییر در آن است.

1. مدیریت رفتار خود ( کنترل خود ) به مفهوم تنظیم تعمدی محر کات، فرآیندهای پنهانی ( شناختی ) و عواقب پاسخ توسط مدیر برای نیل به نتایج رفتاری از پیش تعیین شده می باشد.

1. خود مدیریتی رفتاری عبارت است از فرآیند تعدیل رفتار خود از طریق نشانه های مدیریتی سیستماتیک، فرآیندهای شناختی و پیامدهای اقتضایی. به بیان دیگر، خود مدیریتی رفتاری یک رویکرد برای یاد گیری و تغییر رفتار است که بر خود فرد تأکید دارد که از خلاقیت و ابتکار خود برای کنترل فرآیند تغییر استفاده نماید. در اینجا تأکید بر رفتار است نه نگرش ها، ارزش ها یا شخصیت. در خود مدیریتی رفتاری تأکید ویژه ای بر فرآیندهای شناختی – متأثر از تئوری یادگیری اجتماعی – وجود دارد.

1. خود رهبری مجموعه ای از فرآیند هاست که از طریق آن افراد رفتار خود را کنترل می کنند.

1. مدیریت بر خود به معنای استفاده از مفاهیم یادگیری به منظور مدیریت رفتار خود درراستای کاهش نیاز به کنترل مدیریتی می باشد. مدیریت بر خود مستلزم مهارت یافتن – به طور حساب شده – در محرکات، فرآیندهای درونی و پاسخ ها برای دست یابی به نتایج رفتاری شخصی می باشد. فرآیندهای اساسی شامل مشاهده ی رفتار خود، مقایسه ی رفتار با استاندارد – می باشد.

1. کنترل رفتار خود، مستلزم انتظار مثبت از خود می باشد.

1. مدیریت بر خود به مفهوم برنامه ریزی، سامان دهی، هدایت و کنترل تلاش ها و منابع خود می باشد. استفاده مؤثر از زمان – برای پرداختن به پروژه ها بر اساس اولویت بندی و فعالیت های مدیریتی – در راستای مدیریت برخود از اهمیت ویژه ای برخوردار است. یعنی چنانچه یک مدیر اجرایی اهمیت وظایف خود را ارزیابی کرده و فعالیت های خود را بر این اساس طبقه بندی نموده و کارهای روزانه ی خود را بر این مبنا چک کند او مدیریت بر خود را توسعه و بهبود بخشیده است.

1. مدیریت برخود شامل چگونگی تعیین اهداف خویش، تخصیص زمان، نظارت بر پیشرفت خود و چگونگی ارتباط با دیگران می باشد. به منظور کاربرد این امور در سطح وسیع تر مدیر باید خود مدیریتی را در متن وسیع تر یک برنامه ی زندگی ببیند. این برنامه ی زندگی شبیه طرح کسب و کار برای یک شرکت است زیرا با اهداف ( رسالت ) شروع شده و مسیری را به سوی تحقق این اهداف تعیین می کند.

مدیریت برخود علاوه بر تهیه ی برنامه ی زندگی مستلزم (( خود آگاهی )) – شناخت سبک مورد علاقه ی خود و نقاط قوت و ضعف خود – از طریق خود ارزیابی و همچنین ((مدیریت زمان )) از طریق تعیین اولویت های کاری و همچنین پرداختن به اولویت های دشوار – کارهای سختی که مدیران از آن فراری هستند – از طریق ایجاد اولویت و تهیه ی یک چهارچوب عملکرد و همچنین (( مدیریت رئیس خود)) – از طریق کسب دانش در مورد سبک ها، برنامه های کاری و ارتباطات – می باشد.

1. مدیریت برخود رویکردی نو برای حفاظت از رفتارهای جدیداًَ آموخته شده می باشد هر چند که ابتدا در زمینه ی رفتارهای آموخته شده توسعه داده شد.(رضایی ، 1385، ص 50-52)

2-4-2-2رویکرد درون گرایی ( ابعاد نامشهود )
برخی اندیشمندان همچون دین تی، رابینز، گردن، بنیس، ریگل، جکسون، و اسلوکم بر ابعاد نامشهود انسان – همچون احساسات و ارزش ها – تمرکز کرده اند. این دسته از صاحب نظران تحت عناوینی همچون مدیریت برخود و خود رهبری مباحث خویش را ارائه نموده اند. بر اساس این رویکرد، مدیریت بر خود به معنای شناخت و استفاده مؤثر از ابعاد نامشهود خود به منظور تحقق اهداف می باشد.

1. تواناییها شخصی مدیران شامل توانایی شناختی – کسب مقادیر زیاد اطلاعات و تفکر در مورد موضوعات – توانایی رشد – توانایی فهم احساسات و ارزش های خود و استفاده ی مؤثر از احساسات خود به منظور مدیریت برخود و دیگران – توانایی بهبود – توانایی فهم محدودیت های خود – ایجاد بازخورد و ایجاد چالش های جدید یادگیری و بهبود – می باشد.

لذا مدیریت بر خود در حوزه ی توانایی رشد بوده و مستلزم استفاده ی مؤثر از احساسات خود می باشد.

1. خود مدیریتی یکی از ابعاد پنج گانه ی هوش عاطفی بوده و به معنای (( توانایی مدیریت احساسات و محرکات خود می باشد.

هوش عاطفی به معنای طبقه بندی مهارت های غیر شناختی و توانایی هایی است که بر توانایی شخصی در سازگاری در تقاضاها و فشارهای محیط تأثیر دارد.
سایر ابعاد هوش عاطفی عبارتند از:

1. خود آگاهی: توانایی شناخت احساسات خود؛

1. خود انگیزشی: توانایی پافشاری کردن در برابر موانع و شکست ها؛

1. انتقال فکر، تلقین: توانایی درک چگونگی احساس دیگران؛

1. مهارت های اجتماعی: توانایی ادره ی احساسات دیگران.