چکیده:

مدیران اثر بخش منابع کمیاب سازمان ها می باشند. سازمان های موفق برای استخدام و ابقای آنها با هم رقابت می کنند. توانایی آنها در اداره ی سازمان بر عملکرد کارکنان اثر 
می گذارد. یکی از توانایی های مهم مدیران هوش هیجانی است. با توجه به اهمیت هوش هیجانی و نقش آن در تغییر عملکرد، این پژوهش به بررسی رابطه ی بین مولفه های هوش هیجانی مدیران و عملکرد کارکنان در دانشگاه های استان مازندران پرداخت. فرضیه های این پژوهش عبارت بودند از: 1. بین مولفه های هوش هیجانی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. 2.بین خودآگاهی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. 3. بین خود مدیریتی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. 4. بین مدیریت رابطه مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. 5. بین آگاهی اجتماعی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. روش پژوهش توصیفی- همبستگی بود. جامعه ی آماری شامل مدیران و کارکنان دانشگاه آزاد و غیر انتفاعی استان مازندران بود که از بین آنها تعداد 86 نفر از مدیران و 344 نفراز کارکنان به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری دو پرسشنامه بود.پرسشنامه اول شامل هوش هیجانی برادبری و گریوز و پرسشنامه دوم، پرسشنامه ای پژوهشگر ساخته برای اندازه گیری عملکرد کارکنان بود. برای توصیف داده ها، از روش های آمار توصیفی و به منظور تحلیل استنباطی، از آزمون، t تک گروه ،t تفاوت بین دو گروه، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام استفاده شد که با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته های پژوهش در ارتباط با فرضیه ی اول بیانگر آن است که بین مولفه های هوش هیجانی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. ودرارتباط با فرضیه ی دوم بین خودآگاهی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. در ارتباط با فرضیه ی سوم بین خود مدیریتی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. در ارتباط با فرضیه ی چهارم بین مدیریت رابطه ی مدیران و عملکرد کارکنان رابطه وجود دارد. در ارتباط با فرضیه ی پنجم بین آگاهی اجتماعی مدیران و عملکرد رابطه وجود دارد. در بین مولفه ها، خود مدیریتی و آگاهی اجتماعی تاثیر مستقیم و خود آگاهی و مدیریت رابطه تاثیر غیر مستقیم برعملکرد کارکنان دارند. ازجمله پیشنهادهای مهم این پژوهش، اجرای آزمون هوش هیجانی قبل از انتصاب مدیران در پست مدیریت و برگزاری دوره های آموزش هوش هیجانی برای مدیران فعلی است.

فصل اول: کلیات پژوهش

مقدمه:

تا اواخر قرن بیستم هوش عقلانی به عنوان توانایی منحصر به فرد بشر در حل مسائل فردی و سازمانی مورد توجه بود. تصور بر این بود که میزان موفقیت فردی و سازمانی در گرو میزان برخورداری و فرصت پرورش آن وابسته است. آزمون های بهره هوشی تنها شاخصی بودند که نشان دهنده ی توانایی شناختی شخص محسوب می شد، اما در حال حاضر هوش هیجانی یک منبع حیاتی برای مدیران، در برابر چالش هایی که با آن مواجه هستند به شمار می آید و می تواند آنها را در مسایل مدیریتی یاری کند.

اولین بار وینی پینی، در پایان نامه دکتری خود که درباره ی مطالعه هیجان بود، اصطلاح رشد هوش هیجانی را به کار برد. اما او آن را منتشر نکرد. لذا مقاله ی مایر و سالووی (1990) را معمولاً به عنوان اولین مقاله منتشر شده که این اصطلاح در آن به کار رفت ،نام می برند(خان محمدی،1387). یافته های پژوهش آنها نشان داد که هوش هیجانی به قابلیت هایی مانند درک عواطف شخصی، همدلی با احساسات دیگران و اداره کردن عواطف خود و دیگران بستگی دارد. آنها بر این باور هستند که برای موفقیت و قبولی در دانشگاه به بهره هوشی نیاز است، ولی برای موفقیت در زندگی فردی وشغلی عامل دیگری چون هوش هیجانی دخالت دارد. بارآن (1980) بهره هیجانی را برای این دسته توانایی ها به کار برد (اکبرزاده،1383).

     دو مکتب فکری در قلمرو هوش هیجانی وجود دارد: مکتب نخست، در حوزه روانشناسی است که هوش هیجانی را یک توانمندی می داند و دومین مکتب به رویکرد آمیخته معروف است، یعنی توانمندی ها ی ذهنی را با خصوصیت های شخصیتی هم چون اصرار،شوق، حرارت و خوش بینی در آمیخته است. رویکرد آمیخته، هوش هیجانی را از حوزه اختصاصی روانشناسی خارج کرد و آن را وارد حوزه های دیگر علوم اجتماعی و سازمانی نمود(مومنی،1386). بدین ترتیب هوش هیجانی به عنوان یکی از مهم ترین مباحث علوم اجتماعی و علوم انسانی در قلمروهای مختلف از جمله حوزه مدیریتی و سازمانی مورد توجه قرار گرفت و کاربردها و توانایی های آن در مقایسه با هوش عقلانی مورد توجه است.

گلمن(1995) بحث هوش هیجانی را به عنوان یکی از مباحث مهم در سازمان ها معرفی کرد. او بیان می کند که بهترین حوزه برای مقایسه هوش هیجانی با هوش عقلانی محیط کار و سازمان ها است. زیرا افراد در محیط کار خود علاوه بر توانمندی های علمی که نتیجه هوش عقلانی آنها است از قابلیت های هوش هیجانی خود نیز استفاده می کنند، که نتیجه این فعالیت، به بهبود عملکرد افراد در سازمان منجر شده و کارآیی و اثر بخشی را افزایش 
می دهد. در سازمان هر چه سطوح مدیریت ارتقا می یابد اهمیت هوش هیجانی در مقایسه با هوش عقلانی افزایش می یابد. در این زمینه گلمن و همکاران معتقدند که هوش هیجانی در تمامی سطوح سازمانی کاربرد دارد، اما در سطح مدیریتی اهمیت حیاتی می یابد. هوش هیجانی این توانایی را دارد که حدود 85 درصد بهترین مدیران را از ضعیف ترین آنها 
جدا کند.

با توجه به اینکه مدیران اثر بخش همواره به دنبال راه هایی برای بهبود عملکرد کارکنان و سازمان خود می باشند، آنها می توانند با پرورش مولفه های هوش هیجانی شامل: خود مدیریتی، خود آگاهی، مدیریت رابطه و آگاهی اجتماعی به مدیرانی اثر بخش تبدیل شوند و بر عملکرد کارکنان و سازمان تاثیر مطلوبی بگذارند. با توجه به بحث فوق این پژوهش در صدد مطالعه ی رابطه ی بین مولفه های هوش هیجانی مدیران و عملکرد کارکنان می باشد.

بیان مسئله:

مدیران اثر بخش، منابع کمیاب سازمان می باشند، سازمان های موفق برای استخدام و ابقای آنها با هم رقابت می کنند. در برنامه های پرورش مدیران و جانشین پروری، همواره به دنبال شناسایی مجموعه ویژگی هایی هستند که مدیران موفق را از ناموفق متمایز سازند. برای نیل به این هدف، روانشناسی در مرکز ثقل توجه سازمان ها قرار گرفته است. مطالعه ی بُعد روان شناختی در سازمان دامنه ی وسیعی از ویژگی های افراد را شامل می شود، از جمله ادراک، یادگیری، نگرش، انگیزش، ارزش ها، شخصیت و هوش

   هوش توانایی تفکر عاقلانه، عمل منطقی و رفتار موثر در محیط است (وکسلر،1958). در طی زمان انواعی از هوش و تاثیر متفاوت آن بر رفتار شناسایی شده است و افراد از نظر نوع هوش، میزان آن و هم چنین توانایی بهره برداری از آن متفاوت هستند. انواع هوش به ترتیب عبارت هستند از هوش فیزیکی ، هوش عقلانی، هوش هیجانی و در نهایت هوش معنوی. هوش هیجانی که مورد بررسی در این پژوهش است عبارت است از توانایی کنترل و اداره ی احساسات، هیجانات خود و دیگران (سالووی،مایر،1990). به عبارت دیگر، تنظیم هیجانات و عواطف به گونه ای که رفتار را به سمت ارتباط اثر بخش با دیگران، سازگاری با محیط و نیل به هدف ها هدایت نماید.

   در حال حاضر، هوش هیجانی و تاثیر آن بر رفتار و عملکرد مورد توجه سازمان ها است. توجه و تمرکز به هوش هیجانی در سازمان، به ماهیت شغل مدیر مربوط می شود. مدیریت را انجام دادن کار به وسیله دیگران تعریف کرده اند. مدیران تصمیم می گیرند، منابع را تخصیص می دهند و بر رفتار اعضا تاثیر می گذارند، آنها نه تنها وظایف را تعیین 
می کنند بلکه چگونگی انجام دادن آن را نیز مشخص می کنند. در واقع مدیران در شبکه ای از روابط متقابل، یا به عبارت دیگر، روابط اجتماعی عمل می کنند. بنابراین موفقیت هر سازمانی در گرو رفتار و تعامل اثر بخش مدیران با کارکنان می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد سرمایه گذاری روی هوش هیجانی مدیران بر عملکرد کارکنان سازمان اثر می گذارد به طوری که هوش هیجانی می تواند یک ابزار کلیدی و استراتژیکی برای مدیران در انجام وظایف سازمانی آنها باشد تا از طریق آن بتوانند سازمانی با ویژگی های جدید خلق کنند(پراتی،2009).

یافته های پژوهش نشان می دهد سازمان ها با شرایط نسبتاً برابر، دارای نتایج و ره آوردهای متفاوتی هستند. این موضوع توجه پژوهشگران را به فرآیند های درونی سازمان جلب کرده است(بارنی،1991)؛ لذا عملکرد کارکنان و مدیریت آن، به عنوان یکی از وظایف مهم مدیران مورد توجه قرار گرفت. عملکرد عبارت است از به نتیجه رسانیدن وظایفی که از طرف سازمان بر عهده ی نیروی انسانی گذاشته شده است (رابینز، 1376). عملکرد اثر بخش تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. عوامل موثر بر عملکرد دو دسته هستند، عوامل شخصی و سازمانی، این عوامل در راستای تحقق اهداف سازمان و موفقیت کارکنان باید مورد توجه سازمان ها قرار گیرد تا هم موجب موفقیت سازمان و هم موجب رضایت و موفقیت کارکنان گردد (عروتی پاک، 1387). یکی از عوامل مهم در بعد شخصی انگیزش اعضا است. اگر افراد برانگیخته باشند، می توانند عملکرد اثربخش داشته و در کار خود خلاق و نوآور باشند.

با توجه به بافت نظام آموزشی که ماهیت انسانی- اجتماعی دارد، لذا تعامل بین اعضا و فرا خواندن آنها به کار اثر بخش اهمیت ویژه ای می یابد. مدیران این سازمان ها باید همانند سایر مدیران و حتی بیش از آنها دارای توانایی رهبری باشند و در افراد انگیزه ی لازم را برای انجام دادن کار اثربخش ایجاد کنند، لذا با توانایی کنترل هیجانات و اداره ی خود و دیگران می توانند یک حلقه ی ارتباطی قوی با کارکنان برای نیل به عملکرد بهتر را به وجود بیاورند. لذا این پژوهش به مطالعه ی رابطه ی بین مولفه های هوش هیجانی مدیران و عملکرد کارکنان می پردازد.

 برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.

چکیده:

این تحقیق به دنبال استخراج مدلی برای انتخاب و گزینش استراتژی های توسعه برند است . در این تحقیق سعی می شود تا شیوه های مختلف توسعه برند که در حال حاضر توسط موسسات و بنگاه های اقتصادی و غیر اقتصادی استفاده می شود بررسی گردد ، سپس به ارائه مدلی جامع برای انتخاب استراتژی توسعه برند با توجه به استراتژی های بازاریابی در هر مرحله از چرخه عمر بازار ، اهداف برندسازی، نوع برند و سایر پارامترهای تاثیر گذار اقدام می شود . در نهایت مدلی که ارائه خواهد شد ، در صنعت لوازم خانگی و در استان تهران آزمون می گردد و نتایج به دست آمده جهت توسعه مدل و ارائه پیشنهادات استفاده می گردد.

فصل اول: مقدمه و کلیات تحقیق

مقدمه:

امروزه سرمایه اصلی بسیاری از کسب و کارها ، نام های تجاری آن هاست . برای دهه ها ، ارزش یک شرکت برحسب املاک ، سپس دارایی های ملموس ، کارخانه ها و تجهیزاتش اندازه گیری می شد. با این حال ، اخیرا به این نتیجه رسیده اند که ارزش واقعی یک شرکت، جایی بیرون از آن، یعنی در ذهن مصرف کنندگان و مشتریان قراردارد.

یک نام تجاری چکیده ای از هویت، اصالت، ویژگی ها و تفاوت هاست. یک نام تجاری این اطلاعات را که در یک کلمه متمرکز شده است، دربرمی گیرد.

نام تجاری نام ونمادی است که:

1- با هدف استقرار دربازار،فروش بیشتر و سهم بازار بالاتر به کار گرفته می شود.

2- نه فقط درصدد ایجاد ارزش برای مشتریان بلکه در تعقیب ایجاد ارزش برای همه افراد ذینفع است.

3- دامنه گسترده ای ازفعالیت ها،شئون و ویژگی های کالا یا بنگاه اقتصادی رادر بر می گیرد.

4- هویت و شخصیت سازمان و کالاست.

5- بخشی از پرداختی مشتری به خاطر وجود آن است.

6- تابعی از کلیه رفتارهای اداری،تجاری، خدماتی ، سیاسی و اجتماعی مؤسسین،مدیران،کارکنان وحتی نمایندگان وفروشندگان مؤسسه است.

7- مجموعه برداشت هایی است که در ذهن افراد ذینفع نسبت به کالا یا سازمان شکل گرفته است.

به بیان دیگر برند، مجموعه ای از تمام ارتباطات و تجاربی است که توسط مشتری یا مصرف کننده نهایی از کالایی دریافت شده و در آنها یک تصویر ذهنی مشخص ایجاد کرده است. این تصویر ذهنی اساسا بر پایه منافع عملیاتی یا احساسی درک شده است.

در بازارهایی که فناوری و مُد ، حکم می کنند که انتخاب ها مرتبا متحول شوند ، نام های تجاری مأمنی برای ثبات و ترسیم یک هویت می شوند و وعده ی فایده هاو راهنمایی هایی معین می دهند.

آی بی ام مترادف ایمنی است ، مرسدس با قابلیت اعتماد و کمال آلمانی ،مک دونالدز با صمیمیت و خدمات.

نام و نشان تجاری دارای چنان اهمیتی شده است که شاید امروزه نتوان محصولی بدون نام و نشان تجاری پیدا کرد. نمک در پاکت های دارای نام و نشان تجاری بسته بندی می شود ، پیچ و مهره دارای برچسب شرکت توزیع کننده است و قطعات یدکی خودرو(شمع ، لاستیک ، فیلتر) دارای برند هستند.

تعریف مسئله

محققان حوزه برند به انواع معماری های برند موجود پرداخته ، مزایا و معایب هر دسته از معماری ها را و در بعضی مواقع شرایط استفاده از هر کدام را بیان کرده اند. اما آن چه از تحقیقات گذشته مشخص است آن است که هیچ کدام از تحقیقات قبلی تلاشی جهت پیوند زدن مفاهیم معماری برند به سایر مفاهیم بازاریابی نکرده اند. به طور مشخص مشکل آن جاست که در مباحث بازاریابی ، مطالبی در حوزه های برند ، برنامه ریزی بازاریابی ، استراتژی های بازاریابی و… به طور جداگانه بیان می شود ، اما تلاشی برای پیوند این مفاهیم با یکدیگر و یکپارچه سازی آن صورت نمی گیرد.این که چرا محققان به این امر توجه نکرده اند شاید به دلیل گستردگی بسیار زیاد مفاهیم بازاریابی باشد . هر کدام از مبانی و مفاهیم بازاریابی دنیایی وسیع از اطلاعات و دانش است که تعمق در این حوزه زمان ، انرژی و هزینه زیادی می برد . یکپارچه سازی مفاهیم و تئوری ها در مرحله بعد خواهد بود. خلأ تئوری یکپارچه بازاریابی تا حدودی حس می شود که این مسئله روی بحث برند و معماری آن نیز تأثیر گذاشته است. مسئله این تحقیق، یافتن راهی برای تعیین معماری برند با توجه به استراتژی های بازاریابی شرکت ، مولفه های تاثیرگذار بر روی برند مانند محدوده برند ، رقابت در درون سبد برند ، هدف از برند ، نوع برند و… می باشد. الگو و مدل پیشنهادی این تحقیق جهت تعیین معماری برند با توجه به اقتضائات ذکر شده تلاشی است برای پیوند زدن مبحث معماری برند با سایر مفاهیم برندینگ و نیز با استراتژی ها بازاریابی .در واقع این تحقیق به دنبال یکپارچه سازی مبحث معماری برند با سایر مفاهیم بازاریابی است.

 برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.

چکیده:

در سالهای اخیر، منابع انسانی در سازمانها جایگاه محوری پیدا کرده و عاملی استراتژیک برای اداره سازمان به شمار می رود. پژوهش حاضر، به منظور تدوین استراتژیهای مطلوب منابع انسانی انجام گرفته است. داده های تحقیق از طریق پرسشنامه، مصاحبه با مدیران و کارشناسان سازمان و نیز مطالعه ی گزارشهای موجود استخراج گردیده است. برای تدوین استراتژی های منابع انسانی از روشهای تجزیه و تحلیلSWOT و نیز در کنار آن از مدل ارزیابی کمی استراژیو کارت امتیازی متوازن استفاده شده است.

با کمک روش تجزیه و تحلیل SWOTنقاط قوت و ضعف و تهدیدها و فرصت ها شناسایی شدند. سپس به کمک ماتریس ارزیابی عوامل داخلی (IFE) و نیز ماتریس ارزیابی عوامل خارجی (EFE) استراتژی های منابع انسانی طراحی و پیشنهاد شد.سپس به کمک روش ارزیابی کمی استراژی بهترین استراتژی انتخاب شد. سپس به کمک روش کارت امتیازی متوازن راه رسیدن به این استراتژی مشخص می شود. پایان نامه پیش رو به منظور اجرای تدوین استراتژی منابع انسانی در بیمه ملت ایران صورت گرفته است.

فصل اول: مقدمه و کلیات تحقیق

1-1) مقدمه

از آنجا که امروزه منابع انسانی با ارزشترین عامل تولید و مهمترین سرمایه هر سازمان و منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی و ایجادکننده قابلیتهای اساسی هر سازمان است، یکی از عمده ترین برنامه‌ریزیهای سازمانی، برنامه‌ریزی منابع انسانی است. عامل مهم برای وجود برنامه‌ریزی منابع انسانی، برنامه‌ریزی جهت نیل به نیازهای مهارتی، آموزشی و درنهایت بهسازی منابع انسانی است. موثرترین راه دستیابی به مزیت رقابتی در شرایط فعلی کارآمدتر کردن کارکنان سازمانها از طریق بهبود و بهسازی آنان است و آنچه که در راستای توسعه منابع انسانی اهمیت دارد این است که بهبود منابع انسانی تنها با آموزشهای فنی و تخصصی حاصل نمی شود بلکه باید ازطرق متعدد به توسعه کارکنان پرداخت و این مهم جزء با اعمال مدیریت استراتژیک درقلمرو مدیریت منابع انسانی امکان پذیر نخواهدبود.

باتوجه به اینکه منابع انسانی، منبع استراتژیک برای سازمانها محسوب می شود، جزء مهم و لاینفک مباحث برنامه‌ریزی استراتژیک است و اکثر برنامه‌ریزیهای سازمانی و منابع انسانی ماهیت راهبردی دارند. از عمده ترین عواملی که موجب نگرش جدید در برنامه‌ریزی استراتژیک منابع انسانی شده است روند تغییرات و دگرگونیهای تکنولوژیک، اجتماعی و اقتصادی در محیط داخلی و خارجی سازمانهاست که همواره با آن مواجه اند]1[.در این تحقیق سعی شده با توجه به تغییرات بیرونی و درونی سازمان ابتدا با استفاده از روش سوات استراتژی مناسب مشخص شده و سپس ابزاری برای ارزیابی عملکرد انتخاب شود. ارزبابی متوازن ابزاری همگانی برای کاربرد استراتژی بوده و مطابق نظرات کاپلان و نورتون ،مفهومی اولیه و ابزاری برای پشتیبانی آن می باشد.کارت امتیازی منابع انسانی بین استراتژی های سازمان ،اهداف و خواسته های منابع انسانی تعادل برقرار کرده و ضمنا جهت اندازه گیری کارایی منابع انسانی و سهم آن در اجرای استراتژی های شرکت نیز معیاری آماری تدوین می نماید.

2-1) مسئله اصلی تحقیق

مسئله اصلی که منجر به انجام این پروژه گردیدچالشهای پیش روی مدیریت استراتژیک منابع انسانی(SHRM) است. برخی از این چالش ها عبارتند از:

1- عدم به بار نشینی استراتژی های سازمان

2- فقدان گزینش مدیران و کارکنان مناسب برای سازمانها بویژه در حوزه مدیریت منابع انسانی.

3- دیدگاه سنتی و ایدئولوژیکی که بر سبک مدیریتی کشور حاکم است.

 برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.

چکیده:

درطی سالیان اخیرسرمایه فکری به عنوان یکی ازاساسی ترین شاخص ها برای ارزیابی رشدوتوسعه یافتگی کشورهامدنظرقرارگرفته است.دراقتصاددانش بنیان امروزموفقیت سازمانها به توانایی مدیریت سرمایه های فکری بستگی داشته وبرای اینکه بتوان این دارایی ها را مدیریت کرد ابتدا باید آنهارا شناسایی واندازه گیری نمود. صاحب نظران حوزه سرمایه فکری،این مفهوم رادرسه حیطه سرمایه انسانی،سرمایه ساختاری وسرمایه رابطه ای یامشتری تعریف می کنند. به تعبیری ساده شاید بتوان سرمایه‌‌ فکری را بسته‌‌ای دانشی تشکیل‌‌شده ازمجموعه‌‌ منابع نامشهود و پنهان،اصول، فرهنگ، الگوهای رفتاری، قابلیت ها، شایستگی‌‌ها ، ساختارها، ارتباطات، فرآیندها و پردازش‌‌های منجر یامنتج ازدانش، به‌‌حساب آورد .

ازسوی دیگرارزیابی عملکردازمنظراقتصادی ومالی ازمسائل مهم درفراینداداره بنگاه های اقتصادی وتصمیم گیری مالی محسوب می گردد.ارزیابی منطقی عملکردبه شناخت،تبیین وبه کارگیری شاخص های مالی وغیرمالی بستگی دارد.ازجمله شاخص های مالی بااهمیت،ارزش افزوده اقتصادی است.ارزش افزوده اقتصادی نشان دهنده وابستگی وارتباط مستقیم ارزش شرکت به عملکردمدیریت است .تفاوت بین ارزش افزوده اقتصادی وسایرمعیارهای ارزیابی عملکرد درمحاسبه هزینه کلیه منابع تامین مالی (وازجمله هزینه های فرصت صاحبان سهام) است .بنابراین آنچه دراین معیاراهمیت دارداین است که،شرکت بتواند بازدهی بیش ازهزینه سرمایه منابع مالی خودبه دست آورد.

هدف اصلی این پژوهش مطالعه روابط بین شاخص های سرمایه فکری مطابق بامدل آنته پالیک ونیزمطالعه تاثیراین شاخص هابرارزش افزوده اقتصادی شرکت های پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران درفاصله زمانی1388-1384می باشد. شاخص های سرمایه فکری برمبنای مدل پالیک عبارتنداز:کارایی سرمایه بکارگرفته شده،کارایی سرمایه انسانی وکارایی سرمایه ساختاری. فرضیات تحقیق براساس اطلاعات کلی61شرکت پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران که به شیوه حذف سیستماتیک انتخاب شده اند مورد آزمون قرارگرفته اند.همچنین روش های آماری مورداستفاده دراین پژوهش تحلیل همبستگی ورگرسیون های خطی ساده وچندگانه بوده اند.

نتایج تحقیق درسطح اطمینان 95% بیانگرآن است که درمجموع سال های یادشده بین کارایی سرمایه بکارگرفته شده وکارایی سرمایه انسانی، کارایی سرمایه بکارگرفته شده و کارایی سرمایه ساختاری و کارایی سرمایه انسانی و کارایی سرمایه ساختاری رابطه معنی داری وجودداشته است؛همچنین به صورت مجزا وهمزمان بین کارایی سرمایه به کارگرفته شده و ارزش افزوده اقتصادی،کارایی سرمایه انسانی وارزش افزوده اقتصادی وکارایی سرمایه ساختاری وارزش افزوده اقتصادی رابطه معنی داری وجودداشته است.

مقدمه:

با وقوع دگرگونی های عظیم درعرصه تکنولوژی و فناوری اطلاعات، ازسالهای بعداز1990 و تغییرپارادایم حاکم بر اقتصاد صنعتی شاهد پدیداری اقتصادی مبتنی براطلاعات و دانش هستیم که اساس وبنیان آن برمحورسرمایه‌فکری استواراست. دراین اقتصاد،دانش به عنوان مهمترین سرمایه،جایگزین سرمایه های مالی وفیزیکی شده است و موفقیت هرسازمانی به توانایی مدیریت صحیح این دارایی ها بستگی دارد. امروزه ضرورت رشد وتوسعه سرمایه های فکری به عنوان مهمترین منبع ارزش آفرین برای سازمان ها یک الزام جدی درسطح کلان ملی ودرعرصه کسب وکاراست ومیزان رشد وتوسعه آن به سرعت به شاخصی درتوسعه یافتگی کشورها تبدیل شده است. دردنیای رقابت محورمعاصرموفقیت سازمانها به شناسایی ، اندازه گیری و توانایی مدیریت دارایی های نامشهود بستگی داشته و سازمان ها برای فراهم نمودن حداکثر شرایط لازم برای دستیابی به اهداف و استراتژی ها، نه تنها باید سرمایه های فکری خود راشناسایی، اندازه گیری و مدیریت کنند بلکه می باید همواره سعی کنند تا این گونه دارایی ها را بطور مستمر ارتقاء و بهبود بخشند . واضح است سازمانهایی که نتوانند دارایی های دانشی خود را بطور مستمر ارتقا دهند، بقاء و حیات خود را با خطرمواجه خواهند کرد. ازاین رو امروزه دسته بندی دارایی های سازمان ، شناخت وتعریف سرمایه های فکری، مدل ها و روش های اندازه گیری سرمایه فکری ، وشیوه های گزارش دهی داخلی و خارجی سرمایه فکری دارای اهمیت شده است . همچنین امروزه مشخص شده است استفاده از معیارهای سنتی حسابداری برای ارزیابی عملکرد وارزش سهام شرکت ها دیگرنمی تواند جامع ومانع باشد زیرا این شاخص ها تنها می توانند دارایی های مشهود وفیزیکی را اندازه گیری نمایند درحالی که بخش عظیمی از ارزش وثروت سازمان ها وشرکت ها را دارایی های نامشهودی تشکیل می دهند که چون در صورت های مالی اساسی نظیرترازنامه آورده نمی شوند ناگزیرتوسط این معیارهاقابل سنجش نیستند. ازاین روباتوجه به نقصان معیارهای سنتی حسابداری برای ارزیابی عملکردوارزش سهام به ویژه درسنجش دارایی های نامشهوددرسال ۱۹۸۲ از سوی موسسه امریکایی «استرن و استوارت» ابزار تحلیلی جدیدی بنام ارزش افزوده اقتصادی به‌کار گرفته شد که باتوجه به اینکه روشی نوآورانه، برای یافتن ارزش واقعی شرکت و ارزش مدیران آن بود به سرعت مورد پذیرش جامعه شرکت‌ها قرار گرفت . به طورکلی براساس مبانی ارزش افزوده اقتصادی : اولاً شرکت به‌طور واقعی سودآور نیست، مگر اینکه درآمدهایش بیش از هزینه فرصت از دست رفته آن شرکت باشد وثانیاً ثروت برای سهامداران زمانی ایجاد می‌شود که مدیران شرکت، تصمیمات سرمایه‌ گذاری را طوری اتخاذ کنندکه خالص ارزش فعلی (NPV) آنها مثبت باشد.

بنابراین امروزه ازیک سو به لحاظ موفقیت روش ارزش افزوده اقتصادی به‌ عنوان یکی ازبهترین معیارهای سنجش وارزیابی عملکرد وازسوی دیگر رشد اهمیت سرمایه‌ فکری، به عنوان یک ابزارمؤثر برای ایجاد ارزش و افزایش رقابت شرکت ها حائزاهمیت وضرورت است که این مفاهیم درحوزه اقتصاد ایران وبه ویژه جامعه بورس کشور به منظور مقایسه شرکتهای مختلف،تعیین ارزش واقعی وحتی بهبود کنترل‌های آنها موردبررسی و مطالعه قرار گیرند.

پیشینه تحقیق:

کاظم چهار باغی وکریپس درتحقیقی اشاره می کنند که سرمایه فکری نیروی محرکه اصلی و   پایدار عملکرد سازمانی است که بهتر از هر چیزی ارزش واقعی سازمان را منعکس می کند. (Chaharbaghi&Cripps,2006, p42) کوجانسیوو و لانکوییست درمقاله تحقیق درارزش و کارایی سرمایه فکری بیان می کنندکه سرمایه فکری برای رقابت پذیری بنگاههاصرفنظراز نوع صنعت بسیار مهم است؛ هرچندکه برای بنگاه های دانش محوربه دلیل اینکه عمده منابع آنها را غیرمشهودها تشکیل می دهند اهمیت بیشتری دارد. (Kujansivu&Lonnqvist,2007,pp272-287) برمهندکارودیگران درتحقیق خود به بررسی تاثیر سرمایه فکری برعملکرد139 شرکت داروسازی پرداختند که نتایج حاکی ازرابطه معناداری بین اجزای سرکایه فکری وعملکردشرکت هاست (Bramhandkar,et al,2007,p362) تن ودیگران درتحقیق خودبا تمرکزبرآسیاوکسب اطلاعات 150شرکت عمومی بورس سنگاپوربین سال های 2000 تا2002 ارتباط سه بخش (سرمایه انسانی،ساختاری وارتباطی) با بازده مالی (عملکرد) شرکت ها را مورد بررسی قراردادند که نتایج حاکی از آن است که اولاً بین سرمایه فکری شرکت وبازده مالی فعلی وآتی شرکت ها رابطه مثبت معناداری وجوددارد ؛ ثانیاً سرمایه فکری دربازده مالی شرکت ها درصنایع مختلف متفاوت است . (Tan, et al, 2007, p95)سباستین ودیگران درتحقیقی به بررسی سرمایه فکری وعملکرد شرکت ها درکشوراسترالیا پرداختند . نتایج به دست آمده حاکی از ارتباط مثبت معناداری بین سرمایه فکری وعملکرد این شرکت ها بود .(Sebastian,et al,2007,p43) سپهردوست به بررسی ارتباط سرمایه فکری با سود قبل ازکسرمالیات ،جریانهای نقدی عملیاتی و ارزش شرکت های دربورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1385-1383 پرداخت . براساس نتایج حاصله بین جریان های نقدی عملیاتی ، سرمایه فکری وارزش افزوده رابطه مثبت ومعناداری وجودداشته است . (سپهردوست،1387،صص101-119) مدهوشی واصغرنژاد ارتباط بین ارزش سرمایه فکری وبازده مالی شرکت های سرمایه گذاری فعال دربورس اوراق بهادارتهران را مطالعه کردند.نتایج نشان داد ارتباط مثبت ومعناداری بین سرمایه فکری وبازده مالی ، سرمایه فکری وبازده مالی آتی ، نرخ رشد سرمایه فکری ونرخ رشد بازده مالی آتی شرکتهای سرمایه گذاری فعال دربورس اوراق بهادارتهران وجود دارد. (مدهوشی و اصغرنژاد ،1388،صص 101-116) براساس پژوهش ملکیان وزارع بهمنمیری در تبیین اثرات سرمایه فکری برعملکردمالی شرکت های داروسازی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران با رویکرد فازی مشخص شد متغیرهای مستقل سرمایه انسانی وارتباطی هرکدام به ترتیب 494/0 و 544/0 برعملکرد شرکت ها اثرات مثبت داشتند درحالی که متغیرمستقل سرمایه ساختاری برعملکردشرکت ها تاثیرمعناداری نداشت . (ملکیان وزارع بهمنمیری،1388، صص 135-156) مهرابی ودیگران هم ارتباط بین سرمایه فکرى و بازده مالى شرکت هاى پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران براى یک دوره پنج ساله از سال 1383 تا سال1387 مطالعه کردند . براساس نتایج بین سرمایه فکرى وعملکرد مالى و عملکرد آتى شرکت همبستگى مثبت وجود دارد. همچنین، سهم سرمایه فکرى در عملکرد آتى شرکت در صنایع مختلف متفاوت مى باشد ولى نتایج نشان مى دهد که بین نرخ رشد سرمایه فکرى و عملکرد آتى شرکت ارتباطى وجود ندارد. (مهرابی ودیگران،1389، صص 56-61) همتی ودیگران ارتباط بین سرمایه فکری،ارزش بازار و عملکرد مالی شرکتهای غیر مالی پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای 1383 لغایت 1387 بررسی کردند . آنها نتیجه گرفتند ارتباط معنی داری بین سرمایه فکری واجزای آن ونسبت ارزش بازاربه ارزش دفتری شرکت های غیر مالی موردمطالعه وجوددارد . همچنین بین سرمایه فکری واجزای آن با معیارهای عملکردمالی شرکت ها نظیر ROA وROE رابطه معناداری وجود دارد. (همتی ودیگران،1389، صص 48-23) عباسی وگلدی صدفی تأثیر کارایی هر یک از عناصر سر مایه فکری بر شاخص های مالی شرکت ها در بورس اوراق بهادار تهران را بررسی کردند . طی نتایج بدست آمده ضریب کارایی هر یک از عناصر سرمایه فکری بر نرخ بازده حقوق صاحبان سهام تأثیر مثبت و معناداری داشتند. تأثیر ضریب کارایی سرمایه فیزیکی و انسانی بر سود هر سهم مثبت اما تأثیر ضریب کارایی سرمایه ساختاری منفی و معنادار بود. تأثیر ضریب کارایی سرمایه های فیزیکی و ساختاری بر نرخ بازده سالانه مثبت اما تأثیر ضریب کارایی سرمایه انسانی بر آن منفی و معنادار بود .همچنین شرکت هایی که سرمایه فکری بالاتری دارند عملکردمالی بهتری دارند ؛ به علاوه میانگین ضریب سرمایه فکری دربین هفت صنعت تفاوت معناداری داشت. (عباسی وگلدی صدفی،1389، صص74-57)

برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.

چکیده:

نظام بودجه ریزی به عنوان یکی از خرده نظامهای مدیریتی و اقتصادی همواره مورد توجه دولتها و سازمانها بوده است. امروزه دولتها به دلایل زیادی، نیاز به جامع نگری و تفکر سیستمی و در نتیجه یکپارچه سازی نظامهای مدیریتی و اقتصادی و ایجاد تحول در بخش دولتی داشته و به منظور افزایش بهره وری و برقراری ارتباط میان اهداف استراتژیک و کلان یا برنامه های عملیاتی، نظامهای بودجه ریزی خود را در یک فرایند بهبود یا تغییر به یک نظام عملکرد محور فراهم آورند. اجرای بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرایی باعث بهبود عملکرد و افزایش اثربخشی و کارایی سازمان می گردد و در نهایت دسترسی آسان به اهداف سازمان را فراهم می آورد. موسسات و دستگاه های اجرایی نیازمند اصلاحات ساختاری از بعد بودجه ریزی عملیاتی است. فقراطلاعاتی مدیران، کارشناسان و ذیحسابان دستگاههای اجرایی وعدم آگاهی از روند بودجه ریزی عملیاتی ویا تکیه براجرای شیوه های سنتی می تواند مشکلاتی را برای سازمان به ارمغان آورده است. عوامل متعددی مانع اجرای بودجه ریزی عملیاتی در ادارات و دستگاههای اجرایی می باشد که در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق توصیفی- پیمایشی به بررسی موانع تاثیرگذار بر استقرار بودجه ریزی عملیاتی پرداخته ونقش عوامل محیطی، اجرایی وکنترلی بعنوان موانع اصلی استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرایی استان سمنان مورد بررسی قرارگرفت. جامعه پژوهش شامل 190 ازکارشناسان، مدیران و ذیحسابان دستگاه های اجرایی استان سمنان است که با استفاده از جدول نمونه گیری مورگان تعداد 127 نفر با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و تصادفی ساده انتخاب گردید. پرسشنامه 18 سوالی در اختیار افراد قرارگرفت. با استفاده ازنظرات اساتید روایی محتوایی تایید شد و پایایی آن درحد بالا به دست آمد. نتایج تحقیق با استفاده از آزمون t نشان داد که هریک از عوامل محیطی، اجرایی وکنترلی به عنوان موانع اصلی استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرایی استان سمنان محسوب می شود. همچنین با استفاده از آزمون فریدمن مشخص گردید از میان عوامل فوق عوامل کنترلی و اجرایی به ترتیب اولویت اول و دوم و عوامل محیطی به عنوان اولویت سوم به عنوان عوامل تاثیرگذار در عدم استقرار بودجه ریزی عملیاتی موثر بوده است.

فصل اول: کلیات پژوهش

1-1- مقدمه

بودجه ریزی عملیاتی از سال 1970 در دولت های ایالتی ایالات متحد به عنوان نوآوری و ابداع به منظور تحول در نظام بودجه بندی آغاز شد و پیرو آن کشورهای دیگر نیز به تدریج این نظام بودجه بندی را برگزیدند. در تعریف این نظام، بیشتر پژوهشگران و کارشناسان بودجه بندی دولتی بر این نظر توافق دارند که بودجه ریزی عملیاتی، نوعی سیستم برنامه ریزی و بودجه ریزی است که بر رابطه بین بودجه هزینه شده و نتایج مورد انتظار تاکید دارد. این نظام حول دو محور “ارتباط بین شاخص عملکرد و ارزیابی” و “ارتباط بین بودجه و نتایج” می چرخد که در چارچوب آن، بخش های مختلف اداری بر اساس استانداردهای مشخص با عنوان شاخص های عملکرد پاسخگو هستند و مدیران در تعیین بهترین شیوه نیل به نتایج، از اختیار عمل بیشتری برخوردارند (قدیم پور،1388).

در کشور ما، مدیریت بخش اعظمی از منابع اقتصادی به عهده دولت است و کیفیت مدیریت آن در وضعیت مردم آثار اساسی دارد و مدیران بخش دولتی در این میان نقش بسیار مهمی را در ترکیب منابع برای تحقق اهداف سازمانی و دولتی بر عهده دارند و در راستای عملکرد خود باید در برابر مردم و نمایندگان آنان، پاسخگو باشند(باباجانی،1387). لازمه این پاسخگوئی استفاده از ابزارهایی می باشد که کارایی عملیات دستگاه های دولتی را بالا برده و منجر به اثربخشی بهتر منابع مصرف شده گردد. از مهمترین ابزارهایی که می تواند مدیران را در این بخش یاری نماید استفاده از نظام بودجه ریزی عملیاتی به عنوان ابزار نتیجه گرا است که سعی در ایجاد پیوند میان منابع مصرف شده به نتایج حاصله مطلوب دارد(اسعدی،1386).

1-2- بیان مسئله

نظام بودجه ریزی به عنوان یکی از خرده نظامهای مدیریتی و اقتصادی همواره مورد توجه دولتها و سازمانها بوده است. امروزه دولتها به دلایل زیادی، نیاز نسبتاً وسیعی به جامع نگری و تفکر سیستمی و در نتیجه یکپارچه سازی نظامهای مدیریتی و اقتصادی و ایجاد تحول در بخش دولتی داشته و به منظور افزایش بهره وری و برقراری ارتباط میان اهداف استراتژیک و کلان یا برنامه های عملیاتی، نظامهای بودجه ریزی خود را در یک فرایند بهبود یا تغییر به یک نظام عملکرد محور یا عملیاتی که درآن ارتباط بین اعتبارات بودجه ای و عملکرد دستگاههای اجرایی شفاف و قابل درک است نزدیک تر سازند و از این طریق پشتوانه اطلاعاتی معتبر و قابل اطمینانی برای تصمیمات بودجه ای فراهم آورند(حسن آبادی،1387).

بودجه ریزی عملیاتی برنامه سالانه ای است که درآن رابطه بین منابع مالی تخصیص یافته و نتایج حاصل از اجرای هر برنامه با شاخص های کمیت پذیر نشان داده می شود. در بودجه ریزی عملیاتی اعتبارات به برنامه ها، فعالیتها و طراحی ها تفکیک شده، به علاوه حجم عملیات و هزینه های اجرای هریک از عملیات طبق روشهای علمی مانند حسابداری قیمت تمام شده، روش اندازه گیری حجم کار و هزینه یابی برمبنای فعالیت اندازه گیری می شود (عباسی،1387، ص48).

بودجه ریزی عملیاتی با آگاه کردن تصمیم گیران به اطلاعات بهتر درباره نتایج هر برنامه و مجموعه برنامه هایی که برای نیل به اهداف مشترکی به کار می روند، توانایی تصمیم گیران و مدیران را در ارزیابی در خواسته های بودجه ای دستگاههای اجرایی افزایش می دهد(آقایی،1386، ص277). اطلاعات و شاخصهای معتبر عملکرد برای حمایت از بودجه ریزی عملیاتی دارای اهمیت زیادی است و برای اینکه اطلاعات عملیاتی و مالی در تصمیم گیری درباره تخصیص منابع بهتر مورد استفاده قرار گیرند، تصمیم گیران باید به مناسب بودن و دقت مرتبط با شاخصهایی که ارائه کرده اند اطمینان داشته باشند(سعیدی،1385،ص106).

بودجه ریزی عملیاتی نیازمند تغییرات بنیادی در سیستم های اطلاعات مدیریت، سیستم های حسابداری و بطور کلی در شیوه مدیریت دستگاههای دولتی است( GAO ،2003). از آنجایی که اختصاص هدفمند اعتبار به فعالیتهای هرسازمان می تواند شفاف سازی نحوه توزیع منابع، امکان پایش عملیاتی و انتظار برای دسترسی به نتایج، هزینه هایی را فراهم سازد، استفاده از روش بودجه ریزی عملیاتی گام مؤثری در جهت افزایش کارایی و اثربخشی اعتبارات خواهد بود (قادری،1385، ص2).

با وجود اهمیت نقش مدیریت مالی در دستگاه های اجرایی و با توجه به تحولات پیش آمده در سالهای اخیر و مواجه شدن دولت با افزایش هزینه ها و تبدیل شدن برخی از تعهدات به دیون و بدهی، دیدگاه مدیران نسبت به مباحث اقتصادی در دستگاه ها تغییر کرده و لزوم بهره گیری از علوم اقتصادی و استفاده از صاحبنظران در این زمینه احساس گردید. بطوریکه حرکت به سوی بودجه ریزی عملیاتی در برنامه های سوم وچهارم توسعه شروع و در برنامه پنجم توسعه مورد تاکید قرار گرفت. با توجه به حرکت رو به رشد اصلاحات در ارائه خدمات بخش دولتی، اصلاح روند بودجه ریزی با تکیه برهماهنگی فرابخشی و درون بخشی و همگام با سایر اصلاحات در زمره اهداف دستگاه های اجرایی و وزارتخانه ها قرار گرفت.

موسسات ودستگاه های دولتی استان سمنان نیازمند اصلاحات ساختاری از بعد بودجه ریزی عملیاتی است. فقراطلاعاتی مدیران، کارشناسان و ذیحسابان دستگاههای دولتی دراستان سمنان و عدم آگاهی ازروند بودجه ریزی عملیاتی و با تکیه بر اجرای شیوه های سنتی می تواند مشکلاتی را برای سازمان به ارمغان بیاورد. عوامل متعددی مانع اجرای بودجه ریزی عملیاتی در ادارات ودستگاههای دولتی می باشد که این تحقیق در صدد پاسخ به سوالات زیر است :

آیا عوامل محیطی مانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرایی استان سمنان می باشد؟

آیا عوامل اجرایی مانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرایی استان سمنان می باشد؟

آیا عوامل کنترلی مانع استقرار بودجه ریزی عملیاتی در دستگاه های اجرایی استان سمنان می باشد؟

 برای دانلود متن کامل پایان نامه اینجا کلیک کنید.