B1

00/60±00/0 d

00/200±00/0 c

00/500±00/0 b

00/3000±00/00 a

B2

10 >h

10 >h

10 >h

10 >h

* ترکیبات تیمارهای مختلف با توجه به جدول 3-2 مشخص می‌شود.
* اعداد مشخص شده میانگین سه بار تکرار ± انحراف استاندارد است.
* حروف متفاوت نشان‌دهنده تفاوت معنی‌دار است (05/0P <).
با توجه به جدول (4-5) می‌توان دریافت که در زمان بلافاصله پس از تولید میزان کپک و مخمر در تیمار بدون هر گونه نگهدارنده (تیمار B1) به طور معنی داری نسبت به سایر تیمارها بیشتر بوده است. در تیمارهای حاوی نگهدارنده شیمیایی میزان کپک و مخمر در تمام زمان ها کمتر از 10 شمارش شده است. با توجه به نقش ضد قارچی سوربات پتاسیم این نتیجه قابل انتظار است. در بررسی اثر ضد قارچی عصاره هسته کاکتوس نیز همانطور که مشخص است غلظت 5/0 همانند نگهدارنده شیمیایی عمل کرده و میزان کپک و مخمر در غلظت‌های 2/0 تا 4/0 آن نیز نسبت به نمونه فاقد هر گونه نگهدارنده به طور قابل توجهی کمتر است (05/0P <). با افزایش مدت زمان نگهداری، در تیمارهای حاوی عصاره هسته کاکتوس که در ابتدا کپک و مخمر مشاهده شد، میزان آن به طور معنی داری در سطح اطمینان 05/0 کاهش یافت. تنها در تیمار فاقد هر گونه نگهدارنده پس از دو ماه نگهداری نمونه از نظر میزان کپک و مخمر غیر قابل مصرف بود.
در بررسی دباغ و همکاران (1390) شمارش کپک و مخمر نمونه سس فرانسوی با نگهدارنده نایسین و دی استات سدیم، در تمام نمونه‌ها و در تمام فواصل زمانی مورد بررسی، تعداد کپک‌ها و مخمرها هر کدام جداگانه کمتر از ده ارزیابی شد.
4-1-3-3- سالمونلا
جنس سالمونلا متعلق به راسته انتروباکتریالس و خانواده انتروباکتریاسه می‌باشد. از نظر شکل ظاهری سالمونلاها، گرم منفی‌، میله‌ای کوتاه که طول آن‌ها 3 -2 میکرون و عرض آن‌ها 7/0- 05/ میکرون می‌باشد و از این جهت خیلی شبیه به اشر‌شیا کلی هستند و در زیر میکروسکوپ از یکدیگر قابل تفکیک نمی‌باشند. اپتیم درجه حرارت رشد سالمونلا 37 درجه سانتی گراد و حداکثر 47-45 درجه سانتی گراد است. از نظر پراکندگی در طبیعت و تنوع میزبان مقام اول را دارا می‌باشند. pH مناسب رشد این ارگانیسم‌ها تقریباً خنثی است و pH بالاتر از 9 و پائین تر از 4 بر روی آن‌ها اثر کشندگی دارد.
سالمونلاها به استثنای سالمونلا پولوروم[23] وسالمونلا گالیناروم[24] که غیر متحرکند، به وسیله تاژک‌های فروانی که سطح آن‌ها را پوشانده حرکت می‌کنند. گرچه در ردیف میکروب‌های هوازی طبقه بندی می‌شوند ولی در غیاب اکسیژن نیز بخوبی رشد می‌نمایند. سالمونلاها بخوبی در اغلب محیط‌های غذایی رشد می‌کنند و رشد آن‌ها در محیط‌های مایع غالبا با کدر شدن یکنواخت محیط همراه است. در سطح آگار غذایی پرگنه‌های مایل به آبی رنگ، برجسته و براق به وجود می‌آورند که بتدریج پهن وسفید می‌شوند ولی در بعضی از سالمونلاها کشت بسیار ضعیف است و در روی آگار پرگنه‌های ریز و شبنم مانندی تولید می‌کنند. سالمونلاها معمولاً لاکتوز، سالیسین و سا کارز را تخمیر نمی‌کنند. ایندول به وجود نمی‌آورند و ژلاتین را ذوب می‌نمایند. محیط اوره را تغییر نمی‌دهند و استیل متیل کاربو نیل تولید نمی‌کنند ولی گلوکز را تجزیه می‌نمایند که در بیشتر موارد این عمل با تولید گاز همراه است. اکثر سالمونلاها ایجاد H2S می‌نمایند وعده زیادی از آن‌ها می‌توانند از سیرات به عنوان تنها عامل کربن استفاده کنند. از آن جا که ویژگی‌های بیوشیمیایی سالمونلاها بیشتر مشابه است برای شناخت انواع آن‌ها نمی‌توان به آزمایش بیوشیمیایی بسنده کرد. وایت و کافمن پس از پژوهش‌های فروان دریافتند که تمام انواع گروه سالمونلا دارای ساختمان آنتی ژنی مخصوص به خود می‌باشند و از واکنش آگلو‌تینا‌سیون برای طبفه بندی سالمونلاها می‌توان استفاده نمود. آن ها جدولی تهیه کردند به نام کافمن – وایت که در حال حاضر برای شتاخت سالمونلاها مورد استفاده قرار می‌گیرد. عوامل مولد تب‌های حصبه و شبه حصبه و همچنین عامل مولد مسمومیت غذایی سالمونلوسیس و عفونت خونی در انسان به این جنس تعلق دارذ . حضور کلیه گونه های این جنس در مواد غذایی نا مطلوب است.
متداول ترین سویه سالمونلا جدا شده در مواد غذایی جهان سالمونلا تیفی موریوم می‌باشد و مقاوم ترین آن‌ها نسبت به حرارت سالمونلا سنفتنبرک[25] می‌باشد. بر خلاف استافیلوکوک‌ها ، سالمونلا قادر به تحمل غلظت‌های زیاد نمک نیست. غظلت آب نمک بالاتر از 9 درصد روی این ارگانیسم اثر شکندگی دارد. نیترت روی میکروارگانیسم مذکور موثر است واین اثر در pH پائین قابل توجه است.
مطابق با استاندارد ملی ایران (2965) مقدار سالمونلا در هر 25 گرم انواع سس‌های سالاد باید منفی باشد. در تمام نمونه‌های مورد بررسی در این پژوهش نیز در طول مدت نگهداری هیچ کلنی سالمونلا مشاهده نشد.
در سال 1997 Membre و همکاران تاثیر درجه حرارت، pH، گلوکز و سیتریک اسید را بر غیر فعال کردن سالمونلا تیفی موریوم در نوعی سس مایونز کم کالری مورد مطالعه قرار دادند. این تحقیقات در دمای 15 تا 35 درجه سانتی گراد و pH برابر با 5/4 تا 5/6 صورت گرفت. نتایج نشان داد که بالاترین دمای مورد آزمایش (35 درجه) و کمترین میزان pH (5/4) دارای بیشترین اثر غیر فعال کنندگی بر میکروارگانیسم مذکور بوده است.
4-1-3-4- استفافیلوکوکوس اورئوس
جنس استافیلوکوکوس متعلق به راسته باسیلاس و خانواده استافیلوکوکاسه می‌باشد. این جنس شامل گونه‌های متعددی نیست. این سلول‌ها کروی شکل به قطر mµ 5/1 – 5/0 به صورت تک، دوتایی، چهارتایی و یا این که به فرم نامنظم که بیشتر شبیه به خوشه ان

گور می‌باشد، دیده می‌شوند. این باکتری‌ها گرم مثبت‌، غیر متحرک‌، غیر اسپورزا، هوازی تا بی‌هوازی اختیاری، کاتالاز مثبت، معمولاً اکسیداز منفی بوده و برای رشد تکثیر احتیاج به یک منبع آلی ازت دارند. شیمیو‌ارگانو تروف بوده و دارای هر نوع متابولیسم تنفسی و تخمیری می‌باشند. پرگنه‌های آن‌ها معمولاً در حضور 10 درصد نمک طعام قادر به رشد می‌باشد. دمای بهینه آن 37- 30 درجه سانتی گراد می‌باشد‌. مهم ترین گونه این جنس استافیلوکوکوس اورئوس می‌باشد که ایجاد یک رنگدانه زرد طلایی رنگی می‌نماید و موجب انعقاد پلاسمای خون می‌گردد. در حالی که استافیلوکوکوس اپی‌درمیدیس یک گونه قابل ذکر دیگر است که تولید رنگدانه نمی‌کند و ضمناً کو آگولاز منفی نیز می‌باشد.
در دو گروه استافیلوکوک معمولاً در حفرات بینی انسان و بعضی از حیوانات و همچنین بر روی پوست و مخاط قسمت‌های دیگر بدن یافت می‌شوند. استافیلوکوس ورئوس عامل ایجاد جوش و کورک و یک مسمومیت غذایی مهم در انسان می‌باشد. به طور کلی می‌توان با کتری‌هایی که بتا همولیتیک و کوآگولاز مثبت هستند و ژلاتین را هیدرولیز می‌کنند و غالباً از لاکتوز و مالتوز تولید اسید می‌نمایند به عنوان بیماری‌زا تلقی نمود. حضور تعدادی زیادی استافیلوکوک در مواد غذایی غیر مطلوب می‌باشد.
مطابق با استاندارد ملی ایران (2965) نیز مقدار استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبت در هر گرم از سس‌های سالاد باید منفی باشد. در تمام نمونه‌های مورد بررسی ما صرف نظر از غلظت عصاره هسته کاکتوس و میزان نگهدارنده شیمیایی و زمان نگهداری، هیچ کلنی استافیلوکوکوس اورئوس کوآگولاز مثبتی مشاهده نشد.
متاسفانه در هیچیک از مطالعات صورت گرفته بر روی سس فرانسوی و سایر انواع سس‌های سالاد و مایونز بررسی استافیلوکوکوس اورئوس انجام نشده است. بنابراین امکان مقایسه نتیجه این بررسی با سایر بررسی‌ها وجود ندارد.
4-1-3-5- اشریشیا کلی
اشریشیا کلی مهم ترین عضو گروه کلی فرم‌ها می‌باشد. این باکتری در قسمت انتهایی روده تمام حیوانات خونگرم وجود دارد ولی در روده حیوانات خونسرد معمولاً یافت نمی‌شود. تعداد این میکروارگانیسم‌ها در معده و یا قسمت ابتدایی روده کم است و یا اصلاً وجود ندارد. اشریشیا کلی در روده حیوانات گوشتخوار و همچنین انسان و میمون بیش از روده علف خواران وجود دارد.
برخی از سوش‌های اشریشیا کلی غالباً بی ضرر هستند و برخی دیگر می‌توانند به دلیل خصوصیات آنتی ژنی که دارا هستند برای انسان و حیوان بیماری زا باشند. در عین حال، آن گروهی که ظاهراً بی آزار هستند نیز خارج از محیط طبیعی خود می‌توانند اختلالاتی ایجاد نمایند. به همین دلیل به آن‌ها فرصت طلب گفته می‌شود.
اشرشیا کلی میکروب میله‌ای شکل به طول 3-1 میکرون عرض 6/0 – 5/0 میکرون که البته اندازه آن در شرایط مختلف تغییر می‌کند. اشرشیا متحرک فاقد هاگ معمولاً بدون کپسول و براحتی با رنگ‌های عادی رنگ می‌گیرد. این باکتری گرم منفی، هوازی، بی هوازی اختیاری بوده و در محیط‌های معمولی آزمایشگاهی بخوبی رشد می‌کند. حرارت بهینه کشت این میکروب 37 درجه ‌سانتی‌ گراد می‌باشد. در محیط آبگوشت در مدت 12تا 18 ساعت کدورت یکنواختی ایجاد می‌نماید و پس از مدتی پرده شکننده‌ای بر سطح محیط تولید می‌شود که تدریجا در ته لوله کشت رسوب می‌کند به طوری که در کشت‌های کهنه همواره رسوب نسبتاً زیادی در ته لوله کشت دیده می‌شود. پرگنه‌های میکروب در سطح محیط کشت جامد کمی برجسته، نرم، براق شیری رنگ و دارای لبه مدور و پرگنه‌های عمقی عدسی شکل و متمایل به قهوه‌ای است. در سطح محیط کشت ژلاتین دار باسیل ایجاد پرگنه‌ای ظریف، سفید مایل به آبی و براق می‌کند ولی هیچ گاه ژلاتین را ذوب نمی‌نماید.

دل مصرف انرژی EDM[68] میباشد. در این مقاله، پنل خورشیدی بعنوان برداشتگر انرژی خورشیدی برای مدل EHM، درنظر گرفته شدهاست. ESM نیز همچون بافر انرژی، عمل کرده و خواهان عملیات پیوسته حتی در زمان کمبود انرژی است. ابرخازن[69] و یا باطریهایی با قابلیت شارژ مجدد، میتوانند نمونههای خوبی برای ESM باشند. درنهایت سیستم تعبیهشده که برنامههای کاربردی بیدرنگ را اجرا میکند نیز بعنوان EDM ، معرفی شدهاست.
در این سیستم انرژی مورد نیاز برای سیستم تعبیهشده، میتواند هم از ذخیرهساز انرژی، و هم بطور مستقیم، از برداشتگر انرژی، تأمین شود. براین اساس سه حالت برای سیستم، قابل بیان است:
انرژی مورد نیاز EDM ، بیشتر از انرژی حاصل از EHM ، باشد: در اینصورت سیستم تعبیه شده انرژی مورد نیاز برای اجرای وظایف و عملیاتش را هم از محیط و برداشتگر انرژی، و هم از ذخیرهساز انرژی، بدست میآورد. درنتیجه با عمل دشارژ ذخیره ساز انرژی، مواجه هستیم.
انرژی مورد نیاز EDM ، برابر با انرژی حاصل از EHM ، باشد: در این حالت، ظرفیت ذخیرهساز انرژی بدون تغییر میماند و انرژی لازم برای سیستم، مستقیما پس از دریافت از محیط و تبدیل به انرژی الکتریکی توسط مبدل انرژی، در اختیار پردازنده برای اجرای وظایف قرار میگیرد.
انرژی مورد نیاز EDM ، کمتر از انرژی حاصل از EHM ، باشد: در این حالت نیز، سیستم، انرژی مورد نیازش را از محیط و برداشتگر انرژی بصورت مستقیم دریافت میکند، اما انرژی مازاد بر نیاز سیستم، در ذخیرهساز انرژی، ذخیره میشود ( عمل شارژ ذخیرهساز انرژی).
مدل برداشت انرژی
انرژی محیطی میتواند شامل انواع انرژی موجود در محیط پیرامون سیستم تعبیهشده، باشد و سیستمهای تعبیهشده مبتنی بر برداشت انرژی، بسته به محیط اجرایی خود میتوانند از انواع انرژهای موجود در محیط که تجدیدپذیر نیز میباشند، استفاده کنند. موجودیت انرژی فراهم شده توسط EHM ، ثابت نبوده و منحصرا توسط منبع برداشت انرژی، هم مشخص نمیشود. بعنوان مثال در یک پنل خورشیدی علاوه بر شدت تابش نور خورشید، بارکاری ولتاژی که وسیله برداشت انرژی، در آن کار میکند هم میتواند روی توان خروجی آن تأثیرگذار باشد. پنل خورشیدی یک منبع جریان، با ولتاژ محدود شده میباشد. که ولتاژ خروجی آن توسط میزان بار[70] موجود در آن مشخص میشود. فقط زمانیکه این پنل، در یک ولتاژ خاص کار میکند، میتواند توان خروجی بیشینه را به سیستم القا کند. که این نقطه خاص ولتاژ، همان نقطه MPP ، میباشد. بنابراین پیدا کردن بار مناسبی که توسط آن، پنل خورشیدی (بطور کلی هر وسیله برداشتگر انرژی) در ولتاژ خاص PHmax کار کند و درنتیجه، بیشترین توان را در خروجی آن داشته باشیم، بسیار حائز اهمیت است. توان خروجی بیشینه PHmax، متغیری وابسته به زمان است و برای شدت تابش نور خورشید در زمانهای مختلف، متفاوت خواهد بود بنابراین داریم PHmax(t) که برای سادگی در معادلات و الگوریتم، همان PHmax ، بیان شده است و مقدار آن میتواند توسط بررسی نمودار تغییراتش و هم از طریق پیشبینی بدان رسید.
اگر وسیله برداشتگر انرژی (پنل خورشیدی در این مقاله) همواره در نقطه MPP ، کار کند در اینصورت میزان انرژی برداشت شده در فاصله [t1 , t2] از رابطه زیر محاسبه میشود:

دودیتهای زمانی و انرژی.
ایراد اساسی که به این روش وارد است، این است که الگوریتم، همواره در تلاش است که بارکاری وسیله برداشتگر انرژی را طوری تنظیم کند که برداشتگر انرژی در نقطه توان بیشینه MPP ، به برداشت بیشترین انرژی ممکن از محیط در هر زمانی بپردازد، این مسئله در زمان پر بودن باطری و عدم وجود وظیفهای برای اجرا، سبب سرریز باطری و به هدر رفتن انرژی برداشت شده میشود، حتی در صورت وجود وظیفهای برای اجرا و افزایش سرعت اجرای وظیفه جاری باز هم امکان وقوع این مسئله وجود دارد. بنابراین برداشت انرژی در هر واحد زمان با بیشترین توان، با توجه به هزینهی تبدیل انرژی محیطی به انرژی الکتریکی و پارهای عوامل دیگر، عمل مناسبی برای سیستم تعبیهشده محسوب نمیشود.
الگوریتم در زمانیکه انرژی محیطی، بیشتر از انرژی مورد نیاز پردازنده برای اجرای وظیفه جاری است، برای جلوگیری از رجوع به باطری و ذخیره انرژی مازاد در آن، با هدف کاهش سربار انرژی حاصل از شارژ باطری، سرعت اجرای وظیفه جاری را افزایش میدهد. بعبارتی پردازنده به بالاترین سطح فرکانسی خود برای مصرفی انرژی بیشتر، سوئیچ میکند. درست است که این مسئله، سربار انرژی را کاهش داده و سبب ایجاد زمان آرامش برای اجرای وظایف بعدی میشود، اما باتوجه به متغیر بودن انرژی محیطی، حالتی قابل تصور است که بعد از اجرای وظیفه جاری در بالاترین سطح توان و مصرف انرژی زیاد، وظیفهای با سررسید کم و انرژی مورد نیاز بیشتر از انرژی موجود در باطری و انرژی برداشت شده، وارد سیستم شود. حال اگر حتی با وجود زمان آرامش ایجاد شده، سیستم قادر به برداشت انرژی مورد نیاز وظیفه، از محیط، قبل از سررسید آن نباشد بعبارتی انرژی موجود در محیط پیرامون، برای اجرای وظیفه، کافی نباشد، وظیفه جاری از صف آماده حذف میشود، که این مسئله در صورت تکرار و وجود وظایف بیشتری با این شرایط، میتواند نرخ خطای سررسید را افزایش دهد. و سیستم برای کاهش انرژی حاصل از سربار، موجب حذف شدن وظیفه یا وظایفی شده است. شاید یک راهکار مناسب، تنظیم درست نرخ برداشت انرژی از محیط باشد نه برداشت بیشینه در هر زمان.
در کنار موارد گفته شده الگوریتم LM-APM ، دارای مزایایی است که نمیتوان از آنها چشمپوشی کرد که عبارتند از:
استفاده از سیستمی با قابلیت استفاده مستقیم از انرژی برداشت شده از محیط که سبب کاهش سربار انرژی حاصل از شارژ/دشارژ باطری شده و این امر سبب افزایش طول عمر باطری و درنهایت سبب افزایش طول عمر سیستم تعبیهشده و رعایت پیوستگی در اجرای عملیات آن میشود.
استفاده از باطری واقعی بجای باطری ایدهآل و تطابق الگوریتم با شرایط آن.
تنظیم بارکاری وسیله برداشتگر انرژی در نقطه توان بیشینه که سبب افزایش موجودیت انرژی میشود البته این قسمت در برخی مواقع سودمند میباشد که پیش از این توضیح داده شدهاست.
انجام زمانبندی برای تمامی وظایف و بررسی تأثیر زمانبندی یک وظیفه برروی سایر وظایفی که در ادامه وارد صف آماده میشوند.
کاهش سربار انرژی در باطری که سبب کارایی انرژی مصرفی کل سیستم میشود.
3-4-5 روش زمانبندی HA-DVFS[72]
در این قسمت الگوریتمی را معرفی میکنیم که نواقص بسیاری از الگوریتمها و روشهای معرفی شده در بخشهای قبل را برطرف کردهاست و اساس کار الگوریتم زمانبندی پیشنهاد شده در این گزارش نیز میباشد.
اهداف کلی این الگوریتم که در]19[، معرفی شده است عبارتند از :
زمانبندی تمامی وظایف در پایینترین سرعت ممکن و تخصیص بارکاری تاحد امکان مساوی (در تمام زمانها) به پردازنده.
جلوگیری از اتلاف انرژی برداشت شده، توسط ممانعت از سرریز انرژی در ذخیرهساز انرژی.
زمانبندی براساس تخصیص مساوی بارکاری پردازنده نه تنها، تأخیر و سربار حاصل از سوئیچ در بین سطوح ولتاژ/فرکانس پردازنده را کاهش میدهد، بلکه باعث افزایش بهرهوری، از تکنیکهایی همچون انتخاب پویای ولتاژ/فرکانس درجهت رسیدن به کمترین انرژی مصرفی سیستم نیز میشود]18[. در این حین، استفاده از انرژی سرریز شده در جهت کارایی بهتر سیستم، نیز یکی دیگر از نکات مثبتی است که این الگوریتم در جهت رسیدن بدان تلاش کردهاست. مدل برداشت انرژی(EHM) و سیستم تعبیهشده(EDM)، بکار رفته در این مقاله، کاملا همان سیستم معرفی شده در روش LM-APM، میباشد که در بخش قبل بطور کامل بیان شد. ذخیرهساز انرژی نیز در این روش، باطری واقعی با ضریب سودمندی شارژ/دشارژ λ ، میباشد.
توجه شود که سایر پارامترها و روابط برای مدل باطری در این مقاله، همان روابط مدل ESM معرفی شده در الگوریتم LM-APM، میباشد که در اینجا از تکرار مجدد خودداری میکنیم.
بطور خاص نویسندگان در این الگوریتم بدنبال موارد زیر میباشند:
جداسازی محدودیتهای زمانی و انرژی با هدف مدیریت توان بهتر و کاهش پیچیدگیهای الگوریتم زمانبندی.

2. Update ftm= Stm+ Wm/S(SIm,new)

2. compute transferred slack Slacktf

2. distribute Slacktf among all task

2. end

2. while(Slacktf > 0)

2. fork=m+1 :M do

2. Stk= max (ak, ftk-1)

2. if(Stk + Wk/S(SIk-1) < iftk && the slowdown factor for task

with lower priority is valid) Then

11. SIk= SIk-1

11. end if

11. ftk= Stk+ Wk/S(SIk)

11. Upadate Slacktf

شکل 3-5 : شبه کد الگوریتم بهرهوری از انرژی سرریز شده ]19[
شکل 7شکل 3-5 : شبه کد الگوریتم بهره وری از انرژی سرریز شده
نتایج الگوریتم HA-DVFS
در این الگوریتم تکنیک مدیریت توان جدیدی برای سیستمهای تعبیهشده بیدرنگ مبتنی بر برداشتگر انرژی ارائه شد. که ، درصدد اجرای بیدرنگ وظایف با هدف کاهش انرژی مصرفی و کاهش نرخ خطای سررسید وظایف و بهرهوری مناسب از انرژی محیطی میباشد. این روش درمقایسه با الگوریتمهای LSA و EA-DVFS، دارای نرخ خطای سررسید کمتر و همینطور ظرفیت ذخیرهساز انرژی کمتری میباشد. همچنین این روش با استفاده از تکنیک انتخاب پویای ولتاژ و فرکانس در جهت ایجاد زمان آرامش بیشتر برای اجرای وظایف در فرکانس پایینتر و همینطور حداقل سازی اتلاف انرژی در زمان سرریز، توانسته کارایی سیستم تعبیهشده را بهبود دهد. مزایای این روش عبارتنداز:
پیچیدگی محاسبات کمتر
نرخ خطای سررسید کمتر
ظرفیت ذخیره ساز انرژی کمتر
استفاده از باطری واقعی و بررسی تأثیر ضریب سودمندی شارژ/دشارژ برروی انرژی ذخیره شده.
معایای این روش عبارتنداز:
الگوریتم کلی شامل چند مرحله مجزا است و این باعث افزایش مرتبه اجرای الگوریتم زمانبندی شدهاست و این مسئله، برای سیستمهای تعبیهشده بیدرنگ، مناسب نمیباشد.
انتخاب پایینترین فرکانس برای اجرای وظیفه، باعث طولانی شدن زمان اجرای آن وظیفه میشود و این امر احتمال نقض سررسید در مابقی وظایف را افزایش میدهد.
با وجود به کار بردن راهکاری برای کاهش سرریز در باطری، همچنان احتمال سرریز زیاد است چراکه الگوریتم، در تمامی مراحل، سعی در کاهش سرعت اجرای وظیفه دارد.
تخصیص بخش زیادی و یا همه انرژی موجود به اجرای وظیفه زمانبندی شده در زمان وقوع سرریز، احتمال نقض سررسید مابقی وظایف موجود را بدلیل عدم وجود انرژی کافی، افزایش میدهد و ازطرفی درصورتیکه انرژی کمی برای اجرای وظیفه جاری اختصاص یابد این امر موجب میشود، پردازنده فرکانس پایینی برای اجرای آن انتخاب و درنتیجه سرعت اجرا کاهش مییابد و این سبب طولانی شدن زمان اجرای وظیفه میشود که این هم میتواند موجب نقض سررسید مابقی وظایف شود. بعبارتی بررسی جداگانه محدودیتهای انرژی و زمانی، میتواند مشکلاتی را برای اجرای وظایف ایجاد کند در حقیقت محدودیت انرژی و زمانی بایکدیگر در تقابلند و از اینرو نمیتوانیم بصورت جداگانه به بررسی آنها بپردازیم.
در این الگوریتم هر زمان خطایی چه از نظر انرژی و چه از دید زمانی برای وظیفه جاری و یا سایر وظایف، رخ میدهد الگوریتم مجددا زمانبندی را برای تمامی وظایف باقیمانده در صف آماده انجام میدهد و این درصورتیکه تعداد وظایف، افزایش یابد برای سیستم تعبیهشده مشکلساز خواهد بود.
در ادامه معرفی کارهای انجام شده در جهت زمانبندی سیستمهای تعبیهشده بیدرنگ مبتنی بر برداشتگر انرژی بعنوان آخرین نمونه، الگوریتمی را معرفی میکنیم که به بررسی هم زمان محدودیتهای انرژی و زمانی پرداختهاست و توانسته زمان اجرای الگوریتم تا حد قابل قبولی کاهش دهد.
3-4-6 الگوریتم انتخاب فرکانس باتوجه به وضعیت سیستم[76]
بدنبال الگوریتمهای معرفی شده در بخشهای قبلی، نویسندگان، در ]21[ ، الگوریتم زمانبندیای ارائه کردهاند که بیشتر مبتنی بر روشی برای انتخاب آگاهانه فرکانس اجرایی وظایف، با هدف کاهش پیچیدگی روشهای قبلی و ارائه روشی سادهتر میباشد. همچنین این روش، الگوریتمی پویا و براساس بررسی همزمان موجودیت انرژی و حالت بهرهوری سیستم[77] نیز میباشد. طرح معرفی شده، ابتدا مبتنی بر دورنمایی از بهرهوری سیستم و میزان انرژی برداشت شده از محیط، وضعیت و مشخصههای سیستم هدف را مشخص و تعیین میکند. سپس بخشی از انرژی موجود را به گروهی از وظایف موجود در صف آماده، براساس انرژی برداشت شده از محیط توسط آرایههای فتوولتائیک[78] و مقدار بهرهوری سیستم، اختصاص میدهد. درنهایت براساس این انرژی تخصیص دادهشده به گروهی از وظایف، فرکانس اجرایی برای هر یک از وظایف، را انتخاب میکند. و در آخر، این فرکانس درجهت افزایش کارایی سیستم، بهبود داده میشود. هدف نویسندگان از این الگوریتم، کاهش پیچیدگیهای روشهای قبلی است. همچنین مرتبه زمانی این روش در مقایسه با روشهای قبل خصوصا روش HA-DVFS، کمتر بوده و الگوریتم سریعتر به جواب همگرا میشود. سیستم برداشتگر انرژی که در این روش، نویسندگان، الگوریتم خود را برمبنای آن ارائه دادهاند، همان سیستم معرفیشده در بخش قبلی است و برای ذخیرهساز انرژی هم از باطری با ظرفیت محدود استفاده کرده و از تأثیر ضریب سودمندی شارژ و دشارژ در زمان رجوع به باطری، چشمپوشی شده است.