بازاریابی گردشگری
با در نظر گرفتن جایگاه قابل توجه صنعت گردشگری، که هر روزه شاهد افزایش رقابت است و یکی از مهمترین پدیدههای اقتصادی و اجتماعی قرن گذشته شناخته میشود (باستیک و گوجکیک[۱]، ۲۰۱۲)؛ این صنعت میبایست از یک نظام بازاریابی قوی و متجانس با محیط بازار برخوردار باشد. هر چقدر سیستم مدیریت بازاریابی آنها قویتر و مناسبتر باشد، به همان اندازه نیز موفقیت بیشتری خواهند داشت. تحقیقات سازمان جهانی گردشگری و مطالعات مختلف نشان میدهد که بازاریابی برای توسعه این صنعت در هر کشور یا هر منطقه ضروری است. هر چند مطالعات نشان میدهد که تنها بازاریابی برای جاذبههای یک منطقه بدون وجود امکانات زیربنایی و خدماتی نمیتواند باعث توسعه پایدار صنعت گردشگری شود ولی با این وجود ضرورت و اهمیت برنامهریزی بازاریابی گردشگری به اندازهای است که گاهی در حوزه ادبیات گردشگری از آن به عنوان رکن اصلی توسعه این صنعت در مقاصد گردشگری یاد میشود (ابراهیمزاده و یاری، ۱۳۹۰).
مقاصد گردشگری برای مدیریت و بازاریابی اثربخش خود نیازمند تشکیل سازمانهای مدیریت و بازاریابی مقصد میباشند که با توجه به عملکرد و وظایف خاص آنها، میبایست اقدام به یکپارچهسازی اجزاء و ارکان نظام مدیریت و بازاریابی مقصد گردشگری نمایند. از جمله عواملی که میتواند صنعت گردشگری را توسعه و بهبود بخشد، ابزارها و پارامترهای موثر بازاریابی است. در واقع، به واسطه روشهای بازاریابی، میتوان گردشگران احتمالی را جذب مقاصد مورد نظر کرد. از اینرو تدوین طراحی و تدوین سیاستهای کلان و استراتژیهای راهبردی برای توسعه گردشگری در قالب فرآیند برنامهریزی بازاریابی گردشگری بسیار حیاتی است (حیدری، ۱۳۸۷).
تعاریف مختلفی در پژوهشهای گوناگون در رابطه با بازاریابی گردشگری ارائه شده است که در ادامه به برخی از آنها اشاره میشود:
- بازاریابی گردشگری به مجموعه عواملی اشاره دارد که به شناسایی و پیش بینی نیازهای گردشگران کمک می‌کنند. این عوامل مشخص می‌سازند که چه امکانات و شرایطی باید مهیا گردند تا نیازهای گردشگران برطرف گردند و با اطلاعاتی که برای آنها فراهم میگردد باعث جذب بیشتر آنها شود (وایپر و همکاران[۲]، ۲۰۱۴).
- ماداسو[۳] (۲۰۱۳)، بازاریابی گردشگری را مجموعه تلاش‌هایی می‌داند که فعالان بخش دولتی و خصوصی در عرصه گردشگری کشورها انجام می‌دهند تا با جلب رضایت هر چه بیشتر گردشگران، باعث رشد و توسعه این صنعت شوند. وی مهمترین عوامل موثر بر موفقیت بازاریابی گردشگری را مرتبط با دولت می‌داند و تأکید میکند که قوانین و مقررات دولتی که باعث تسهیل جذب گردشگران میشود، در موفقیت این صنعت بیشترین تأثیر را دارد.
- بازاریابی گردشگری، فرآیندی تعاملی است میان عرضهکنندگان و مصرفکنندگان (گردشگران) که طی آن کالاها و خدمات گردشگری در محیطی که خاص این صنعت است، مبادله میشود (قدیری معصوم و همکاران، ۱۳۹۲ به نقل از حیدری، ۱۳۷۹).
- بازاریابی گردشگری مقولهای جدید است که اشاره به شناسایی و پیشبینی نیازهای گردشگران و فراهم آوردن امکانات برای تامین نیازها و مطلع ساختن آنان و ایجاد انگیزه بازدید در آنها دارد (برون[۴]، ۲۰۰۹).
- بازاریابی گردشگری یک روند مدیریت فنی شامل پیشبینی نیازها و جلب رضایت گردشگران فعلی و آتی است، به طوری که شرکتهای مسافرتی و عرضه کنندگان را در رقابت با یکدیگر قرار داده است (کاتلر و همکاران، ۲۰۰۵).
- بازاریابی گردشگری به فرایندی اطلاق میشود که طی آن برنامهریزی، تبلیغات، بستر سازی، و ارائه کالا و خدمات در راستای جذب گردشگر در یک منطقه خاص صورت بگیرد (موحد و همکاران، ۱۳۹۱).
از آنجا که مدیریت در بازاریابی به دنبال هماهنگی بین عرضه و تقاضا است؛ اگر شکافی بین منحنیهای عرضه و تقاضا در دورههای مختلف سال وجود داشته باشد، راهبردهایی مانند تشخیص بخشهای جدید بازار، بهبود تبلیغات فروش و برنامههای موضوعی ویژه میتواند خلا ناشی از پایین بودن تقاضا نسبت به ظرفیت مطلوب را پر کند (کلارک[۵]، ۱۹۹۵، ص ۹۴). در واقع، به واسطه روشهای بازاریابی، میتوان گردشگران بالقوه را جذب مقاصد مورد نظر کرد. بازاریابی گردشگری به علت خدماتی بودن حساسیت ویژهای دارد. ناملموس بودن، ناپایداری، ناهمگونی، تفکیکناپذیری و غیرتملکی بودن که از ویژگیهای مهم این صنعت خدماتی محسوب میشود،
[۱] Bastic & Gojcic
[۲] Vaiper et al
[۳] Madasu
[۴] Brown
[۵] Kelarke
فروش فایل متن کامل این پایان نامه با فرمت ورد در این لینک
|
[یکشنبه 1399-01-10] [ 05:49:00 ب.ظ ]
|
