مقدمه
ادبیات و مبانی نظری تحقیق، پشتوانه نظری فرضیه های تحقیق را فراهم می آورد، لذا در این فصل با توجه به موضوع تحقیق، به مبانی نظری تحقیق پرداخته شده و سپس به تعدادی از تحقیقات انجام شده در داخل و خارج از ایران که در ارتباط با موضوع تحقیق می باشد، اشاره شده است.
۲-۲)بازارهای مالی
بازار مالی مکانی است که در آن دارایی های مالی مبادله می شوند به عبارت دیگر در بازار مالی به خرید و فروش وجوه اعم از اعتبار بانکی، اوراق بهادار و سهام و کلاً به تقابل عرضه و تقاضا در این حیطه میپردازند (رضا شباهنگ، ۱۳۷۳، ص۱۲). کارکردهای بازار مالی را می توان به قرار زیر دانست :
- جذب و تجهیز پساندازها و تخصیص بهینه منابع (انتقال وجوه بین واحدهای اقتصادی)
- تعیین قیمت وجوه و سرمایه
- انتشار و تحلیل اطلاعات
- تسهیل دادوستدها
- توزیع خطر و مدیریت ریسک
۲-۳)مشخصات شرکت و بازده سهام
مشخصات شرکت و بازده سهام به شرح زیر است:
بازده سهام : بازده سهام ممکن است بیانگر نحوه انتشار سهام عادی یک شرکت باشد. زمان بندی بازار سهام به این معنا است که یک شرکت معمولاً در زمان هایی که قیمت ها بالاست اقدام به انتشار سهام و در زمآن هایی که قیمت ها پایین است اقدام به بازخرید سهام می نمایند. طبق نتایج تحقیقات، شرکت های با نسبت بدهی پایین در زمانی که ارزش شرکت شان بالاست اقدام به تأمین مالی و برعکس شرکت های با نسبت بدهی بالاتر زمانی که ارزش شرکت شان پایین است اقدام به تأمین مالی مینمایند. تحقیق جگادش ۲۰۰۰ نشان داد که انتشار دهندگان سهام با بازده آتی پایین، معمولاً اقدام به انتشار سهام در زمان هایی می نمایند که هزینه تأمین مالی شان پایین باشد. به طور کلی می توان ادعا نمود که اگر یک شرکت دارای عملکرد خوبی باشد، بازده سهام شان افزایش یافته و لذا ممکن است به جای بدهی از سهام جهت تأمین مالی خود استفاده نماید. (احمدی، ۱۳۸۶)
اندازه شرکت : نسبت بدهی در شرکت های بزرگی که محصولات متنوع تری تولید و احتمال ورشکستگی نیز پایین است، می تواند در سطح بالایی قرار گیرد. شرکت های بزرگتر در مقایسه با شرکت های کوچک تر به دلیل داشتن رتبه اعتباری بهتر، می توانند از منابع غیر بانکی نیز استقراض نمایند. بنابراین بین اندازه و نسبت بدهی یک ارتباط مثبتی وجود دارد.
نوع صنعت : تحقیقات نشان داده است که شرکت های تولید کننده ماشین آلات و تجهیزات از جمله شرکت های تخصصی در زمینه ارائه محصولات و خدمات منحصر به فرد به حساب می آیند. با توجه به پر هزینه بودن تأمین مالی در اینگونه شرکت ها آن ها کمتر تمایل به استقراض دارند. توافق خاصی در مورد شاخص های این بخش وجود نداشته و معمولاً از شاخص های خود ساخته استفاده می گردد.
اندازه : طبق نتایج برخی از تحقیقات، شرکت های کوچک در مقایسه با شرکت های بزرگ تمایل به کسب میانگین بازده سهام بیشتری دارند. نتایج تحقیقات نشان داد که ممکن است شرکت های کوچک در مقایسه با شرکت های بزرگ دچار رکود درآمدی بلند مدت گشته و لذا بین اندازه و ریسک عادی یک شرکت رابطه (منفی) وجود دارد. به طور خلاصه می توان ادعا نمود به دلایل بالا بودن ریسک شرکت های کوچک، داشتن بازده سهام بالاتر در اینگونه شرکت ها ضروری است.
طبق بررسی های به عمل آمده می توان ادعا نمود که شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران تنها از معدود منابع مالی بلند مدت برای تأمین وجود مورد نیاز خود استفاده می نمایند. به عبارت دیگر، روش های تأمین مالی بلند مدتی همچون، استقراض، انتشار سهام و سود انباشته مورد استفاده شرکت های پذیرفته در بورس اوراق بهادا تهران می باشد. در نهایت می توان ادعا نمود که مهم ترین منبع تأمین مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران استقراض از سیستم بانکی است.
سود انباشته : معمولا در مراحل پسین تأمین مالی نظیر مرحله جوانی، رشد یا بلوغ، شرکت ها می توانند از منبع داخلی سود انباشته نیز برای تأمین مالی نیازمندی های مالی خود استفاده کنند. این منبع را می توان یکی از کم هزینه ترین منابع تأمین مالی دانست که برای تأمین نیازهای بلند مدت و توسعه ای شرکت به کار میرود. افزون بر همه این موارد، یک کسب و کار کوچک می تواند نیازمندی های سرمایه ای خود را با صرفه جویی در هزینه های ممکن به کمترین حد برساند. روش های تأمین مالی یکی از اصلی ترین حوزههای تصمیم گیری مدیران شرکت ها در راستای افزایش ثروت سهامداران به شمار می رود. )احمدی، ۱۳۸۶)
رشد و ادامه فعالیت شرکت ها نیازمند منابع مالی است که تأمین این منابع معمولاً با محدودیت همراه است. ایده اصلی بسیاری از تحقیقات انجام شده در این راستا آن است که آیا بازدهی سهام شرکت ها از روش های تأمین مالی آن ها تأثیر می پذیرد یا خیر و در صورت مثبت بودن پاسخ، این ارتباط به چه شکلی است. ایجاد و توسعه روز افزون بنگاههای اقتصادی نیازمند تأمین مالی قابل ملاحظه است که اغلب از عهده موسسین خارج می باشد. بازار سرمایه برای شرکت ها این امکان را فراهم می آورد که منابع مالی مورد نیاز خود را از طریق عرضه اوراق بهادار تأمین نمایند. به عبارت دیگر بازار سرمایه به صورت مسیری جهت انتقال منابع از پس انداز کنندگان به مصرف کنندگان منابع مالی عمل می نماید و از طریق فراهم آوردن سرمایه مورد نیاز بنگاه های اقتصادی و تخصیص بهینه منابع، نقش عمده در اقتصاد کشورها ایفا می کند. مدیران با استفاده از منابع به دست آمده در جهت بقا و رشد سازمان خود تلاش می کنند. این در حالی است که شرایط رقابتی شدید، در جهت بقا و رشد سازمان خود تلاش می کنند. این در حالی است که شرایط رقابتی شدید، بحرآن های مالی، اقتصادی، سیاسی و الزامات مالکیتی و قانونی، شرکت ها را بر آن داشته تا منابع بیشتری را خواستار شده و گاه منابع حاصل از نتایج عملیات واحد اقتصادی را نیز که متعلق به مالکان است، درون واحد اقتصادی مجدداً سرمایه گذاری نمایند. )احمدی، ۱۳۸۶)واحدهای فعال اقتصادی استفاده از منابع خارجی نظیر وجوه ناشی از افزایش سرمایه و استقراض را به دو دلیل مورد استفاده قرار می دهند :
- اجرای پروژه های سرمایه ای نظیر طرح های توسعه و همچنین افزایش کارایی عملیات جاری در حال اجرا.
- اصلاح ساختار سرمایه در جهت کاستن از هزینه های مالی ناشی از بدهی ها و کمک به افزایش بازده سهامداران.
هر چند بکارگیری وجوه حاصل از فعالیت های تأمین مالی می تواند به طور همزمان هر دو هدف فوق را دنبال نماید، اما مساله مهم در این راه بررسی اثر ناشی از تأمین مالی بر بازده کل شرکت خواهد بود. به عبارت دیگر در یک بازار کارا، رشد و سودآوری شرکت و در نهایت افزایش ثروت سهامداران محقق خواهد شد که بازدهی ناشی از بکارگیری منابع مالی ناشی از انتشار سهام بیش از هزینه های فرصت ناشی از پروژه های سرمایه ای مورد اجرا باشد. از آن جا که روش های تأمین مالی به همراه تصمیمات سرمایه گذاری و سیاست های تقسیم سود بر ارزش و در نهایت بر ثروت سهامداران موثر است، شناسایی الگوها و مدل هایی که تصمیم گیری شرکت ها و مدیران از آن تبعیت می کنند، از اهمیت به سزایی برخوردار است. (احمدی، ۱۳۸۶)
برای دانلود متن کامل اینجا کلیک کنید
[یکشنبه 1399-01-10] [ 05:42:00 ب.ظ ]
|