بعد مالی و اقتصادی

سرمایه­گذاری در فناوری اطلاعات هزینه زیادی دارد و مدیران موسسات در خصوص بازگشت این سرمایه نگران هستند. کاهش هزینه­ها در دنیای اقتصاد وسیله مهم و موثری برای ضمانت حیات و دوام سیستم به خصوص سیستم­های دولتی است. برای حل مسائل و مشکلات اقتصادی یا باید هزینه­ها را کاهش داد یا درآمد­ها را افزایش. تحلیل اقتصادی بیشترین روش به کار رفته جهت ارزیابی تأثیر سیستم جدید است. معمولترین آنالیز شناخته­شده به روش تجزیه و تحلیل هزینه/فایده معروف است و روش کار بدین صورت است که در آن سود و صرفه­جویی­هایی که از یک سیستم معین انتظار می­رود را مشخص می­کنند و آن را با هزینه­ها مقایسه می­کنند. اگر سود بر هزینه­ها چیرگی داشت آن وقت تصمیم به طراحی و پیاده­سازی سیستم گرفته می­شود. یک مؤسس پیش از اقدام به هر عملی باید به درستی هزینه را در مقابل سود بسنجد. مشخص کردن فاکتورهای سود و هزینه بسیار مهم هستند که می­توانند بدین صورت طبقه­بندی شوند: ۱- هزینه­های توسعه و ایجاد ۲- هزینه­های عملیاتی. این تجزیه و تحلیل هزینه­ها در سیستم ایجاد می­شود و مزایا خارج از سیستم قابل اشتقاق است. مطالعه بر پایه زمان: این روش بر مبنای زمان مورد نیاز برای رسیدن به بازگشت سرمایه گذاشته شده­است. ارزش آتی یک پروژه نیز یکی از عوامل بررسی است.

۲-۱۳-۳- بعد نیروی انسانی

متغیر نیروی انسانی از ارزش فوق­العاده ای در راه­اندازی سیستم برخوردار است. متغیر نیروی انسانی قادر به ایجاد تغییر در سرمایه مادی و همچنین سایر سرمایه­ها است به همین دلیل است که گردآوری نیروی انسانی بر اساس اصل لیاقت و شایستگی از مهمترین اصول جذب نیروی انسانی مورد نیاز سیستم است. نظام بهسازی در واقع مدیر را وا می­دارد تا ضمن ارزیابی کارکنان نیازهای آموزشی را با توجه به اهداف سیستم شناسایی نموده و در راستای آموزش کارکنان و پرورش مدیران، نیروی انسانی را مهیا سازد که دارای بینش و بصیرت عمیقتر ، دانش و معرفت بالاتر و توان و مهارت بیشتری باشند. بدیهی است که اگر سه ابزار مهم رهبری و سرپرستی، ایجاد انگیزش و ارتباطات مناسب بین کارکنان سیستم و برقراری نظم در درون سیستم به شیوه ای صحیح بکار گرفته شود، می تواند شوق به انجام وظای در کارکنان ، کاهش تعارضات ، حسن تفاهم ، اعتماد متقابل ، نظم و هماهنگی و کار بهتر را در پی­داشته باشد( عباسی ، ۱۳۸۰ ) در مورد پیاده­سازی فناوری RFID باید مقاومت افرادی را که به طور مستقیم با این فناوری کار می­کنند را در نظر داشت. ابتدا کارکنان مبادی ورودی که مسئول کنترل کالاهای وارداتی هستند.  همچنین شرکت­های واردکننده که به دلیل هزینه­های بالاتر و … در برابر این فناوری مقاومت می­کنند. استراتژی­ها و سیاست­های دولت به تنهایی برای تشویق استفاده از فناوری RFID در کشور کافی نیست . اگر مردم و سازمان­ها به سطحی از آگاهی و اعتماد و درک مزایای این فناوری دست یابند، این فناوری در نهایت به یک واقعیت تبدیل خواهد شد.

 متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید:

متن کامل

اهداف تحقیق

۱-۴-۱- هدف اصلی

1. تعیین رابطه بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک با اعتماد عمومی

۱-۴-۲- اهداف فرعی

1. تعیین رابطه بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و بعد اطمینان (از ابعاد اعتماد عمومی)
2. تعیین رابطه بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و بعد خطرپذیری (از ابعاد اعتماد عمومی)
3. تعیین رابطه بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و بعد اطمینان (از ابعاد اعتماد عمومی)
4. پیش­بینی میزان استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک براساس ابعاد اعتماد عمومی

۱-۴-۳- اهداف جانبی

1. تعیین میزان استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه
2. تعیین میزان اعتماد عمومی و ابعاد آن در جامعه مورد مطالعه
3. تعیین نقش متغیرهای جمعیت شناختی در استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه
4. تعیین نقش متغیرهای جمعیت شناختی در اعتماد عمومی در جامعه مورد مطالعه

۱-۵- فرضیات تحقیق

۱-۵-۱- فرضیه اصلی

بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و اعتماد عمومی رابطه معنادار وجود دارد.

۱-۵-۲- فرضیه های فرعی

1. بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و بعد اطمینان (از ابعاد اعتماد عمومی) رابطه معنادار وجود دارد.
2. بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و بعد خطرپذیری (از ابعاد اعتماد عمومی) رابطه معنادار وجود دارد.
3. بین استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک و بعد اطمینان (از ابعاد اعتماد عمومی)رابطه معنادار وجود دارد.
4. میزان استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک توسط ابعاد اعتماد عمومی قابل پیش­بینی است.

۱-۶- سؤال‏های جانبی

1. استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه به چه میزان است؟
2. اعتماد عمومی و ابعاد آن در جامعه مورد مطالعه به چه میزان است؟
3. نقش متغیرهای جمعیت‏شناختی در استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه چگونه است؟
4. نقش متغیرهای جمعیت‏شناختی در اعتماد عمومی در جامعه مورد مطالعه چگونه است؟

۱-۷- تعریف واژه‌های تحقیق

۱-۷-۱-تعریف نظری واژه‏ها

اعتماد بین جامعه و دولت^[۱]

این اعتماد را می‏توان به‏عنوان اطمینان به ‏اعتماد پذیری جامعه نسبت به‏نظام، باتوجه ‏به‏رشته پیامدها یا رویدادهای معین تعریف کرد (نادمی، ۵۲:۱۳۸۸).

اعتماد عمومی^[۲]

اعتماد عمومی نیز باور مردم نسبت به رفتارها و اقدامات خاصی است که انتظار دارند از دولت ببینند(لومن^[۳]، ۱۸۰:۱۹۷۹)

اطمینان عمومی^[۴]

نوعی احساس مثبت است که مردم با گذشت زمان نسبت به دولت، مقامات سازمان‏های دولتی، عملکرد آنها پیدا می­کنند(منوریان و همکاران، ۱۳۸۸).

حس درست‏کاری^[۵]

انجام دادن کار از روی راستی و درستی، با امانت‏داری کاری را انجام دادن، صحیح و سالم انجام دادن کارها (کثیری ، ۱۳۸۴: ۱۱۰).

خطر پذیری^[۶]

بیان کننده میزان خطرپذیری مردم در برقراری ارتباط با دولت و مقامات سازمان­های دولتی برای ارائه آزادانه انتقادت و پیشنهادات آنان می­باشد(حسنی، ۱۳۸۹).

دولت الکترونیک^[۷]

دولت الکترونیک استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به‏منظور توزیع خدمات دولتی به صورت مستقیم و ۲۴ ساعته به مردم می­باشد(هولدن^[۸] ، ۲۰۰۳).

[۱]-TrustBetween SocietyAnd Government

[۲]-Public Trust

[۳]– Luhmann

[۴]-Confidence

[۵]-SenseOf Integrity

[۶]-Risk

[۷]-E- Government

[۸]–  Holden

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

سؤال‏های جانبی

1. استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه به چه میزان است؟
2. اعتماد عمومی و ابعاد آن در جامعه مورد مطالعه به چه میزان است؟
3. نقش متغیرهای جمعیت‏شناختی در استفاده شهروندان از خدمات دولت الکترونیک در جامعه مورد مطالعه چگونه است؟
4. نقش متغیرهای جمعیت‏شناختی در اعتماد عمومی در جامعه مورد مطالعه چگونه است؟

۱-۷- تعریف واژه‌های تحقیق

۱-۷-۱-تعریف نظری واژه‏ها

اعتماد بین جامعه و دولت^[۱]

این اعتماد را می‏توان به‏عنوان اطمینان به ‏اعتماد پذیری جامعه نسبت به‏نظام، باتوجه ‏به‏رشته پیامدها یا رویدادهای معین تعریف کرد (نادمی، ۵۲:۱۳۸۸).

اعتماد عمومی^[۲]

اعتماد عمومی نیز باور مردم نسبت به رفتارها و اقدامات خاصی است که انتظار دارند از دولت ببینند(لومن^[۳]، ۱۸۰:۱۹۷۹)

اطمینان عمومی^[۴]

نوعی احساس مثبت است که مردم با گذشت زمان نسبت به دولت، مقامات سازمان‏های دولتی، عملکرد آنها پیدا می­کنند(منوریان و همکاران، ۱۳۸۸).

حس درست‏کاری^[۵]

انجام دادن کار از روی راستی و درستی، با امانت‏داری کاری را انجام دادن، صحیح و سالم انجام دادن کارها (کثیری ، ۱۳۸۴: ۱۱۰).

خطر پذیری^[۶]

بیان کننده میزان خطرپذیری مردم در برقراری ارتباط با دولت و مقامات سازمان­های دولتی برای ارائه آزادانه انتقادت و پیشنهادات آنان می­باشد(حسنی، ۱۳۸۹).

دولت الکترونیک^[۷]

دولت الکترونیک استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات به‏منظور توزیع خدمات دولتی به صورت مستقیم و ۲۴ ساعته به مردم می­باشد(هولدن^[۸] ، ۲۰۰۳).

۱-۷-۲- تعریف عملیاتی واژه ها

استفاده از دولت الکترونیک

در این پژوهش امتیازی که پاسخگو از گویه‏های ۱ تا ۷ پرسشنامه میزان استفاده از دولت الکترونیک به‏دست می‏آورد، نشان‏گر میزانی است که او از خدمات دولت الکترونیک بهره می­برد. بالاترین امتیاز ۳۵ و پایین‏ترین امتیاز ۷ می‏باشد و هر چه امتیازی که پاسخگو به­دست می‏آورد بالاتر باشد، میزان استفاده او از دولت الکترونیک بیشتر است.

اعتماد عمومی

در این پژوهش امتیازی که پاسخگو از گویه‏های ۱ تا ۲۸ پرسشنامه اعتماد عمومی به‏دست می‏آورد، نشان‏گر میزان اعتماد عمومی نسبت به خدمات دولت الکترونیک می‏باشد. بالاترین امتیاز ۱۴۰و پایین‏ترین امتیاز ۲۸ می‏باشد و هر چه امتیازی که پاسخگو به­دست می‏آورد بالاتر باشد، میزان اعتماد او به دولت بیشتر است.

اطمینان

در این پژوهش امتیازی که پاسخگو از گویه‏های۱ تا ۱۳پرسشنامه اعتماد عمومی به‏دست می‏آورد، نشان‏گر میزان اطمینان نسبت به دولت می‏باشد. بالاترین امتیاز۶۵ و پایین‏ترین امتیاز۱۳ می‏باشد و هرچه امتیازی که پاسخگو به­دست می‏آورد بالاتر باشد، میزان اطمینان نسبت به خدمات دولتی بیشتر است.

درست‏کاری

در این پژوهش امتیازی که پاسخگو از گویه‏های ۱۴ تا ۲۱ پرسشنامه اعتماد عمومی بدست می‏آورد، نشان‏گر میزان حس درست‏کاری نسبت به خدمات الکترونیک می‏باشد. بالاترین امتیاز ۴۰و پایین‏ترین امتیاز ۸ می‏باشد و هر چه امتیازی که پاسخگو به­دست می‏آورد بالاتر باشد، میزان حس درست‏کاری نسبت به خدمات دولتی و دولت بیشتر است.

خطرپذیری

در این پژوهش امتیازی که پاسخگو از گویه‏های ۲۲ تا ۲۸ پرسشنامه اعتماد عمومی بدست می‏آورد، نشان‏گر میزان حس خطرپذیری نسبت به خدمات الکترونیک می‏باشد. بالاترین امتیاز ۳۵و پایین‏ترین امتیاز ۷ می‏باشد و هر چه امتیازی که پاسخگو به­دست می‏آورد بالاتر باشد، میزان حس خطرپذیری نسبت به دولت بیشتر است.

[۱]-TrustBetween SocietyAnd Government

[۲]-Public Trust

[۳]– Luhmann

[۴]-Confidence

[۵]-SenseOf Integrity

[۶]-Risk

[۷]-E- Government

[۸]–  Holden

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

مقدمه

یکی از مهم­ترین مسائلی که جوامع امروزی با آن مواجه­اند مسأله اعتماد عمومی است. مقوله اعتماد عمومی در تمامی اعصار و قرون یکی از مهم­ترین موضوعات مهم حیات بشری بوده است و با گذشت زمان بر اهمیت آن افزوده شده است. دولت­ها می­کوشند تا اعتماد شهروندان را به خود جلب کنند، زیرا با کاهش اعتماد عمومی احتمال مشارکت عامه مردم در فرایندهای سیاسی کاهش می­یابد و کناره­گیری شهروندان از حمایت دولت مشروعیت حاکمیت مردم­سالار را با مشکل مواجه می­کند(عالی و همکاران، ۱۳۹۰).دولت الکترونیک به فعالیت­های دولتی که  بر مبنای ارتباطات الکترونیکی بین همه­ی سطوح دولت، شهروندان و بخش تجاری صورت می­گیرد، می­باشد که بخش تجاری شامل تهیه و تدارک محصولات و خدمات، ارائه و دریافت سفارشات، فراهم کردن و کسب اطلاعات و تکمیل تراکنش­های مالی می­باشد(فانگ^[۱]،  ۲۰۰۲). در این فصل نخست منابع نظری مربوط به دولت الکترونیک و سپس اعتماد عمومی و رابطه آن با دولت الکترونیک و در نهایت تحقیقات انجام شده مربوط و نزدیک به مسأله تحقیق بیان می­گردند.

بخش اول

۲-۲-دولت الکترونیک

دولت الکترونیک بسیاری از قوانین را نقض می‌کند، شامل جدایی دیجیتال(کمبود دسترسی یکسان به کامپیوتر، یا به دلیل کمبود منابع مالی و یا به دلیل نداشتن مهارت‌های لازم)، دسترسی عموم به اطلاعات دولت، رساندن خدمات و امنیت اطلاعات راه‌حل‌های دولت الکترونیک عمدتاً در رابطه با تلاش برای ارتقاء مدیریت و تأثیر بیشتر منابع فناوری اطلاعات دولت هستند) (برای کمک به سیاست­گذاران برای شناخت قوانین دولت الکترونیک که مربوط به نقش آن‌ها در زمینه‌های مختلف است، این گزارش بخش‌ها و مراحل رشد قوانین اصلی دولت الکترونیک را شناسایی و تعریف می‌کند. این گزارش بخش‌ها و مراحل رشد و قوانین اصلی دولت الکترونیک را شناسایی و تعریف می‌کند. این گزارش همچنین بعضی از موقعیت‌ها و چالش‌های مرتبط با دولت الکترونیک به طور کلی توضیح می‌دهد. بعضی از کارشناسان دولت الکترونیک را مثل اعمال خاص مانند مراجعه به یک دکه برای دریافت درخواست کار یا داوطلب شدن برای دریافت خدمات اجتماعی از یک وب سایت تعریف می‌کنند. دیگر کارشناسان دولت الکترونیک را عموماً به عنوان اتوماتیک کردن سیستم رساندن خدمات تعریف می‌کنند. در حالیکه دیدگاه‌ها بسیار متفاوت‌اند، یک شرکت، گروه گارتنر، دولت الکترونیک را به صورت ارتقاء دائم ارائه خدمات، شرکت در انتخابات و حکومت با انتقال روابط داخلی و خارجی از طریق تکنولوژی، اینترنت و رسانه‌های جدید خلاصه می‌کند(جفری^[۲]، ۲۰۰۳).

به خاطر دلایل مختلف فنی، اقتصادی و سیاسی قوانین دولت الکترونیک برای رسیدن به ظرفیت کال خود نیازمند زمان هستتند. در نتیجه شخص می‌تواند پروژه‌های دولت الکترونیک را به ۴ مرحله از تکامل تقسیم کند: ایجاد، تعامل، انتقال و تبدیل شدن. هر مرحله نمایان‌گر توانایی رشد کرده‌ای برای دادن اطلاعات و خدمات به عنوان تعامل انتقال آنلاین است. درنهایت هواداران و منتقدان دولت الکترونیک متوجه می‌شوند که تعداد زیادی موقعیت و چالش عملی کردن تصمیمات دولت الکترونیک وجود دارد. بعضی از فرصت‌های نهفته شامل خدمات جدید، افزایش دخالت شهروندان در دولت و ایجاد ساختار پیشرفته اطلاعاتی می‌شود. بعضی از چالش‌های نهفته شامل امنیت اطلاعات و حفظ حریم شخصی، مشکلات در دسترسی به کامپیوتر و مدیریت می‌شود. به همین دلیل، دولت الکترونیک می‌تواند به‏عنوان یک پروسه یا راهی برای رسیدن به یک هدف در نظر گرفته شود تا خود یک هدف. دولت الکترونیک هنوز در مراحل اولیه تشکیل قرار دارد و قول ارتقاء همراه با پیشرفت تکنولوژی و پذیرفته شدن توسط مردم را می‌دهد. حقیقت دولت الکترونیک و کاربردهای بخش‌بندی آن ممکن است گاهی اوقات قربانی نبود درک دقیقی از معنی و اهمیت آن شود(ویلیام، ۲۰۰۱).

قوانین دولت الکترونیک می‌توانند اشاره‌ای به فدرالیزم داشته باشند، یکی از نشانه‌های سیستم حکومت فدرالی تأکید بر تقسیم عمودی قدرت است. در مقابل قوانین دولت الکترونیک از تکنولوژی اطلاعاتی استفاده می‌کند که بر مدل افقی یا شبکه‌ای ارتباط و تعامل تأکید دارد. در حالیکه دولت الکترونیک برای این طراحی شده تا موانع بین آژانس‌های مختلف را جدا کند می‌تواند همچنین اثری مشابه بر مرزهای حکومت فدرال گذارد. اگر چه دولت الکترونیک شامل دامنه‌ی بزرگی از فعالیت‌ها و کارکنان می‌شود،  سه بخش مختلف را می‌توان شناسایی کرد. این‌ها شامل دولت به دولت(G2G)^[3]، دولت به تجارت (G2B)^[4] و دولت به شهروندان (G2C)^[5] می‌شوند. هر کدام از این بخش‌ها نماینده‌ی تلفیقی متفاوت از نیروهای انگیزه‌ساز و تصمیمات‌اند. به هر حال، بعضی اهداف شامل ارتقاء بازدهی، اطمینان و کیفیت خدمات برای گروه‌های شهری می‌شود(جفری، ۲۰۰۳).

۲-۲-۱- دولت الکترونیک چیست؟

دولت الکترونیک برای افراد مختلف معانی مختلفی دارد. در حالیکه دیدگاه‌ها نسبت به دولت الکترونیک بسیار متفاوت است بعضی از زمینه‌های مشترک را می‌توان در طبیعتش پیدا کرد. دولت الکترونیک شامل استفاده از فناوری اطلاعات به خصوص اینترنت برای ارتقاء ارائه خدمات دولت به شهروندان، تجارت و دیگر نهادهای حکومتی است. این کار پتانسیل این را دارد که دولت فدرال را با شهروندانش به طور مستقیم مرتبط کند به صورتی که باعث بوجود آمدن موقعیت‌های جدید همچنین چالش‌های جدید شود. دولت الکترونیک این امکان را به مردم می‌دهد که بتوانند ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته از خدمات دولت فدرال استفاده کنند. بعضی از کارشناسان دولت الکترونیک عقیده دارند که ارائه خدمات می‌تواند بهتر قابل اعتماد‌تر وکم‌هزینه‌تر شود. گروه گارتنر دولت الکترونیک را اینگونه توصیف می‌کند. مارک فورمن مدیر بخش IT در اداره مدیریت و بودجه(OMB)^[6]دولت الکترونیک را به عنوان استفاده از تکنولوژی اینترنت و پروتوکل‌ها برای انتقال کیفیت خدمات و تأثیرگذاری آن‌ها توصیف می‌کند(بار^[۷]، ۲۰۰۱).

دولت الکترونیک به خودی خود پروسه‌ایست که در مراحل اولیه پیشرفت خود قرار دارد. اقدامات اولیه در قوانین دولت الکترونیک روی ارائه دسترسی پیشرفت به اطلاعات و خدمات ساده تأکید دارد. اگر چه تمامی تأثیرات دولت الکترونیک هنوز به طور وسیعی ناشناخته باقی مانده، رشد پرسرعت در کشمکش و منابع اختصاص داده شده به دولت الکترونیک می‌تواند این تغییرات را خوشایند‌تر کند(جفری، ۲۰۰۳).

[۱]– Fang

[۲]– Jeffrey

[۳]-Government-To-Government

[۴]– Government -To- Business

[۵]– Government-To-Citizen

[۶]-Office Of Management And Budget

[۷]-Bar

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید

بخش‌های دولت الکترونیک

هر چند که دولت الکترونیک شامل رنج وسیعی از فعالیت‌ها و دست‌اندرکاران است اما می‌توان سه بخش مشخص و متمایز را برای آن تعریف کرد. که عبارتند از دولت نسبت به دولت (G2G)، دولت نسبت به تجارت (G2B) و دولت نسبت به شهروندان (G2C). هر چند که اقداماتG2E)^[1]( از نوع فعالیت‌های درون سازمانی هستند اما می‌توان آن‌ها را به عنوان زیرمجموعه‌ای از بخش (G2G) نیز در نظر گرفت. در ادامه به طور اختصاصی به مقوله (G2E) پرداخته خواهد شد(ویلیام^[۲]، ۲۰۰۱).

۲-۲-۲-۱- دولت نسبت به دولت (G2G)

بخش (G2G) نشان‌دهنده بدنه اصلی دولت الکترونیک است. بعضی کارشناسان پیشنهاد می‌کنند که دولت‌ها (شامل دولت‌های فدرالی، محلی و منطقه‌ای) باید قبل از انجام معاملات الکترونیک بین شهروندان سیستم‌ها و پروسه‌های خود را ارتقاء دهند و به این ترتیب تجارت‌ها نیز با موفقیت انجام می‌شوند.(G2G)شامل اشتراک‌گذاری داده‌ها و انجام معاملات الکترونیک بین شخصیت‌های دولتی است. که این معاملات شامل معاملات داخل و خارج سازمانی در سطح فدرالی و همچنین معاملات بین سطوح فدرال، ایالتی و محلی می‌باشد(رابرت و همکاران^[۳]، ۲۰۰۰).

۲-۲-۲-۲- نیروهای محرک در پس بخش((G2G

تعدادی محرک وجود دارند که محرک‌ تصمیمات (G2G) دولت الکترونیک هستند. یکی از آن‌ها شامل قانون‌گذاری می‌باشد. انواع مختلفی از قوانین و فرآیند‌ها هستند که حرف عملی کردن قوانین دولت الکترونیک می‌شوند. برای مثال قانون کاهش کادر دفتری (PRA)^[4] باعث کاهش جمع‌آوری اطلاعات و نیاز به گزارش کار دولت فدرال و همچنین باعث ارتقاء جهت دهی اطلاعات مربوط به فعالیت مدیریتی دولت می‌شود. «قانون امنیت کامپیوتر» از سازمان‌های فدرالی می‌خواهد تا استراتژی امنیتی را تهیه کنند و به مؤسسه ملی استاندارد و تکنولوژی (NIST)^[5] مسئولیت ساخت برنامه‌های امنیت کامپیوتری برای دولت را می‌دهد. قانون کلینگر – کوهن، در بین قوانین دیگر یک افسر اطلاعات خارجه (CIO)^[6]را در هر دفتر اجرایی قرار داد و روش‌های تهیه فناوری اطلاعات را از حالت متمرکز خارج کرده و به آن شکل نظامند داد و مسئولیت‌های مربوطه به سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی در حوزه فناوری اطلاعات را برعهده سازمان مدیریت و برنامه و بودجه (OMB) قرار داد. لایحه حذف کاغذبازی از دولت (GPEA)^[7]، سازمان مدیریت و برنامه (OMB) را ملزم به ایفای نقش رهبری در دست یافتن و تحقق فناوری لازم جهت جایگزین کردن اسناد الکترونیکی به جای اسناد کاغذی می‌کند. این لایحه همچنین سازمان مدیریت و برنامه را مکلف به ایجاد روش‌ها و زمینه‌هایی جهت کاربرد و پذیرش امضای الکترونیکی از سوی شاخه‌های اجرایی دولت فدرال (مرکزی) می‌کند(جفری، ۲۰۰۳).

محرک ثانویه که موجب برانگیخته شدن ابتکار عمل دولت به دولت (G2G) می‌شود، علاقه به ارتقاء کارآمدی و بهره‌وری است. یکی از فواید راه­های سرمایه‌گذاری در حوزه فناوری اطلاعات که اغلب حامیان آن به آن اقرار می‌کنند صرفه‌جویی در هزینه‌هاست که از طریق افزایش سرعت انجام معاملات، کاهش پرسنل لازم، و ارتقاء ثبات در نتایج بدست آمده، حاصل می‌شود. چون تلاش در جهت کسب رشد بودجه در دولت مرکزی افزایش یافته است، بنابراین این خود نشان از بکارگیری فناوری اطلاعات جهت نظامند کردن روش‌ها و کاهش هزینه دارد. در ارتباط با مسأله ارتقاء کارآمدی و بهره‌وری، سومین نیروی محرک، افزایش توجه به ارتقاء مدیریت فناوری اطلاعات دولت فدرال و منابع عمومی می‌باشد. تلاش‌های به‏عمل آمده جهت شناسایی و بکارگیری بهترین روش‌ها برآمده از بخش‌ها و حوزه‌های عمومی و خصوصی به توسعه دولت الکترونیک کمک کرده است. دولت‌های محلی و ایالتی در اغلب موارد به­عنوان مدل‌هایی از دولت الکترونیک به­شمار می‌روند و این امر به‏خاطر ارائه خدمات آنها به شهروندانشان است. این دولت‌ها همچنین به­عنوان اهداف دولت به دولت (G2G) محسوب می‌شوند که این امر به­خاطر قداست جغرافیایی، سیاسی آنها به شهروندانشان می‌باشد. افزایش وابستگی روزافزون به فناوری اطلاعات و نیاز به بروز کردن و سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دراز مدت فناوری اطلاعات از قبیل (FAA)^[8] و (IRS)^[9] بر اهمیت مدیریت صحیح فناوری اطلاعات تأکید کرده و موفقیت چنین پروژه‌هایی را تضمین می‌کند(ویلیام^[۱۰] ، ۲۰۰۰).

به­عنوان بخشی از بازنگری در استراتژی‌های مدیریت فناوری اطلاعات، سیاست‌گذاران رویکردهای مختلفی را جهت تعیین ساختار دولت مدنظر قرار داده‌اند. در این متن، دولت الکترونیک اغلب به­عنوان یک راه‌حل مطرح می‌شود.

[۱]-Government-To- Employee

[۲]– William

[۳]-Rabert And Et Al

[۴]-Paperwork Reduction Act

[۵]-National Institute For Standards And Technology

[۶]-Chief Information Officer

[۷]-Government Paperwork Elimination Act

[۸]-Federal Aviation Administration

[۹]-Internal Revenue Service

[۱۰]-Wiliam

برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید